Artsen waren, zijn en blijven aansprakelijk voor vaccinatieschade

Er lopen op dit moment diverse rechtszaken tegen instanties die in de afgelopen jaren overduidelijk hebben liggen slapen gedurende de vaccinatiecampagnes tegen corona. Alhoewel veel instanties de indruk wekken verantwoordelijk te zijn, blijkt dat in de praktijk niet het geval en wordt hen de hand boven het hoofd gehouden door de rechterlijke macht. Het is ook wel een lastige en gecompliceerde zaak nu er officieel 236.000 mensen in meerdere of mindere mate iets hebben overgehouden aan de corona-vaccinaties en 85 procent van de bevolking is gevaccineerd met een goedje dat bij nader inzien toch niet zo ‘safe and effective’ was.

Het EMA

De eerst verantwoordelijke instantie is het EMA, het Europese Medicijnen Agentschap dat toestemming geeft tot vermarkting van medicijnen en dus ook vaccins. Het EMA doet dat, naar nu blijkt, door het beoordelen van studies die de farmacie zélf aanlevert. En als de farmacie rommelt met testresultaten en interpretaties maakt dat helemaal niets uit. Het weer intrekken van die handelsvergunning is namelijk, blijkt na vele rechtszaken, opeens niet meer de volledige verantwoordelijkheid van het EMA.

Het CBG

Het CBG, wat staat voor ‘College ter beoordeling van geneesmiddelen’ suggereert hetzelfde te doen als het EMA, maar dan op landelijk niveau. Niets is echter minder waar. Blijkt uit cijfers dat een medicijn of vaccin slecht voldoet, dan blijft het CBG op zijn handen zitten. En als het CBG vervolgens een handhavingsverzoek ontvangt omdat het op grond van zeer verontrustende cijfers de handel op zijn minst tijdelijk zou moeten stilleggen, dan verwijst het CBG éérst naar het EMA. Als dat niet werkt verwijst het naar de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ), en als dat niet lukt naar de verantwoordelijke minister.

De IGJ

De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (onderdeel van VWS) zorgt voor het toezicht op de kwaliteit van de zorg, medische producten en jeugdhulp. De IGJ was in de coronatijd met name scherp op artsen die kritisch waren op de coronavaccins of alternatieven gebruikten, ze deelden boetes uit aan dergelijke artsen of dreigden met intrekking van hun vergunning. Nu de IGJ wordt aangesproken op haar verantwoordelijkheid, zegt ze plots niet op de hoogte te zijn van meldingen over vaccinatieschade en verwijst ze naar het Lareb.

Het Lareb

Het Lareb heeft tot taak het signaleren van risico’s van het gebruik van geneesmiddelen, vaccins en gezondheidsproducten in de dagelijkse praktijk en het verspreiden van kennis hierover. Het Lareb had voorafgaand aan de corona-vaccinatiecampagne de inschatting gemaakt dat er ongeveer 15.000 ernstige en minder ernstigere bijwerkingen zouden zijn. Dat werden er 236.000. Sloeg het Lareb alarm? Geen idee, het bereikte in ieder geval niemand en het Lareb zelf houdt de lippen stijf op elkaar en wenst ook niet via Woo-verzoeken informatie vrij te geven.

Artsen schuldig aan prikschade en overlijden

 Huisartsen die aan ‘informed consent’ deden, dat wil zeggen dat ze de patiënt informeerden over de risico’s van vaccinatie, werden keihard aangepakt door de IGJ. Het was ‘nepnieuws’ volgens de IGJ, de vaccins waren immers ‘safe and effective’.

Artsen die juist vertrouwden op het EMA, het CBG, de IGJ en het Lareb zijn nu zelf de pineut. Dat waren ze altijd al, maar onlangs heeft het Europese Hof van Justitie in een uitspraak van 30 januari 2025 nogmaals bevestigd dat ALLE beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg die u hebben aangespoord of gevaccineerd tegen COVID19 al die tijd al civielrechtelijk en strafrechtelijk aansprakelijk gesteld hadden kunnen worden. De uitspraak kunt u hier vinden. Op grond van artikel 7:448 BW en artikel 7:450 BW hadden artsen zich ervan moeten vergewissen dat het aan hen was om een informed consent gesprek te voeren met hun patiënten en hen daarbij op de risico’s te wijzen (en dit bij voorkeur schriftelijk vast te leggen om op een later moment niet met een bewijsprobleem te worden opgezadeld) alvorens een injectie toe te dienen. Artsen die dit wél begrepen en daadwerkelijk een gesprek met hun patiënten voerden en hen een formulier lieten ondertekenen dat ze ondanks de risico’s een experimentele injectie wilden ontvangen, werden echter opgejaagd door de IGJ. Dat zou de vaccinatiebereidheid immers in gevaar brengen.

Blauwe bessen zijn veiliger

Het valt te hopen dat met 236.000 gemelde schadegevallen niet alle artsen civielrechtelijk of strafrechtelijk aangepakt worden, want dan houden we geen arts meer over die zijn beroep nog kan uitoefenen. Laat het een wijze les zijn voor iedere arts: u kunt alleen vertrouwen hebben in instanties als er blauwe bessen in een vriesvak liggen, maar als een complete bevolking onder dwang aan een vaccin ‘geholpen’ moet worden dan kunt u vooraf maar beter uitgebreid informatie inwinnen. Mocht u alsnog injecties geven dan informeert u de patiënt heel duidelijk over de genomen risico’s. Aan de andere kant, mocht werkelijk bekend worden wat er allemaal is misgegaan, en VWS weet dat en vreest maatschappelijke onrust, dan zijn de rapen gaar voor bijna iedere Nederlander, en dat wil natuurlijk niemand. Dús blijven Woo-verzoeken onbeantwoord, betaalt VWS gewoon de gerechtelijke boetes voor het niet-voldoen aan Woo-verzoeken uit gemeenschapsgeld, blijven EMA, CBG, IGJ en Lareb als een bok op de haverkist met gegevens zitten en blijven slachtoffers uiteindelijk gewoon de pineut.

De hete aardappel wordt net zolang doorgeschoven totdat hij op úw bordje ligt tenslotte.

Wilt u wat gedetailleerdere informatie over het (dis)functioneren van de instanties, die kunt u hier of hier vinden.