Kabinet Schoof bindt strijd aan met cultuur, boeken, sport en ondernemers

Nederland wordt gegijzeld door een groepje klimaatactivisten dat denkt dat de democratie niet snel genoeg werkt. Ze noemen zich Extinction Rebellion, een irritant gezelschap werkloze klimaatcommunisten, dat blijkbaar genoeg steun en toelagen ontvangt om zich, terwijl normale mensen moeten werken voor hun geld, regelmatig aan de A10 of de A12 vast te plakken. Maar laten we eerlijk zijn: deze radicale club is intrinsiek antidemocratisch, draagt niets bij aan eventuele oplossingen en brengt grote schade toe aan de samenleving. Net als andere ongure organisaties zoals Antifa, Just Stop Oil en KOZP maken ze misbruik van het demonstratierecht, door middel van illegale wegblokkades, het stilleggen van steden en het treiteren van hardwerkende Nederlanders. Vaak geholpen door burgemeesters die het belang van hun stad lang geleden uit het oog zijn verloren.

Iedereen heeft het recht om te demonstreren. Ik heb dat zelf tijdens de misdaad tegen de menselijkheid, in casu het coronaschandaal, vaak genoeg gedaan. Door op het Museumplein of het Malieveld te gaan staan met een bord, leuzen te roepen en vanaf een podium de passie te preken. Maar dat is niet genoeg voor de elitaire leden van Extinction Rebellion. Zij vinden dat ze zo’n verheven doel nastreven dat ze de wet mogen overtreden. En wie betaalt de rekening? De gewone Nederlander. De hardwerkende man of vrouw die ‘s ochtends in de file staat omdat een stel klimaatnitwits zichzelf aan het asfalt heeft gelijmd. Mensen komen niet op hun werk, producten worden niet afgeleverd, ondernemers verliezen omzet. Maar de schade is niet alleen financieel. Hulpdiensten komen vast te staan, de brandweer komt pas bij de brand als het vuur al is gedoofd en ambulances komen te laat om patiënten te redden, enkel en alleen omdat een groepje moralistische wereldverbeteraars op de grond ligt te huilen over de opwarming van de aarde.

De economische schade die deze waanzin aanricht is enorm. De politie moet massaal uitrukken, er worden arrestaties verricht en het juridische apparaat raakt overbelast met rechtszaken tegen deze klimaathooligans. In Telegram-groepen delen ze triomfantelijk foto’s van hun arrestaties, alsof ze verzetshelden zijn in plaats van egoïstische onruststokers. Queers for Palestine kan er nog een puntje aan zuigen!

Radicale eisen zonder realiteitszin

Maar wat wil Extinction Rebellion nou eigenlijk? Volgens hun website moeten we per direct stoppen met ‘fossiele’ brandstoffen en moeten we in 2025 volledig klimaatneutraal zijn. Binnen een jaar moet Nederland totaal CO₂-vrij zijn. Terug naar de middeleeuwen. Met paard en wagen naar het werk en een kaars van bijenwas aansteken als het donker wordt. Oh nee, dat mag ook niet, want een brandende kaars produceert ook CO₂. Met 30.000 windmolens in de Noordzee, zonneakkers en vervuilende Tesla’s gaan we in elk geval geen duurzame toekomst tegemoet.

Daarnaast eist Extinction Rebellion dat er een burgerberaad wordt opgericht, een soort parallelle regering van ‘gewone mensen’ die het klimaatbeleid bepaalt. Een bekende truc van falende linkse politici. Ze krijgen niet hun zin, dús heeft de democratie gefaald en daarom gaan ze met een groepje ongekozen gelijkgestemden alsnog bepalen hoe de wereld eruit moet zien. Een verzameling zelfbenoemde wereldredders wil dat een niet-gekozen clubje de macht krijgt om het klimaatbeleid van Nederland te dicteren. Dat is niet alleen waanzinnig, dat is regelrecht antidemocratisch.

Klimaatangst als wapen

Een aantal jaren geleden realiseerde de Communistische Partij Nederland (CPN) zich dat het communisme geen leuke marketing gimmick meer was. Nederlanders hadden genoeg socialisme gezien om zich te realiseren dat de Staat over het algemeen niet te vertrouwen is, vooral andermans geld uitgeeft en dat het volk uiteindelijk veel slechter af is dan in een vrije kapitalistische samenleving. De CPN heeft een heidag georganiseerd met tofu, insectensoep en kikkererwten en het eurekamoment was daar. De nieuwe God, de klimaatgod, waarmee het volk kon worden gemanipuleerd, manifesteerde zich zonder veel problemen. Het klimaatcommunisme en daarmee GroenLinks was geboren. Diversiteit, door de staat opgelegde gelijkheid en inclusiviteit zijn de nieuwe tien geboden. Als je deugt ben je tegen klimaatverandering en voor alle nivellerende maatregelen. Als je ‘radicaalrechts’ bent dan ben je asociaal, denk je alleen aan jezelf en moet je bestreden worden. Een briljante strategie die haar vruchten afwerpt, zeker nu er zich militante organisaties als Extinction Rebellion aansluiten. Elke succesvolle politieke partij heeft tenslotte een militante afdeling nodig.

Wat Extinction Rebellion slim doet, is angst zaaien. Jongeren worden wijsgemaakt dat ze geen toekomst meer hebben. Dat de aarde over een paar jaar onbewoonbaar is, dat ze moeten stoppen met autorijden, vliegen en kinderen krijgen. Dat we allemaal zullen sterven als we niet direct stoppen met fossiele brandstoffen. Dit is geen activisme meer, dit is pure manipulatie. Kinderen en jongeren worden gehersenspoeld met doemscenario’s en gaan in paniek de straat op, zonder enige kennis van hoe de economie en de energievoorziening werkelijk werken.

Intussen blijven grootmachten zoals de Verenigde Staten, China en India gewoon doorgaan met het uitstoten van CO₂, terwijl Nederland zich kapot reguleert met krankzinnige klimaatwetten. Maar de dames en heren van Extinction Rebellion willen nog verder gaan. Ze willen dat de economie kapot wordt gemaakt, dat bedrijven worden gedwongen te sluiten en dat we allemaal boete gaan doen voor onze ‘klimaatzonden’. En een aflaat betalen is niet meer mogelijk in deze nieuwe godsdienst van de CPN. Het is een ideologie van zelfkastijding, gebaseerd op schuldgevoel en paniekzaaierij. En het meest vreemde is dat ook andere partijen zoals de VVD en de BBB meegaan in deze Orwelliaanse toestanden en vol inzetten op het terugdringen van fossiele brandstoffen, CO₂ en stikstof. Om de wereld te redden, terwijl het volk crepeert.

Trumpiaans het mes erin!

Het is hoog tijd dat wij, het volk, en de door ons gekozen overheid deze flauwekul niet langer tolereren. Demonstratierecht is prima, maar illegale blokkades en economische sabotage moeten keihard worden aangepakt. Wie zich aan de weg vastlijmt? Meteen loswrikken en een fikse boete. Wie infrastructuur blokkeert? Harde straffen. Na een minimumstraf van bijvoorbeeld een jaar in de gevangenis voor het toebrengen van schade aan anderen wordt het deze werkschuwe querulanten misschien duidelijk dat er ook andere mensen op de planeet aanwezig zijn. Gewone mensen die naar hun werk moeten over de A10 of de A12, om geld te verdienen om hun gezin te kunnen voeden. Het wordt tijd dat we de stem van de redelijkheid laten horen. Nederland heeft realistisch energiebeleid nodig, geen hysterie en paniekzaaierij. Willen we het milieu schoner maken? Mooi, laten we dat doen op een verstandige manier, geleid door kundige ingenieurs, zonder de economie te ruïneren en zonder het dagelijks leven van gewone burgers te ontwrichten.

Extinction Rebellion moet een duidelijk signaal krijgen: Nederland is een democratische rechtsstaat, geen speelveld voor klimaatcommunisten die coute que coute hun zin willen doordrukken met chaos en ontwrichting, ongeacht de schade aan de samenleving. Het is tijd om paal en perk te stellen aan deze waanzin. Genoeg is genoeg. Vorige week zaterdag liep het opnieuw uit de hand. Extinction Rebellion bezette opnieuw de A10 in Amsterdam om ING te dwingen alle financiering van fossiele energie stop te zetten. Zelfs GroenLinks-burgemeesteres Femke Halsema verbood deze militante bezetting. Niet vanwege de schade of het misbruik van het demonstratierecht, maar vanwege de ‘zeer grote veiligheidsrisico’s’. De politie heeft 190 klimaatraddraaiers aangehouden. Laten we deze hooligans nu eens als proef een jaar vastzetten. Ik voorspel dat ze het nooit meer zullen doen.

In de afgelopen jaren heb ik de cryptowereld met verbazing gevolgd. Van Bitcoin begreep ik nog wel iets, maar tot vorig jaar bezat ik geen enkele bitcoin. Dat met de honderden andere crypto’s, memecoins en shitcoins miljarden werd verdiend door handige jonge handelaren was bekend, maar het eurekamoment kwam voor mij pas op de Bitcoin Conferentie op Madeira, in maart 2024. Daar werd ik door Denise Torsy van Bitcoin Wealth Management in contact gebracht met Bitcoin ‘maximalisten’ zoals Samson Mow, prince Philip uit Servië en Michael Saylor. En als je je eenmaal realiseert dat fiatgeld de echte shitcoins zijn, dan is er geen weg meer terug.

Eén van de grootste nadelen van fiatgeld, lees de euro en de dollar, is de kwetsbaarheid voor inflatie, die de koopkracht van spaargeld en salarissen keihard aantast. Omdat centrale banken onbeperkt geld kunnen bijdrukken, komt er steeds meer geld in omloop waardoor de waarde van ons geld daalt. Dit politiek gemotiveerde onvermogen leidt tot prijsstijgingen en een afname van de reële waarde van geld. Voor gewone burgers betekent dit dat de door hun harde werken opgebouwde spaargelden steeds minder waard worden, waardoor ze, als ze dit kunnen, gedwongen worden te investeren in alternatieven om hun vermogen te beschermen; de zogenaamde hedge tegen het morbide spel van socialistische regeringen die teveel geld uitgeven en daarmee zorgen voor inflatie. Voor de gewone burger, die leeft van loonbetaling naar loonbetaling, is ontsnappen uit deze financiële val onmogelijk. Als slaaf van de centrale banken en het collectivistische politieke systeem is hij veroordeeld tot een wereld waarin zijn leven en alles wat hij daarin opbouwt continu in waarde vermindert.

Maar de wereld verandert en mensen hebben schoon genoeg van deze financiële slavernij. Cryptovaluta en in het bijzonder bitcoin, met vaak beperkte maximale voorraad, bieden een prachtige bescherming tegen inflatie. Daar waar de geldhoeveelheid van bijvoorbeeld onze euro explodeert door financieel wanbeheer van de ECB en de socialistische regeringen, klimt de hoeveelheid bitcoin asymptotisch naar een eindige hoeveelheid. Het wordt steeds moeilijker om bitcoins te minen en daarmee is het dé ontsnapping uit de matrix. Voor iedereen toegankelijk en het allermooiste: overheden hebben het nakijken. Bureaucraten, pennenlikkers en mannen in bruine pakken bij de belastingdienst verliezen volledig de controle over jouw vermogen. Niemand weet hoeveel cryptovaluta je bezit, waar je het bewaart, of waar je het aan uitgeeft.

$ TRUMP

Donald Trump stond aanvankelijk sceptisch tegenover digitale valuta, maar heeft een opmerkelijke draai gemaakt. Inmiddels is hij uitgegroeid tot niet alleen een fervent voorstander, maar zelfs een pionier door de lancering van zijn eigen coin. Nog maar een paar jaar geleden bestempelde Trump cryptovaluta als een ‘scam’ en uitte hij zijn bezorgdheid over de legitimiteit en veiligheid ervan. Echter, met de evolutie van de technologie en de groeiende acceptatie van digitale valuta, heeft Trump zijn standpunt herzien. Deze verandering culmineerde in de lancering van zijn eigen cryptomunt, de $TRUMP, die binnen enkele dagen een marktwaarde van miljarden dollars bereikte. Donald Trump bezit 80 procent van de TrumpCoin via zijn eigen bedrijven en genereerde op papier een stijging van zijn vermogen door de introductie van de TrumpCoin van maar liefst 60 miljard euro. De 80 procent die hij zelf bezit wordt langzaam in de komende drie jaar op de markt gebracht. Voor de Nederlandse deugsocialisten is dit natuurlijk onverteerbaar. De krantenkoppen waren onverbiddelijk. ‘Olichargie on steroids’ en ‘schaamteloze afbreuk van het presidentiële ambt’. Het achterhoedegevecht van socialisten die zich realiseren dat het gedachtengoed van Thatcher en Reagan terug is, maar dan in het kwadraat.

De introductie van $TRUMP heeft niet alleen de zichtbaarheid van cryptovaluta vergroot, maar ook het vertrouwen in digitale activa versterkt. Deze initiatieven tonen aan dat cryptovaluta niet slechts een niche-investering zijn, maar een levensvatbaar financieel instrument met potentieel voor mainstream adoptie. Bovendien heeft Trump plannen aangekondigd om een nationale digitale activareserve op te bouwen, wat de legitimiteit en acceptatie van cryptovaluta verder zou kunnen versterken. De koers van de bitcoin schoot omhoog nadat zowel Trump als Robert F. Kennedy op de Bitcoin-conferentie in Nashville in 2024 suggereerden dat er een ‘national digital asset stockpile’ moest komen.

Jengelende Nederlandse critici hebben uiteraard, zoals verwacht, vraagtekens gezet bij de volatiliteit en de ethische implicaties van een president die betrokken is bij cryptovaluta. Hoewel volatiliteit een inherent kenmerk is van de cryptomarkt, is het belangrijk te erkennen dat alle investeringen risico’s met zich meebrengen. Bovendien kun je met recht beargumenteren dat niet de bitcoin volatiel is, maar juist de euro en de dollar. Bovendien spreekt de marktkapitalisatie boekdelen. Er is maar liefst twee biljoen euro aan bitcoins in omloop, 379 miljard euro aan Ethereum en 171 miljard euro aan XRP. Dat zijn bedragen die niet meer te verwaarlozen zijn.

Een gouden toekomst voor crypto

Met de steun van de 47^e president van de Verenigde Staten en de voortdurende technologische vooruitgang, staat de cryptowereld aan de vooravond van een gouden tijdperk. De integratie van digitale valuta in het traditionele financiële systeem biedt kansen voor financiële vrijheid en economische groei. Het is een spannende tijd voor zowel investeerders als consumenten, nu de grens tussen traditionele financiën en digitale innovaties steeds meer vervaagt. Daar waar vroeger mensen vluchten in vastgoed en goud lijkt het erop dat crypto meer zekerheid biedt. Vastgoed is zeer kwetsbaar en wordt door jaloerse linkse belastingheffingen makkelijk onteigend. Goud is niet makkelijk te verhandelen. In Nederland is het nu zelfs zo dat de stapeling van belastingmaatregelen leidt tot een situatie waarbij een vastgoedbelegging in box 3 een schip van bijleggen is geworden, terwijl het een bescherming tegen de, door de overheid gecreëerde, inflatie zou moeten zijn.

Maar de redding is nabij. De evolutie van Donald Trump van criticus tot voorstander van cryptovaluta illustreert de dynamiek en het potentieel van deze opkomende markt. Zijn betrokkenheid heeft bijgedragen aan de legitimiteit en zichtbaarheid van digitale activa, en biedt een optimistisch vooruitzicht voor de toekomst van de cryptowereld. En dat hij er zelf een paar miljard aan verdient, terwijl hij de wereld redt van de socialistische heilstaat, is hem van harte gegund!

Steeds duidelijker wordt het dat ook Wilders nog geen deuk in een pakje boter kan slaan. De reden is simpel: alles is al ‘geregeld’. Een kluwen van externe ondemocratische instituties heeft in de afgelopen 10 jaar de macht gegrepen en heeft de Tweede Kamer in haar greep en buitenspel gezet: NAVO, WHO, WEF, VN, EU, allen hebben ze een deel van de macht in handen. En al deze organisaties hebben baat bij een ‘crisis’, en al deze organisaties hebben de touwtjes in handen om te bepalen of er sprake is van een ‘crisis’. En dus vallen we van de ene crisis in de andere. Een ‘gezondheidscrisis’, een ‘klimaatcrisis’, een ‘stikstofcrisis’, een ‘asielcrisis’, een ‘oorlogscrisis’; bij iedere ‘crisis’ treden er mechanismen in werking die de betreffende buitenparlementaire organisaties nog meer macht geven.

‘Coronacrisis’ volledig aangestuurd door NCTV

Uit alle Wob-/Woo-stukken wordt steeds meer duidelijk dat de regie van de ‘coronacrisis’ bij de EU heeft gelegen en dat de NAVO via de NCTV het land bestuurd heeft. De NCTV zorgde voor de coronaregels die Europees waren afgestemd, de NCTV zorgde voor het ondermijnen van de Grondwet, het bewerken van de media door een ‘Denktank Desinformatie’ en het demoniseren en vervolgen van dwarsliggers. Iedere keer weer duikt de naam van de NCTV op, en iedere keer weer blijkt dat de Tweede Kamer helemaal niets meer in te brengen had, slechts tekenen bij het kruisje. Door het ontbreken van een constitutioneel hof is zelfs het ondermijnen van de Grondwet een peulenschilletje gebleken.

Heeft de Tweede Kamer nog wel de macht?

De gerechtvaardigde vraag is dan ook: heeft de Tweede Kamer nog wel de macht? Feitelijk heeft de Tweede Kamer die macht nog wel, maar ze doet er niets mee! Als Ralph Dekker wil weten welke machtsovername de NAVO heeft gepleegd, valt slechts een stoïcijns kijkende Kamer hem ten deel. Een paar parlementariërs nemen nog wel de moeite om naar voren te lopen om ‘geen steun’ in de microfoon te roepen, maar daar blijft het dan bij. Er is blijkbaar geen enkele interesse om te achterhalen in hoeverre de macht nog wel bij de Tweede Kamer ligt en welke beslissingsbevoegdheid parlementariërs nog hebben.

Vreemde situaties

Als alles al in kannen en kruiken is, dan komen sommige zaken ook in een ander daglicht te staan. Zo zijn de acties van Extinction Rebellion, die keer op keer de A12 illegaal bezetten, volkomen onbegrijpelijk. Hoe kan zo’n kleine groep er steeds weer in slagen om in Den Haag de boel te ontregelen zonder dat de politie ingrijpt? Waarom werden de zogenaamde ‘blokkeerfriezen’ na één keer door het OM tot aan de voordeur vervolgd, terwijl de leden van Extinction Rebellion gewoon naar huis worden gestuurd? En de ‘asielcrisis’ dan? Iedere keer weer blijken er Europese regels te zijn die niet mogen worden overtreden, aangepast of genegeerd. Landen die dat wel doen, zoals Hongarije en Polen, worden door diezelfde EU tot paria’s gebombardeerd. Of wat dacht u van de slogan ‘black lives matter’? Zodra iemand de leus ‘white lives matter’ gebruikt is het volgens het OM plots ‘discriminatie’ en gaat de betreffende persoon 6 maanden lang op water en brood! Snapt u dat nog?

Heeft stemmen nog wel zin?

Als een Tweede Kamer vol zit met parlementariërs die het helemaal niets interesseert dat zij nauwelijks nog wat in de melk te brokkelen hebben, dan heeft stemmen ook geen zin meer. Ze zitten er dan voor spek en bonen bij. Ze kunnen nog wat details aanscherpen, maar verder zijn zij gehouden aan de afspraken met de NAVO, de WHO, het WEF, de VN of de EU.

De burger is aan zet

Als de burger naar de stembus loopt, een parlement kiest, om er vervolgens achter te moeten komen dat het parlement helemaal niets te vertellen heeft, is stemmen onzinnig geworden. Als de gekozen kliek in het geheim gebriefd wordt door de NCTV over welke elementen door de NAVO bepaald worden en niet door henzelf, en de burger dat niet mag weten, dan wordt ‘het spel’ niet eerlijk meer gespeeld. Dan worden we als burger simpelweg voor de gek gehouden en kijken slechts naar een toneelspel. ‘De burger is aan zet’ klinkt dan nogal recalcitrant of wellicht zelfs gevaarlijk, maar de burger zal de politiek nu wel duidelijk moeten maken dat het zo niet verder kan. Er zal openheid gegeven moeten worden: wat wordt er in Den Haag bepaald en wat niet? Welke afspraken liggen er met de NAVO, de WHO, het WEF, de VN, de EU of welke andere organisatie dan ook? Tot op heden worden op dergelijke vragen geen antwoorden gegeven, de vragen worden omzeild, er wordt aangegeven dat het ‘staatsgevaarlijk’ is, dat het ‘geheim’ is of er wordt simpelweg geen antwoord gegeven. Een parlementaire democratie bestaat bij de gratie van vertrouwen, en dat vertrouwen wordt ernstig geschonden nu keer op keer blijkt dat we als burgers naar een toneelspel aan het kijken zijn.