Kabinet Schoof schuift aan bij WEF-conferentie in Davos

Het houdt maar niet op, de stroom aan ernstige corruptiezaken binnen de Europese Unie in de afgelopen twee jaar. Corruptiezaken vanuit de Europese Commissie en het Europees Parlement zijn er al decennia, maar de laatste twee jaren spannen de kroon! De mainstream media berichten er nauwelijks over. 

Een korte reconstructie van de EU-corruptie de afgelopen twee jaar

Op 7 april 2025 bracht Euractiv het allerlaatste schandaal vanuit de EU naar buiten. Voordat we daarop ingaan, geven we eerst een kort overzicht van de eerdere schandalen van de afgelopen jaren.

Qatargate

Qatargate is een schandaal, waarbij ambtenaren van het Europees Parlement, lobbyisten en hun families beïnvloed zijn door de regeringen van Qatar, Marokko en Mauritanië. Ze worden ervan verdacht zich schuldig te hebben gemaakt aan corruptie, witwassen en georganiseerde misdaad. Rechtshandhavingsautoriteiten in België, Italië en Griekenland hebben 1,5 miljoen euro aan contanten in beslag genomen. Hoofdverdachte is de voormalige vicevoorzitter van het Europees Parlement Eva Kaili.

De zaak loopt nog en in januari 2025 werden er nog drie nieuwe verdachten aan toegevoegd.

Assistentenfraude Europees Parlement

Naar aanleiding van de veroordeling van Marine Le Pen wegens vermeend ‘verduisteren van Europees geld’, werd ontdekt dat meer dan 100 Europese parlementariërs op een vergelijkbare wijze als Le Pen Europese gelden hadden ‘verduisterd’. Dat is te lezen in dit artikel van Euronews van 2 april 2025.

Al in 2023 deed Follow the Money onderzoek naar dit zoveelste corruptieschandaal binnen het Europees Parlement. Daaruit blijkt dat, tussen 2019 en 2022, 108 leden van het Europees Parlement zijn opgepakt waarvan werd vastgesteld dat ze geld verkeerd hadden besteed aan hun assistenten. Zij moesten de bedragen terugbetalen zonder verdere consequenties voor hun functioneren.

Marine Le Pen kreeg echter vier jaar gevangenisstraf, waarvan twee voorwaardelijk, een boete van 100.000 euro en de ontzegging mee te mogen doen aan de Franse verkiezingen in 2027 opgelegd voor een feit waar andere Europese parlementariërs voor vrijuit gingen.

Huaweigate

Op 13 maart 2025 deed de Belgische politie 21 huiszoekingen bij verdachten die werkzaam zijn bij het Europees Parlement in verband met een omkoopschandaal door het Chinese bedrijf Huawei. Volgens het Belgische Openbaar Ministerie zou de corruptie vanaf 2021 tot heden hebben plaatsgevonden, onder het mom van commercieel lobbywerk. Het lobbywerk moest Europese landen overtuigen Huawei-apparatuur toe te laten tot hun nieuwe 5G-netwerken.

Het onderzoek naar corruptie, valsheid in geschrifte, criminele organisatie en witwassen staat onder leiding van een Brusselse onderzoeksrechter, aldus een artikel van Knack. Uit ander onderzoek van Knack blijkt, dat de Europese anti-corruptiewaakhond OLAF al twee jaar eerder – vier dagen na het begin van het Qatargate schandaal – op de hoogte was van dit nieuwe corruptieschandaal binnen het Europees Parlement.

OLAF – dat rechtstreeks onder de Europese Commissie van Ursula von der Leyen valt – had echter snel besloten dit verhaal niet verder te onderzoeken. Dat moest de Belgische justitie maar doen. In verband met de schandalen waarin het Europees Parlement zelf is betrokken, komt het enigszins lachwekkend over dat dit parlement op 16 april 2025 Hongarije beschuldigt van corruptie en schending van democratische waarden.

De klap op de vuurpijl; gesjoemel door de Europese Commissie met milieusubsidies

Na drie schandalen binnen twee jaar, waarin het Europees Parlement de hoofdrol speelt, blijkt nu ook het allerhoogste orgaan van de EU – de Europese Commissie  – op een schandalige manier met Europees belastinggeld om te zijn gegaan.

Het grootste Engelstalige nieuwsplatform van Griekenland meldt op 6 april 2025:

“De Europese Commissie heeft erkend dat er geld uit het LIFE-programma van de EU – oorspronkelijk bestemd voor de strijd tegen klimaatverandering – is weggesluisd naar linkse ngo’s en klimaatgroeperingen in een geheime poging om conservatieve en eurosceptische stemmen in heel Europa de mond te snoeren. Het LIFE-programma, met een budget van 9 miljard euro sinds 2014, was bedoeld om milieu- en klimaatinitiatieven te ondersteunen, maar een deel van deze fondsen werd in plaats daarvan ingezet om politieke tegenstanders aan te vallen.”

Ook blijkt uit interne documenten dat er sprake was van een gecoördineerd plan tussen EU-agentschappen en klimaat-ngo’s, waarin specifieke critici met naam werden aangewezen om in diskrediet gebracht te worden, aldus het Griekse nieuwsplatform. In dit recente artikel van Euractiv wordt beschreven dat de eigen Europese Rekenkamer het optreden van de Europese Commissie in deze als “ondoorzichtig en onbetrouwbaar” bestempelt.

Stel je voor dat de financieel directeur van een bedrijf de directie kwalificeert met “ondoorzichtig en onbetrouwbaar”, dan zijn de consequenties vaak simpel; de aandeelhouders en/of commissarissen zeggen het vertrouwen in de directie op en deze wordt vervolgens ontslagen. Het vertrouwen opzeggen in de Europese Commissie van – de al vele malen corrupt bewezen – Ursula von der Leyen, moet door het Europees Parlement gebeuren. Zoals we hiervoor al lazen is dat Europees Parlement zelf corrupt. Dus daar kunnen Europeanen weinig van verwachten.

Frans Timmermans als ‘brein’ achter deze operatie?

Deze operatie zou bedacht zijn door voormalig EU-klimaatcommissaris Frans Timmermans en omvatte geheime contracten met ngo’s zoals het Europees Milieubureau (EEB). Deze overeenkomsten specificeerden doelwitten zoals conservatieve Europarlementariërs, nationale politici en partijen – waaronder de Oostenrijkse FPÖ en ÖVP – die zich verzetten tegen strenge klimaatregels. Het EEB zou bijvoorbeeld de taak hebben gehad om de beslissingen van het Europees Parlement te beïnvloeden, waaronder het tegengaan van verzet tegen wetten zoals de natuurherstelwet van Timmermans. Ook moest druk uitgeoefend worden op Europarlementariërs waardoor critici als antimilieu-activisten werden afgeschilderd. Timmermans ontkent zijn rol hierin.

Dus: de Europese Commissie schakelde met Europees belastinggeld ngo’s in om leden van het eigen Europarlement te beïnvloeden om de milieuplannen van Timmermans goed te keuren.

De Europese Unie is kapot en moet vervangen worden door de oude EEG

De Europese monsterorganisatie, met aan het hoofd een voorzitter met een corrupt verleden, die keer op keer handelt in strijd met de financiële belangen van de Europese burgers en als “ondoorzichtig en onbetrouwbaar” door de eigen financiële afdeling wordt bestempeld, is kapot.

Het vertrouwen in de legitimiteit van de EU zou allang door de meeste Europeanen opgezegd zijn, als de in dit artikel benoemde schandalen meer gedeeld zouden worden via de mainstream mediabedrijven. Dat gebeurt echter niet om voor de hand liggende redenen. Eén daarvan is dat de Europese Commissie de grootste mediabedrijven in de zak heeft. De EU heeft al een zeer dubieuze rol bij het aansturen van media en het beperken van mediavrijheid.

Het wordt hoog tijd om de voormalige Europese Economische Gemeenschap (EEG) weer in ere te herstellen om het vertrouwen in Europese samenwerking terug te krijgen. Niet alleen qua structuur, maar ook qua aantal lidstaten – met een vergelijkbare modus operandi op economisch en maatschappelijk gebied.

Het veroorzaakte een schokgolf binnen democratie minnend Europa; de ongekend harde veroordeling van Marine Le Pen. Ze kreeg een celstraf van vier jaar, een boete van 100.000 euro en een verbod om mee te doen aan de Franse presidentsverkiezingen van 2027 wegens het ‘verduisteren van Europees geld’. Haar ‘verduistering’ blijkt al jaren gangbare praktijk bij meer dan 100 Europarlementariërs. Op vergelijkbare wijze uitgevoerd maar zonder noemenswaardige gevolgen. Is Le Pen ongelijk behandeld?

Wat heeft Marine Le Pen misdaan?

Marine Le Pen was van 20 juli 2004 tot 18 juni 2017 lid van het Europees Parlement. Elk Europarlementslid heeft recht op een maandelijks bedrag dat bestemd is voor de betaling van zijn assistenten. Dat bedraagt momenteel 30.769 euro per maand. Ten minste 40 procent daarvan is bestemd voor assistenten, die in de gebouwen van het parlement in Brussel, Luxemburg of Straatsburg werken, aldus Euronews. De resterende 60 procent kan worden gebruikt voor ‘lokale assistenten’, die vanuit de lidstaat van het Europarlementslid werken.

Het Openbaar Ministerie van Frankrijk beschuldigde Le Pen ervan vier assistenten in dienst te hebben genomen toen ze lid was van het Europees Parlement, die in werkelijkheid voor het Front National (FN – nu de RN, Rassemblement National) werkten.

In totaal werden 24 medewerkers van RN veroordeeld. Ze werden allemaal schuldig bevonden aan het verduisteren van Europees geld door het meewerken aan bovengenoemde feiten.

De rechtelijke uitspraak is een geval van ondemocratische klassenjustitie

Het is uiteraard onjuist om Europese gelden, die voor parlementaire ondersteuning bedoeld zijn, voor andere doeleinden te gebruiken.

Maar wat blijkt? Exact dezelfde praktijk als nu door de rechtbank in Parijs is veroordeeld, vindt al jaren plaats binnen het corrupte Europees Parlement, zonder dat dit enig gevolg heeft gehad!

Op de site van Euronews lezen we: “Sommige Europarlementariërs nemen lokale politici in dienst die politieke activiteiten ontplooien in hun kiesdistrict. Vervolgens worden hun telefoongesprekken en vergaderingen verdraaid om te laten zien dat ze op de een of andere manier verband houden met het parlementaire mandaat van desbetreffende Europarlementariër.”

Het Europees Parlement verstrekt uiteraard geen statistieken over de eigen corruptie, maar is in de afgelopen tien jaar maar liefst negen keer betrokken geweest bij vergelijkbaar misbruik als waarvoor Le Pen nu is veroordeeld, aldus Euronews.

Follow the Money (FTM) bracht in 2023 deze analyse (paywall) uit. Daaruit blijkt dat tussen 2019 en 2022 er 108 leden van het Europees Parlement (EP-leden) zijn opgepakt, waarvan werd vastgesteld dat ze geld verkeerd hadden besteed aan hun assistenten. Zij moesten de bedragen terugbetalen zonder verdere consequenties voor hun functioneren. Nog eens 31 corrupte parlementsleden hebben het geld niet eens terugbetaald, aldus FTM. Eenmaal betrapt, kunnen EP-leden normaliter aan publieke bestraffing ontsnappen door het geld simpelweg terug te betalen. Zo niet voor Marine Le Pen.

Marine Le Pen is er duidelijk ingeluisd door de Franse rechter. Zelf noemt ze het een politieke besluitvorming. Maar hoe ging dat in zijn werk?

Samenspanning tussen de Europese Commissie en de Franse justitie?

Volgens het artikel van Euronews werd het Franse Openbare Ministerie over de Le Pen-zaak getipt door het Europees Bureau voor Fraudebestrijding (OLAF) dat rechtstreeks onder de Europese Commissie ressorteert.

OLAF was reeds in 2014 op de hoogte van de dubbelfuncties die sommige assistenten van Le Pen vervulden. Op de eigen website van OLAF leggen zij hun rol uit inzake het proces tegen Le Pen. Opvallend daarbij is dat de twee door OLAF en het Franse Openbaar Ministerie gebruikte onderzoeken tegen Le Pen al in 2016 en 2018 volledig waren afgerond.

Dus waarom pas in 2024 een zaak tegen Le Pen aanhangig maken terwijl de feiten al in 2016 en 2018 bekend waren?

Het lijkt erop dat het allemaal een kwestie van timing is geweest; het juiste moment afwachten om Le Pen via de rechter uit te schakelen. Dat moment was niet in 2016 of 2018.

De juiste timing om Le Pen nogmaals onderuit te halen

Voor de Franse regering van Macron en de Europese Unie van Von der Leyen gingen vorig jaar juni alle alarmbellen af toen Marine Le Pen bij de Europese Parlementsverkiezingen tweemaal zoveel stemmen haalde als Macron.

Macron schreef – in blinde paniek – diezelfde avond nog nieuwe parlementsverkiezingen in eigen land uit. De uitslag daarvan moest bewijzen dat hij duidelijk boven Le Pen zou eindigen. Die verkiezingen vonden in twee rondes plaats op 30 juni en 7 juli 2024.

In de eerste ronde van 30 juni weer een overweldigende overwinning voor Le Pen. Macron beet diep in het stof. Dat werd echter op 7 juli volledig omgedraaid door een ongekende politieke truc van Macron. Die truc beschreef Twan Houben eerder in dit artikel.

In de tweede ronde werd Le Pen uitgeschakeld, maar won Macron ook niet. De snel gefuseerde socialisten wonnen destijds.

De populariteit van Le Pen in Frankrijk overtreft alle andere politici aldaar, zo blijkt uit dit Politico-artikel uit 2024. De kans was zeer groot dat zij – bij de volgende presidentsverkiezingen in 2027 – de nieuwe president van Frankrijk zou worden.

Dat proces moest volgens de momenteel in Europa en Frankrijk heersende klasse gestopt worden met alle middelen denkbaar. Daarom werd in 2024 de juridische procedure tegen Le Pen gestart, gebaseerd op oud materiaal uit de jaren 2016 en 2018. Timing.

Democratie in Europa om zeep geholpen

Professor in het strafrecht Charlotte Schmidt-Leonardy (Universiteit van Bielefeld) is zeker geen Le Pen-aanhanger, maar schrijft in dit artikel dat de Franse rechter hoogstwaarschijnlijk te ver is gegaan met de veroordeling van Le Pen om niet meer mee te mogen doen aan de Franse presidentsverkiezingen in 2027.

Volgens haar heeft een strafrechter in principe niet de bevoegdheid om iemand toegang tot een politiek ambt te ontzeggen. Ze vraagt zich daarom af of het hier niet gaat om ‘dictatuur van de rechtbank’ ten koste van ‘de wil van het volk’.

Ook de Europese Raad voor Buitenlandse Relaties – ECFR – schrijft dat de rechter wellicht te ver is gegaan met het oordeel tegen Le Pen.

De Europa brede ‘strijd tegen extreemrechts’ is inmiddels zover gegaan dat de Europese democratie juist geweld wordt aangedaan door partijen die beweren de democratie te beschermen.

De ‘strijders tegen extreemrechts’ zijn zelf extremisten geworden die het respect voor democratie overboord hebben gegooid in een krampachtige poging om de eigen positie te behouden.

Tot dusver zijn we alleen gewend dat we aan onze eigen belastingdienst geld betalen. Vanaf 2027 komt de EU daar bij als belastingheffer. Dan gaat de EU ook je privé CO₂-uitstoot belasten met tarieven op gasverbruik en brandstoffen aan de pomp. Hoe werkt dat en hoeveel meer ben je per jaar kwijt aan die directe belastingheffing vanuit Brussel?

Nieuwe CO₂-belastingheffingen vanaf 2027

Vanaf 2027 treedt er nieuwe Europese wetgeving in werking – ETS2 – die het zogenoemde emissiehandelssysteem (ETS) van de Europese Unie uitbreidt. Het belasten van CO₂ zal dan ook gas voor cv-ketels raken en motorbrandstoffen zoals benzine en diesel betreffen. Dat zal zorgen voor forse prijsstijgingen voor alle Nederlanders die via de leveranciers van deze stoffen worden geheven en afgedragen aan Brussel.

Tot en met 2026 geldt het hele EU-systeem voor CO₂-emissierechten alleen voor het bedrijfsleven. Vanaf 2027 worden dus ook alle Europese burgers in het systeem gedwongen.

Het Europese emissiehandelssysteem werkt volgens dit artikel met een veiling van emissierechten voor CO₂ die vervolgens op de markt worden verhandeld. Dit betekent dat CO₂-prijzen kunnen schommelen. Momenteel ligt de prijs voor het uitstoten van een ton CO₂ bijvoorbeeld op ongeveer 67 euro, maar was eerder al eens 100 euro.

Uit onderstaande grafiek blijkt dat de heffingen op CO₂ doorgaans omhoog gaan, als de prijzen voor brandstoffen omhoog gaan. Je wordt dus dubbel gepakt met dit systeem.

Verschillende kostenscenario’s voor verschillende huishoudens

In het bovengenoemde artikel van Business Insider worden drie scenario’s uitgewerkt.

Bij het algemene kostenplaatje is te zien dat een gezin met één auto bij een CO₂-prijs van 60 euro per ton op jaarbasis 260 euro extra kwijt is. Bij een prijs van 200 euro per ton stijgt dit naar 1.335 euro op jaarbasis voor een gezin met een vrijstaand huis en twee auto’s.

Wat betreft de kosten voor verwarming van een woning met gas, is voor verschillende types woningen een scenario gemaakt met diverse CO₂-prijzen. Bij een CO₂-prijs van 60 euro per ton komt dit voor een tussenwoning bijvoorbeeld neer op 146 euro aan extra kosten op jaarbasis. Bij 200 euro per ton CO₂ en een vrijstaande woning loopt dit op naar 792 euro.

Als je meer dan 10.000 km per jaar rijdt en/of meer dan één auto bezit, lopen de EU-belastingen nog verder op tussen de 163 en 545 euro per jaar.

Samengevat ben je vanaf 2027 in het gunstigste geval zo’n 500 euro per jaar aan extra EU-belastingen op CO₂-uitstoot kwijt en in het slechtste geval – vrijstaand huis, 2 auto’s en meer dan 10.000 km per jaar – zo’n 2.500 euro per jaar, oftewel 208 euro per maand.

Maar….de EU heeft nog meer kostbare plannen tussen 2025 en 2030

Veertien Nederlandse gemeenten voerden op 1 januari 2025 zero-emissiezones in, wat tot financiële zorgen leidt bij bedrijven. Volgens een bericht op deze website wordt de gemiddelde bedrijfsauto die rijdt op diesel, benzine of gas, vanaf 2025 zo’n 13.000 euro duurder door de invoering van bpm-belasting. Dit vormt een extra financiële last voor ondernemers die hun wagenpark moeten vernieuwen.

Volgens de tabellen op deze website stegen de energiebelastingen op gas en elektriciteit – als gevolg van EU-klimaatwetgeving – in de periode 2020-2024 met maar liefst 75 procent (!) voor gas en 15 procent voor elektriciteit.

Anno 2025 betaal je meer belasting per kubieke meter gas dan aan het gas zelf, namelijk 0,70 euro respectievelijk 0,63 euro.

Nederlanders betalen voor gas een van de hoogste prijzen in heel Europa. Door hogere belastingen en netwerkkosten steeg de Nederlandse gasprijs in december 2024 tot het op twee na hoogste tarief in heel Europa, aldus dit bericht.

Gedwongen renovatie van woningen vóór 2030

De Europese Commissie wil woningen met energie labels G en F volledig uitbannen.

Woningcorporaties en particuliere verhuurders mogen zelfs vanaf 2030 geen woningen meer verhuren met een energielabel E, F, of G. Dat staat in de verduurzamingsplannen van voormalig minister Hugo de Jonge die weer gebaseerd zijn op instructies uit Brussel.

580.000 huurwoningen hebben nog zo’n slecht energielabel en moeten dus voor 2030 aangepast zijn, willen ze nog verhuurd mogen worden. Die aanpassingen gaan grofweg tussen de 15.000 en 100.000 euro per woning kosten aldus deze berekeningen van ING.

Ergo, Nederland moet alleen al aan energierenovaties voor huurwoningen tussen de 8,7 miljard en 58 miljard euro uitgeven voor het jaar 2030 om aan de EU-doelstellingen te voldoen.

Uiteraard moeten die investeringen weer terugverdiend worden door…..huurverhogingen!

Ook voor de Nederlandse zeevaart en binnenvaart is doorgerekend wat de financiële effecten zullen zijn van de CO₂-maatregelen en belastingen vanuit de EU voor de periode tot 2030.

Op pagina 15 van dit rapport voor de Nederlandse zeevaart is berekend dat vanaf 2025 tot en met 2030 er ieder jaar bijna 500 miljoen euro extra kosten ontstaan om aan de CO₂-wetgeving van de EU te voldoen. Die 500 miljoen euro ziet de consument terug in hogere prijzen voor goederen en hogere inflatie.

Nederlandse privébezittingen en -vermogens worden vernietigd door de EU

Als je bekijkt wat er tussen dit jaar en 2030 nog op ons afkomt aan extra financiële lasten die door EU-wetgeving wordt afgedwongen, dan is de conclusie helder: de EU drijft Nederlandse huishoudens de afgrond in. Dit is het tegenovergestelde van wat de economische doelstellingen bij de oprichting van dit monsterinstituut waren.

Die gang richting economische afgrond treft niet alleen de welgestelden in onze samenleving, maar ook mensen die aan de onderkant van onze maatschappij een bestaan proberen op te bouwen. Denk maar even mee:

• De extra EU CO₂-heffingen op benzine, diesel en gas raken ook mensen die al onder de armoedegrens leven en mensen met een bijstandsuitkering.
• Mensen die het laagste inkomen hebben, wonen het meest in huizen met een slecht energielabel. Zij hebben helemaal geen geld om de door de EU afgedwongen renovaties te betalen als het om een woning in eigen bezit gaat. Als ze een huis huren met een energielabel E, F of G, zullen ze de huurverhoging, die volgt na de verplichte renovaties, niet kunnen betalen.
• Voor iedereen gaan de transportkosten met honderden euro’s per jaar omhoog. Zowel de kosten voor eigen vervoer, als de kosten voor het bus- en treinvervoer, het bezorgen van pakketten en dergelijke.

Daarnaast drijft de EU nog andere kosten voor de samenleving omhoog:

• De EU-richtlijn loontransparantie zal het Europese bedrijfsleven op extra kosten jagen vanaf 2026, met lagere bedrijfswinsten als gevolg.
• Zowel de EU als ECB liggen op ramkoers tegenover de Europese burgers met hun nieuwe plannen om honderden miljarden te lenen om de oorlogseconomie op te tuigen en Europese multinationals te subsidiëren (plan Mario Draghi). Al die leningen worden door de Europese belastingbetaler gegarandeerd.

Kortom: de EU is in huidige vorm geen houdbaar project en moet snel op de schop!