Klimaattop in Bakoe: een theater van hypocrisie en geldverspilling

Na een sabbatical van minstens drie LinkedIn-posts lang is Klaas terug. Niet als politicus – daar moet je dingen voor oplossen. Ook niet als bestuurder – dat vereist overzicht. Nee, Klaas heeft een veel heroïschere missie gevonden: hij gaat Nederland beschermen tegen de grootste dreiging sinds de Frikandelcrisis van 2004 – mensen met een mening.

Klaas richt namelijk een actiegroep op. Geen politieke partij (dan moet je stemmen tellen), geen krant (veel te stoffig), geen beweging (dat klinkt alsof je iets moet doen). Nee, een actiegroep. Voor de “milde meerderheid”. Je weet wel, die denkbeeldige groep mensen die alles wel oké vindt, zolang het de tuin niet inwaait. Ooit noemden we dat “de zwijgende meerderheid”, maar dat klonk te veel als een groep mensen die op dinsdagavond massaal sudoku oplost met de televisie op mute. Dus nu heet het “mild”.

Met steun van een communicatiestrateeg, een acteur (altijd handig voor het nadoen van empathie) en een loeischerpe green screen-studio gaat Klaas de strijd aan met het populisme. Want dat is het probleem lieve mensen. Niet de inflatie, niet de woningnood, niet de overheid die verdwijnt als je haar nodig hebt. Nee, het echte probleem is dat Jan en Anja uit Appingedam zélf zijn gaan nadenken. Over dingen. En dat kan dus echt niet.

Deze nieuwe verzetsgroep wil een einde maken aan het gevaar van “zeggen wat je denkt”. Volgens insiders komt dat namelijk hard binnen bij mensen die liever geloven wat op de autocue staat. Talkshows kijken? Ja graag. Zelf een mening vormen? Liever niet. Stemmen op iets anders dan het kartel? Wacht, even bellen met de denktank.

Klaas’ oplossing? Een mediaplan! Met opiniemakers die de nuance zó hard opdringen dat niemand meer weet waar ze nou precies vóór zijn. Met zinnen als “we moeten het samen doen” en “de extremen bedreigen onze samenleving”, waarbij het ‘extreme’ inmiddels betekent: vragen stellen op een verjaardag.

Klaas is dus niet tegen de democratie – hij is vóór een speciale versie van de democratie. Eentje die alleen werkt als iedereen netjes zijn mond houdt, in het midden blijft staan en vooral niet naar de flanken kijkt (je zou eens perspectief krijgen). Want wie niet meebeweegt, radicaliseert. En wie twijfelt, heeft iets te verbergen.

Het mooie is: de mensen tegen wie Klaas het opneemt, zijn exact dezelfde mensen namens wie zijn actiegroep zogenaamd spreekt. En zo wordt het redden van Nederland een soort politieke toneelvoorstelling met Klaas in de hoofdrol als bezorgde vader die wil dat iedereen veilig op de bank blijft zitten, terwijl het huis in brand staat – “want naar buiten rennen is gevaarlijk populisme!”

Volgens Klaas komt hij op voor de democratie. Maar het zou ook best kunnen dat hij probeert te redden wat er nog over is van het gelijk van gisteren.

Klaas heeft daar een speciaal bedrijfje voor opgericht, gespecialiseerd in het bespelen van het onbewuste brein, aan de Tulpenstraat in het Brabantse Breda en een adresje in het mondaine Amsterdam. Uurtje factuurtje gaat naar het campagnebureau van de VVD zeker? Wachtgeld blijft ook niet oneindig doorklotsen tenslotte, en Klaas is weer even onder de pannen. Dus wil je de democratie beschermen tegen populisten, dan creëert Klaas speciaal voor jou draagvlak voor lockdowns, oorlog, onteigening of de CBDC. Zo simpel is het.

Succes Klaas!

Terwijl ons land langzaam richting de afgrond glijdt, vergeten we bijna dat de clowneske lokale kliek wellicht meer schade toebrengt aan de directe leefomgeving dan wie dan ook op nationaal niveau. Burgemeesters en wethouders vliegen zonder gêne de wereld over, met een air van diplomatiek belang, maar zonder enig tastbaar resultaat. De gemeentelijke snoepreis is terug van nooit weggeweest. En alsof dat nog niet potsierlijk genoeg is, vertrekt de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema binnenkort naar Boedapest om daar mee te lopen in een Pride-mars die door de Hongaarse autoriteiten expliciet verboden is. Wie betaalt deze narcistische onzin? Wij, het volk.

In een land waar de belastingdruk zo hoog is dat ondernemers naar Dubai vluchten, de woningnood escaleert, een invasie van immigranten de grens over rent en de criminaliteit welig tiert, zou je verwachten dat een burgemeester zich richt op de veiligheid en het welzijn van haar stad. Maar Amsterdam heeft Femke Halsema. Een ideologisch gedreven bestuurder, die liever pronkt op internationale podia dan zich te bekommeren om haar eigen burgers.

Pride-mars in Boedapest

Haar laatste politieke zet? Femke gaat naar Boedapest. Niet voor diplomatieke betrekkingen, niet op uitnodiging van een zusterstad, maar om mee te lopen in een Pride-mars die door de Hongaarse autoriteiten is verboden. Een daad van verzet? Nee, een bestuurlijke provocatie. Een schoffering van het internationaal recht en een klap in het gezicht van de gewone Amsterdammer die nergens meer kan parkeren, die met dertig kilometer per uur over de Nassaukade moet slakken, die geen woning meer kan krijgen, zich door het zich opstapelende huisvuil een weg door de stad moet banen en die gebukt gaat onder de continue terreur van het linkse stadsbestuur.

Hans Teeuwen

Maar deze groteske reis is slechts de kers op de rotte taart die het burgemeesterschap van Halsema is geworden. Laten we de feiten op een rijtje zetten. In 2024 liet ze Hans Teeuwen, een van de weinige cabaretiers die nog durft te zeggen wat hij denkt, oppakken wegens vermeend wapenbezit, vanwege zijn plastic pistool dat even in beeld kwam als verwijzing naar het verboden wapenbezit van Halsema zelf een paar jaar eerder. Terwijl in Mokum dagelijks steekpartijen, schietincidenten en drugsgerelateerde afrekeningen plaatsvinden, besloot Halsema haar macht te misbruiken om een grappige criticus te intimideren. Kunstenaars en cabaretiers worden keihard aangepakt, maar drugsdealers kunnen gewoon op hun scooters rondscheuren in de hoofdstedelijke narco-enclave.

Coronahypocrisie

En wie herinnert zich niet het dieptepunt van coronahypocrisie? Terwijl horeca-exponent Barry van den Berg van Café del Mondo op de Nieuwmarkt snoeihard werd aangepakt omdat hij zijn café niet wilde sluiten, ouderen eenzaam stierven en kinderen niet naar school mochten, besloot Halsema dat de Black Lives Matter-demonstratie op de Dam wél door kon gaan. Zonder afstand, zonder mondkapjes, maar mét politieke bijval. Sterker nog, burgemeester Halsema liep zelf mee, ostentatief een button dragend met het jaartal 1873, en meldde aan de lokale pers dat het onderwerp te belangrijk was om niet te demonstreren. Een paar honderd meter verderop werden coronademonstranten in elkaar gemept door haar eigen elitaire garde, want als het om haar ideologische agenda gaat, gelden de regels plots niet meer.

Met 30 kilometer per uur in de dienstauto naar privé-afspraken

Een persoonlijke irritatie heb ik met betrekking tot haar besluit om de maximumsnelheid in Amsterdam naar 30 kilometer per uur te verlagen. Niet vanwege aantoonbare verkeersonveiligheid, maar vanwege een dogmatisch klimaatplan dat rechtstreeks uit de GroenLinks-sekte komt. Geen enkele wetenschappelijke onderbouwing, maar goed, dat geeft Pyongyang ook niet. Het onvermijdelijke resultaat? Files, verkeershinder, gefrustreerde Amsterdammers en een stad die letterlijk stil komt te staan. Maar de SUV’s van het stadsbestuur mogen natuurlijk wel gewoon blijven rijden en de sos-brommers hebben blijkbaar geen effect op de opwarming van de aarde. Vervolgens speelt er nog de zaak met betrekking tot het privé gebruik van haar dienstauto, die door gedegen onderzoek inmiddels is blootgelegd. Op de vraag of er sprake was van privégebruik van de dienstauto, was het antwoord in eerste instantie een volmondig ‘nee’. Nadat Woo-pitbull Geert Dales de rittenadministratie had opgevraagd bleek de situatie toch anders te liggen. Het stadhuis erkende dat ze fout zaten, er werd met terugwerkende kracht alsnog aangifte gedaan van de fiscale bijtelling en de Gemeente Amsterdam kreeg een boete van de fiscus voor zijn kiezen waarvan het bedrag niet is bekend gemaakt. Uiteraard allemaal betaald door de belastingbetaler. Geen publieke uitleg, geen transparantie, geen verantwoording, geen excuses. De regels zijn blijkbaar flexibel, zolang je Femke Halsema heet. Quod licet Jovi, non licet bovi.

De afdronk is duidelijk. Halsema is niet de burgemeester van álle Amsterdammers. Ze is de burgemeester van de culturele elite, de klimaatlobby, de woke-sekte en haar eigen carrière. Haar bestuur draait niet om veiligheid of dienstverlening, maar om het najagen van ideologische dromen en haar eigen politieke positie – die zij heus nooit meer zou bekleden – op kosten van de burger. Het Amsterdam van Halsema is een stad waar wetten selectief worden toegepast, waar kritische stemmen worden gesmoord, en waar internationale activistische uitjes belangrijker zijn dan fatsoenlijk bestuur. Maar het doek valt. Dankzij het grondige speurwerk van oud-wethouder Dales en het binnenkort te verschijnen boek Pluchevirus, wordt de hele beerput eindelijk opengetrokken. De leugens, de dubbele agenda’s, het cliëntelisme en het elitaire gesol met belastinggeld: het komt allemaal aan het licht. De val van Halsema is onvermijdelijk geworden, net zoals de val van kabinet-Schoof I dat meteen al was. En terecht. Want Nederland snakt naar bestuurders die met beide benen op de grond staan. Geen wereldvreemde burgemeesters die zich gedragen als internationale influencers, of als activisten op een Pride-mars in Boedapest. We verdienen nuchtere vakmensen die hun stad schoon, veilig en leefbaar houden. We hebben weliswaar op 29 oktober 2025 Tweede Kamerverkiezingen maar op 18 maart 2026 zijn de gemeenteraadsverkiezingen en die zijn minstens zo belangrijk. Het is tijd dat we afscheid nemen van de bestuurlijke ijdelheid en de hoofdstad bevrijden van deze neomarxistische terreur. In het belang van Amsterdam.

Zoals u weet streven zichzelf serieus noemende partijen naar een temperatuurdaling van de aarde van een nog altijd serieus te nemen 0,000036 graden. De kosten van deze operatie, die Nederland geheel op zijn schouders neemt, zijn te overzien volgens dezelfde nog altijd serieus nemende partijen: 28 miljard euro. Dit gaat ten koste van de Nederlandse welvaart zoals de gezondheidszorg, het onderwijs en bijvoorbeeld de armoedebestrijding, maar dat is het waard volgens hen. Diezelfde zichzelf serieus nemende partijen geven tenslotte vergelijkbare bedragen uit aan de instroom van CO₂-verbruikende asielzoekers (alle records worden momenteel gebroken) en nu ook de opmaat naar een oorlog. Dus kazernes en opvanglocaties gewoon in Natura 2000-gebieden plaatsen heeft een hogere prioriteit dan het klimaat.

Italianen gooien roet in het eten

Het moet dan ook wel een immense klap in het gezicht zijn van deze zichzelf serieus nemende partijen om te vernemen dat de Italianen zich niet aan de afspraken houden. Wat is er gebeurd? Binnen enkele seconden hebben de Italianen vanuit het eiland Sicilië een allesvernietigende explosie gehad vanuit de vulkaan Etna. Binnen enkele seconden is er net zo veel stikstof, fijnstof en CO₂ gelanceerd als dat Nederland van plan was geweest om te reduceren ten koste van onze welvaart en met een prijskaartje van 28 miljard euro.

Tipping point nóg dichterbij

En nu? Terug naar de tekentafel natuurlijk! Het IPCC zal snel moeten uitrekenen hoeveel Nederland nu éxtra zal moeten doen om de gestelde globale doelen te halen. De VVD, D66, de PvdA, GroenLinks en andere zichzelf serieus nemende partijen zullen met een nieuwe begroting moeten komen. Het ‘tipping point’, zoals zo vaak door zichzelf serieus nemende professoren genoemde moment is alwéér dichterbij gekomen, dankzij de Italianen dit keer.

Voorkomen is beter dan genezen

Uiteraard is voorkomen beter dan genezen. Er zijn wereldwijd ongeveer 1500 vulkanen die als actief of potentieel actief worden beschouwd. Wat is er simpeler dan een dikke laag beton in die kraters te gooien? Net als het zonlicht tegenhouden zou dit een mooi doel zijn voor een zichzelf serieus nemende partij. Het is nu slechts wachten op een voorstel zodat het in het nieuwe regeerakkoord kan komen. De kosten? Daar gaat het niet om, het gaat erom dat u de klimaatcrisis serieus neemt en dat u bereid bent daar een offer voor te brengen. Dat bestempelt alle klagers over de toestroom van asielzoekers, alle klagers die geen huis kunnen bouwen door stikstofnormen en alle wegpiraten die harder dan 100 kilometer per uur willen rijden automatisch als klimaatontkenners.