Column
Slaven van de Staat, of vrije individuen?





op
Door
Wybren Van Haga
Terwijl de politiek aan het bakkeleien is over of alle crises waar Nederland mee kampt de schuld zijn van links of rechts, staat de kiezer met de handen in het haar. Duidelijk is dat het anders moest en de verkiezingsuitslag van 22 november 2023 was een electorale aardverschuiving. Hoe is het dan mogelijk dat er ook met zogenaamd radicaal-rechts, een boerenpartij en een rechtstatelijke deugpartij niets verandert aan het beleid?
In de door de overheid gefinancierde media buitelen de politieke duiders over elkaar heen. Extreemrechts is omgedoopt naar radicaal-rechts en het is een groot gevaar voor onze samenleving die zogenaamd gestoeld zou moeten zijn op socialistische normen en waarden. Anderzijds zien we een heropleving van religieus conservatieve groeperingen die zich afzetten tegen het cultuurmarxisme, de wederopstanding van het traditionele Marxisme, maar nu niet langs de economische as, maar via de culturele scheidslijnen. Het volk heeft geen boodschap aan al deze filosofische bespiegelingen en probeert eens in de zoveel jaren voor verandering te stemmen. Hans van Mierlo beloofde verandering, maar zijn partij ontwikkelde zich een andere richting uit, Pim Fortuyn had voor verandering kunnen zorgen als hij niet was vermoord, Pieter Omtzigt spiegelde een Nieuw Sociaal Contract voor dat een dode letter bleek te zijn en Geert Wilders beloofde alles anders te gaan doen maar kwam niet verder dan een Lampedusaanse verandering, die op geen enkele wijze voldeed aan de verwachting van de kiezer.
Les extrêmes se touchent
Hoogleraar Bruce Pardy, van Queen’s University, legde het onlangs nog eens treffend uit aan de hand van het hoefijzermodel waarbij de extremen, communisme en fascisme elkaar bijna raken. Ook interessant in zijn exposé was de constatering dat er voor de progressieven aan de linkerzijde van het hoefijzer maar twee groepen zijn, namelijk zijzelf en radicaal-rechts. Zij deugen zelf tot in het duister en alle andere stromingen die niet geloven in de ‘critical race theory’ en sociale rechtvaardigheid zijn slecht voor de mensheid. Voor de conservatieven zijn er ook slechts twee groepen, namelijk zijzelf, vaak op religieuze basis door God zelf in het gelijk gesteld, en de liberalen in al hun soorten en maten: sociaalliberalen, klassiek liberalen, neoliberalen, libertariërs, enzovoort.
Maar de crux van het betoog van de professor is dat het eigenlijke onderscheid gemaakt moet worden tussen collectivisten en individualisten. Conservatieven en socialisten, maar ook communisten en fascisten, zijn collectivisten. Ze willen dat de overheid zorgt voor structuur en ze geloven in door de staat opgelegde morele waarden die voor de hele roedel gelden, zoals solidariteit en ‘community values’. Samen krijgen ze iedere crisis onder controle, want je ‘doet het tenslotte voor een ander’. Het feit dat een minderheid van de bevolking zich hier niet bij wil aansluiten en vindt dat ze het ‘sociaal contract’ van John Locke, laat staan het ‘Nieuw Sociaal Contract’ van Pieter Omtzigt, nooit getekend hebben doet voor de collectivisten niet ter zake. Democratie is de macht van de meerderheid en het individu verliest zijn rechten bij geboorte.
De klassiek liberalen daarentegen zijn individualisten die de vrijheid van het individu als kernwaarde hebben en zij hebben geen behoefte aan structuur, geen grote dominante overheid en zeker geen boek met opgelegde normen en waarden. Het is aan ieder individu zelf om keuzes te maken en zijn of haar eigen leven in te richten, zolang dit anderen niet hindert en vredelievend is. Klassiek liberalen ontwikkelen principes op grond van het vrijheidsbeginsel en dat leidt ertoe dat, indien een principe wordt toegepast op de grote boze mensenwereld, de uitkomst best vervelend of beledigend mag zijn. Als het resultaat van het principe van vrijheid van meningsuiting is dat sommige groepen zich beledigd voelen, dan is dat maar zo. Geen man overboord, want de vrijheid van meningsuiting is absoluut en geldt voor iedereen. Dit in tegenstelling tot de collectivisten, die best een principe kunnen lanceren maar de uitkomst zal wel in hun straatje moeten passen, anders moet het door de overheid bestreden worden. Dan wordt het bestempeld als nepnieuws, of wordt de groep gedwongen om ‘newspeak’ te gebruiken omdat het moreel verwerpelijk is als de uitkomst niet overeenkomt met de collectivistische normen en waarden van de groep die op dat moment meer dan de helft van de stemmen heeft.
De collectivistische poppenkast
De Tweede Kamerverkiezingen van 2023 waren voor de goedgelovige democratische kiezer een duidelijke keuze tussen links en rechts. Tussen Timmermans en Wilders. Tussen gedogen en bestrijden. Maar de realiteit is dat het een keuze was tussen collectivistische uitersten, allen met een economisch linkse agenda. Met hier en daar wat unieke standpunten, zoals de islam-haat van de PVV, het constitutioneel hof van het NSC en de belofte om geen boeren meer uit te kopen van de BBB. Maar bijna zonder uitzondering werd er op collectivistische partijen gestemd die de overheid een grote rol toedichten en vinden dat de minderheid zich moet schikken naar het collectief. Hup, mondkapjes op, anderhalve meter afstand houden, spuit in de arm en doorlopen! Belasting betalen, nivelleren, kansenongelijkheid bestrijden en oorlog voeren uit solidariteit voor de medemens.
De laatste glimp van het klassiek liberalisme in het kabinet is met Frits Bolkestein verdwenen. De VVD is afgegleden tot een neoliberale collectivistische partij, die meer gedreven wordt door opportunisme dan door de oude kernwaarden vrijheid en verantwoordelijkheid, en de echte vrijheidsstrijders hebben zich afgesplitst en zijn zich inmiddels soevereinen gaan noemen. Toch zou het een oplossing zijn voor de economische, culturele en sociale veenbrand die woedt in Nederland om terug te keren naar het klassiek liberalisme. Het zou een zegen zijn voor de vrije markt, het zou ruimte geven aan verschillende culturen om ongestoord hun eigen leven te leiden en het zou de bemoeizucht van de overheid terugdringen. We zouden de belastingen drastisch kunnen verlagen, we zouden succes kunnen belonen met applaus en we zouden ondernemers weer kunnen laten ondernemen.  We zouden de Rijksoverheid kunnen halveren naar het voorbeeld van Javier Milei in Argentinië en we zouden er met een kleine overheid voor kunnen zorgen dat de individuele vrijheid van de inwoners van Nederland weer toeneemt. Werken zou weer kunnen lonen en de vrijheid van meningsuiting zou weer absoluut worden.
De verschillen zouden weer gevierd worden, omdat het helemaal niet erg is dat mensen verschillend zijn, verschillende keuzes maken en daardoor meer of minder succesvol zijn. In plaats van het stimuleren van ‘regime changes’ en het voeren van oorlogen in andere soevereine landen zouden we de zorg, het onderwijs en de veiligheid in ons eigen land kunnen verbeteren. Klassiek liberalisme kan van Nederland weer een prachtig land maken waarin de gemiddelde welvaart hoger ligt dan elders en mensen niet meer hoeven te vluchten voor de gulzige overheid. Maar alles begint bij de erkenning dat we niet kiezen tussen links of rechts, maar tussen collectivistisme dat mensen reduceert tot slaven van de Staat en individualisme dat mensen vrijheid gunt.
1 Reactie
Laat een reactie achter
Reactie annuleren
Laat een reactie achter
Lees verder
-
Klimaatactivisten verdienen geen ruimte meer
-
TrumpCoin helpt ons ontsnappen uit de (financiële) matrix
-
Herinvoering van de dienstplicht is een politiek rookgordijn
-
Op weg naar vrede en gerechtigheid
-
Woon-Titanic al gezonken, maar het overheidsorkest speelt vrolijk door
-
Hugo de Jonge vernietigde de woningmarkt voor eigen politiek gewin
Column
De belastingdruk van kabinet-Schoof I kent geen grenzen





Gepubliceerd
2 dagen geledenop
14 februari 2025Door
Wybren Van Haga

Terwijl de aandacht wordt afgeleid door heel Nederland bezig te houden met voorstellen over vochtige billendoekjes wordt op hetzelfde moment de portemonnee van de gewone burger geplunderd. Het kabinet-Schoof I, een broeinest van bureaucraten zonder enig besef van de realiteit, heeft een nieuwe manier gevonden om de hardwerkende Nederlander uit te knijpen. Alsof de torenhoge energieprijzen, de stijgende kosten voor levensonderhoud en de bizarre accijnzen op benzine en gas nog niet genoeg waren, komt de overheid nu met een aanval op sport, cultuur en media. En voor de ondernemer die dacht zijn of haar pensioen in box 3 veilig te hebben gesteld: de box 3-belasting gaat volgend jaar met 40 procent omhoog. Want in dit land mag je niet succesvol zijn zonder daarvoor gestraft te worden door het collectief.
Staatssecretaris Tjebbe van Oostbruggen (NSC) heeft besloten om de btw op sport, cultuur en media te verhogen van 9 procent naar 21 procent en donderdag 13 februari werd daar in de Tweede Kamer over gedebatteerd. Waarom? Omdat men in Den Haag denkt dat sport, cultuur en boeken overbodige luxe zijn. Alsof een abonnement op de sportschool, een theaterkaartje, of een krant een privilege is waar best wat meer voor zou kunnen worden betaald door rijke mensen die het toch makkelijk kunnen missen. Maar laten we eerlijk zijn: deze maatregel raakt niet de rijken. Die gaan nog steeds naar dure sportscholen en exclusieve kunstgaleries. Nee, het zijn opnieuw de gewone Nederlanders die de dupe zijn van kleinburgerlijke, socialistische heffingen. De man of vrouw die na zijn of haar werk een uurtje naar de sportschool wil om fit te blijven, moet ineens fors meer betalen en het gezin dat met de kinderen naar een museum wil, kan dat zich niet meer veroorloven. De zieltogende kranten krijgen hiermee definitief de genadeklap.
Box 3: gelegaliseerde pensioenroof
En dan de krankzinnige verhoging van de box 3-belasting. Vastgoed Insider becijferde dat de belastingdruk in box 3 de afgelopen paar jaren maar liefst zeventien keer zo hoog is geworden, door een stapeling van verschillende maatregelen. Volgend jaar wordt het fictief rendement bovendien verder verhoogd naar 7,78 procent, waarmee de totale belastingdruk in box 3 opnieuw toeneemt, ditmaal met een duizelingwekkend percentage van 40 procent. Dit kabinet heeft de brutale moed om mensen die hard hebben gewerkt, zuinig hebben geleefd en geld opzij hebben gezet voor hun pensioen daarvoor te straffen. Mkb’ers moeten zelf hun pensioen regelen en dat doen zij vaak in vastgoed en aandelen. Door de krankzinnige belastingverhogingen zijn veel mkb-pensionado’s nu niet alleen hun pensioen kwijtgeraakt, maar kijken zij ook nog eens tegen een jaarlijkse verliespost aan die uitsluitend wordt veroorzaakt door de tassendragers in Den Haag. Saillant detail is dat zij zelf nooit in deze positie zouden kunnen komen omdat ze een riant staatspensioen tegemoet zien. Dat fantastische pensioen vertegenwoordigt natuurlijk ook een bepaald vermogen, maar dat tellen we voor de lieve vrede maar niet mee. Ambtenaren en bureaucraten zijn de nieuwe helden van Nederland en die zijn onaantastbaar zolang de twee miljoen ondernemers over zich heen laten lopen.
Daarnaast is het kabinet-Schoof I hard bezig op allerlei gebieden om de burgerbeurs leeg te roven. Er komt een btw-verhoging op logies aan, de giftenaftrek voor vennootschappen is vervallen, de ‘jubelton’ is van de baan en de kansspelbelasting wordt verhoogd. Voor het verwarmen van je huis moet je eerst langs de Belastingdienst en bij de benzinepomp tik je maar liefst 70 procent aan accijnzen en btw af, voordat je naar je werk kunt rijden.
Wat doet de overheid zelf?
En dat terwijl de overheid zelf miljarden euro’s verspilt aan incompetentie, bureaucratische rompslomp en zinloze subsidies voor windmolens, biomassacentrales en andere zaken die niets toevoegen aan onze samenleving. De totale kosten voor het ambtenarenapparaat namen in 2023 met 9 procent toe, een stijging van 16 miljard euro. In plaats van te snijden in eigen vlees legt dit diep socialistische kabinet opnieuw de rekening neer bij de hardwerkende Nederlander en verzuimt het om keuzes te maken die het belang van Nederland dienen. De immigratiekaravaan dendert nog steeds door, we fourneren nog steeds de miljarden verslindende oorlog in Oekraïne en we blijven geld uitgeven aan de klimaathoax en de stikstofdwaling. Ondertussen stijgt de staatsschuld en is Jan Modaal inmiddels een kale kip waar niks meer van te plukken valt.
Je zou bijna denken dat het een bewuste strategie is. Door sport, cultuur en media duurder te maken, wordt Nederland verder afhankelijk van staatsvoorzieningen. Door sparen te bestraffen, dwingt men burgers om afhankelijk te blijven van het pensioenstelsel en de grillen van de overheid. Door mkb’ers hun geld af te pakken maak je deze groep monddood, voor zover dat al niet het geval was na de coronafaillissementsgolf. En wat gebeurt er als mensen minder sporten? Ze worden ongezonder en dus afhankelijker van zorg. Meer kosten voor de belastingbetaler en meer controle voor de overheid. Wat gebeurt er als cultuur en media onbetaalbaar worden? De enige informatie die men nog krijgt, komt van de staatsgezinde kanalen, die het kabinetsbeleid lineair via de beeldbuis of de telefoon de huiskamer inkotsen. En doordat de overheid sparen en beleggen zinloos maakt gaan we van paycheck naar paycheck leven en bij de eerste de beste calamiteit kijken we naar vadertje Staat om ons te redden.
Kleine overheid, lage belastingen
De oplossing is simpel. Naar goed kapitalistisch gebruik moeten we, net als Ruud Lubbers destijds deed, de zieke overheid weer genezen. Het socialistische kabinet heeft gefaald, net als de kabinetten Rutte hiervoor. De helft van de rijksambtenaren kan zonder problemen naar huis gestuurd worden en de bemoeienis van de Staat met de levens van de Nederlanders moet worden geminimaliseerd. Alle belastingen en alle toeslagen moeten worden afgeschaft en vervangen door een vlaktaks van bijvoorbeeld 20% op arbeid en winst. Dat zal pijn doen bij de ruim één miljoen inactieve Nederlanders die nu op de bank zitten te Netflixen en genieten van hun armoedeval. Maar ze hebben dan wel de keuze om te gaan werken en het aardige is dat dat bij een kleine overheid en lage belastingen het enorm loont. En als we allemaal de handen uit de mouwen steken moet je eens opletten hoe mooi Nederland kan worden!
Column
Klimaatactivisten verdienen geen ruimte meer





Gepubliceerd
1 week geledenop
7 februari 2025Door
Wybren Van Haga


Nederland wordt gegijzeld door een groepje klimaatactivisten dat denkt dat de democratie niet snel genoeg werkt. Ze noemen zich Extinction Rebellion, een irritant gezelschap werkloze klimaatcommunisten, dat blijkbaar genoeg steun en toelagen ontvangt om zich, terwijl normale mensen moeten werken voor hun geld, regelmatig aan de A10 of de A12 vast te plakken. Maar laten we eerlijk zijn: deze radicale club is intrinsiek antidemocratisch, draagt niets bij aan eventuele oplossingen en brengt grote schade toe aan de samenleving. Net als andere ongure organisaties zoals Antifa, Just Stop Oil en KOZP maken ze misbruik van het demonstratierecht, door middel van illegale wegblokkades, het stilleggen van steden en het treiteren van hardwerkende Nederlanders. Vaak geholpen door burgemeesters die het belang van hun stad lang geleden uit het oog zijn verloren.
Iedereen heeft het recht om te demonstreren. Ik heb dat zelf tijdens de misdaad tegen de menselijkheid, in casu het coronaschandaal, vaak genoeg gedaan. Door op het Museumplein of het Malieveld te gaan staan met een bord, leuzen te roepen en vanaf een podium de passie te preken. Maar dat is niet genoeg voor de elitaire leden van Extinction Rebellion. Zij vinden dat ze zo’n verheven doel nastreven dat ze de wet mogen overtreden. En wie betaalt de rekening? De gewone Nederlander. De hardwerkende man of vrouw die ‘s ochtends in de file staat omdat een stel klimaatnitwits zichzelf aan het asfalt heeft gelijmd. Mensen komen niet op hun werk, producten worden niet afgeleverd, ondernemers verliezen omzet. Maar de schade is niet alleen financieel. Hulpdiensten komen vast te staan, de brandweer komt pas bij de brand als het vuur al is gedoofd en ambulances komen te laat om patiënten te redden, enkel en alleen omdat een groepje moralistische wereldverbeteraars op de grond ligt te huilen over de opwarming van de aarde.
De economische schade die deze waanzin aanricht is enorm. De politie moet massaal uitrukken, er worden arrestaties verricht en het juridische apparaat raakt overbelast met rechtszaken tegen deze klimaathooligans. In Telegram-groepen delen ze triomfantelijk foto’s van hun arrestaties, alsof ze verzetshelden zijn in plaats van egoïstische onruststokers. Queers for Palestine kan er nog een puntje aan zuigen!
Radicale eisen zonder realiteitszin
Maar wat wil Extinction Rebellion nou eigenlijk? Volgens hun website moeten we per direct stoppen met ‘fossiele’ brandstoffen en moeten we in 2025 volledig klimaatneutraal zijn. Binnen een jaar moet Nederland totaal CO2-vrij zijn. Terug naar de middeleeuwen. Met paard en wagen naar het werk en een kaars van bijenwas aansteken als het donker wordt. Oh nee, dat mag ook niet, want een brandende kaars produceert ook CO2. Met 30.000 windmolens in de Noordzee, zonneakkers en vervuilende Tesla’s gaan we in elk geval geen duurzame toekomst tegemoet.
Daarnaast eist Extinction Rebellion dat er een burgerberaad wordt opgericht, een soort parallelle regering van ‘gewone mensen’ die het klimaatbeleid bepaalt. Een bekende truc van falende linkse politici. Ze krijgen niet hun zin, dús heeft de democratie gefaald en daarom gaan ze met een groepje ongekozen gelijkgestemden alsnog bepalen hoe de wereld eruit moet zien. Een verzameling zelfbenoemde wereldredders wil dat een niet-gekozen clubje de macht krijgt om het klimaatbeleid van Nederland te dicteren. Dat is niet alleen waanzinnig, dat is regelrecht antidemocratisch.
Klimaatangst als wapen
Een aantal jaren geleden realiseerde de Communistische Partij Nederland (CPN) zich dat het communisme geen leuke marketing gimmick meer was. Nederlanders hadden genoeg socialisme gezien om zich te realiseren dat de Staat over het algemeen niet te vertrouwen is, vooral andermans geld uitgeeft en dat het volk uiteindelijk veel slechter af is dan in een vrije kapitalistische samenleving. De CPN heeft een heidag georganiseerd met tofu, insectensoep en kikkererwten en het eurekamoment was daar. De nieuwe God, de klimaatgod, waarmee het volk kon worden gemanipuleerd, manifesteerde zich zonder veel problemen. Het klimaatcommunisme en daarmee GroenLinks was geboren. Diversiteit, door de staat opgelegde gelijkheid en inclusiviteit zijn de nieuwe tien geboden. Als je deugt ben je tegen klimaatverandering en voor alle nivellerende maatregelen. Als je ‘radicaalrechts’ bent dan ben je asociaal, denk je alleen aan jezelf en moet je bestreden worden. Een briljante strategie die haar vruchten afwerpt, zeker nu er zich militante organisaties als Extinction Rebellion aansluiten. Elke succesvolle politieke partij heeft tenslotte een militante afdeling nodig.
Wat Extinction Rebellion slim doet, is angst zaaien. Jongeren worden wijsgemaakt dat ze geen toekomst meer hebben. Dat de aarde over een paar jaar onbewoonbaar is, dat ze moeten stoppen met autorijden, vliegen en kinderen krijgen. Dat we allemaal zullen sterven als we niet direct stoppen met fossiele brandstoffen. Dit is geen activisme meer, dit is pure manipulatie. Kinderen en jongeren worden gehersenspoeld met doemscenario’s en gaan in paniek de straat op, zonder enige kennis van hoe de economie en de energievoorziening werkelijk werken.
Intussen blijven grootmachten zoals de Verenigde Staten, China en India gewoon doorgaan met het uitstoten van CO2, terwijl Nederland zich kapot reguleert met krankzinnige klimaatwetten. Maar de dames en heren van Extinction Rebellion willen nog verder gaan. Ze willen dat de economie kapot wordt gemaakt, dat bedrijven worden gedwongen te sluiten en dat we allemaal boete gaan doen voor onze ‘klimaatzonden’. En een aflaat betalen is niet meer mogelijk in deze nieuwe godsdienst van de CPN. Het is een ideologie van zelfkastijding, gebaseerd op schuldgevoel en paniekzaaierij. En het meest vreemde is dat ook andere partijen zoals de VVD en de BBB meegaan in deze Orwelliaanse toestanden en vol inzetten op het terugdringen van fossiele brandstoffen, CO2 en stikstof. Om de wereld te redden, terwijl het volk crepeert.
Trumpiaans het mes erin!
Het is hoog tijd dat wij, het volk, en de door ons gekozen overheid deze flauwekul niet langer tolereren. Demonstratierecht is prima, maar illegale blokkades en economische sabotage moeten keihard worden aangepakt. Wie zich aan de weg vastlijmt? Meteen loswrikken en een fikse boete. Wie infrastructuur blokkeert? Harde straffen. Na een minimumstraf van bijvoorbeeld een jaar in de gevangenis voor het toebrengen van schade aan anderen wordt het deze werkschuwe querulanten misschien duidelijk dat er ook andere mensen op de planeet aanwezig zijn. Gewone mensen die naar hun werk moeten over de A10 of de A12, om geld te verdienen om hun gezin te kunnen voeden. Het wordt tijd dat we de stem van de redelijkheid laten horen. Nederland heeft realistisch energiebeleid nodig, geen hysterie en paniekzaaierij. Willen we het milieu schoner maken? Mooi, laten we dat doen op een verstandige manier, geleid door kundige ingenieurs, zonder de economie te ruïneren en zonder het dagelijks leven van gewone burgers te ontwrichten.
Extinction Rebellion moet een duidelijk signaal krijgen: Nederland is een democratische rechtsstaat, geen speelveld voor klimaatcommunisten die coute que coute hun zin willen doordrukken met chaos en ontwrichting, ongeacht de schade aan de samenleving. Het is tijd om paal en perk te stellen aan deze waanzin. Genoeg is genoeg. Vorige week zaterdag liep het opnieuw uit de hand. Extinction Rebellion bezette opnieuw de A10 in Amsterdam om ING te dwingen alle financiering van fossiele energie stop te zetten. Zelfs GroenLinks-burgemeesteres Femke Halsema verbood deze militante bezetting. Niet vanwege de schade of het misbruik van het demonstratierecht, maar vanwege de ‘zeer grote veiligheidsrisico’s’. De politie heeft 190 klimaatraddraaiers aangehouden. Laten we deze hooligans nu eens als proef een jaar vastzetten. Ik voorspel dat ze het nooit meer zullen doen.
Column
TrumpCoin helpt ons ontsnappen uit de (financiële) matrix





Gepubliceerd
3 weken geledenop
29 januari 2025Door
Wybren Van Haga


In de afgelopen jaren heb ik de cryptowereld met verbazing gevolgd. Van Bitcoin begreep ik nog wel iets, maar tot vorig jaar bezat ik geen enkele bitcoin. Dat met de honderden andere crypto’s, memecoins en shitcoins miljarden werd verdiend door handige jonge handelaren was bekend, maar het eurekamoment kwam voor mij pas op de Bitcoin Conferentie op Madeira, in maart 2024. Daar werd ik door Denise Torsy van Bitcoin Wealth Management in contact gebracht met Bitcoin ‘maximalisten’ zoals Samson Mow, prince Philip uit Servië en Michael Saylor. En als je je eenmaal realiseert dat fiatgeld de echte shitcoins zijn, dan is er geen weg meer terug.
Eén van de grootste nadelen van fiatgeld, lees de euro en de dollar, is de kwetsbaarheid voor inflatie, die de koopkracht van spaargeld en salarissen keihard aantast. Omdat centrale banken onbeperkt geld kunnen bijdrukken, komt er steeds meer geld in omloop waardoor de waarde van ons geld daalt. Dit politiek gemotiveerde onvermogen leidt tot prijsstijgingen en een afname van de reële waarde van geld. Voor gewone burgers betekent dit dat de door hun harde werken opgebouwde spaargelden steeds minder waard worden, waardoor ze, als ze dit kunnen, gedwongen worden te investeren in alternatieven om hun vermogen te beschermen; de zogenaamde hedge tegen het morbide spel van socialistische regeringen die teveel geld uitgeven en daarmee zorgen voor inflatie. Voor de gewone burger, die leeft van loonbetaling naar loonbetaling, is ontsnappen uit deze financiële val onmogelijk. Als slaaf van de centrale banken en het collectivistische politieke systeem is hij veroordeeld tot een wereld waarin zijn leven en alles wat hij daarin opbouwt continu in waarde vermindert.
Maar de wereld verandert en mensen hebben schoon genoeg van deze financiële slavernij. Cryptovaluta en in het bijzonder bitcoin, met vaak beperkte maximale voorraad, bieden een prachtige bescherming tegen inflatie. Daar waar de geldhoeveelheid van bijvoorbeeld onze euro explodeert door financieel wanbeheer van de ECB en de socialistische regeringen, klimt de hoeveelheid bitcoin asymptotisch naar een eindige hoeveelheid. Het wordt steeds moeilijker om bitcoins te minen en daarmee is het dé ontsnapping uit de matrix. Voor iedereen toegankelijk en het allermooiste: overheden hebben het nakijken. Bureaucraten, pennenlikkers en mannen in bruine pakken bij de belastingdienst verliezen volledig de controle over jouw vermogen. Niemand weet hoeveel cryptovaluta je bezit, waar je het bewaart, of waar je het aan uitgeeft.
$ TRUMP
Donald Trump stond aanvankelijk sceptisch tegenover digitale valuta, maar heeft een opmerkelijke draai gemaakt. Inmiddels is hij uitgegroeid tot niet alleen een fervent voorstander, maar zelfs een pionier door de lancering van zijn eigen coin. Nog maar een paar jaar geleden bestempelde Trump cryptovaluta als een ‘scam’ en uitte hij zijn bezorgdheid over de legitimiteit en veiligheid ervan. Echter, met de evolutie van de technologie en de groeiende acceptatie van digitale valuta, heeft Trump zijn standpunt herzien. Deze verandering culmineerde in de lancering van zijn eigen cryptomunt, de $TRUMP, die binnen enkele dagen een marktwaarde van miljarden dollars bereikte. Donald Trump bezit 80 procent van de TrumpCoin via zijn eigen bedrijven en genereerde op papier een stijging van zijn vermogen door de introductie van de TrumpCoin van maar liefst 60 miljard euro. De 80 procent die hij zelf bezit wordt langzaam in de komende drie jaar op de markt gebracht. Voor de Nederlandse deugsocialisten is dit natuurlijk onverteerbaar. De krantenkoppen waren onverbiddelijk. ‘Olichargie on steroids’ en ‘schaamteloze afbreuk van het presidentiële ambt’. Het achterhoedegevecht van socialisten die zich realiseren dat het gedachtengoed van Thatcher en Reagan terug is, maar dan in het kwadraat.
De introductie van $TRUMP heeft niet alleen de zichtbaarheid van cryptovaluta vergroot, maar ook het vertrouwen in digitale activa versterkt. Deze initiatieven tonen aan dat cryptovaluta niet slechts een niche-investering zijn, maar een levensvatbaar financieel instrument met potentieel voor mainstream adoptie. Bovendien heeft Trump plannen aangekondigd om een nationale digitale activareserve op te bouwen, wat de legitimiteit en acceptatie van cryptovaluta verder zou kunnen versterken. De koers van de bitcoin schoot omhoog nadat zowel Trump als Robert F. Kennedy op de Bitcoin-conferentie in Nashville in 2024 suggereerden dat er een ‘national digital asset stockpile’ moest komen.
Jengelende Nederlandse critici hebben uiteraard, zoals verwacht, vraagtekens gezet bij de volatiliteit en de ethische implicaties van een president die betrokken is bij cryptovaluta. Hoewel volatiliteit een inherent kenmerk is van de cryptomarkt, is het belangrijk te erkennen dat alle investeringen risico’s met zich meebrengen. Bovendien kun je met recht beargumenteren dat niet de bitcoin volatiel is, maar juist de euro en de dollar. Bovendien spreekt de marktkapitalisatie boekdelen. Er is maar liefst twee biljoen euro aan bitcoins in omloop, 379 miljard euro aan Ethereum en 171 miljard euro aan XRP. Dat zijn bedragen die niet meer te verwaarlozen zijn.
Een gouden toekomst voor crypto
Met de steun van de 47e president van de Verenigde Staten en de voortdurende technologische vooruitgang, staat de cryptowereld aan de vooravond van een gouden tijdperk. De integratie van digitale valuta in het traditionele financiële systeem biedt kansen voor financiële vrijheid en economische groei. Het is een spannende tijd voor zowel investeerders als consumenten, nu de grens tussen traditionele financiën en digitale innovaties steeds meer vervaagt. Daar waar vroeger mensen vluchten in vastgoed en goud lijkt het erop dat crypto meer zekerheid biedt. Vastgoed is zeer kwetsbaar en wordt door jaloerse linkse belastingheffingen makkelijk onteigend. Goud is niet makkelijk te verhandelen. In Nederland is het nu zelfs zo dat de stapeling van belastingmaatregelen leidt tot een situatie waarbij een vastgoedbelegging in box 3 een schip van bijleggen is geworden, terwijl het een bescherming tegen de, door de overheid gecreëerde, inflatie zou moeten zijn.
Maar de redding is nabij. De evolutie van Donald Trump van criticus tot voorstander van cryptovaluta illustreert de dynamiek en het potentieel van deze opkomende markt. Zijn betrokkenheid heeft bijgedragen aan de legitimiteit en zichtbaarheid van digitale activa, en biedt een optimistisch vooruitzicht voor de toekomst van de cryptowereld. En dat hij er zelf een paar miljard aan verdient, terwijl hij de wereld redt van de socialistische heilstaat, is hem van harte gegund!
Recent




Hoe onafhankelijk is de journalistiek nog?
Vandaag het tweede deel van het 3-luik met voormalig NOS-directeur Bauke Geersing over de huidige stand van het medialandschap. Geersing...






De belastingdruk van kabinet-Schoof I kent geen grenzen
Terwijl de aandacht wordt afgeleid door heel Nederland bezig te houden met voorstellen over vochtige billendoekjes wordt op hetzelfde moment...




Mainstream (social) media gestuurd door de Europese Commissie?
Op social media is momenteel veel aandacht voor de vele miljoenen die de EU – middels de Europese Investeringsbank (EIB)...






Hoeveel belastinggeld stroomt er van Nederland naar andere EU-landen?
De EU wordt al jaren een transferunie genoemd: een groep rijkere lidstaten sponsort de armere lidstaten met belastinggeld van de...






Stikstofmodel Aerius van het RIVM al 15 jaar waardeloos
Indepen sprak in maart 2023 met Jaap Hanekamp over de werking van het rekenmodel ‘Aerius’. Hanekamp is chemicus, werkt aan...






Einde klimaatagenda gaat veel banen kosten
Vraag iedere ‘expert’ wat het belangrijkste broeikasgas is en het antwoord is waterdamp! Vraag het aan iedereen bij het KNMI...




Doodsangst als machtsmiddel in de politiek
Er verschijnen steeds meer studies en boeken over het zaaien van angst in de westerse wereld om politieke doelen sneller...














Klimaatactivisten verdienen geen ruimte meer
Nederland wordt gegijzeld door een groepje klimaatactivisten dat denkt dat de democratie niet snel genoeg werkt. Ze noemen zich Extinction...




Mignon (36) en haar kinderen getroffen door woningcrisis
De woningmarkt ligt in puin en veel mensen vallen tussen wal en schip. Ze verdienen te weinig voor een hypotheek,...






Nederland wordt van zijn pensioen beroofd
Al vaker schreven we hier over de door de overheid georganiseerde pensioenroof. Toen bleek dat onze parlementariërs zelf niet beroofd...
Trending
-
Economie4 dagen geleden
Hoeveel belastinggeld stroomt er van Nederland naar andere EU-landen?
-
Klimaat5 dagen geleden
Einde klimaatagenda gaat veel banen kosten
-
Column2 dagen geleden
De belastingdruk van kabinet-Schoof I kent geen grenzen
-
Binnenland2 weken geleden
Nederland wordt van zijn pensioen beroofd
-
Economie2 weken geleden
Lagarde totaal ongeschikt om de ECB te leiden
-
Media2 weken geleden
Voormalig NOS-directeur uit felle kritiek op de NOS
-
Column1 week geleden
Klimaatactivisten verdienen geen ruimte meer
-
Klimaat5 dagen geleden
Stikstofmodel Aerius van het RIVM al 15 jaar waardeloos
Wim Klok
15 januari 2025 in 10:01
Wat ontbreekt is de goed functionerende Rechtsstaat die de minderheden of de enkeling beschermt tegen de almachtige overheid. Voor de wet is iedereen gelijk, althans in een werkende rechsstaat, niet in het huidige Europa waar de rechtsstaat is uitgehold door corruptie.En zeker niet meer in NL Dat zagen we ten tijde van Corona wel met de avondklok als ultiem oerbeeld. Die klok luidde letterlijk het einde in van onze rechtsstaat.
Twan Houben
17 januari 2025 in 11:17
Weer een uitstekende column Wybren! Ook een prima reactie en aanvulling hierboven door Wim Klok.Laten we zo doorgaan en wordt Indepen een steeds meer gelezen platform.
Nanning Van der Hoop
18 januari 2025 in 10:30
Wat slaat u weer de spijker op zijn kop!! Hoeveel tijd heeft Nederland, cq Europa, cq de wereld nog om het schip van de wal te keren?
Denise Bartels
31 januari 2025 in 12:12
Goede deductie Wybren ! Hoop dat er binnen afzienbare tijd weer een plekje is voor jou helder inzicht in onze regering.