Media

Vanaf nu vertelt de geheime dienst journalisten hoe ze onderzoek moeten doen

Avatar foto

op

Vanaf nu vertelt de geheime dienst journalisten hoe ze onderzoek moeten doen
Deel dit nieuws
Nikki Sterkenburg bij Buitenhof

Per 1 december is Nederland een professor rijker. Vanaf die dag is Nikki Sterkenburg bijzonder hoogleraar onderzoeksjournalistiek bij de Vrije Universiteit Amsterdam. Dat is opmerkelijk. Sterkenburg is ook plaatsvervangend hoofd bij de Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV). En dat is precies de inlichtingendienst waarmee de Nederlandse overheid ongewenste geluiden weghoudt uit de reguliere en sociale media.

In westerse landen proberen inlichtingendiensten al tientallen jaren via de media de publieke opinie te sturen, berichtte Indepen op 19 juli 2024. Dat gebeurt onder meer door het werven van journalisten. Sterkenburg was zo’n journalist.

Na haar afstuderen in 2010 maakte Sterkenburg een bliksemcarrière. Ze schreef voor Nieuwe Revu over misdaad, werkte als ‘financieel onderzoeksjournalist’ voor Quote en bracht daarna een paar jaar door op de redactie van Elsevier. Haar stukken verschenen daarna in Vrij Nederland en op de website van Follow The Money.

In haar Elsevierperiode maakte ze naam met haar artikelen over radicalisme. Eerst gingen die over radicale moslims. In 2015 publiceerde Sterkenburg bijvoorbeeld een reportage over Victor Droste, een jonge metal-fan die via internet in contact kwam met de islam, zich bekeerde en uiteindelijk afreisde naar Syrië om te vechten tegen de regering van Bashar al-Assad.

Ad

Rechtsextremisme

Kort daarna verlegde Sterkenburg haar belangstelling naar ‘rechtsextremisme’. Een telkens terugkerend thema in haar artikelen was dat rechtsextremisme niet meer een beweging is van de klassieke neonazi’s, maar inmiddels een keur van nieuwe verschijningsvormen heeft ontwikkeld. Die nieuwe vormen ogen misschien minder bedreigend, maar zijn net zo gevaarlijk, betoogde Sterkenburg. Volgens haar was het Amerikaanse alt-right zo’n verschijningsvorm. Voor een artikel over alt-right won Sterkenburg in 2017 de Mercur-prijs.

De mildere vormen van extreemrechts zouden volgens Sterkenburg fungeren als wervingsbureaus en aanjagers van de riskantere manifestaties van extreem- en radicaalrechts. Duidelijke definities van wat nu precies extreemrechts of radicaalrechts is, geeft Sterkenburg niet. Elementen die ze bij uiterst rechts altijd ziet terugkeren, zijn een afkeer van democratie en individuele rechten en een verlangen naar een sterke en ‘zuivere’ staat.

In die periode ging Sterkenburg ook schrijven over de NCTV. In die stukken stonden passages die suggereren dat Sterkenburg in nauw contact stond met de inlichtingendienst. In een bericht uit 2018 over een de-radicaliseringsproject voor jihadisten van het NCTV stond bijvoorbeeld dat het was gebaseerd op “documenten die Elsevier Weekblad inzag”. De meest waarschijnlijke bron van zulke documenten is uiteraard de NCTV zelf.

Proefschrift

Naast haar fulltimebaan als verslaggever werkte Sterkenburg ook fulltime als wetenschapper. Ze schreef een proefschrift over extreemrechts, waarin ze alles wat ze over dit onderwerp publiceerde in de reguliere media nog eens dunnetjes overdeed. Dat proefschrift verscheen in 2021 en heet ‘Van actie tot zelfverwezenlijking: routes van toetreding tot radicaal- en extreemrechts’. Tegelijkertijd verscheen Sterkenburgs boek ’Maar dat mag je niet zeggen’. Het is gebaseerd op haar proefschrift.

In zowel haar proefschrift als haar boek geeft Sterkenburg de definitie van wat extreem- of radicaalrechts volgens haar is, zo ver opgerekt dat een partij als Forum voor Democratie er moeiteloos onder valt. Als je de criteria van Sterkenburg gebruikt, zou ook de klimaatbeweging met zijn pleidooi voor een autoritaire overheid, de afschaffing van individuele rechten en inperking van de vrijheid van meningsuiting extreemrechts moeten zijn, schreef advocaat Lucas Bergkamp in een blog.

Die conclusie trekt Sterkenburg echter niet, schrijft Bergkamp. Alleen groepen die kritisch zijn op de overheid, het bestuur, de media en de wetenschap komen in aanmerking voor het predicaat van extreemrechts.

Er zit dus een verborgen ideologie verstopt onder het journalistieke en wetenschappelijke werk van Sterkenburg. Door het oprekken van definities van wat extreemrechts en radicaalrechts precies is, heeft ze de begrippen veranderd in etiketten die de overheid, gevestigde wetenschappers en media kunnen plakken op allerlei lastige en kritische groepen – en ze daarmee monddood maken.

Leermeester

In de praktijk van de wetenschap nemen copromotoren bij het schrijven van een proefschrift bijna de volledige begeleiding op zich. Vooral zij bepalen de richting en de uitwerking van het onderzoek. Dat is bij het proefschrift van Sterkenburg niet veel anders.

De copromotor van Bergkamp is de Leidse hoogleraar Jelle van Buuren. Ook Van Buuren komt geregeld bij de NCTV over de vloer. De sociaal-wetenschapper schrijft voor de NCTV onder meer de Dreigingsmonitor, een rapport over maatschappelijke ontwikkelingen die misschien vervelend kunnen uitpakken voor de overheid.

Wat Bergkamp deed met extreemrechts, deed Van Buuren met complotdenkers. Hij rekte het begrip zo ver op dat de overheid, de media en de politiek ze nu ook kunnen plakken op groepen die zich zorgen maken over blinde globaliseringsprocessen en de invloed van organisaties als het World Economic Forum (WEF) en de World Health Organization (WHO), waar een kleine groep beslissingen neemt die eigenlijk door een parlement genomen moeten worden. Het opplakken van het etiket plaatst die individuen en groepen buiten het debat.

D66

Waartoe het oprekken van definities van extreemrechts en complotdenkers leidt, wordt duidelijk in het rapport over memes dat de NCTV in 2024 publiceerde. “Het is nodig om extreemrechtse memes als dusdanig te herkennen, hun werking te begrijpen en te kunnen duiden, en de samenleving er weerbaarder tegen te maken”, aldus het rapport.

De definitie van ‘extreemrechtse memes’ is inmiddels zo breed geworden dat ook onderwerpen als de manosphere, tradwives, woke en Donald Trump volgens de NCTV in de verdachte hoek zitten. Dat geldt zelfs voor memes die het technocratische D66 op de korrel nemen (Wil je rechter worden? Stem dan D66).

Hoogleraar

Nadat haar proefschrift was voltooid, ging ook Sterkenburg officieel werken voor de NCTV, eerst als freelancer, vertelde ze in een interview met de Volkskrant (2021). Omdat ze haar spionnencollega’s zulke mooie mensen vond, solliciteerde ze op een vacature op de analyseafdeling – en werd aangenomen. En daar werkt ze nu als plaatsvervangend hoofd.

En nu ineens, slechts een paar jaar later, wordt Nikki Sterkenburg ook nog eens hoogleraar onderzoeksjournalistiek. Ze gaat aankomende journalisten leren hoe ze complotdenkers en andere extremisten op een wetenschappelijk verantwoorde manier kunnen herkennen en aan de schandpaal moeten nagelen. Ongetwijfeld wordt haar hoogleraarschap een daverend succes. Want wie kan die klus nu beter klaren dan Nikki Sterkenburg?

Verder Lezen

1 Reactie

  1. Mr Carlo A.W.M. Fiscalini

    14 november 2024 in 16:36

    Zou graag willen weten hoe de hoogleraarsopdracht v mw Sterkenburg luidt. Elke hoogleraar krijgt een taakomschrijving betreffende zijn/haar benoeming.
    Gaat het in deze dan om specifiek, cq wetenschappelijk, de perken te bepalen waarbinnen in vrijheid journalistiek onderzoek mag worden gedaan?
    Of is dit bijzonder hoogleraarschap bedoeld om straks aan verdere inperking van vrijheid v meningsuiting cq. vrijheid v journalistiek onderzoek ook wetenschappelijke basis en verantwoording te kunnen geven?
    Weet deze hoogleraar, dat zij dan daarvoor “gebruikt” wordt en/of kán worden?

  2. Mr Carlo A.W.M. Fiscalini

    14 november 2024 in 16:36

    Zou graag willen weten hoe de hoogleraarsopdracht v mw Sterkenburg luidt. Elke hoogleraar krijgt een taakomschrijving betreffende zijn/haar benoeming.
    Gaat het in deze dan om specifiek, cq wetenschappelijk, de perken te bepalen waarbinnen in vrijheid journalistiek onderzoek mag worden gedaan?
    Of is dit bijzonder hoogleraarschap bedoeld om straks aan verdere inperking van vrijheid v meningsuiting cq. vrijheid v journalistiek onderzoek ook wetenschappelijke basis en verantwoording te kunnen geven?
    Weet deze hoogleraar, dat zij dan daarvoor “gebruikt” wordt en/of kán worden?

    • John Jansen

      15 november 2024 in 13:41

      Ze wordt betaald voor het leveren van ‘ingekocht, binnen een vooraf beschreven,format.

  3. Jan Boomsma

    15 november 2024 in 18:58

    Strategische zetten als deze, door een “professor” naar voren te schuiven, maakt meer zichtbaar wat de bedoeling is. Precies de aandacht omdraaien en dat extreem noemen. Ik heb geen professor nodig die zich zo naar voren werkt. Er is veel verwarring gebracht in de politiek, wat nu links of rechts is. Gezien het gedrag van de figuranten in Den Haag, voeren ze alleen maar agenda 2030 uit en heeft het veld de afgelopen jaren een beweging gemaakt naar extreem links. Het zijn dunne lijntjes als het gaat om extremen aan de rand van een veld. De meer naar extreem links lopende overheid en papegaai-journalisten vertonen zeer veel eigenschappen van het fenomeen fascisme. Wat zij extreem rechts of fascisme noemen, zijn ze zelf. Maar dan extreem links. De benoeming over extreem rechts gaat over een inhoudsloze betichting van gezond verstand en mensenrechten. Ik wens mevrouw Nikki veel succes met deze hoogmoedige positie. Mijn laagdunkende idee hierover zal zij nooit beïnvloeden.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Media

OPROEP! Bestaat de journalist nog wel?

Avatar foto

Gepubliceerd

op

OPROEP! Bestaat de journalist nog wel?
Foto: ANP

De definitie van ‘journalist’ volgens Wikipedia: een journalist of journaliste is een beroepsbeoefenaar die nieuwsfeiten verzamelt over recente gebeurtenissen van algemeen belang, die deze feiten onderzoekt of analyseert en daarover publiceert in een actueel (nieuws)medium. Sterker nog, er is een ‘code van Bordeaux’ met de spelregels voor journalisten.

 

Media verschuift van controlerende naar ondersteunende positie

Journalisten hebben in een functionerende democratie een belangrijke taak: het controleren van de macht. Omwille van een ontbrekend bonnetje kon Fred Teeven zijn plek in de Tweede Kamer inruilen voor een baan als buschauffeur. Halbe Zijlstra kon vertrekken nadat bleek dat hij iets te lichtzinnig dacht te kunnen refereren aan een niet bestaand bezoek aan de datsja van Poetin. Toen hij vervolgens (wederom) iets te lichtzinnig dacht de bouwbranche te begunstigen werd hem dat door de media zwaar aangerekend. De journalistiek is de ‘pain in the ass’ van de politiek en politici. Ze zijn de ogen en oren van het volk en zorgen ervoor dat politici niet wegkomen met leugens.

Ad

Toch zien wij de afgelopen jaren op diverse dossiers dat de journalistiek een verlengstuk lijkt te zijn geworden van de macht en daarmee de code van Bordeaux overboord heeft gegooid; regel één luidt immers: ”Eerbied voor waarheid en voor het recht van het publiek op waarheid is de eerste plicht van de journalist.” Tekenend hiervoor is bijvoorbeeld de geheime opname van Jort Kelder die op de nationale televisie moest verkondigen dat de coronasituatie steeds ernstiger werd, terwijl hij wist dat deze juist minder ernstig werd. Pieter Klok, hoofdredacteur van de Volkskrant, vertelde onomwonden dat hij in crisissituaties de macht en wetenschap volgde en niet kritisch zou zijn, sterker nog, hij verwijderde kritische artikelen alsnog en hield iedereen de hand boven het hoofd. Is dat dan ‘eerbied voor waarheid’?

Niemand van de reguliere media lijkt nog kritisch naar de macht tenzij…

Als na de coronacrisis blijkt dat er 5,1 miljard euro gemeenschapsgeld verdwenen is uit de pot van het ministerie van VWS is er geen journalist meer te vinden die zich erin vastbijt en gaat uitzoeken waar dit gemeenschapsgeld gebleven is. Daarnaast gebeuren er vreemde zaken. Als de reguliere media beweren dat Sigrid Kaag haar departement in ‘blakende gezondheid’ achterlaat, en enkele maanden later blijkt dat ze een puinhoop heeft achtergelaten want ‘het geld is op’, klopt er iets niet. Er zijn wel journalisten die dit kunnen verklaren overigens, en zij kunnen dat omdat zij heel goed inhoudelijk op de hoogte zijn. Is het dan een gebrek aan expertise bij de reguliere media?

De zin of onzin aantonen van 28 miljard euro gemeenschapsgeld gebruiken om de aarde 0,000036 graden minder te laten opwarmen, daar is toch niet zoveel expertise voor nodig? Zijn er überhaupt binnen de reguliere media kritische artikelen in begrijpelijke taal te vinden over de klimaatmaatregelen, corona, stikstof, PFAS, asielzoekers of wat dan ook? De pers lijkt niet meer kritisch op de macht, tenzij… diezelfde macht dreigt te verschuiven. Dan wordt plots de grondwet belangrijk. Dezelfde grondwet die kort daarvoor met voeten werd getreden. Weken-, nee maandenlang stonden de kranten vol met verhalen over de ‘democratische rechtstaat’ die met voeten getreden zou gaan worden door de nieuwe potentiële machthebbers. Toen de kritisch columnist en PvdA’er Ronald Plasterk aan de macht dreigde te komen, werd hij vakkundig gesloopt door diezelfde reguliere media, de reguliere media kan dus nog wél kritisch zijn! Hebben we dan te maken met een activistische reguliere media? Strijden zij vanuit een bepaalde visie en houden zij hun mond als het even niet past?

Is de ‘democratische rechtstaat’ wel het thema?  

In de coronatijd is op een onbeschrijflijk grove wijze de grondwet vertrapt en de ‘democratische rechtstaat’ verkwanseld, dat vond zelfs de rechterlijke macht zélf. Je zou denken dat de reguliere media de handschoen zouden oppakken en – alsnog – onderzoek zou gaan doen en dat ze Woo-verzoeken zouden gaan indienen, om achteraf uit te zoeken waar ze de nieuwsfeiten hebben laten liggen en waar de macht er met de waarheid vandoor is gegaan. Weinig van dit alles. Zelfs als Fleur Agema een verkapte noodkreet vanuit de Kamer laat klinken, waarbij duidelijk wordt dat de complete coronacrisis niet gemanaged werd door het OMT (follow the science was het toch?) maar door de NCTV (valt onder het ministerie van Justitie en Veiligheid) en zelfs de NAVO, blijft het stil. Nou ja, bijna stil dan. Alleen Leon de Winter van de Telegraaf laat op niet mis te verstane wijze blijken in de gaten te hebben dat dit land verre van democratisch is. Dit land wordt geregeerd door ngo’s, belangenorganisaties, de NAVO, de VN, het WEF, de EU en vrijwel niet meer door ‘Den Haag’.

Hoe democratisch is dat volgens de reguliere media? Wie zien het nu dagelijks gebeuren: de huidige regering kan nog geen deuk in een pakje boter meer slaan, omdat iedere keer weer blijkt dat er ergens anders dan in Den Haag afspraken liggen die – kennelijk – niet geschonden mogen worden. Wat is dan nog de macht van ‘Den Haag’ en hoe is het dan gesteld met de democratisch rechtstaat? Wie controleert de, zoals Leon de Winter dat verwoordt, “staat binnen de staat”, zijnde de NCTV? De ondemocratische en oncontroleerbare inlichtingen- en veiligheidsdiensten hebben, net als in de Verenigde Staten, ook in Nederland in een machtsgreep. En de reguliere media, die nog niet zo lang geleden hoog opgaven over het belang van de ‘democratische rechtstaat’ blijven op hun handen zitten. Niets lezen we, helemaal niets.

Beste reguliere media, wat is er aan de hand? Is het onwil, incompetentie, gebrek aan geld, activisme, de hypotheek thuis? De alternatieve media zouden geen bestaansrecht hebben zonder de hiaten die de reguliere media laten liggen. Als de reguliere media de zogenaamde spookverhalen met de waarheid zouden kunnen torpederen dan zouden de alternatieve media eveneens geen bestaansrecht hebben. Maar het ligt voor het oprapen, waarom doen jullie er dan niets mee?

Verder Lezen

Media

De macht van de onzichtbaren (deel V) – celebrities

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De macht van de onzichtbaren (deel V) – celebrities
Foto: ANP

Wie maken deel uit van de elite in de VS die – vaak achter de schermen – bepaalt hoe de politieke agenda uitgevoerd wordt, wie daaraan meewerken en met welke effecten. Dit deel gaat over ‘celebrities’ als Oprah Winfrey en Donald Trump; de multimiljardairs die via de media grote invloed op de samenleving uitoefenen in overleg met – en betaald door – de politiek en het bedrijfsleven.

 

De macht van beroemdheden

De elite klasse van beroemdheden (celebrities) wordt door Amerikaanse sociologen gezien als een aparte subklasse van de elite in de politiek en het grote bedrijfsleven (multinationals). Via het culturele leven – film, muziek, soap series op TV, reality series en praatprogramma’s op TV – geven zij vorm aan de maatschappelijk gewenste opvattingen van deze tijd.

Ad

Ze geven sturing aan hoe burgers geacht worden te (gaan) denken over onderwerpen als:

  • Gezinsleven
  • Milieuproblematiek
  • Mondiale politiek
  • Gendergelijkheid
  • Internationale betrekkingen
  • Gezonde en ongezonde voeding
  • Globalisering
  • Instituten – de VN, EU, Wereldbank, WHO en het IMF

Het gaat dus om mensen uit de culturele en mediasectoren die een bepalende invloed uitoefenen op het maatschappelijk denken middels ‘gefabriceerde consensus’ (manufactured consent).

Zeer recent onderzoek van Harvard University (augustus 2024) legt uit hoe dit allemaal werkt. In de VS zijn de meeste van dit soort elite celebrities ook multimiljardair.

Laten we enkelen van hen bekijken.

Oprah Winfrey

Helemaal bovenaan de lijst van celebrity elite staat volgens de New Power Elite  Oprah Winfrey, met een geschat eigen vermogen van 3 miljard dollar.  Zij is een Amerikaanse televisiepresentatrice, actrice, producer en ondernemer.

Doordat Winfrey’s ouders ongetrouwde tieners waren toen zij geboren werd, bracht zij haar kinderjaren door bij haar oma. Op haar zesde trok zij in bij haar moeder. In deze periode werd zij door verscheidene neven en ooms misbruikt. Al op de leeftijd van 14 raakte zij zwanger, maar haar kind werd te vroeg geboren en stierf. Hierop trok Winfrey in bij haar vader. Hij was zeer streng, maar zorgde er wel voor dat Winfrey naar school ging en leerde lezen.

Het verleden van Winfrey wordt door de Amerikaanse elite gebruikt om aan te tonen dat zelfs kinderen uit een zwaar achterstandsmilieu het tot miljardair kunnen schoppen. Daarvoor moeten ze zich aanpassen aan de heersende politiek-maatschappelijke opvattingen over onderwerpen zoals hierboven genoemd.

Al in 1986 begon Winfrey met politiek getinte uitzendingen in haar show ‘Pros and Cons of Welfare’ waarin ze de voor- en nadelen van de verzorgingsstaat uitlegde. Daarbij lag de nadruk op de gedachte dat de verzorgingsstaat er hoofdzakelijk voor verliezers is en succesvolle mensen deze niet nodig hebben.

De invloed van Winfrey op het denken van het Amerikaanse volk is zo groot, dat de Universiteit van New York er een korte studie aan heeft gewijd.

George Clooney

In het boek ‘The New Power Elite’ van professor Heather Gautney komt acteur George Clooney ook uitgebreid aan bod. Hij is een Democraat in hart en nieren en doet tijdens interviews regelmatig uitspraken in lijn met het politieke programma van die partij.

Clooney gaf regelmatig feesten ter ere van democratische presidentskandidaten Clinton en Obama waarbij op één avond 15 miljoen dollar werd opgehaald met de verkoop van kaartjes a 40.000 dollar per stuk.

Bij de fondswerving voor de democratische presidentskandidaten trok Clooney ook vaak gelijk op met partijgenoot Oprah Winfrey, waarvan bewezen zou zijn dat zij meer dan 1 miljoen extra stemmen voor Barack Obama wist te werven.

Rihanna en Kanye West

Beide zangers zijn voorbeelden van multimiljardairs die het meeste geld niet met zingen hebben verdiend, maar door hun namen te verbinden aan commercials waarin de maatschappelijke betrokkenheid van bepaalde merken zoals Adidas moest worden verkocht.

Tot zover de duidelijke link tussen celebrities uit de entertainment-sector en multinationals alsmede de politiek.

Subcategorie ‘celebrities’

Het boek ‘The New Power Elite’ plaatst mensen als Trump en Zelensky ook in de elite-subcategorie ‘celebrities’. Trump zou nooit president van de VS zijn geworden zonder zijn reality tv-show ‘The Apprentice’, aldus Gautney. Datzelfde geldt ook voor Zelensky die – voordat hij president werd – als komiek in een zeer populaire tv-serie Servant of the People het leven van een Oekraïens president neerzet om vervolgens tot die functie te worden gekozen.

Zowel Zelensky als Trump hebben in de praktijk bewezen tot een subcategorie van de elite te behoren, net een trede onder de elite binnen de politiek en het multinationale bedrijfsleven.

Volodymyr Zelensky

Zelensky won de Oekraïense presidentsverkiezingen in 2019, omdat hij democratische hervormingen, het beëindigen van de oorlog met Rusland (Donbass 2014) en een finale strijd tegen corruptie beloofde, aldus de Amerikaanse politieke website Brookings.

Kijkend naar Zelensky zijn democratische plannen, dan vallen een aantal zaken op die juist diametraal tegenover zijn beloftes staan:

  • Afschaffing van cao’s voor bedrijven met minder dan 250 werknemers teneinde buitenlandse investeringen aantrekkelijker te maken.
  • Vervangen van vaste arbeidscontracten door nul-uren contracten.
  • Het verbieden en opheffen van maar liefst 11 politieke partijen.
  • Het verbieden en opheffen van 3 grote televisiekanalen die kritisch tegenover de regering stonden.

De oorlog tussen Oekraïne en Rusland – die feitelijk in 2014 begon met de bezetting van de Krim – is dramatisch verder uit de hand gelopen in plaats van gestopt.

Qua aanpak van corruptie scoort Oekraïne verbeteringen sinds 2022, doch staat nog steeds op de 104e plaats van de 180 binnen de wereldwijde corruptie index, waarbij de 180 e plaats staat voor de meeste corruptie (Somalië) en de 1e plaats voor de minste corruptie (Denemarken).

Donald Trump

Trump won de verkiezingen van 2016 met de beloftes om te toevloed van asielzoekers te stoppen, de Amerikaanse arbeiders weer serieus te nemen, de Amerikaanse industrie weer op te bouwen, het corrupte politieke systeem aan te pakken (drain the swamp), de staatsschuld drastisch te reduceren en de NAVO te verlaten.

Ook Trump realiseerde nauwelijks iets van zijn beloftes volgens de Amerikaanse politieke analysesite PolitiFact. Slechts 23 procent van de beloften werd waargemaakt en 53 procent helemaal niet. De rest was compromis.

In tegenstelling tot het rehabiliteren van de arbeidersklasse van de VS, hielp Trump de rijkste 1 procent aan een belastingmeevaller 2 biljoen dollar. Mede als gevolg van deze 2 biljoen gemiste belastinginkomsten, moest de VS-overheid meer gaan lenen en werd de staatsschuld niet verlaagd, maar verdúbbeld tijdens Trump zijn presidentschap (zie grafiek).

Kortom: celebrities zijn een soort tweederangs elite die de plannen en belangen van de CEO’s van multinationals en miljardairs dienen, doch niet die van het volk.

Onze volgende aflevering slaat een brug tussen de VS en de EU; via welke organisaties, wetten en mensen bepaalt de Amerikaanse elite wat de Europese elite dient te volgen?

Verder Lezen

Media

Hart van Nederland juicht over coronavaccins, maar vergeet studie te lezen

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Hart van Nederland juicht over coronavaccins, maar vergeet studie te lezen
Foto: ANP

En u maar denken dat al die hartinfarcten, beroertes en TIA’s in uw geprikte kennissenkring iets te maken hadden met de coronavaccins. Dankzij de berichtgeving van Hart van Nederland weet u nu beter. Volgens de razende reporters van het SBS-programma beschermen de coronavaccins juist tégen hart- en vaatproblemen. Wat een opluchting! En wat vervelend dat het niet klopt.

 

Uiteraard zuigt de redactie van Hart van Nederland zo’n bericht niet uit zijn Hilversumse duim. Het is gebaseerd op een persbericht dat de Britse onderzoeksinstelling Health Data Research UK op 31 juli 2024 heeft uitgestuurd. En de aanleiding voor dat persbericht was weer een epidemiologisch onderzoek dat op diezelfde dag verscheen in Nature Communications.

 

Ad

Dat onderzoek heeft Hart van Nederland niet bekeken. De redactie vertaalde het persbericht en kortte het in. Hadden de redacteuren het onderzoek wél gelezen, dan hadden ze waarschijnlijk een ander bericht geschreven. Of ze hadden ervoor gekozen om het maar links te laten liggen.

In het onderzoek in Nature Communications volgen cardiologen meer dan 45 miljoen Britten tussen december 2020 en januari 2022. De cardiologen kijken naar hartaanvallen, beroertes en vaataandoeningen na de eerste en tweede prik, plus na de eerste booster. Ze kijken ook naar hartaanvallen, beroertes en vaataandoeningen bij ongevaccineerden.

Beschermende werking? Ammehoela

De onderzoekers zien dat de AstraZenecaprik de kans op serieuze trombose verhoogt met een factor van 6. De Pfizerinjectie verhoogt de kans op myocarditis met een factor van 2-3. Omdat serieuze trombose en myocarditis zeldzaam zijn, blijft het totale aantal gevallen klein.

De onderzoekers zien ook dat de coronavaccins de kans op hartaanvallen, beroertes en vaataandoeningen een beetje verminderen. De berekende bescherming is niet groot. Elke dag een kwartier wandelen heeft meer effect. Maar omdat deze hart- en vaatziekten zo vaak voorkomen, concluderen de cardiologen dat de positieve effecten van de injecties zwaarder wegen dan de negatieve.

Helemaal overtuigd van zichzelf zijn de onderzoekers niet, blijkt uit hun artikel. Het onderzoek kampt met een methodologisch probleem dat kleeft aan alle studies van dit type naar de effecten van vaccinaties. Dat probleem heet het ‘healthy vaccinee effect’. Dat effect komt erop neer dat bij vaccinatiecampagnes altijd de allerkwetsbaarsten, de allerzieksten en de alleroudsten geen vaccin krijgen.

Dat ligt voor de hand. Iemand die op sterven ligt, krijgt geen vaccin. Iemand die vecht voor zijn leven op een IC ook niet. Als onderzoekers op dat moment het effect van een vaccinatiecampagne meten, beschouwen ze deze personen als ‘ongevaccineerd’. Als ze overlijden, registreren onderzoeker dat als ‘sterfgeval, ongevaccineerd’.

Omdat er in grote groepen altijd mensen ernstig ziek of in de laatste fase van hun leven zijn, concluderen vaccinatiestudies vrijwel altijd dat vaccins de kans op sterfte en serieuze aandoeningen verminderen. Waarschijnlijk bedanken de CEO’s van de grote vaccinproducenten elke avond Onze-Lieve-Heer op hun blote knieën voor het bestaan van het ‘healthy vaccinee effect’. Dankzij dat effect concludeert studie na studie dat vaccins levens redden en ziekten voorkomen. Dankzij dat effect rinkelen de kassa’s.

Ze weten het

Ook de auteurs van het onderzoek in Nature Communications weten dat de beperkte beschermende werking die ze hebben gevonden waarschijnlijk het gevolg is van een methodologische fout. In hun artikel noemen ze variaties van het ‘healthy vaccine effect’ die de uitkomst van hun berekeningen waarschijnlijk verklaren. Maar omdat de onderzoekers die effecten niet kunnen of willen wegfilteren, concluderen ze maar dat de anti-COVID-19-injecties beschermen tegen hart- en vaatziekten.

Een kwart eeuw geleden waren de Britten daar niet mee weggekomen. Journalisten hadden er lucht van gekregen en de onverlaten aan de schandpaal genageld. In die tijden gingen journalisten nog zelf op onderzoek uit. Ze namen niet klakkeloos de persberichten van overheden en bedrijven over omdat ze het vertikten om een doorgeefluik te zijn. Ze gingen actief op zoek naar andere invalshoeken en achtergrondkennis, zodat ze hun publiek zo goed mogelijk konden informeren en in staat stelden om de beste beslissingen te nemen. Maar die tijd is voorbij.

Verder Lezen

Recent

Hoe Staatsbosbeheer Nederland ontbost en de schatkist plundert Hoe Staatsbosbeheer Nederland ontbost en de schatkist plundert
Binnenland17 uur geleden

Hoe Staatsbosbeheer Nederland ontbost en de schatkist plundert

Een flink stuk van de dennenbossen in de duinen van Schoorl, vlak bij het Noord-Hollandse Bergen, is niet meer. De...

Het falen van de Stichting Open Nederland: een dure les in crisismanagement Het falen van de Stichting Open Nederland: een dure les in crisismanagement
Column2 dagen geleden

Het falen van de Stichting Open Nederland: een dure les in crisismanagement

Het was vanaf het begin een absurd idee: het oprichten van de Stichting Open Overheid (SON), die in crisistijd toegangstesten...

De desastreuze gevolgen van EU uitbreiding De desastreuze gevolgen van EU uitbreiding
Economie3 dagen geleden

De desastreuze gevolgen van EU uitbreiding

De Europese Unie wil dolgraag weer verder uitbreiden. Vooral om de ‘dreiging’ vanuit Rusland te kunnen pareren. Op 1 mei...

Klimaatverandering en -schade in Limburg? Vraag het vooral niet aan Wopke! Klimaatverandering en -schade in Limburg? Vraag het vooral niet aan Wopke!
Column6 dagen geleden

Klimaatverandering en -schade in Limburg? Vraag het vooral niet aan Wopke!

Dat er sprake is van klimaatverandering, daar is binnen de wetenschap al een aantal miljard jaren consensus over, alleen erkennen...

Hoe de klimaattransitie de kans op een wereldoorlog vergroot Hoe de klimaattransitie de kans op een wereldoorlog vergroot
Klimaat7 dagen geleden

Hoe de klimaattransitie de kans op een wereldoorlog vergroot

De befaamde Intelligence Unit van het tijdschrift The Economist, bracht een rapport uit dat uitlegt hoe de klimaattransitie bijdraagt aan...

Brekelmans let je nog wel op? Die Mach 10-raketten komen van Putin… Brekelmans let je nog wel op? Die Mach 10-raketten komen van Putin…
Buitenland1 week geleden

Brekelmans let je nog wel op? Die Mach 10-raketten komen van Putin…

Al meer dan 1.000 dagen zijn er een aantal ‘experts’ in Den Haag die ons willen doen geloven dat het...

De vijf besluiten op Trump zijn eerste werkdag De vijf besluiten op Trump zijn eerste werkdag
Buitenland1 week geleden

De vijf besluiten op Trump zijn eerste werkdag

Donald Trump begint op 20 januari 2025 aan zijn tweede presidentschap. Op die eerste werkdag zal hij – volgens The...

Hartspierziekte werpt nieuw licht op coronavaccin Hartspierziekte werpt nieuw licht op coronavaccin
Gezondheid1 week geleden

Hartspierziekte werpt nieuw licht op coronavaccin

Al heel vroeg werd erkend dat myocarditis (ontsteking van de hartspier) een bijwerking was van het coronavaccin, zowel die van...

Slachtoffers klimaatverandering krijgen geen cent! Slachtoffers klimaatverandering krijgen geen cent!
Column1 week geleden

Slachtoffers klimaatverandering krijgen geen cent!

Er wordt op dit moment een zeer vreemde discussie gevoerd op de klimaattop in Bakoe. Er vinden verwoede onderhandelingen plaats...

Klimaattop in Bakoe: een theater van hypocrisie en geldverspilling Klimaattop in Bakoe: een theater van hypocrisie en geldverspilling
Column1 week geleden

Klimaattop in Bakoe: een theater van hypocrisie en geldverspilling

De recente klimaattop in Bakoe heeft weer eens bewezen dat internationale bijeenkomsten over klimaatverandering niets meer zijn dan een slecht...

Trending

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

© Stiching Indepen - alle rechten voorbehouden. - indepen.eu | KVK: 88160408 | Algemene voorwaarden

Colofon FAQ Contact

Volg ons via



Dit zal sluiten in 0 seconden