Waarom zoveel meer bedrijfsbeëindigingen in Nederland 2019–2024?

De afgelopen jaren is er veel gesproken over het oplopende aantal bedrijfsbeëindigingen en faillissementen in Nederland. Vooral in 2023 en 2024 gingen er alarmerende cijfers rond: meer dan 4.000 faillissementen in 2024 en een recordaantal van ruim 153.000 bedrijfsbeëindigingen. Op het eerste gezicht lijken dit afzonderlijke ontwikkelingen, maar wie beter kijkt, ziet dat er een relatie bestaat tussen beiden. In dit artikel onderzoeken we of het hogere aantal bedrijfsbeëindigingen het relatief lagere aantal faillissementen kan verklaren.

Het verschil tussen een faillissement en een bedrijfsbeëindiging

Allereerst is het belangrijk om het onderscheid goed te begrijpen:

Faillissement = een juridische procedure waarbij een rechter vaststelt dat een bedrijf zijn schulden niet meer kan betalen. Een curator wordt aangesteld om het bedrijf af te wikkelen. Faillissementen zijn vaak duur, complex en stigmatiserend voor de ondernemer.

Bedrijfsbeëindiging = een vrijwillige keuze van de ondernemer om te stoppen met zijn of haar bedrijf. Dit gebeurt zonder tussenkomst van een rechter en vaak ook zonder problematische schulden. Veelvoorkomende redenen zijn pensioen, overstap naar loondienst, lage omzet of veranderende levensomstandigheden.

In mijn gesprek met een voormalig Tweede Kamerlid van de VVD gaf deze aan dat de meeste parlementariërs het bovenstaande verschil absoluut niet kennen en denken dat deze twee begrippen synoniemen van elkaar zijn.

In de statistieken van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) zijn deze twee processen echter strikt gescheiden. Maar in de praktijk kunnen ze wel met elkaar samenhangen.

Ontwikkeling van de faillissementen (2019–2024)

Uit CBS-gegevens blijkt het volgende verloop in het aantal faillissementen van bedrijven en instellingen (exclusief eenmanszaken/zzp’ers):

2019: 3.209 faillissementen

2020: 2.703 (-16%), vooral door overheidssteun voor corona

2021: 1.818 (laagste aantal in decennia)

2022: 1.854 (lichte stijging)

2023: 3.271 (+52% t.o.v. 2022)

2024: 4.270 (+30,5% t.o.v. 2023)

De cijfers laten een opvallende daling zien in de coronajaren, gevolgd door een scherpe stijging in 2023 en 2024. Dat duidt op uitgestelde problemen: bedrijven die tijdens de pandemie overeind werden gehouden door overheidssteun – “zombiebedrijven” – kwamen na afloop alsnog in zwaar weer terecht.

Ontwikkeling van bedrijfsbeëindigingen (2019–2024)

Het aantal vrijwillige bedrijfsopheffingen is nog indrukwekkender, doch is inclusief eenmanszaken en zzp’ers (= gemiddeld 90% van de onderstaande totalen per jaar):

2019: 104.000

2020: 133.130

2021: 85.310

2022: 143.730

2023: 120.690

2024: 153.015 (recordhoogte)

In 2024 betekende dit dat zo’n 6% van alle Nederlandse bedrijven werd opgeheven, met name onder eenmanszaken (90% van het totaal). De meeste beëindigingen vonden plaats in sectoren zoals vervoer en opslag (7,7%) en handel (7,6%). De bouwnijverheid kende in 2024 zelfs een sprong van 4,4% naar 6,3% in beëindigingsgraad. Grotendeels te verklaren door de EU-stikstofbeperkingen die tot en met dit jaar (2025) de bouw van 244.000 Nederlandse huizen op slot zetten en inmiddels voor een economische schade van 93,5 miljard euro gezorgd hebben, aldus de website van PONT Omgeving.

Wat is de relatie tussen faillissementen en bedrijfsbeëindigingen?

Op basis van de cijfers uit 2021–2023 valt op dat er een omgekeerde trend zichtbaar is: terwijl het aantal faillissementen historisch laag was, steeg het aantal vrijwillige beëindigingen juist sterk. Veel kleine ondernemers, met name eenmanszaken en zzp’ers, kozen ervoor om hun bedrijf op eigen initiatief te beëindigen voordat schulden zich opstapelden. Vaak door een zogenaamde “turboliquidatie”.

Meerdere factoren speelden hierbij een rol:

• Einde overheidssteun: programma’s zoals NOW, TOZO en TVL hielden bedrijven tijdelijk in leven. Toen die steun stopte, kwamen de echte kosten weer in beeld.
• Uitgestelde belastingverplichtingen: ondernemers kregen tijdens de pandemie uitstel van belastingbetaling. In 2022–2023 moesten deze schulden alsnog worden voldaan.
• Stijgende kosten en explosie aan EU-regelgeving in de periode 2019–2024: inflatie, hogere energieprijzen, stijgende rente en excessieve EU-regelgeving maakten ondernemen zwaarder.

Het resultaat: duizenden ondernemers besloten zelf te stoppen vóórdat faillissement onafwendbaar werd. Deze vrijwillige beëindigingen drukten het aantal faillissementen uiteraard fors omlaag.

Wel een verband, maar geen automatische correlatie

Hoewel het logisch klinkt dat vrijwillige bedrijfsbeëindigingen faillissementen kunnen voorkomen, waarschuwen economen en het CBS voor het trekken van te simpele conclusies. Er is wel een verband, maar geen automatische causale relatie.

Dat komt doordat:

• Faillissementen vaker voorkomen bij grotere bedrijven met personeel en schulden.
• Vrijwillige beëindiging vooral plaatsvindt onder zzp’ers en microbedrijven zonder grote schulden.
• Beide processen worden door andere factoren beïnvloed: juridisch, fiscaal, psychologisch en economisch.

Een ondernemer die stopt, doet dat vaak op basis van persoonlijke inschatting of levensfase. Een faillissement daarentegen ontstaat bij oplopende schulden en juridische noodzaak. Vaak speelt de bank en/of belastingdienst ook een rol in deze laatste beslissing.

Wat zien we in 2025?

Opvallend is dat sinds 2024 beide cijfers stijgen. Dat wijst op een breder economisch verval van Nederland:

• Bedrijven met weinig reserves of marges konden de post-pandemische druk niet langer aan.
• Ook grotere bedrijven, vooral in handel, bouw en specialistische dienstverlening, gingen ten onder.
• De markt corrigeert zich na een kunstmatig stabiele pandemieperiode.

De stijging in zowel faillissementen als beëindigingen laat zien dat de economie in een moeilijke fase zit. De buffer van vrijwillige beëindiging is uitgeput en daardoor zal het aantal faillissementen dit jaar sneller oplopen dan het aantal bedrijfsbeëindigingen.

Volgens deze analyse van de Rabobank – eind 2024 – hoeft de hierboven geschetste ontwikkeling geen echt probleem te zijn, omdat het voor de komende drie jaren verwachte aantal faillissementen nog ver onder dat van de crisis in 2007–2008 zal blijven.

Dat was echter vóór de introductie van Trumps plannen.

(bron: Rabobank)

Recente economische ontwikkelingen

Volgens de eerste berekening van het CBS steeg het bruto binnenlands product (bbp) in het eerste kwartaal van 2025 met slechts 0,1 procent ten opzichte van het vierde kwartaal van 2024. De economische groei is de afgelopen vier kwartalen steeds kleiner geworden. Dat komt volgens het CBS doordat de overheid steeds meer is gaan consumeren en doordat het aantal ambtenaren blijft groeien.

Tegenover de groei van consumptie bij de overheid en meer overheidsbanen staan volgens CBS-analyses:

• Een daling van consumptie bij huishoudens
• Een forse daling van investeringen in het bedrijfsleven (-2,2%)
• Een afname van de export (-0,8%)
• Een stijgende inflatie t.o.v. 2024

De Nederlandsche Bank (DNB) – filiaal van de ECB – stelde de economische verwachtingen voor 2025 op 5 juni naar beneden bij en verwacht nu 1,1% groei in plaats van de eerder verwachte 1,9%. Als je echter de groei van het eerste kwartaal – 0,1% – extrapoleert over heel 2025, kom je op slechts 0,4% groei uit over heel 2025.

De gevolgen van deze nieuwe raming laten zich raden: een toenemend aantal faillissementen en een recordaantal bedrijfsbeëindigingen dit jaar. Kortom: hoog tijd voor consumenten om de broekriem aan te trekken en voor ondernemers om hun strategie te herzien.