Woon-Titanic al gezonken, maar het overheidsorkest speelt vrolijk door

De even pijlsnelle als eclatante verkiezingswinst van de extreem-middenpartij D66 kwam woensdag de 29e oktober als een doffe dreun aan in boerenland. De partij die al in 2017 riep de veestapel te willen halveren, de partij ook die omwille van ‘het Klimaat’ bereid bleek om vanuit ons kikkerland wereldwijd 0,000036 graden temperatuurmatiging te bewerkstelligen – iets dat overigens werd toegegeven als ‘volstrekt onmeetbaar’ en in China in één dag al de lucht in gaat. Welnu: die partij is ineens ‘de grootste van Nederland.’

Paars
Ooit was ik actief lid van deze partij. Ik was zelfs lid van het Landelijk Bestuur van de Jonge Democraten. Het was de tijd van het eerste ‘Paarse kabinet’. Voor het eerst in 77 jaar eindelijk eens geen CDA meer in de regering. Op zich was dat trouwens geen slecht idee, maar Paars werd een farce. In die tijd, medio 1993, haakte ik al af en besloot de politiek de rug toe te keren om mij volledig op de journalistiek te storten. De metamorfose die D66 sindsdien heeft gemaakt, is hallucinerend.

De komma verdween en de D werd kapitaal, maar meer is er niet over van de partij die het de eerste decennia nog was. Het was oorspronkelijk ook helemaal niet bedoeld als een politieke partij, maar als een vernieuwingsbeweging op weg naar een meer directe democratie à la Zwitserland. Zodra deze vernieuwing gelukt was, zou D66 zichzelf opblazen, opheffen. Misschien is het een idee om weer partijlid te worden en een opblaas- of renaissancegroep te starten? Ik kende Hans van Mierlo goed en ik weet zeker dat hij hetzelfde zou willen doen nu: D66 opblazen.

Amper twee maanden terug stond D66 nog op 10 zetels in de peilingen. Vorige week waren het er 13 en ineens werden dat er 26 zetels? Hoe dan, vraagt menigeen zich nu af. Het is de partij die begon in 1966 met het willen invoeren van een gekozen burgemeester, een districtenstelsel en een corrigerend bindend referendum. Maar al die kroonjuwelen zijn in de afgelopen jaren doodleuk bij het vuilnis gezet. Sterker, het huidige D66 is zelfs verklaard tegenstander geworden van directe democratie.

Boerenkoekje
Drie jaar geleden, tijdens de uitreiking van de Duurzame Top-100 van Trouw – waar GraanGeluk op nummer 63 op die lijst was beland – mocht ik van de organisatie een prikkelende vraag stellen aan de jury in de overvolle zaal in Pakhuis de Zwijger. Ik besloot om ze een activistisch boerenkoekje van eigen deeg te leveren en om ter plekke in hartje Amsterdam een ode te brengen aan stikstof. Ik zette mijn brood en prijswinnende bier van onze eigen (wel biodiverse en onbespoten) streekgranen op de tafel op het podium en zei: ‘Kijk, dames en heren, daar ligt onze stikstof. Hoe anders maken wij boeren voor jullie brood en bier? Maar nu ineens zijn wij boeren criminelen als we willen bemesten? Hoe krijgen we de band tussen stad en platteland ooit weer normaal?’

Het was natuurlijk vloeken in de linkse gifgroene Klimaatkerk, en dat raakte best een snaar. Ik bedierf bijna het hele feest, werd meteen kort gehouden en hier en daar met afgrijzen bekeken. Na afloop stapte ik het podium nog even op om Rob Jetten een vers roggebrood te overhandigen. Je ziet ons op die foto lachen, maar om heel eerlijk te zijn, in beider geval deden we dat als ‘boer met kiespijn’, in mijn geval letterlijk. Ik ervoer ‘Robot Jetten’ op dat moment al als een mister Teflon, glanzend en stralend in zijn even blauwe als onberispelijke pak. Wat hij inhoudelijk te melden had die avond, geen idee. Een alleraardigste, goedlachse jonge vent, zeker. Met een knappe kapper ook. Maar waar stond hij voor? Helaas heb ik geen idee of het brood hem nog heeft gesmaakt.

Trilaterale Commissie
Nu, drie jaar later, wordt deze Jetten wellicht onze nieuwe Teflon-premier. Een die, bij wat er ook gebeurt, altijd zal blijven lachen. Pas nu lees ik dat hij ook doodleuk lid is van de Trilaterale Commissie en daarmee dus net als Sigrid Kaag en Kajsa Ollongren dicht op de kringen van Davos, Bilderberg en het World Economic Forum (WEF) zit, de clubs die door mijn Zwitserse vriend, operazanger, oud-bankier en onderzoeksjournalist Bruno von Nünlist ‘global socialismus’ worden genoemd, met zijn toevoeging: ‘ook de nationaalsocialisten waren socialisten.’ De global Corona-, Soros- & Klaus Schwab-club dus van Justin Trudeau, Emmanuel Macron, Friedrich Merz, Boris Johnson, Keir Starmer en Ursula von der Leyen.

Dystopisch
Ergens in de afgelopen jaren is D66, net zoals zoveel instituties en organisaties in ons land en elders in de westerse wereld, letterlijk door postmoderne en seculier trans-(post)humanistische vormen van rotting en nihilisme ‘uitgehold’. Als er iets in de natuur hol is geraakt, dan kruipen daar tal van parasitaire schimmels, bacteriën en ander gespuis in. Iets soortgelijks lijkt zich in onze, met name Haagse, politiek, bestuur en instituties voor te doen in de vorm van een top-down globalistisch programma dat soms voor ‘links’ wordt versleten, maar in feite zwaar dystopisch van aard is; een dimensie van technocratisch-centralistisch en bureaucratisch top-down WEF-, Davos-, EU- en Haags beleid waarbij tradities, culturele en maatschappelijke geschiedenis en onze oude volksidentiteiten bewust en hard aan de kant worden geveegd. Tegelijkertijd worden we met EU- en NAVO-propaganda ook nog eens opnieuw een oorlog met Rusland ingedreven en gesleept, een ‘oorlogseconomie’ compleet met herinvoering van de dienstplicht. En dat alles was niet eens een campagnethema…

Jurassic Park
Deze nieuwe, mondiaal opererende politiek-bestuurlijke dimensie heeft zich van onze westerse cultuur meester gemaakt. Een zwerm voornamelijk ongekozen, louter technocratisch gedreven, seculiere D66-achtige bestuurders die koers zet op een Digital ID en een Central Bank Digital Currency, de CBDC. En dat alles naar Chinees model, maar dan wellicht nog geraffineerder – daar zorgt het ultrahightech Amerikaanse Palantir-systeem wel voor. Onze steden worden sluipenderwijs een digitaal ommuurde 15-minutenstad en onze bossen en heide worden een Jurassic Park vol wolvenroedels en bizons. Op onze laatste akkers worden zonnepanelen ingezaaid, onze visgronden verbouwen we tot windparken. Ook de automobilist zal spoedig tot een relict van een of ander vergeten verleden worden. You will own nothing, maar je zult happy zijn.

Het is alsof er open en bloot een fuik wordt gelegd. En eenmaal in die fuik, dan zijn we slachtvee, cattle. Geen weg meer terug. Terugdenkend aan mijn moment met Rob Jetten pal naast me, die lieve jongen die mijn zoon had kunnen zijn, pijnig ik mezelf met de vraag: zou hij dit allemaal zelf nou echt niet zien? Ben ik nou gek of is hij extreem naïef? Wie zit er hier nu naast met zijn wereldbeeld? Hij of ik?

Oostfront
In mijn wakkere opinie is het even simpel als verontrustend. Na Napoleon en Hitler zijn we wederom slaapwandelend op weg naar het oostfront in een Derde Wereldoorlog, zoals ik hier op Indepen in een reeks columns zo’n twee jaar terug al beschreef. Het is een teken aan de wand dat bij de huidige lege, narcistische tijdgeest een (kern)waardenloze partij als D66 met veel campagnegeld – en net als in 1966 met een perfecte timing en marketing – zich met slechts 26 zetels de grootste mag noemen met 14.000 stemmen verschil op nummer twee (PVV). Rob Jetten heeft nu de sleutels in handen van de formatie en wellicht zien we hem spoedig als premier in een regenboogbevlagd torentje. Dat 83 procent van de Nederlanders niet op D66 maar op een andere en in meerderheid rechtse partij stemde, ach, dat telt niet. Net als met Teflon-Rutte, het wordt weer lachen vanuit Den Haag. En er komen natuurlijk heel veel boeren met kiespijn. Benieuwd hoe lang dat goed gaat. De vlag zal op het platteland wel weer op de kop worden gehangen.

Kijken we naar de begroting voor de komende jaren, dan blijkt dat de geldhonger van deze overheid de komende vijf jaar met 23 procent zal toenemen. De bèta’s onder ons lezen vanaf nu nog even door … Het is gewoon leesbaar voor iedereen op een overheidssite. Totaal belasting- en premieontvangsten in 2024: 401.592.000.000 (401 miljard voor de bèta’s) euro, totaal belasting- en premieontvangsten in 2029: 492.506.000.000 (492 miljard voor de bèta’s) euro. Het verschil tussen deze twee getallen: 91 miljard euro. Dat is bijna 23 procent meer in vijf jaar tijd en dat is ronduit schokkend!

Waar komen de extra inkomsten dan vandaan volgens die Rijksbegroting? 24 miljard euro komt van ‘indirecte belastingen’. Wat dat zijn? Bijvoorbeeld accijns, belastingen op personenauto’s motorrijwielen (bpm), motorrijtuigenbelasting (mrb) of overdrachtsbelasting. Allerhande Peppi- en Kokki-belastingen die naar believen verhoogd kunnen worden. 17 miljard euro komt direct van omzetbelasting, reken er dus maar op dat het btw-tarief omhoog gaat ergens de komende jaren. 36 miljard euro komt van loon- en inkomensheffing en 25 miljard euro van premies werknemersverzekeringen (waarvan 16 miljard euro uit zorgpremies). Kortom, de ‘hardwerkende burger’ waar iedere partij zegt zich voor in te spannen, krijgt de rekening van het exorbitante uitgavepatroon van deze overheid.

Tegenover inkomsten staan natuurlijk uitgaven. Waar gaat dat geld dan naar toe? Op de eerste plaats is de overheid van plan in de komende vijf jaar maar liefst 106 miljard euro méér uit te geven, en dat op een begroting van 481 miljard euro in 2024. Dat is dus nog eens 15 miljard euro meer schulden dan dat er aan inkomsten naar binnen komen, bovenop de reeds extra geïnde 91 miljard euro aan inkomsten. De zorgtoeslag gaat bijvoorbeeld van een onkostenpost van 6,6 naar 8 miljard euro, de Oekraïnemiddelen gaan van 6,6 miljard in 2024 naar 88 miljoen euro positief (huh?) in 2029 (hoera, vrede!), de coronagerelateerde leningen gaan van 13 miljard euro naar nagenoeg nul, er gaat 11 miljard euro meer naar rijksbijdragen aan de sociale fondsen.

De bèta’s stuiteren inmiddels… waar zitten toch de grote posten bij de uitgaven dan? Nou, die vinden we bijvoorbeeld hier; 12 miljard euro extra naar ‘Internationale samenwerking inclusief EU-afdrachten’ of hier; 33 miljard euro extra naar ‘sociale zekerheid’ of 28 miljard euro extra naar de zorg of 12 miljard euro extra naar ‘investeringen’. En op die manier gaat de EMU-schuld van 47 procent van het bbp naar 55 procent van het bbp.

Uiteraard is er in de Nederlandse begrotingen nog geen ruimte geraamd voor defensie-uitgaven in EU-verband, dat is tenslotte maar een ‘klein beetje’ van die geplande 800 miljard aan EU-uitgaven voor defensie.

En weet u nou wat het leuke is? Op al die departementen zitten ze nu te rekenen met die extra inkomsten en geven het ook alvast weer uit. Zodra blijkt dat ze het niet redden, dan hebben ze opeens een tekort. Niet omdat ze te veel hebben uitgegeven, maar omdat ze te weinig hebben geïnd van de bevolking. Maak uw borst maar nat voor de komende jaren, alle ambtenaren rekenen op uw gulle hand zodat zij het weer kunnen uitgeven.

In campagnetijd hoorde u hier helemaal niets over! U gaat er met 0,1 procent op vooruit, of misschien wel 0,2 procent? Dat zijn de quotes van campagneleiders. Geloof ons, u gaat er op achteruit, want uw geld is al gepland, begroot en in gedachten al uitgegeven…

Alleen door een drastische ingreep in de uitgaven aan de luchtkastelen klimaat, ‘stikstof’, de ‘energietransitie’, de instroom van asielmigranten en EU-beleid kunnen de wal nog van het schip keren. Maar dat kunnen we na deze verkiezingsuitslag nu wel vergeten.

Door continu de spelregels te veranderen drijft de samenleving in de droomwereld van GroenLinks-PvdA, D66, CDA en Volt steeds verder in een onomkeerbare fuik. De spelregels voor het zogenaamde stikstofprobleem worden bij voortduring gewijzigd. Ofwel wordt het RIVM-model aangepast, ofwel worden de Europese regels keer op keer anders geïnterpreteerd. De boeren worden inmiddels hoorndol van de steeds wijzigende spelregels.

Door steeds nieuwe wetgeving vliegt de auto-industrie van een milieudiesel, beperkende CO₂-uitstoot inmiddels door naar een totaal verbod voor brandstofauto’s. Keer op keer werden de eisen verscherpt. De spelregels voor de warmtepomp zijn inmiddels ook weer aangepast omdat bleek dat er wat ‘interpretatiefouten’ zaten in de oorspronkelijke wetgeving. De spelregels voor zonnepanelen worden aangepast omdat ze niet meer ‘sociaal’ zouden zijn. De oorlog in Oekraïne behoeft dagelijkse aanpassing van de spelregels, wat wel ‘vast’ staat is dat we in oorlog komen met Rusland in de droomwereld van GroenLinks-PvdA, D66, CDA en Volt. In de droomwereld van deze partijen wonen we vredig samen met een bevolkingsgroep die ons dreigt te overspoelen, gewoon in aantallen. De meesten daarvan eten uit de staatsruif.

De burger mag voor alle kosten en problemen opdraaien

Wat de gevolgen van deze luchtfietserij zijn, is alom zichtbaar. Het stroomnet staat dermate onder spanning dat er nauwelijks nog een huis op aangesloten kan worden, laat staan de industrie, maar de ‘energietransitie’ dendert onverminderd door, alsof het hele probleem niet bestaat. De oorlogsmachinerie wordt op gang gebracht en het geld daarvoor wordt overal geleend. Terwijl er 1.000 asielzoekers per week bijkomen staat GroenLinks-PvdA, D66, CDA en Volt apathisch toe te kijken hoe dit het land ontwricht.

Het geld voor de voortzetting van al deze dromerij moet komen van de werkende burgers, het mkb en de industrie. Pensioenpotten worden leeggeroofd, vakantiehuizen verdwijnen in box 3, de industrie en het mkb worden kapot belast en de burger wordt uitgeknepen, mede door een uitdijende overheid die dit alles denkt te moeten faciliteren en controleren. Ondertussen strooien ze u op dit moment bij genoemde partijen zand in de ogen met mooie verhalen over 100.000 woningen per jaar. Hoe dan? Als het elektriciteitsnet overbelast is, de bouw nu al stilligt door het PFAS- en stikstof-spook en ambtenaren er zeven jaar over doen om een bouwvergunning af te geven?

Onrealistisch

Trap niet in alle onzinnige praatjes en wees realistisch! Een stem op de droomwereld van deze partijen is een stem om het land compleet kapot te krijgen. De inflatie giert nu al de pan uit, de huizen zijn onbetaalbaar, de energie is onbetaalbaar, het eten is onbetaalbaar, de industrie vlucht het land uit en ‘we’ bereiden ons voor op een oorlog die de onze niet is.

Aan niets van dit alles wil GroenLinks-PvdA, D66, CDA en Volt iets doen. Niets aan de inflatie, niets aan de onbetaalbare woningen, niets aan de extreme energieprijzen, niets aan de voedselprijzen, niets aan het verdwijnen van mkb en industrie, niets aan het voorkomen van oorlog. En dat kan ook niet, want de uit te voeren plannen zijn dermate grotesk en onzinnig dat het geld daarvoor geroofd zal moeten worden.

De utopie die de linkse partijen voor ogen hebben is de utopie dat, als je iedereen zijn geld maar afpakt, zij hun droomwereld voor u gaan realiseren. Het resultaat zal echter zijn dat uiteindelijk iedereen aan de grond zit, behalve zijzelf en hun volgelingen, het grootkapitaal.