Multinationals bepalen beleid van regeringen

Toen in 2023 de ongeschoolde hardcore-socialist Lula da Silva het presidentschap van Brazilië overnam van Jair Bolsonaro wisten we al hoe laat het was. Bolsonaro werd door Da Silva beschuldigd van genocide op 680 Brazilianen, omdat Bolsonaro de coronapandemie had ontkend. Da Silva beloofde plechtig dat er een onderzoek zou komen naar de fouten die de overheid had gemaakt bij de aanpak van het coronavirus en dat de schuldigen gestraft zouden worden. Inmiddels weten vriend en vijand dat het coronavirus niet gevaarlijker was dan de griep, dat mensen onder de vijftig jaar vrijwel geen risico liepen en dat het ronduit misdadig is geweest dat de verschillende overheden massaal kinderen zijn gaan vaccineren.

De recente onthulling van de notulen van het RKI, het Duitse RIVM, laat niets aan de verbeelding over: de coronapandemie was een pervers machtsspel van corrupte politici en als er mensen gestraft gaan worden voor hun aandeel in deze misdaad tegen de menselijkheid, dan zullen dat de verantwoordelijke ministers zijn en niet president Bolsonaro van Brazilië. Sterker nog, hij heeft zijn land behoed voor enorme schade door niet mee te gaan in de neomarxistische mantra: ‘Je doet het voor een ander’. Dankzij de koersvastheid van Bolsonaro bleef Brazilië gevrijwaard van alle dystopische staatsterreur die wij, in het ‘vrije Westen’, wel moesten ondergaan.

Da Silva werd in 2023 ook meteen tijdelijk voorzitter van de G20 en ook daar worden nu de vakbondsmessen geslepen. Na een wereldwijde minimumbelasting voor multinationals wordt er nu steun gezocht voor een wereldwijde miljardairstaks omdat de superrijken minder belasting zouden betalen dan gewone mensen. De eerste vraag die gesteld zou moeten worden is natuurlijk: Waarom betalen gewone mensen zoveel belasting? Want natuurlijk is het zo dat iemand die een modaal inkomen heeft in verhouding meer hondenbelasting betaalt dan iemand die miljardair is. Een hond is tenslotte een hond. En de onroerendezaakbelasting is voor iemand die van een AOW en een gewoon pensioen moet rondkomen relatief een groter deel van zijn of haar inkomen dan iemand met miljoenen op de bankrekening. Een huis is tenslotte een huis. Dat miljardairs relatief minder belasting betalen is dus heel makkelijk te verklaren.

Maar in absolute zin betalen ze oneindig veel meer. Iemand die een miljoen euro per jaar verdient betaalt gewoon het hoogste tarief en een miljardair met een succesvolle onderneming betaalt inmiddels in Nederland meer belasting (vennootschapsbelasting plus dividendbelasting) dan iemand in loondienst. Is het erg dat iemand die succesvol is relatief makkelijker allerlei kleine belastingen kan betalen? Nee, natuurlijk niet. Maar wat opvalt is dat er wereldwijd via de G20, geleid door jaloerse vakbondslieden zoals Da Silva, opnieuw een aanval wordt ingezet op succes, op vermogen, op eigendomsrecht. En de reguliere media dansen weer vrolijk mee. Het FD wijdde er een mooi artikel aan, geschreven door Laurens Berentsen, met hetzelfde gekleurde verhaal. Omdat miljardairs ‘naar verhouding de minste belasting betalen’ komt er nu ‘de eerste stap naar een minimumbelasting voor miljardairs’. Op zich geen desinformatie maar het schetst wel een heel erg eenzijdig beeld, naast wat speculaties over dat het waarschijnlijk is dat onze twaalf Nederlandse miljardairs naar verhouding minder belasting betalen dan de gemiddelde Nederlander. Ja, dank je de koekoek! Ook het CPB, nooit te beroerd om socialistisch Nederland te helpen, doet een duit in het zakje met eenzelfde klaagzang. De directeur van de EU Tax Observatory, Gabriel Zucman, presenteerde onlangs een voorstel dat de leden van de G20 als een soort blauwdruk mogen bestuderen. Hierin wordt gewaarschuwd voor vermogensverschillen, inkomensongelijkheid en het gevaar voor de sociale cohesie, want oh jee, als er verschillen ontstaan dan is er gedonder in de linkse glazen.

Maar wat is er nu eigenlijk echt aan de hand met betrekking tot de lobby voor de invoering van de miljardairstaks? Van een gezonde afstand bekeken wordt er weer een vijand gecreëerd die aangevallen moet worden. Het electoraat wordt gemobiliseerd door een kleine succesvolle groep zwart te maken die voor banen zorgt, investeringen doet, relatief meer charitatieve donaties doet dan gewone mensen en die dit soort aanvallen alleen maar kunnen afslaan door te verhuizen naar landen die een minder afgunstig regime hanteren. Een groep die zich nauwelijks kan verdedigen en het liefst onder de radar blijft. Het voorstel van Zucman gaat uit van 2 procent vermogensbelasting, een tarief dat Nederlandse box 3-beleggers bekend zal voorkomen omdat de frivole escapades van onze eigen CDA-staatssecretaris Marnix van Rij exact op dit tarief zijn uitgekomen. Het resultaat is een exodus van geld, beleggers en investeringen naar het buitenland, want niemand laat zich vrijwillig beroven. Vermogensbelasting werkt dus niet. Niet in Nederland en niet wereldwijd, simpelweg omdat ondernemers dan stoppen met ondernemen. De crisis op de Nederlandse woningmarkt is het levende bewijs.

Een veel redelijker denkrichting is het vereenvoudigen van belastingen, zodat werken weer loont. Hef alleen belasting op arbeid en werkelijk gemaakt rendement. En werkelijk gemaakt rendement is dan omzet min alle kosten en niet de bizarre blunderberekening die onlangs in het arrest van de Hoge Raad werd gemaakt, waarbij de kosten buiten beschouwing werden gelaten. Schaf alle toeslagen af en voer een vlaktaks in. Een vlaktaks kan budgetneutraal worden ingevoerd op 16 procent en als de overheid hier 20 procent van maakt dan hebben we ook geen begrotingsoverschot meer. In Nederland zijn er 1,2 miljoen mensen die wel kunnen werken, maar die het niet doen omdat ze netto minder geld in hun portemonnee hebben als zij een laagbetaalde baan accepteren en hun toeslagen verliezen. Met een vlaktaks is deze armoedeval meteen verleden tijd. Mensen gaan aan het werk, zijn niet meer afhankelijk van de staat en kunnen hun eigen succes bepalen. Maar waarom stemmen mensen bij democratische verkiezingen dan niet op partijen die hun belastingen willen verlagen? Omdat het manipulatiespel briljant gespeeld wordt. De zittende macht creëert altijd angst, of een weerloze vijand. De ene keer is dat een virus, dan zijn het weer de Russen en nu is een kleine groep rijke mensen de sigaar. En als we niet leren van het verleden, dan zitten we zo weer in een of andere neppandemie of, nog erger, in de Sovjetunie 2.0. En als dit wereldwijd wordt ingevoerd dan is vluchten geen optie meer.

Toegegeven, het is eigenlijk kinnesinne, al dat bashen van ambtenaren. Diep in mijn hart zou ik ontzettend graag ambtenaar zijn. Omdat je door de burgerij nauwelijks aangepakt kan worden heb je uiteindelijk geen enkele verantwoordelijkheid. En zonder verantwoordelijkheid heb je nog maar één zaak te bewaken: je goudomrande baantje. Je kunt een dubbellaagse linksdraaiende rotonde midden op het dorpsplein neerzetten, pas na twee fatale ongelukken komt er een vergadering, een onderzoekscommissie en een raad van advies. En tegen de tijd dat je je moet verantwoorden, zit je allang op een andere plek en kun je roepen: ‘ik heb de wet uitgevoerd, er was een lokaal mobiliteitsprobleem en de oplossing na diepgaand onderzoek door mijn adviseurs was een dubbellaagse linksdraaiende rotonde’.

Weg verantwoordelijkheid! Ambtenaren kunnen het altijd zo draaien dat ‘verantwoordelijkheid’ een geheel nieuwe dimensie krijgt, althans, benaderd vanuit een ondernemersperspectief. Ambtenaar zijn is het ontbreken van verantwoordelijkheid en het afwenden van ieder risico naar wat zij noemen ‘de markt’. En ’de markt’ is vies en verderfelijk, daar wordt geld verdiend over de rug van anderen, althans, dat denkt de ambtenaar.

Alleen compensatie voor ambtenaren

Ambtenaren houden elkaar daarnaast onderling een hand boven het hoofd, de burger is onderaan de streep altijd de pineut. Maar het was toch omgekeerd? De ambtenaar staat toch ten dienste van de burger? Moet de ambtenaar plots thuis werken door een door ambtenaren gehypte griep dan krijgt hij een koffievergoeding, een pleepapiervergoeding en een bonus. Ondertussen gaat ‘de markt’ eraan kapot. Slaat als gevolg van een door ambtenaren veroorzaakte inflatie de vlam in de pan, dan krijgt de ambtenaar aan het eind van het jaar tien procent salarisverhoging om dat te compenseren. Schreeuwt ‘de markt’ moord en brand als ze door ambtenaren hun deuren moeten sluiten voor een griepje, ja jammer dan, hadden ze zich maar moeten indekken! Als ze het al overleefd hebben, dan zorgt de Belastingdienst een paar jaar later wel voor de definitieve genadeslag bij het innen van de ‘coronavergoeding’ die de in de hoek gedreven armlastige clochard is toegeworpen door de ambtenarij.

Op zoek naar een leuke baan als ambtenaar

Zeker in deze onzekere tijd van inflatie en oorlogsdreiging is er geen betere positie dan als ambtenaar op het een of andere ministerie. En dus ging ondergetekende eens op LinkedIn op zoek naar een leuk baantje als ambtenaar bij een ministerie. Dertig jaar ervaring in ‘de markt’ zou een mooi baantje moeten kunnen opleveren, toch?

Bij het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat zoeken ze een ‘adviseur verplichte richtlijnen’. Huh? We lezen verder: “Als Adviseur verplichte richtlijnen zorg je ervoor dat onze websites veilig en compliant blijven. Jouw rol is essentieel voor het behalen van onze digitale doelstellingen.” Er lijkt hier toch sprake van een discrepantie tussen functietitel en daadwerkelijke functie. Bij het ministerie van Financiën zoeken ze een ‘Hoofd Staatsschuld- en Schatkist Beheer’. “Je geeft leiding aan een afdeling met 14 medewerkers in twee teams (mid office en back office) waarbij ieder team een coördinator heeft. Je draagt zorg voor het begeleiden, coachen en ontwikkelen van deze professionals.” Onderaan de streep komt het erop neer dat je moet zorgen voor een prettige werksfeer, en dat voor een maandsalaris tussen de 6.640 en 9.310 euro (inmiddels is de vacature verlopen – red).

Grote verantwoordelijkheid maar geen ervaring vereist

Slavendrijver worden voor ‘de markt’? Solliciteer dan op de functie van ‘Projectsecretaris Sneller Bouwen binnen het programma Netcongestie’ bij het ministerie van Klimaat en Groene Groei. Bij de functie-eisen staat slechts “Je hebt affiniteit met de energietransitie, techniek, praktijk, politiek en mede-overheden”. Nergens staat dat je er door opleiding of ervaring echt verstand van moet hebben. Toch ben je volgens de wervende tekst ‘verantwoordelijk’ (kuch) voor de bouw van 50.000 transformatorhuisjes en 180.000 km extra kabels.

Neem dan de functie ‘Medewerker Bewerken (niveau 3)’. We lezen: “Wil je een rol spelen in het behoud van de Nederlandse geschiedenis door overheidsinformatie toegankelijk te maken? … Als medewerker archiefbewerking speel je een cruciale rol in het selecteren van welke informatie moet worden behouden”… Je zou denken dat een historicus met een degelijke kennis van de Nederlandse geschiedenis op die plek komt te zitten. We lezen verder… opleidingsniveau? “Minimaal MBO 4 werk- en denkniveau”…

Integriteit staat hoog in het vaandel

Wilt u in de voetsporen van Schoof treden? Dan lijkt ‘Inlichtingen Officier bij het ministerie van Defensie’ wel wat te zijn. “Van het raadplegen van open bronnen tot het inzetten van onze bijzondere bevoegdheden, bijvoorbeeld het laten volgen van personen of het inzetten van technische onderzoeksmiddelen als hacken en afluisteren. Met vindingrijkheid, technisch vernuft en bovenal een kritische instelling stel je jouw bevindingen op.” (inmiddels is de vacature verlopen – red). Bij hetzelfde ministerie is er overigens ook een functie als ‘adviseur integriteit’ bij het ministerie van Defensie.

Voor elk wat wils

Ondertussen lezen we verder… ‘beleidsmedewerker Productie- en Leveringszekerheid defensie-industrie’, ‘beleidsmedewerker milieu effecten’, ‘adviseur Bestuursondersteuning’, ‘medewerker bestuursondersteuning’, ‘medewerker trends & foresighting’, ‘beleidsmedewerker schone zeevaart’, ‘projectleider reorganisatie’, ‘senior beleidsmedewerker DIA EU cluster’, ‘managementondersteuner’, ‘adviseur cloudsecurity’, ‘adviseur informatiehuishouding’, ‘online communicatieadviseur’, ‘beleidsadviseur informatie witwassen & corruptiebestrijding’, ‘senior inkoopadviseur’, ‘adviseur veiligheid, kwaliteit, arbo en milieu’, en ga zo maar door…

Nu de PVV in de regering zit is er nog even snel een tsunami aan vacatures gekomen die doet vermoeden dat straks die 20 procent ‘minder overheid’ met twee vingers in de neus gehaald gaat worden. Het lijken wel de beruchte Melkert-banen of anders wel DDR-baantjes.

Op 13 juli 2024 pleegde de 20 jaar oude Thomas Matthew Crooks een moordaanslag op oud-president en waarschijnlijk toekomstig president Donald Trump. Hij gebruikte hierbij een ArmaLite Rifle, type AR-15, een semiautomatisch geweer met magazijnen voor 30 kogels die met een vuursnelheid van maximaal 60 kogels per minuut kunnen worden afgeschoten. Naar verluidt schoot Crooks negen keer op Trump waarbij een kogel het rechteroor van Trump doorboorde. Een bij de campagnerally aanwezige Trump-supporter werd gedood door een van de kogels en twee anderen raakten zwaargewond. De schutter zelf, die zijn moordaanslag uitvoerde vanaf een dak op ongeveer 150 meter afstand van Trump, werd direct met een schot in het hoofd gedood. Inmiddels circuleert er een filmpje van deze levensgevaarlijke linkse gek waarin hij declameert: “I hate republicans, I hate Trump, and guess what? You’ve got the wrong guy.” Van welke kant je het ook bekijkt is dit een regelrechte moordaanslag die gelukkig niet succesvol was.

Wat mij bij het lezen van de Nederlandse kranten opviel was de enorme drang om deze waanzinnige moordaanslag te bagatelliseren. De Volkskrant sprak van een “schietpartij”, alsof het een verjaardagspartijtje betrof waarbij jongetjes van vijftien naar hartenlust een uurtje mochten paintballen. Het NRC vond het belangrijk te melden dat Trump slechts “lichtgewond” was na een ‘mogelijke’ moordaanslag. Het NRC was er dus nog niet zo zeker van dat het om een moordaanslag ging. Nee, dat moest eerst nog maar bewezen worden. Het zou best mogelijk kunnen zijn dat Crooks uit zelfverdediging handelde of dat hij aan het jagen was en per ongeluk in de richting van Trump schoot.

Onze onvolprezen staatsomroep, de NOS, laste een extra journaal in over de ‘aanslag’ op Donald Trump. Nee, geen moordaanslag, maar een gewone aanslag. Zoals je die ook kunt hebben als een Nederlandse politicus met een paraplu op zijn hoofd wordt geslagen. Het Financieel Dagblad deed het al niet veel beter: “Donald Trump bij rally beschoten en licht gewond.” Je vraagt je af wat een linkse journalist denkt als hij of zij, blijkbaar vol afkeer van iemand die aan de andere kant van het politieke spectrum zit, op deze manier de waarheid geweld aandoet. Als je een hbo-opleiding journalistiek hebt voltooid dan mag toch aangenomen worden dat je hebt geleerd om de waarheid zo feitelijk mogelijk weer te geven. Het lijkt er echter op dat deze woke-getrainde massa-manipulatoren juist het tegenovergestelde doen. De waarheid wordt zorgvuldig, op Orwelliaanse wijze, de kant op geboetseerd die in het collectivistische gedachtengoed past. En helaas gelooft een grote groep van plichtsgetrouwe en Godvrezende Nederlanders het ook nog.

Gelukkig zijn er ook nog andere mediakanalen maar die zijn in Nederland wel schaars. Maar feit blijft dat 99 procent van de Nederlandse media blijkbaar niet in staat is om feitelijk en onafhankelijk nieuws te brengen. Dat zien we bij elke polariserende casus. Bij de coronacrisis, het toeslagenschandaal, de oorlog in Oekraïne, de Israël-Palestinakwestie, en nu ook bij de moordaanslag op Donald Trump. De diep-socialistische mening van onze journalisten ligt er telkens weer duimendik bovenop.

Maar woorden doen ertoe. We hebben dat gezien voor de moord op Pim Fortuyn, toen de linkse demonisering in het debat uit de bocht vloog. GroenLinks-coryfee Paul Rosenmöller zag “Pim Fortuyn graag bloeden” en de zure PvdA-leider Ad Melkert maakte er een gewoonte van om Fortuyn neer te zetten als een onmenselijk wezen met verachtelijke denkbeelden. Recentelijk deed Frans Timmermans hetzelfde met zijn uitspraak dat “Wilders een zelfbenoemde bewonderaar van Poetin is”. Nog verder ging hij toen hij stelde: “wij zullen niets nalaten om te voorkomen dat Wilders in dit land aan de macht komt”. Een hondenfluitje op anabolen steroïden.

En we zien nu hetzelfde patroon bij de linkse politici in de Verenigde Staten. De hulpeloze, vergeetachtige en stotterende Biden gaf enkele weken geleden nog aan dat Trump een “gevaar voor de democratie is”. Enkele dagen geleden zei hij nog: “It’s time to put Trump in a bullseye”, met andere woorden: maak een schietschijf van Donald Trump. Dus Volkskrant, FD, NRC, NOS en andere staatspropagandakanalen: het moet toch mogelijk zijn om eerlijk nieuws te brengen? Zonder gemanipuleer, geïndoctrineer en collectivistisch nepnieuws? Individuele journalisten en eindredacties: neem jullie verantwoordelijkheid. En breng onafhankelijk en feitelijk nieuws in plaats van leugens. In het belang van Nederland.