Engeland brandt, is straks Nederland aan de beurt?

Persbureau Reuters meldt op 10 september 2024 om 15.30 uur dat Oekraïne de grootste drone aanval op Rusland tot dusver heeft uitgevoerd. 144 drones werden richting de hoofdstad Moskou gestuurd. Allen richting uitsluitend een woonwijk. Wat voor consequenties kan dat krijgen?

Op de voorpagina van Reuters

Oekraïne voerde dinsdag 10 september de grootste droneaanval tot nu toe uit op de Russische hoofdstad. Hierbij werden tientallen huizen in de regio Moskou verwoest. Ongeveer 50 vluchten moesten worden omgeleid van luchthavens rond Moskou, aldus dit artikel.

Rusland, de grootste kernmacht ter wereld, meldde dat het minstens 20 Oekraïense aanvalsdrones had vernietigd toen deze vlogen over de regio Moskou, waar meer dan 21 miljoen mensen wonen.

Specifiek een woonwijk aangevallen

De droneaanvallen op Rusland hebben geleid tot schade aan flatgebouwen in de wijk Ramenskoye in de regio Moskou en tot brand in appartementen, zo vertelden bewoners aan Reuters.

Een 46-jarige vrouw werd gedood en drie mensen raakten gewond in het district Ramenskoye, volgens de regionale gouverneur van Moskou, Andrei Vorobyov.

Inwoners van de wijk zeiden dat ze vanmorgen wakker werden tussen explosies en vuur.

Volgens officiële gegevens telt Ramenskoye ongeveer een kwart miljoen inwoners.

Een droneoorlog

De oorlog was grotendeels een slopende artillerie- en droneoorlog langs de 1000 kilometer zwaar versterkte frontlinie in het zuiden en oosten van Oekraïne, waarbij honderdduizenden soldaten betrokken waren.

Moskou en Kiev hebben allebei geprobeerd nieuwe drones te ontwikkelen, deze op innovatieve manieren in te zetten en nieuwe manieren te zoeken om ze te vernietigen – van het gebruik van mitrailleurs tot geavanceerde elektronische stoorsystemen.

Beide partijen hebben goedkope commerciële drones veranderd in dodelijke wapens, terwijl ze hun eigen productie en assemblage opvoerden om doelen aan te vallen, waaronder tanks en energie-infrastructuur zoals raffinaderijen en vliegvelden.

Poetin heeft vandaag een ongekende reactie aangekondigd

De Russische president Vladimir Poetin, die Moskou heeft willen isoleren van de slopende ontberingen van de oorlog, heeft Oekraïense droneaanvallen die gericht zijn op civiele infrastructuur zoals kerncentrales “terrorisme” genoemd en heeft een scherpe reactie aangekondigd.

Moskou en andere grote Russische steden zijn tot op heden grotendeels geïsoleerd van de oorlog, maar dat is aan het veranderen door de Oekraïense droneaanvallen.

Rusland zelf heeft Oekraïne de afgelopen tweeënhalf jaar met duizenden raketten en drones getroffen, waarbij duizenden burgers zijn omgekomen, een groot deel van het energiesysteem van het land is verwoest en commerciële en residentiële eigendommen in het hele land zijn beschadigd.

Oekraïne zegt dat het het recht heeft om diep in Rusland terug te slaan, hoewel de westerse achterban van Kiev heeft gezegd dat ze geen directe confrontatie willen tussen Rusland en de door de VS geleide NAVO-militaire alliantie.

Hoever zitten we nog van een confrontatie tussen Rusland en het Westen af?

Het bovenstaande, voornamelijk aan de website van Reuters ontleende, verslag, doet je afvragen hoe ver we nog van een harde confrontatie tussen Rusland en het Westen of NAVO afzitten.

De constante oorlogsretoriek vanuit de VS, de EU en NAVO, gekoppeld aan aanvallen vanuit Oekraïne op Russisch grondgebied met westerse wapens, laat niet veel aan de verbeelding over.

Los van de vraag aan welke kant je staat – van oorlog of vrede – is het duidelijk dat er in toenemende mate, en planmatig, op escalatie wordt aangestuurd. Je hoeft alleen maar de LinkedIn berichten van onze jeugdige minister van Defensie te volgen die ongeveer driemaal daags op dat platform verschijnen. Ruben Brekelmans bereidt ons land voor op een volle confrontatie met Rusland.

Misschien komt die confrontatie eerder dan wij onze 44 geplande nieuwe munitiedepots gebouwd hebben.

Als het voorstel voor de Wet strafbaarstelling conversiehandelingen erdoor komt, kan u hetzelfde overkomen als de Ierse leraar Enoch Burke. Hij gaat straks voor de derde keer de gevangenis in. Sinds Burke weigerde een leerling op een genderneutrale manier aan te spreken, heeft hij al vierhonderd dagen achter tralies doorgebracht.

In Nederland is Enoch Burke niet bekend, maar in Ierland is hij een beroemdheid. De altijd onberispelijk geklede en beleefde geschiedenisdocent, die keer op keer door agenten wordt opgepakt en afgevoerd, is een icoon geworden. De eenzame strijd en het trieste lot van Burke maakt de uitwassen zichtbaar van de transgenderideologie, die ook Ierland in zijn greep heeft.

Burke komt uit een grote evangelisch-christelijke familie, die publiekelijk laat weten moeite te hebben met fenomenen als gayparades en muurschilderingen van kussende mannen. De Burke-familie verwierf daarmee zoveel bekendheid dat er een Wikipediapagina aan de familie is gewijd.

Desondanks kon Enoch Burke als leraar aan de slag bij Wilson’s Hospital School in County Westmeath. Daar kwam hij in de zomer van 2022 de problemen, toen het schoolhoofd hem opdroeg een transgender leerling aan te spreken als meisje en niet meer als jongen. Bovendien moest Burke, als hij het over de leerling had, genderneutrale woorden gebruiken als ‘they’ en ‘them’.

Toen Burke dat weigerde, werd hij geschorst. Hij maakte de school voor transgenders ‘onveilig’, aldus de schoolleiding. Burke legde zich daar niet bij neer. Omdat de school hem niet ontsloeg, bleef hij gewoon naar Wilson’s Hospital School komen om zijn werk te doen. Ook toen de school hem niet meer binnenliet, hem liet oppakken door agenten en de rechter hem opdroeg om niet meer bij de school te verschijnen, bleef Burke opdagen. Uiteindelijk escaleerde de zaak en veroordeeld de rechter Burke tot een gevangenisstraf in Mountjoy Prison.

De veroordeling veranderde Burkes standpunt niet. Hij vond de transgenderideologie ongezond voor jonge mensen, onwettig en onchristelijk. Hij was liever een christen in Mountjoy Prison dan dat hij het transgenderisme buiten de gevangenis moest respecteren, verklaarde Burke.

Nadat Burke was vrijgelaten, verscheen hij weer voor de poorten van zijn school – waarna de cyclus van arrestaties, rechtszittingen en veroordelingen zich herhaalde. De meest recente keer dat agenten Burke oppakten, was op 2 september 2024. Op dat moment had Burke al 400 dagen cel achter de rug.

Ouders weten van niets

Typerend in de affaire is dat de leerling om wie het allemaal zou draaien, nooit heeft gevraagd om met het politiek-correcte ‘they’ te worden aangesproken. Dat blijkt uit een mail van de ouders aan Wilson’s Hospital School, die in 2023 naar buiten kwam. Uit de mail blijkt ook dat de school volledig buiten de ouders om heeft gehandeld. De ouders moesten zelf, op basis van wat ze lazen in de krant, uitpuzzelen dat hun kind de aanleiding van het opsluiten van Burke zou zijn geweest.

Het gebeurt vaker dat scholen die leerlingen aanmoedigen om te twijfelen aan hun sekse of seksualiteit, ouders weghouden van het proces dat hun transgender kinderen doormaken. Britse media rapporteerden in 2023 bijvoorbeeld over een 16-jarig autistische tienermeisje, dat via haar school was begonnen met een transitie zonder dat haar ouders ook maar enig benul hadden.

Op 3 september berichtte de Canadese National Post over een geval waarbij de school nog een stapje verder ging. Toen de ouders lucht kregen van het transitietraject van hun dochter en vragen gingen stellen, stuurde de school de kinderbescherming op de ouders af. De dochter zelf realiseerde zich trouwens later dat ze toch geen behoefte had om van geslacht te veranderen.

Kritisch rapport

De bedenkelijke rol van scholen komt ook aan de orde in het onderzoeksrapport dat de Britse kinderarts Hilary Cass schreef voor het Engelse gezondheidsministerie. De eindversie van dat rapport verscheen in april 2024.

In het rapport concludeert Cass onder meer dat een groot deel van alle jonge mensen die denken dat ze eigenlijk van een ander geslacht zijn, uiteindelijk van inzicht verandert. Er is een groeiende groep ‘detransitioners’ bij wie dat inzicht pas kwam nadat hormoonbehandelingen en operaties aan de geslachtsorganen onomkeerbare schade hadden veroorzaakt. Terugkerende elementen in hun verhalen zijn die van eenzijdige informatie en druk van media, vriendengroepen, artsen en leraren.

Volgens de transgenderbeweging blijkt uit wetenschappelijk onderzoek dat die groep ‘detransitioners’ verwaarloosbaar klein is. De kwaliteit van dat onderzoek is echter slecht, zegt het rapport. Er is sowieso praktisch geen goed onderzoek naar de uiteindelijke effecten van de hormoonbehandelingen en operaties op transgenders. De transproblematiek is zo gepolitiseerd dat er geen ruimte is voor bezinning, kritisch geluid of goed onderzoek, aldus Cass.

Straks in Nederland

Critici van de transideologie hopen dat het Cass-rapport een signaal is dat de invloed van de transgenderbeweging aan het afnemen is. Als dat klopt, dan is daarvan in Nederland weinig te merken. Dat blijkt uit het wetsvoorstel strafbaarstelling conversiehandelingen, waaraan progressieve Tweede Kamerleden al een paar jaar  werken.

De wet verbiedt “alle handelingen gericht op het veranderen of onderdrukken van de seksuele gerichtheid of genderidentiteit”. Gesprekken vallen daar ook onder. “Iedere poging om een kind niet direct in zijn of haar genderdysforie te bevestigen (door een leraar, predikant, psycholoog of arts) kan met deze wet worden verboden”, schreef historicus en journalist Bart Jan Spruyt in een blog.

De wet, waarmee Nederland straks zijn eigen Enoch Burkes kan opsluiten, komt uiteraard uit de koker van D66. Dat zal niemand verbazen.

De afgelopen jaar in werking getreden Online Safety Act in Groot-Brittannië, biedt een voorloper van wat de EU haar campagne tegen ‘desinformatie’ en de Digital Services Act kunnen bewerkstelligen. In een klein jaar tijd werden 3300 mensen door de politie aangehouden of berispt voor uitingen op sociale media, onder andere via deze nieuwe wet.

Dat meldt de documentaire ‘Lawfare, a totalitarian state’. Die documentaire werd deze week opnieuw op ‘Not Guilty TV’ gelanceerd, door supporters van de op 30 juli 2024 opgepakte anti-islam activist Tommy Robinson (zijn echte naam is Stephen Lennon). Na binnen twee dagen 72 duizend kijkers te halen, is de film nu offline gehaald. De documentaire was eerder te zien op Urban Scoop, waar hij 33 duizend kijkers haalde, en is nog op een aantal ‘piratenkanalen’ te vinden. Een recent interview met Not Guilty TV staat op het moment van dit schrijven nog online.

Robinson probeerde 29 juli 2024 het land te ontvluchten, vlak voor een rechtszaak tegen hem door de Britse overheid. Maar hij werd bij Folkestone aangehouden onder artikel 7 van de Terrorism Act, voor hij met de Shuttle kon vertrekken. Nu moet hij opnieuw terechtstaan vanwege ‘minachting voor het hof’, aldus de BBC die hem een ‘far right activist’ noemt. De Brits nationalist was medeoprichter van het ter ziele gegane Pegida UK in 2016, en de English Defence League (2009).

Tegen Robinson liepen meerdere rechtszaken vanuit de overheid. Naast ‘minachting voor het Hof’, zou hij een verbod hebben overtreden om in Londen een tegendemonstratie te houden bij Arabische anti-Israël-activisten. Robinson en mede-activisten bekritiseerden onder andere het antisemitische – en dus onwettige – karakter van leuzen als ‘From the River to the Sea, Palestine Be Free’. Dat zou inhouden dat alle joodse inwoners moeten vertrekken.

Lawfare betekent dat een politiek gemotiveerde politie de wet selectief handhaaft, om overheidscritici (preventief) te hinderen. Robinson werd meermaals opgepakt, zoals later bleek op basis van door de rechter afgewezen aanklachten. Een aanklacht vanwege ‘openbare orde’ kon bijvoorbeeld later veranderen in ‘fraude’ of minachting voor het hof’. In ‘Lawfare’ werpt hij zich op als verdediger van fundamentele burgerrechten, en waakhond van een politiek neutrale overheid. De documentaire laat zich bekijken als verdediging van zijn zaak tegen de Britse overheid, die hem afgelopen tien jaar meermaals oppakte.

‘Pas de wet consequent toe’
In zijn documentaire worden verder diverse gevallen besproken van wat Robinson en andere Britse overheidscritici ‘two-tier policing’ noemen. Er is een politiebehandeling voor autochtone Britten met kritiek op bijvoorbeeld migratiebeleid. En een zachte behandeling voor groepen waar de politie zich niet aan branden wil, zoals islamisten, LBGT-activisten en klimaatklevers.
‘Lawfare’ brengt zo de ontstane ‘two-tier’-staat in de UK in beeld, hoe de wet tegen verschillende mensen anders wordt gehandhaafd. Zo komt een christelijke twitteraar in beeld, die direct bezoek krijgt van twee agenten en een psychiater (‘mental health nurse’), omdat hij – zonder geweldsoproep – tweette “We Christians must take a stand”. Dit vond plaats nadat de op YouTube populaire bisschop Mar Mari Emmanuel in Australië door een islamitische immigrant werd aangevallen. Tegelijk kunnen – zo toont de documentaire – in de straten van Londen islamieten marcheren met ISIS-vlaggen en steun betuigen aan Hamas zonder dat de politie ingrijpt.

Steun betuigen aan een terreurorganisatie is juist strafbaar volgens de Terrorism Act van 2000, waaronder Robinson nu ironisch genoeg werd opgepakt. De documentaire toont bijvoorbeeld de Iraanse tegendemonstrant Niyak Ghorbani, die tussen deze Hamas-sympathisanten in Londen ging lopen met een ‘Hamas is Terrorism’-bordje. Hij toonde daarbij het onderschrift ‘Don’t attack the law.’ Niet de steunbetuigers aan Hamas werden conform de Terrorism Act opgepakt. Ironisch genoeg is dat hetzelfde artikel op basis waarvan Robinson op 30 juli werd opgepakt. Ghorbani werd gearresteerd en afgevoerd, de Arabische demonstranten die geweld tegen hem pleegden werden ongemoeid gelaten.

Zevenhonderdvijftigduizend illegalen in 2023
In de film wordt aandacht besteed aan het dorpje Furnace in Wales met vierhonderd inwoners. Dat kreeg driehonderd deels illegale immigranten gehuisvest in het sinds augustus 2023 leegstaande viersterren Stradey Park Hotel. De illegale migranten steken vanuit Frankrijk in rubberbootjes over naar Engeland. In de film worden vijf arrestanten geïnterviewd waaronder een ex-politieman.

Die inwoners van Furnace demonstreerden tegen massa-immigratie bij het hotel. Een van de demonstranten werd aan huis gearresteerd door acht man politie. Een andere arrestant werd na 21 uur op borgtocht weer vrijgelaten, onder voorwaarde dat ze niets op sociale media zou posten. Afgelopen jaar kwamen 750 duizend buitenlandse illegalen Engeland binnen, deels zonder paspoort, het hoogste aantal ooit.

De Online Safety Act maakt het nu gemakkelijker voor de Britse overheid om uitingen op sociale media aan te pakken. Door de overheid als ‘valse informatie’ gekenschetste content verspreiden, die (psychische) schade veroorzaakt, werd een criminele overtreding in Engeland en Wales. Daarnaast zijn reeds mensen aangehouden en dit voorjaar veroordeeld voor ‘cyber flashing’. Dit betreft het ongewenst delen van intieme foto’s. Dit onderdeel van de wet trad 31 januari 2024 in werking.

Counter Extremism Center of Excellence
Daarnaast presenteerde de Britse overheid namens Michael Gove (Secretary of Communities) dit voorjaar een nieuwe richtlijn tegen ‘extremisme’. Daarin worden islamisten en ‘nazi’s’ in één adem genoemd als gevaar. Maar vooral als ‘extreemrechts’ gelabelde personen als Robinson krijgen dus daadwerkelijk de politie op bezoek.

Opmerkelijk genoeg wordt ook ‘intolerantie’ een risicofactor genoemd, die door de overheid aangepakt moet worden. Daarnaast mogen mediaplatforms niet ‘uncritically’ iemand aan het woord laten die een door de overheid als ‘extreem’ gelabelde visie heeft.

Die richtlijn kwam vanuit de Engelse variant op de Nederlandse NCTV (Nationaal Coördinator Terrorisme en Veiligheid), de in 2011 opgerichte Counter Extremism Group. Die kreeg dit jaar een nieuwe naam, het Counter Extremism Centre of Excellence.

Die overheidstak heeft nog een aparte tak tegen cyber-‘extremisme’, de National Protective Security Authority (NPSA). In Nederland fuseerde dat cyber-onderdeel in 2012 al met de NCTV. Opmerkelijk genoeg hanteren de Britten dezelfde taal als de Nederlandse overheid, zoals de strijd tegen ‘ondermijning’ van ‘de democratie, en ‘veerkracht’ (‘resilience’).

Exit England
Ook na de Brexit lijken de Britten dus grosso modo dezelfde koers te volgen als de landen binnen de Europese Unie. Zo hield de Duitse minister van Klimaat en vicekanselier Robert Habeck op de OMG-conferentie in Hamburg nog een waarschuwingsrede tegen ‘de bedreiging van binnenuit’. Daarin wordt niets gezegd over massa-immigratie.

Dreiging nummer één zouden ‘de populisten’ zijn en ‘extreemrechts’ die ‘de democratie’ zouden bedreigen. De NPSA bij de Britten heeft al een ‘Defending Democracy Taskforce’. Die lanceren cursussen als ‘educate against hate’, waarbij de doelgroep autochtone Britten zijn in bedrijven en instellingen.

De doorsnee-bezoeker aan Engeland kan vrij vlot zien, dat de ‘two-tier state’ waar Robinson over spreekt dus geen extremistische fictie is. Wie Oxford wil bezoeken en zijn auto parkeert op de Park & Ride wordt door een ‘Oxford Pride’ dubbeldekker opgehaald in regenboogkleuren. In het tot ‘zero emissiezone’ uitgeroepen Oxford bij Trinity College hangt een vlag van de Arabische opstand (‘Palestijns’) uit het raam, verkleurd door de zon.

Personeel van culturele instelling ‘The National Trust’ draagt allemaal een ‘support LBGT+’-sleutelkoord in regenboogkleuren. Good Old England zet dus – misschien wel extremer – hetzelfde ‘transitie’-traject in als de EU. Of de bevolking dat nu wil of niet. Alsof Brexit betekende ‘Engeland afschaffen’…

Samen met ons impact maken? Dat kan! Of het nu gaat om een kleine eenmalige donatie of een maandelijkse donatie, wij zijn jullie dankbaar voor elke donatie! Doneren kan hier.