Binnenland
Reddingsactie: natuurboer ziet droom de vernieling in gaan
op
Door
Redactie IndepenSoms is dringend hulp nodig, moet je met de pet rond. Het oer-Hollands natuurboerenbedrijf GraanGeluk van Marcel van Silfhout is in nood.
En alleen Graandeelhouders, dus donateurs kunnen hem nog helpen, met pakweg duizend mensen moet dat kunnen lukken.
Dit verhaal gaat nota bene over iets dat we allemaal willen: puur Nederlands brood, speciaalbier en streekpasta. Het gaat over een overheid die ondernemers in het nauw drijft en over het behoud van voedselzekerheid.
,,Het is niet leuk om anderen teleur te stellen. Je voelt de pijn omdat je mensen niet betaalt. Dat is klote”, zegt Marcel, die eerder als onderzoeksjournalist voor tv-programma’s zoals Zembla en Reporter reportages maakte en boeken schreef over misstanden in de landbouw- en voedselindustrie. ‘Uitgebeend, hoe veilig is ons voedsel nog?’ maakte in 2014 furore; zijn conclusies haalden de opening van de kranten en het NOS-journaal.
Na een mooie loopbaan in de journalistiek, gooide hij in 2016 rigoureus het roer om en werd hij vol overtuiging natuurboer, omdat Marcel geloofde in akkerbouw met historische granen zonder gebruik te maken van kunstmest en pesticiden. “Ik wilde het beter doen. Ik ben eigenlijk een natuurbeheerder met boerenland.’’
Dít verhaal is een ode aan de boer. Dit is tevens een liefdesverklaring van mij, de schrijfster van dit stuk, maar voorál een maatschappelijke reddingsactie voor de hard werkende ondernemer achter de stichting GraanGeluk én zijn missie.
Van Silfhout richtte in 2019 in Wageningen de stichting GraanGeluk op. ,,We hebben hier altijd het pittoreske graanlandschap gehad. Op onze zandgronden op de Veluwezoom horen rogge, gerst, haver en boekweit. Ze horen hier gewoon thuis. Dat zijn cultuurhistorische natuurwaardes. Het is niet dat ik hier landbouw aan het bedrijven ben. Nee, ik ben hier natuur aan het bedrijven.’’
Op de 43 hectare akkers, bewerkt door de beste grondwerkers, kan jaarlijks graan worden geoogst om daarmee zo’n 350.000 Nederlandse broden van te bakken. In de Wageningse Stadsbrouwerij wordt er bovendien speciaalbier van gebrouwen, waarmee GraanGeluk drie grote prijzen won.
In 2020 won Gelders GraanGeluk de gouden medaille in de Brussels Beer Challenge, in de categorie voor het Beste Speciaalbier onder de zeven procent.
Van Silfhout won later de Arca Deli Award, een Europese prijs van de Save Foundation voor het behoud van oude gewassen en rassen.
In december sleepte Stichting GraanGeluk de Gouden Mispel in de wacht: een belangrijke prijs, uitgereikt aan personen of organisaties die een uitzonderlijke bijdrage hebben geleverd aan de bescherming of ontwikkeling van het Nederlandse cultuurlandschap.
,,Dat waren hoogtepunten voor GraanGeluk. Dat was gewoon knap. Maar wat nu zo paradoxaal is, is dat we ook die gigantische geldzorgen hebben. Dat is een pijnlijk contrast.’’
Onder invloed van corona en andere tegenslag verdween helaas tijdelijk de flow. De rekeningen liepen op. Funding en giften bleven achter. Daarnaast haalde de provincie Gelderland akkers uit productie om er ‘nieuwe natuur’ van te maken; weg waardevolle akkers.
De mooie graanoogst ging bij GraanGeluk rond Wageningen dóor. De volle velden straalden. Maar financieel loopt het nu vast.
,,Corona heeft me enorm parten gespeeld. Ik heb events nodig, om mensen te inspireren.’’
Maar die positiviteit kwam ernstig onder druk door de lockdowns en andere tegenslagen. Donaties zijn nog ontoereikend en subsidies laten op zich wachten; inmiddels is er gat op de begroting van bijna 35.000 euro.
Ondanks de prachtige resultaten op de akkers, slaat de wanhoop toe. Een droom dreigt in rook op te gaan. Een uniek en baanbrekend boerenbedrijf zal toch het ravijn niet instorten, inclusief lokale voedselzekerheid? Ons eigen eten!
Wij hebben in Nederland ondertussen onze hardwerkende Noordzee-vissers al zien versplinteren. En veeboeren worden haast als milieucriminelen gedemoniseerd.
Maar ook natuurboer Marcel, die juist géén pesticiden of ander gif gebruikt, staat door alle systeemveranderingen en de gegijzelde landbouw zwaar onder druk. Akkers werden opgekocht door de provincie, omdat de overheid biodiversiteit wil.
Terwijl dat júíst is, wat GraanGeluk brengt: de tijd ver vooruit. Met natuurinclusief boeren. Oergranen, zoals Veluwse Kruiprogge. Zwarte Emmer, Spelt en Grijs Brabants Zandboekweit, met daartussen bedreigde inheems akkerflora, zoals klaproos, kamille, korenbloem en akkerogentroost. Vlinders en bijen.
,,Het is woest makend”, zegt Marcel van Silfhout, terwijl hij evenwel trots en vol passie zijn akkers laat zien, die omringd zijn door bos met stoere eiken en wilgen. ,,Je ziet dat ik in gevecht ben met een overheid die maar niet acteert. Je vraagt je haast af of ze nog wel willen dat we in Nederland ons eigen eten produceren.’’
Liefde is magisch. En met Marcel ben ik in een heidevallei geweest. We liepen langs graan, velden vol geluk en wilde bloemen. In de verte klonken Veluwse wolven.
Op een houten bankje zaten we in dat bos, vlakbij dié akkers. Door het lot, God óf toeval in elkaars aura beland. En nu schrijf ik dít stuk.
Het is een bloemlezing over het vasthouden aan idealen. Over een overheid die ook andere ondernemers met lockdowns, fiscale toeslagen, harde klimaat-deadlines en CO2 straffen over de kling jaagt en in het nauw brengt. Over soevereiniteit, solidariteit en voedselzekerheid.
Marcel gelooft rotsvast dat zijn stichting GraanGeluk kan overleven en zelfs nog gigantisch kan groeien, zodra dat gat op de begroting eenmaal is gedicht. Dit is mogelijk als geld binnenstroomt van burgers en andere geldschieters zodat hij kan doorstarten en investeren.
,,Ik wil naar een andere economie toe. Een lokale zelfvoorzienende economie. Wat ook goed is voor de aarde. Lokaal produceren, waarbij we ons graan verkopen aan de plaatselijke bakker en brouwer. Het is veel te risicovol om al ons eten uit het buitenland te gaan betrekken.’’
Om te overleven en door te groeien, heeft zijn stichting GraanGeluk in ieder geval 35.000 euro nodig. Graandeelhouders en andere geldschieters kunnen de stichting redden en daarmee bijdragen aan het behoud van een stuk voedselzekerheid in ons land.
Een ‘Graandeel’ kost honderd euro. Het is daarmee geen stukje bezit. Het is een gebaar van solidariteit naar deze stichting. Het is ook een belangrijk politiek signaal dat wij ónze ondernemers én agrariërs, met ons éígen eten, koesteren en dat wij dit alles willen behouden.
Een kleinere donatie kan ook: het GraanDeeltje .
Geld storten kan via www.graangeluk.nl
Voor de Graandeelhouders is er als gebaar-van-dank een symbolisch pakketje van pasta en graan. En met een nieuwsbrief wordt iedereen op de hoogte gehouden; ook de graandeeltjeshouders.
1 Reactie
Laat een reactie achter
Reactie annuleren
Laat een reactie achter
Lees verder
-
Uitverkoop van de Nederlandse boer: het verraad van de BBB
-
Boeren tot 201 procent inkomensverlies door stikstofplan
-
Russisch roulette met de boeren: BBB haalt zelf de trekker over
-
Wopke Hoekstra deelt nieuwe klap uit aan boeren: veeteelt moet bloeden
-
Van der Wal: volslagen opportunistische incompetentie
-
Ook RIVM gooit nu eigen stikstofmodel voor de bus
Binnenland
Woningcrisis: zzp’er Laura raakte dakloos
Gepubliceerd
3 dagen geledenop
10 januari 2025Door
Redactie IndepenLaura (53)* is sinds een half jaar dakloos. Ze is gescheiden en heeft drie tieners, die inwonen bij hun vader, die depressief is. “De gemeente zet alle zeilen bij om alle vluchtelingen aan woonruimte te helpen door ziekenhuizen en leegstaande panden om te bouwen, maar ze doen niets voor mij of anderen in een soortgelijke situatie. Dat is niet uit te leggen.”
Tot voor kort woonde Laura in een particuliere huurwoning, die met 1600 euro kale huur ver boven haar budget was. Een half jaar van tevoren kreeg ze te horen dat haar huurcontract afliep, maar zij slaagde er niet in betaalbare woonruimte te vinden. “Als huurder heb ik goede referenties. Toch lukte het mij maar niet om woonruimte te vinden.” De prijzen van huurwoningen uit het particuliere segment zijn te hoog voor Laura, terwijl ze voor een sociale huurwoning niet lang genoeg op de wachtlijst staat.
Laura was zestien jaar getrouwd en komt uit Naarden. Een groot deel van haar leven woonde ze daar, maar ze heeft ook een periode in het buitenland gewoond. “Uiteindelijk kochten mijn ex-man en ik een koophuis. Over sociale huur heb ik om die reden nooit nagedacht.” Nadat haar huwelijk op de klippen liep, kwam ze erachter hoe lastig het is om iets betaalbaars te vinden.
Vijfhonderd mensen die langskomen voor bezichtiging
“Eerst ben ik particulier gaan wonen”, vertelt Laura. “Ik betaalde ongeveer 1600 euro aan kale huur. Maar na twee jaar werd ik eruit gezet, de eigenaar wilde iets anders met het huis gaan doen. Vervolgens moest ik opnieuw op zoek naar andere woonruimte, maar ik kwam nergens tussen”, vertelt ze. “Op lotingwoningen reageren zo een paar duizend mensen. Dat ik goede referenties heb en de huur altijd netjes betaal, maakte blijkbaar geen indruk op makelaars. Zelden werd ik uitgenodigd voor een bezichtiging.” Een ander probleem was de hoge huur. “Voor een appartement met twee slaapkamers, moet je 1700 euro neertellen. En er waren vijfhonderd mensen die langs wilden komen voor een bezichtiging. Bovendien stellen makelaars bizarre eisen. Zoals een borg van drie keer je bruto-inkomen, dat lukt natuurlijk niemand.”
Werken lijkt niet te lonen in Nederland
Wat haar tegenstaat aan het Nederlandse beleid, is de voorkeursbehandeling die bepaalde groeperingen lijken te genieten. “Soms zie ik dat sociale huurwoningen in de buurt ineens bewoond zijn: wie krijgt urgentie en wie niet? Waarom jij wel en ik niet, terwijl ik hier ben geboren? Dat heeft vast ook te maken met gemeentelijke binding, maar die heb ik sowieso. Het lijkt dus wel willekeur.” Ze wijst ook op het gegeven dat werken in Nederland niet lijkt te lonen. “Ik heb in een wijk gewoond, waar mensen naast hun uitkering, zwart werkten en drie keer per jaar op vakantie gingen. Dat is zo ontzettend scheef.”
Slapen in een kantoortje, in het huis van je ex
Ze moest interen op haar financiële reserves, terwijl de tijd tikte, omdat ze wist dat ze haar woning uit moest. “Alles wat ik na mijn scheiding aan spaargeld heb opgebouwd, is inmiddels weer op.” Uiteindelijk zag ze geen andere oplossing dan bij haar ex in te trekken. “Mijn spullen heb ik in een opslag gedaan en ik sliep in een kantoortje boven, op een matras.”
Ze heeft urgentie aangevraagd, maar die is tot twee keer toe afgewezen. “Gemeenteambtenaren zeiden: ‘je bent zelf in deze situatie terecht gekomen. Je had eerder ingeschreven moeten staan en jouw kinderen kunnen toch ook gewoon bij je vader wonen?’” Ze merkt dat ze bij haar hulpvraag vaak nul op het rekest krijgt, omdat ze ‘te zelfredzaam’ is. “Ik ben niet psychisch in de war, ik ben zzp’er en daarom word ik niet geholpen. Zo is dat letterlijk tegen mij gezegd door de gemeente.” Maar, benadrukt ze: “Het kan echt iedereen zomaar overkomen, dat je relatie uitgaat, je je baan verliest en dakloos raakt.”
Vluchtelingen hebben voorkeurspositie
Het steekt haar dat vluchtelingen een voorkeurspositie hebben als het gaat om een woning. “Ziekenhuizen en lege gebouwen worden omgebouwd om vluchtelingen op te vangen. Oké, ik begrijp heus wel dat échte vluchtelingen hulp nodig hebben, maar ga eerst je eigen mensen helpen. Ik vraag geen villa, maar een normaal huis. Het gaat mij puur om het feit dat je als belastingbetalende burger in zo’n situatie terecht komt en dat de gemeente alle zeilen bijzet om alle vluchtelingen aan woonruimte te helpen, maar dat ze zoiets niet voor mij of anderen doen, die in een soortgelijke situatie zitten. Ze voegt eraan toe: “En wat het extra wrang maakt, is dat ik nota bene geboren ben in Naarden en hier juist niets kan vinden.”
Na zo’n drie maanden bij haar ex bivakkeren, besloot ze haar koffer te pakken en naar Portugal te vertrekken, waar haar vader woont. Laura, die als yogadocent werkt, heeft vervanging geregeld voor haar yogalessen. “Ik heb maar tegen mensen uit de omgeving gezegd dat ik er een half jaar tussenuit ga voor een sabbatical in het buitenland. Mijn kinderen komen trouwens wel drie maanden langs, zij hebben vrijstelling van school gekregen. Het is fijn dat dat kan.”
Inmiddels geeft ze in Portugal yogales. “Zo leer ik wat mensen kennen en kan ik iets opbouwen. Maar ja, het moet wel onder de radar: ik heb geen fiscaal nummer meer. Toch kan ik het wel even volhouden, ook via mijn online yogaplatform.” Ze ziet het echter niet als oplossing om zich definitief daar te vestigen, omdat ze haar kinderen, die in de tienerleeftijd zijn, te erg zal missen. “Ook is mijn ex, die nu de zorg voor de kinderen heeft, niet erg stabiel. Hij is depressief. Als hij opnieuw instort, zoals in het verleden is gebeurd, kunnen de kinderen nergens heen. Met kinderen heb je een grote verantwoordelijkheid.”
Kinderen met autisme en instabiele vader
In februari moet ze weer terug naar Nederland, vanwege haar kinderen. “Ik heb nog geen idee hoe mijn leven er dan uit zal zien”, zegt Laura. “Ik heb wel wat mensen bij wie ik tijdelijk terecht kan, maar dat geeft ook heel veel onrust.” Ze is van plan om wethouders aan te schrijven om nogmaals haar situatie onder de aandacht te brengen. “Twee kinderen met autisme, kun je niet zomaar ergens laten wonen, als hun vader ook nog eens is opgenomen?”
Ze beseft zich steeds meer dat ze van de overheid niets meer hoeft te verwachten. Daarom denkt ze ook in ‘out of the box’-oplossingen. “Ik ben absoluut niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten”, benadrukt ze. “Een ander probleem is dat veel oudere mensen in grote huizen wonen. Zij willen best kleiner gaan wonen, maar ook voor hen is er geen plek. Zo ken ik een vrouw die in een reuze-villa woont en niet weet wat ze met al die kamers moet. Toen dacht ik: je zou mij een deel van het huis kunnen laten huren, de boodschappen doen en laten koken. Zo’n constructie zou ook een deel van het probleem op de woningmarkt kunnen op te lossen.”
*vanwege privacy redenen is Laura’s naam gefingeerd
OPROEP! Ben jij ook door de woningnood getroffen en wil jij jouw verhaal met ons delen, neem dan contact met ons op via redactie@indepen.nl.
Binnenland
Windvaan Brekelmans is van richting veranderd
Gepubliceerd
4 weken geledenop
17 december 2024Door
David van DiemenDe heel jong uitziende Ruben Brekelmans, die opgroeide onder de rook van de Kaatsheuvelse Efteling, heeft zijn toiletbezoek hoogstwaarschijnlijk wat moeten verhogen. Een beetje ingewijde weet allang dat de NAVO-oorlog in Oekraïne op alle fronten wordt verloren, en in het zicht van de nederlaag begint Ruben nu plots ook met witte vlaggetjes te wapperen.
Het zal weinig indruk maken op Putin. De argumentatie van Ruben is dan ook van een schrikbarende kinderlijkheid. Hij wil namelijk Trump voorblijven in het stichten van vrede, en nog erger, hij schrijft dat ook gewoon op! Nu hebben we een periode van meer dan twee jaar achter ons liggen waarbij iedere vredesstichter werd afgeschilderd als een achterlijke Putin-lover, een rechts-radicale halvegare of anders wel een complotdenker.
En plots, zelfs nog nádat NAVO-topondernemer Mark Rutte heeft opgeroepen om de sociale zekerheid en úw pensioenpot te offeren om Rusland tegen te houden, begint onze nationale minister van Defensie de vrede te promoten! Zouden die Mach10-raketten dan toch indruk hebben gemaakt? Zou de ‘dreiging’ dat Trump er met de eer vandoor gaat onhoudbaar zijn geworden? Het zal op Putin weinig indruk maken.
Als er al een deal komt, dan zal Putin dat zeker niet doen met een jong uitziende econoom uit Kaatsheuvel die alleen maar de afgelopen jaren oorlogsretoriek heeft gebezigd. Ergens in het hoofd van deze econoom gaat iets mis, denkt hij nu echt dat Putin vergeten is dat ze alleen maar op oorlog uit waren de afgelopen periode? Het wedstrijdje ver-plassen wordt echt niet gewonnen door onze Ruben. Onze econoom Ruben had alleen tot taak om fondsen te werven voor zijn ministerie, en dat wordt nu wel heel zichtbaar. Zoals de wind waait, waait het jasje van Ruben.
Binnenland
Rutte en Schoof: Nederland moet zich op oorlog voorbereiden
Gepubliceerd
4 weken geledenop
16 december 2024Door
Redactie IndepenIn week 50 zagen we zowel NAVO-secretaris-generaal Rutte, als premier Schoof waarschuwen dat een grote oorlog dichtbij is en we ons daarop moeten voorbereiden. Ze gaven concreet aan dat we contant geld op moeten nemen en voedsel in moeten slaan voor het geval opeens de wereld in lichterlaaie staat. Dat bracht vele Nederlanders in een soort shocktoestand. Op LinkedIn ontving onze columnist Twan Houben meerdere paniekvragen van volgers over wat er aan de hand kan zijn.
Rutte, Schoof en Brekelmans aan het woord
Op 12 december 2024 hield NAVO-secretaris-generaal Mark Rutte de eerste openbare toespraak in zijn nieuwe functie. Daarin gaf hij aan: “Wat er in Oekraïne gebeurt, kan ook hier (EU) gebeuren. Wij moeten dit gevaar confronteren in plaats van de andere kant op te kijken. We moeten ons verplaatsen in een op oorlog gerichte instelling en met turbo snelheid de productie van eigen wapens opbouwen.” In het NOS Journaal van 12 december is te horen dat Nederlanders maar een stukje pensioen en sociale zekerheid moeten offeren voor de aankoop van veel meer wapens.
Hierbij vermeldt Rutte telkens een termijn van 4 tot 5 jaar. Hij zegt dat op dit moment de NAVO het Westen tegen een aanval van Rusland kan beschermen, maar niet meer over 4 tot 5 jaar zonder een veel hogere eigen productie van wapenarsenalen.
Rutte zei ook: “Rusland, China, maar ook Noord-Korea en Iran zijn hard aan het werk om Noord-Amerika en Europa te verzwakken. Om onze vrijheid te ondermijnen. Ze willen de wereldorde veranderen. Niet om een eerlijker systeem te creëren, maar om hun eigen invloed veilig te stellen. Ze testen ons en de rest van de wereld kijkt toe.”
Ook defensieminister Brekelmans waarschuwt vrijwel dagelijks ervoor dat burgers zich beter moeten voorbereiden op crisissituaties zoals watersnood, oorlog, een pandemie of een langdurige uitval van ‘vitale processen’, aldus de NOS.
Premier Schoof adviseerde op basis van Rutte zijn toespraak aan alle Nederlanders om noodpakketten en contant geld in huis te halen.
Brekelmans pleitte onlangs bij WNL voor een eindeloze oorlog tussen Rusland en Oekraine, want als er vrede is tussen beide landen, wordt de dreiging voor de NAVO alleen maar groter, aldus ‘onze’ minister van Defensie.
Paniek in Nederland losgebarsten
De paniekteksten van Rutte, Brekelmans en Schoof veroorzaakten het gewenste effect. Op internet en in praatprogramma’s op TV barstte de discussie los of het wel zo handig is van de drie heren om op zo’n grote schaal paniek te zaaien?
Het zou slecht uit kunnen pakken voor de moraal en de economie. Ook de NOS is inmiddels ingezet om het paniekverhaal van Rutte, Schoof en Brekelmans fors kracht bij te zetten. Op 14 december plaatste de NOS deze instructievideo van een klein half uur op YouTube over hoe je om moet gaan met een oorlogsdreiging vanuit Rusland of China.
Op LinkedIn ontving onze columnist Twan Houben afgelopen week meerdere paniekvragen van volgers – sommigen ook met overslaande stem via een ingesproken bericht – of het einde nu nabij is? Eén volger bedankte hem voor zijn bijdragen op LinkedIn en op Indepen en wenste hem alvast een snel einde toe.
Wat zit er achter al deze paniek?
Even kort door de bocht: achter alle paniek en oorlogsretoriek zit volgens ons de VS met zijn militaire strategie om de hegemonie over de wereld te willen behouden. De NAVO – en dus Rutte – werkt in het verlengde van die Amerikaanse paniek. Datzelfde geldt voor de EU en haar ‘leider’, Ursula von der Leyen.
We schreven er al vaker over; de motieven tot onrust stoken en paniek zaaien zijn vooral financieel en economisch van aard. Maar dat kan uiteraard niet zodanig worden benoemd, want dan maakt paniek plaats voor woede!
De VS zit in de grootste monetaire problemen sinds de Tweede Wereldoorlog en hebben een exorbitante staatsschuld (36 biljoen dollar) die nooit meer af te lossen is, veroorzaakt tijdens de laatste twee regeringen (Trump en Biden).
Daarnaast is de dollar op zijn retour als wereld reservemunt en lopen de Amerikanen het risico dat anderen deze rol overnemen. De euro en de EU moeten daarom gesloopt worden. Dat kan het beste door een escalatie van de oorlog in Oekraïne tot een totale oorlog met Rusland, met steun van Amerikaanse marionetten in het bestuur van de NAVO, de EU en de Europese Centrale Bank.
De welbekende Amerikaanse professor in de economie Jeffrey Sachs ziet de vanuit de VS geprovoceerde oorlog in Europa deels als een ‘oefening’ van de VS voor een grotere oorlog tegen China. Ook ziet Sachs de belangen van de Amerikaanse wapenindustrie. Deze zag in 2023 en dit jaar een recordstijging van omzetten en winst. Rutte cum suis werken graag mee aan nog een groter financieel succes van deze bedrijfstak.
Rusland heeft de mankracht niet om de EU aan te vallen
Het Russische leger heeft (had?) ongeveer 1,3 miljoen soldaten, de NAVO zo’n 3 miljoen. Rusland heeft aan inwoners nog geen 30 procent van het aantal in de EU. Dus hebben de Russen onvoldoende mankracht om een enorm gebied als de EU bezet te houden, na een eventuele overwinning.
Ook uit dit artikel van Indepen blijkt weer overduidelijk wat de werkelijke motieven voor de oorlogsretoriek van politici hier in het Westen zijn. Er wordt een rookgordijn van desinformatie opgetrokken om die werkelijke redenen te verdoezelen voor ‘het volk’.
Dus…zijn we bang voor een oorlog vanuit Rusland? Nee.
We vrezen wel voor een oorlog op termijn, maar vermoeden eerder dat die gestart wordt door de NAVO die het zal doen lijken alsof deze door agressie van buitenaf is veroorzaakt. Op termijn van pakweg 4 tot 5 jaar. Als de EU voldoende wapens uit eigen productie en met geld van Europese belastingbetalers hebben verkregen.
Aan ons allen om zo’n situatie tijdig te voorkomen.
Recent
Mondkapjes, trappen we er nu weer allemaal in?
Alarmerend nieuws uit België: er heerst een griepgolf! Code oranje! Ongetwijfeld wrijven een aantal virologen zich weer in de handen,...
Woon-Titanic al gezonken, maar het overheidsorkest speelt vrolijk door
De Nederlandse woningmarkt is een episch slagveld geworden waarop huurders hun woningen kwijtraken, starters geen kans maken, ouderen vastzitten in...
Woningcrisis: zzp’er Laura raakte dakloos
Laura (53)* is sinds een half jaar dakloos. Ze is gescheiden en heeft drie tieners, die inwonen bij hun vader,...
Wat is de EU allemaal van plan in 2025?
Steeds meer Nederlanders krijgen door dat ons land toenemend vanuit Brussel wordt bestuurd in plaats vanuit Den Haag. Om die...
Kabinet Schoof schuift aan bij WEF-conferentie in Davos
Van 20 tot en met 24 januari dit jaar wordt de jaarlijkse meeting in Davos bij het World Economic Forum...
Gasprijzen Nederland extreem hoog door politieke onwil
De gasprijzen in Nederland zijn een van de hoogste ter wereld en zijn om verschillende redenen zo extreem hoog: Hoge...
Klimaatdeugen wordt steeds duurder
Deugen was tot voor kort vooral financieel aantrekkelijk. Als het je lukt om met een universitaire opleiding in bijvoorbeeld sociologie...
EU-Ombudsman: de Europese Commissie bestaat uit maffiadienaren
De vertrekkende EU-Ombudsman deed tegenover tijdschrift Politico een boekje open over de toegenomen schimmigheid en oncontroleerbaarheid binnen de EU. Daarbij...
Hoe gaat 2025 er economisch uitzien?
Ieder jaar vind ik het een uitdaging om te voorspellen hoe het nieuwe jaar er uit gaat zien in termen...
De toenemende bemoeizucht van de EU
Het vertrouwen in de Nederlandse politiek is al vanaf 2010 fors afgenomen. De redenen daarvoor worden in deze aflevering besproken....
Trending
-
Politiek1 week geleden
EU-Ombudsman: de Europese Commissie bestaat uit maffiadienaren
-
Politiek4 dagen geleden
Wat is de EU allemaal van plan in 2025?
-
Politiek5 dagen geleden
Kabinet Schoof schuift aan bij WEF-conferentie in Davos
-
Klimaat6 dagen geleden
Gasprijzen Nederland extreem hoog door politieke onwil
-
Economie2 weken geleden
Hoe gaat 2025 er economisch uitzien?
-
Opinie7 dagen geleden
Klimaatdeugen wordt steeds duurder
-
Column2 dagen geleden
Mondkapjes, trappen we er nu weer allemaal in?
-
Binnenland3 dagen geleden
Woningcrisis: zzp’er Laura raakte dakloos
O. Heijn
1 juni 2023 in 12:20
Wat een goed geschreven verschrikkelijk verhaal over een prachtig project dat eigenlijk door de overheid omarmd had moeten worden.
Ik wordt Graandeelhouder en ga dat nu regelen.
Tjomme
3 juni 2023 in 20:36
Ik sluit mij aan. Geen twijfel.
SummerMoon
7 juni 2023 in 08:00
Er staat in het artikel “Je vraagt je haast af of ze nog wel willen dat we in Nederland ons eigen eten produceren.”
Dat is precies wat hier en op andere plaatsen aan de hand lijkt te zijn.
Eerst de boeren, de vissers en door de lockdowns vele middenstanders failliet.
Ik kan geen vergelijkbare situatie in de menselijke geschiedenis bedenken. Horeca bleef altijd doorgaan behalve als het werd plat gebombardeerd.
Met wat er de laatste jaren gebeurd, lijkt het wel of we moedwillig een voedselcrisis in moeten.
Goed, dat dieze journalist daar aandacht voor vraagt.