Waartoe kan escalatie van het Midden-Oosten conflict leiden?

Als je over de oorlog in Oekraïne leest, gaat het over drone aanvallen, slachtoffers, nieuwe overeenkomsten tussen Oekraïne, de EU en VS, hoeveel geld de steunoperaties kosten, hoeveel wapens de VS en de EU hebben geschonken, hoeveel Oekraïense vluchtelingen er op de been zijn in Europa. Over het lot van de jonge mensen die op het slagveld elkaar bestrijden lees je weinig tot niets. Wij hebben contact met al langer in Nederland wonende Oekraïners en Russen die zichzelf via Telegram kanalen op de hoogte houden van wat er met hun landgenoten gebeurt. Hieronder een verslag van enkele gesprekken, aangevuld met info van het internet.

Het aantal doden aan beide zijden

Volgens de Oekraïense president Volodymyr Zelensky zijn in totaal zo’n 31.000 Oekraïense soldaten omgekomen in de oorlog met Rusland. Het is opvallend dat de president het cijfer noemt. De regering in Kyyiv zegt vrijwel nooit iets over het aantal omgekomen militairen, aldus RTL Nieuws. Op Telegram wordt over aanzienlijk hogere aantallen dode Oekraïners gespeculeerd op basis van het aantal nieuwe rekruten dat het Oekraïense leger momenteel zoekt: 500.000 man dit jaar, volgens dit artikel  in de Financial Times (FT) van 14 maart 2024.

De gedachte bij de Oekraïense Telegram bezoekers is: als je dit jaar 500.000 nieuwe soldaten nodig hebt, zijn er ook al een paar honderdduizend omgekomen en geen 31.000. De Belgische krant HLN meldde onlangs het aantal van 200.000.

Eerdergenoemd FT-artikel meldt dat Oekraïense soldaten in twee jaar vrijwel onafgebroken hebben moeten vechten met nog geen 30 dagen vrij in die 104 weken oorlog. De meeste Oekraïense soldaten zijn uitgeput en gedemotiveerd. Ook dat is op Telegram te lezen.

Volgens een rapport van de Amerikaanse inlichtingendiensten, zijn er aan Russische zijde maar liefst 315.000 doden gevallen, oftewel bijna 90 procent van het gehele Russische leger!

Rusland wil het conflict laten escaleren met de NAVO? Keiharde onzin

Op Telegram wordt druk gediscussieerd over de vraag of Rusland uit zou zijn op een escalatie of verdere uitbreiding van de oorlog richting de EU. Alhoewel de negatieve sentimenten richting EU in Rusland groot zijn (Ursula von der Leyen is vanaf het begin op oorlogspad tegen Rusland geweest) geloven de in Nederland wonende Russen niets van een beoogde geplande escalatie door Poetin. ”Daar hebben we de mankracht helemaal niet voor”, aldus een van hen. Hij voegt daar glimlachend aan toe: “We hebben alleen meer dan voldoende kernraketten, maar dat is voor noodgevallen.”

De verhalen over Russische plannen op Telegram lopen in lijn met wat de Amerikaanse inlichtingendiensten melden over de aantallen soldaten binnen het Russische leger: Rusland heeft nauwelijks manschappen over na twee jaar strijd, maar zou dus wel van plan zijn de NAVO aan te vallen.

De oorlogsretoriek komt volgens de in Nederland wonende Russen vooral vanuit de EU en de VS met het oog op een nieuw verdienmodel: de door de EU onlangs gepropageerde ‘oorlogseconomie’, die bedoeld is om de economisch zieltogende EU nieuw leven in te blazen.

Eigen manschappen versus huurlingen

Van zowel in Nederland levende Oekraïners als Russen krijgen we te horen, dat er aanzienlijke aantallen huurlingen aan beide kanten meelopen. Aan Russische zijde waren dat tot 2023 lieden van de zogeheten Wagnergroep, aan Oekraïense kant worden al langere tijd de Amerikaanse Blackwater-huurlingen (inmiddels genaamd ‘Academi’) waargenomen. Deze huurlingen zijn primair verantwoordelijk voor de gruweldaden tegen Oekraïense burgers, aldus onze gesprekspersonen.

Volgens gerenommeerde militaire strategen van London Politica zijn er echter meerdere groepen huurlingen die in Oekraïne tegen de Russen strijden, waaronder de Mozart Group (net als Academi van Amerikaanse origine). Een totaaloverzicht van huurlingen aan Oekraïense en Russische zijde is hier te vinden.

De inzet van huurlingen aan beide zijden gaat ten koste van de motivatie van de soldaten. Huurlingen verdienen een veelvoud van wat een ‘gewone’ soldaat verdient, is op Telegram te lezen.

Een paar persoonlijke verhalen

Vele al jaren in Nederland wonende Oekraïners en Russen, hebben nog familie in hun geboorteland wonen. Daar komen vaak vreselijke verhalen van deze kant op. Zo vertelde een moeder aan haar in Nederland wonende zus dat haar zoon in de oorlog is gesneuveld. Ze kreeg omgerekend 50.000 euro aan compensatie voor zijn dood. Toen de doodskist werd geopend, bleek daar een onbekende in te liggen, niet haar zoon. Toen ze daar een opmerking over maakte, kreeg ze te horen dat haar zoon toch echt wel overleden was, maar dat de kisten wellicht per abuis verwisseld waren.

Een Oekraïense vrouw vertelde haar in Nederland wonende nicht dat de eerste maanden van de oorlog regelmatig uitgehongerde en slecht geklede Russische jongemannen aan de deur klopten en smeekten om wat eten. Ze waren naar Oekraïne gebracht om te vechten, maar hadden geen uniform, noch fatsoenlijke voeding gekregen. Ze wilden ook helemaal niet vechten tegen hun buurland.

Op Telegram kom je nog steeds groepen moeders tegen die geld en/ of kleding inzamelen voor hun strijdende kinderen omdat het nationale leger zelf daar onvoldoende in voorziet. Onmenselijk.

Tientallen miljarden naar een oorlog die honderdduizenden levens heeft gekost

Inmiddels zitten we in het derde jaar van een oorlog die, net als de Eerste en Tweede Wereldoorlog, begonnen was met de gedachte dat deze snel zou zijn beëindigd, maar kan escaleren tot een Derde Wereldoorlog.

De VS, EU en afzonderlijke westerse landen, hebben honderden miljarden belastinggeld van hun burgers geofferd om deze oorlog te financieren. De EU heeft er onlangs zelfs een nieuw verdienmodel aan gekoppeld: de ‘oorlogseconomie’. Deze nieuwe EU industriepolitiek zal leiden tot nog honderdduizenden dode jonge mensen op het slagveld. Wat een macabere manier om vanuit Brussel je eigen hachje te redden. Ga allemaal stemmen op een nieuw Europarlement in juni!

Alle alternatieve nieuwskanalen hebben de afgelopen weken aandacht gegeven aan een Japans onderzoek, dat aantoont dat sinds de massavaccinaties tegen het virus het aantal Japanners dat overlijdt aan kanker significant is toegenomen. Terwijl de reguliere media het onderzoek straal negeren, bevestigt het Japanse onderzoek wat kritische oncologen al vreesden.

Eén van de kritische oncologen die de alarmklok luidden over de toename van kankergevallen is de Britse hoogleraar Angus Dalgleish. Dalgleish is niet de minste: in zijn vakgebied geldt hij als een pionier op het gebied van de immuuntherapie. Door het immuunsysteem te activeren van opgegeven kankerpatiënten met een uitgezaaide vorm van huidkanker slaagde Dalgleish erin hun in leven te houden. Meestal verdween de kanker niet, maar hield het immuunsysteem van zijn patiënten de ziekte jarenlang onder de duim. Totdat ze zich lieten vaccineren tegen COVID-19.

In 2022 schreef Dalgleish een open brief aan het medische tijdschrift The BMJ, waarin hij vertelde dat steeds meer van zijn patiënten na hun coronaboosterbooster terugvielen. Hij hoorde hetzelfde van collega’s, die na de derde vaccinatieronde bij de ene na de andere kankerpatiënt ineens moesten vaststellen dat slapende kankers weer wakker waren geworden.

Toen Dalgleish contact opnam met de medische autoriteiten, kreeg hij te horen dat hij beter zijn mond kon houden. Als de overheid beweert dat de coronavaccins veilig zijn, mag een hoogleraar met een paar honderd onbenullige wetenschappelijke publicaties natuurlijk niet iets anders gaan beweren, kreeg Dalgleish te horen.

Dalgleish liet zich niet intimideren en hield zijn mond niet. Het kostte hem zijn reputatie. Overal en nergens op het web verschenen teksten die hem afschilderden als (u zag hem al aankomen) een ‘complotdenker’, ‘een controversieel wetenschapper’ en een zonderling die van het padje af was. Net als in Nederland zijn ook in Engeland sinds de coronacrisis veel mensen ineens ‘complotdenker’.

Japanse cijfers

Twee weken geleden publiceerde de Japanse arts-epidemioloog Miki Gibo een studie die aantoonde dat de dwarse Britse hoogleraar geen spoken zag. Gibo berekende aan de hand van gegevens van de Japanse overheid dat er in 2021 en 2022 meer mensen aan kanker waren overleden dan je op basis van de cijfers uit eerdere jaren zou verwachten. Overigens vertelt onderzoek niets over 2023. Toen Gibo haar onderzoek deed, had ze de cijfers over 2023 nog niet tot haar beschikking.

Gibo ontdekte ook dat er in 2020, toen het coronavirus zich al had verspreid over Japan, nog niets aan de hand was. Omdat in Japan in 2021 de vaccinaties begonnen, is de meest voor de hand liggende conclusie dat niet het virus, maar de vaccinaties de stijging hadden veroorzaakt. Japan is tussen twee haakjes één van de meest gevaccineerde landen ter wereld. De meeste Japanners hebben zich laten inspuiten met een mRNA-product.

Gibo kon becijferen dat na het begin van de vaccinaties de oversterfte door kanker met maximaal tien procent toenam. De percentages zijn voor het ene kanker type wat hoger dan voor het andere. De percentages zijn betrekkelijk klein, maar dat hoeft niet zo te blijven. Nadat ze zijn ontstaan, worden de meeste kankers pas na enkele jaren ontdekt. Als de coronavaccins inderdaad de stijging van de kankersterfte veroorzaken en die sterfte nu al met enkele procenten is verhoogd, hoe is de situatie dan over vijf jaar? En over tien jaar?

Kapot immuunsysteem

Hoe de mRNA-vaccins kanker in de hand kunnen werken is nog niet precies bekend, maar er zijn paar goed onderbouwde theorieën. Dalgleish, en honderden wetenschappers met hem, wijst onder meer naar de verstoring van het immuunsysteem door de vaccins.

In het lichaam van iedereen die kankercellen in het lichaam heeft, voeren immuuncellen een continue oorlog tegen kankercellen. Hoe beter de immuuncellen functioneren, hoe minder kans krijgen de tumoren. Bij veel gevaccineerden zijn de immuuncellen waarschijnlijk in het nadeel. De antilichamen in het lichaam van gevaccineerden zijn van het IgG4-type. Die antilichamen wil je liever niet hebben als het om kanker gaat. Ze zitten immuuncellen in de weg bij het opruimen van kankercellen.

Verontreiniging

En dan zijn er nog de verontreinigingen. Ze zitten vooral in de mRNA-vaccins van Pfizer. Komen die terecht in een cel, dan kunnen ze met een beetje pech een gezonde cel veranderen in een kankercel. Eén van de meest riskante is een stukje genetisch materiaal uit het apenvirus SV40.

Biotechnologen plakken het genetisch materiaal in bacteriën die in een bioreactor nuttige stoffen moeten aanmaken. Als ze het stukje op de juiste manier inbrengen, vliegt de productie van de stof in kwestie omhoog. Als datzelfde stukje op een ongelukkige plek in het DNA van een menselijke cel terechtkomt, zijn de gevolgen niet te overzien. Cellen maken veel stoffen aan waarvan je er liever niet te veel wilt hebben.

De concentraties van de verontreinigingen in de coronavaccins zijn volgens de huidige normen nog net toelaatbaar. Dat klinkt geruststellend, maar die normen houden geen rekening met de gloednieuwe nanotechnologie die wordt gebruikt in de mRNA-vaccins. Die technologie zorgt voor een immense verhoging van de kans dat een cel lichaamsvreemd materiaal opneemt, vertelde de Rotterdamse moleculaire kankeronderzoeker Maarten Fornerod recent in een interview. Houd je wél rekening met die verhoogde opneembaarheid, dan zou er geen enkel mRNA-vaccin op de markt mogen zijn.

 Desinteresse

Terwijl de aanwijzingen zich opstapelen dat de coronaprikken meer ellende hebben veroorzaakt dan ze hebben voorkomen, blijven de regeringen in westerse landen ze met volle overtuiging propageren. In Groot-Brittannië, het thuisland van Angus Dalgleish, is zojuist de zoveelste boostercampagne van start gegaan. In Nederland begint het prikfeest weer in de herfst.

Big Pharma begrijpt beter hoe de vlag erbij hangt. Pfizer besloot al in 2023 om tientallen miljarden te investeren in nieuwe medicijnen tegen kanker. Met kanker is straks nog meer geld te verdienen dan nu, realiseert Pfizer zich handenwrijvend. En Pfizer moet natuurlijk iéts doen met die smak geld die het tijdens de coronacrisis heeft verdiend…

De World Health Organization (WHO) ligt al sinds de start van de coronapandemie onder een vergrootglas. Na corona bleef dat zo vanwege de veronderstelde dreiging van het nieuwe Mondiale Pandemieverdrag dat de WHO een soort almacht moet geven als er weer een pandemie dreigt. Vanaf 2020 is er ook toenemende aandacht voor de man die de WHO dagelijks leidt: Tedros Adhanom Ghebreyesus. Wie is die man eigenlijk en wat zou hij allemaal op zijn kerfstok hebben? Als je naar hem op internet zoekt, kom je een aantal verbijsterende zaken tegen die nauwelijks in de reguliere pers worden besproken.

Het (politieke) verleden van Tedros Adhanom Ghebreyesus

Geboren en getogen in Ethiopië, werd Tedros in 2005 minister van Volksgezondheid. In 2012 werd hij minister van Buitenlandse Zaken van zijn land, aldus Wikipedia.

In 2017 kandideerde hij zich voor de topbaan bij de WHO met steun van zijn regering. Zijn campagne draaide om ‘gezondheidszorg voor iedereen’. Hij werd verkozen boven de Britse arts David Nabarro en de Pakistaanse cardiologe Sania Nishtar, en werd de achtste directeur-generaal van de WHO en de eerste Afrikaan in deze functie.

Vanaf de benoeming in 2017 al in de problemen

Een paar weken voor zijn benoeming in 2017, bracht de New York Times (NYT) een vernietigend artikel uit over Tedros dat hem in feite diskwalificeerde voor de topfunctie bij de WHO.

De NYT schrijft op 13 mei 2017 dat Tedros maar liefst drie cholera-epidemieën in zijn thuisland Ethiopië heeft verdoezeld (ook voor de WHO), toen hij minister van Volksgezondheid was. De beschuldiging werd geuit door een prominente Engelse mondiale gezondheidsexpert die ook informeel adviseur was van David Nabarro, een rivaliserende kandidaat in de race voor het WHO- voorzitterschap.

De Amerikaanse adviseur van Tedros, Lawrence O. Gostin, werkzaam aan de Universiteit van Washington, vestigde de aandacht op de lange geschiedenis van Ethiopië in het ontkennen van cholera-uitbraken en gaf aan dat dit ‘gebruikelijk’ is.

Volgens het NYT-artikel, klagen WHO-ambtenaren echter al jaren dat Ethiopische functionarissen niet de waarheid vertellen over deze uitbraken in hun land en daarmee de veiligheid in de regio in gevaar brengen.

Tijdens eerdere uitbraken meldden verschillende nieuwsorganisaties, waaronder The Guardian en The Washington Post, dat niet bij naam genoemde Ethiopische functionarissen hulporganisaties onder druk zetten om het gebruik van het woord ‘cholera’ te vermijden en het aantal getroffen mensen niet te melden.

Ondanks deze controverse, bleef de Ethiopische regering de benoeming van Tedros steunen in 2017. Dat zou echter binnen een paar jaar veranderen.

WHO-beleid tijdens de coronapandemie

Een paar weken na de uitbraak van de coronapandemie werd Tedros door het Westen ervan beschuldigd primair de belangen van China te hebben gediend. Hij werd (onder andere door de Amerikaanse Council on Foreign Relations) beschuldigd van vriendjespolitiek met China, het bevoordelen van China tijdens de beginperiode van de pandemie en van het te laat uitroepen van de pandemie in het belang van China.

Aanvankelijk zou Tedros de ernst van de situatie zelfs volledig ontkennen en het belang van de Chinese economie vooropstellen, aldus de Amerikaanse publieke omroep Voice of America (VOA).

In januari 2020 werd Tedros zelfs nog gefotografeerd terwijl hij de Chinese leider Xi Jinping de hand schudt op de overwinning van China op het coronavirus door een politiek van insluiting.

In 2021 komen dramatische feiten boven tafel

In het jaar 2021 valt de Ethiopische regering de WHO-voorzitter hard aan met forse beschuldigingen. De regering, die hem in 2017 nog door dik en dun steunde bij de verkiezing tot voorzitter, probeerde hem dat jaar in diskrediet te brengen met beschuldigingen van verduistering en seksueel wangedrag, voorafgaand aan zijn herbenoeming bij de WHO in 2022.

Volgens de premier van Ethiopië, voormalig Nobelprijswinnaar voor de vrede Abiy Ahmed, heeft Tedros de kant gekozen van het Volksbevrijdingsfront TPLF, dat jarenlang de baas was in Ethiopië. Daarmee is hij een belangrijke factor bij de instandhouding van de bloederige burgeroorlog die al jaren in dat land woedt, zo is de gedachte.

Tedros, die alle beschuldigingen heeft ontkend, zei in 2021 dat hij voorzichtig is om terug te keren naar zijn geboorteland Ethiopië (het op één na meest bevolkte land van Afrika) omdat hij vreest voor de veiligheid van zichzelf en zijn gezin.

Begin 2022 lijkt het volledig fout te gaan met de reputatie van de WHO-voorzitter, maar wordt hij toch herkozen

Op 15 januari 2022 bericht persbureau Reuters dat de regering van Ethiopië de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft opgeroepen een onderzoek in te stellen naar de WHO-voorzitter wegens zijn steun aan opstandige milities die strijden tegen de Ethiopische regering.

“De morele, juridische en professionele status van Tedros Adhanom bedreigt de organisatorische status van de WHO”, verklaarde Ethiopië. “Hij heeft schadelijke desinformatie verspreid en de reputatie, onafhankelijkheid en geloofwaardigheid van de WHO in gevaar gebracht, wat duidelijk blijkt uit zijn berichten op sociale media”, aldus het ministerie van Buitenlandse Zaken van Ethiopië.

Op 25 januari 2022, tien dagen na de zware aanklachten uit Ethiopië, nomineert de directie van de WHO echter Tedros opnieuw voor een termijn van 5 jaar. Volgens de directie van de WHO is hij de enige kandidaat voor deze positie dat jaar. Op 25 mei 2022 bevestigen 196 lidstaten van de WHO de benoeming.

Waarom kiest de wereld een zwaar omstreden persoon als voorzitter van de WHO?

De NOS noemde in september 2023 de burgeroorlog in Ethiopië de bloederigste oorlog van 2022. Een oorlog die dat jaar veel meer slachtoffers heeft geëist dan in Oekraïne, maar waar de wereld geen enkele interesse in toont. De voorzitter van de WHO speelt hierin een prominente rol volgens zijn eigen regering.

Eind oktober 2023 komt de regering van Ethiopië met nieuw aanklachten middels een dossier van 45 gigabyte dat beschuldigingen van verduistering van overheidsgelden, seksueel wangedrag en vervalste aanbestedingen aantoont.

Waarom kiest de wereld zo’n controversieel iemand als Tedros Adhanom Ghebreyesus opniéúw als voorzitter van de WHO?

Om dat te begrijpen is het nodig om naar de samenstelling van de WHO-directie te kijken. Deze bestaat grotendeels uit Europeanen, gevolg door Afrikanen. Noord- en Zuid-Amerika samen, hebben minder WHO-directieleden dan Europa.

Volgens The Associated Press (AP) waren de Europese leden en met name Frankrijk en Duitsland de eerste groep die de herverkiezing van Tedros steunden. Om dat weer te begrijpen is het noodzakelijk te weten dat de EU de initiator is van het grootste project dat de WHO op stapel heeft staan: het Mondiale Pandemieverdrag waar momenteel zoveel over te doen is.

De Europese Raad (van ministers) besloot op 20 mei 2021 om bij de WHO een proces te starten waarmee een nieuw mondiaal pandemieverdrag vergaande bevoegdheden aan de WHO delegeert ingeval van een nieuwe pandemie. Met dit initiatief verzekert de EU zichzelf van een dominante rol in dit nieuwe mondiale wetgevingsproces. Tedros gaat daarbij helpen.