Bizarre experimenten ter discussie voor klimaatmanipulatie

Vissers in Nederland spreken solidair hun grote afschuw uit nadat bewoners op het Amerikaanse eiland Nantucket medio juli snoeihard zijn getroffen door het afbreken van een wiek van een windmolen voor hun kust. ,,Een wake up-call’’ wordt het incident genoemd.

Stranden aan de oostkust lagen er bezaaid met ontelbare aangespoelde scherpe splinters glasvezels en brokstukken. Zwemmen was verboden omdat het water vervuild was. En al zes vrachtwagen vol puin moesten worden verwijderd van de stranden.

,,Zie hier het voorportaal van de groene hel’’, schreef de Nederlandse brancheorganisatie EMK-vissers op haar sociale media X. Bestuurslid Dirk Kraak reageerde vanaf vakantie-eiland Ibiza dat zich een ongekende natuurramp afspeelt op de Noordzee en Atlantische Oceaan door alle windmolens die uit de grond gestampt worden. ,,Waarom trekken Nederlandse natuurorganisaties hierover niet aan de bel?’’, reageerde hij naar dit online nieuws- en opinieplatform Indepen.

Tijdens een bijeenkomst op het gemeentehuis van Nantucket heeft de Deense CEO Klaus Moeller van energiebedrijf Vineyard Wind inmiddels excuus aangeboden vanwege alle schade door de afgebroken reuzen-wiek. De betreffende windmolen was bijna net zo groot als de Eiffeltoren. ,,Maar de brokstukken zijn niet giftig’’, zei topman Moller tegen de razende eilandbewoners in de VS. Dat leverde hem hoongelach op vanuit de zaal.

Nauwlettend wordt de zaak gevolgd door de EMK-vissers. Aangezien zij hun hart vasthouden voor identieke schades door de windmolenparken die voor onze kust gestalte hebben gekregen.

Bestuurder Kraak en zijn mede-vissersmannen hebben de Noordzee afgelopen jaren voor hun ogen in industriegebied zien veranderen. En wie nu tijdens een vlucht met KLM naar Londen vliegt ziet hoe heel onze zee vol staat met de turbines: zover het oog reikt. ,,De meeste mensen weten dat niet. Dát is het probleem,’’ zegt Dirk Kraak.

Net als in de VS braken in Europa al windmolens af. Zo knakte vorig jaar een turbine op de dijk bij Zeewolde. En in Wallonië verboog afgelopen voorjaar een wiek waarbij puin naar beneden stortte.

Op Nantucket kwalificeert milieuorganisatie Green Oceans het Amerikaanse incident als ‘catastrofaal’ voor mensen en zeezoogdieren. In de oceaan bij het eiland (horende bij de staat Massachusetts) leven immers walvissen, dolfijnen en haaien.

Topvrouw Bonnie Brady, van visserijorganisatie Long Island Association heeft goed contact met de Nederlandse vissers. Het incident bij Nantucket noemt ze ,,een wake up call’’.

Om kennis te delen wisselen Amerikaanse, Nederlandse en Belgische vissers voortdurend informatie met elkaar uit. ,,In de VS speelt zich precies hetzelfde af als hier. We volgen elkaar en houden elkaar een beetje op de hoogte’’, aldus EMK die steeds minder visgrond heeft.

De inwoners van Nantucket, dichtbij Cape Cod en Boston, zijn ondertussen zwaar ondersteboven van alle microdeeltjes en brokstukken op hun stranden en in hun oceaan.

Voor Dirk Kraak is het onbegrijpelijk hoe er steeds meer windmolens bij komen. De onderdelen worden gemaakt met behulp van chemicaliën zoals met het kankerverwekkende PFAS dat niet afbreekt in het milieu. ,,Deze ontwikkeling gaat het klimaat niet helpen. Er is iets heel ernstigs aan de hand.’’

De EMK-vissers leven ondertussen mee met de Amerikanen. Geen begrip hebben ze voor mensen die het incident ‘klein’ maken omdat volgens hen deze schade nog altijd beter is, dan verontreiniging door olie-industrie. ,,Deze mensen gaan voorbij aan de ernst van de situatie en van de vervuiling”, reageert EMK.

Ook de Amerikaanse organisatie Green Oceans waarschuwt dat het zeeleven serieus gevaar loopt. De havenmeester van Nantucket stelde dat het weer veilig is om met schoenen aan op het strand te lopen. ,,Wat ze niet zei: walvissen slikken vaak per ongeluk drijvend puin,’’ aldus Green Oceans: ,,Wat gebeurt er als een walvis scherpe glasvezelscherven doorslikt? Godzijdank zijn er geen mensen gewond geraakt, maar wie weet hoeveel zeedieren er gewond kunnen raken?’’

Samen met ons impact maken? Dat kan! Of het nu gaat om een kleine eenmalige donatie of een maandelijkse donatie, wij zijn jullie dankbaar voor elke donatie! Doneren kan hier.

Zogenaamde complotten blijven een complot zolang er geen serieus onderzoek naar gedaan wordt, of worden pas helder zodra autoriteiten inzage geven. Weermanipulatie door middel van chemtrails of HAARP-technieken is zo’n dergelijk complot. Zo zijn er honderden patenten rondom weermanipulatie, waarom zouden die ongebruikt blijven?

Bekend is de weermanipulatie rondom de 1 mei-viering in Moskou, bekend is de overwogen weermanipulatie vlak na de ramp bij Tsjernobyl toen een radioactieve wolk richting Moskou dreigde te drijven en het meest recente voorbeeld is natuurlijk de uit de hand gelopen weermanipulatie in Dubai. Overigens werden persberichten hierover enkele dagen later ingetrokken of afgezwakt.

Dat onderzoek doen naar weermanipulatie weerstand oproept, ondervond Coen Vermeeren, in het verleden verbonden aan de TU Delft. Vermeeren zette halverwege de jaren negentig al vraagtekens bij de veranderende vliegtuigsporen in de lucht. Toen midden in een natuurgebied onderzoek werd gedaan naar sneeuw en de daarin aanwezige stoffen, bleken er vele stoffen aanwezig te zijn in de sneeuw uit die talrijke gepatenteerde weermanipulatie-technieken, maar die van nature niet op die plekken te vinden zijn. Klokkenluiders en een uit de school geklapte FBI-directeur triggerden Coen Vermeeren onderzoek te willen gaan doen bij de TU Delft naar weermanipulatie. Aanvankelijk ondervond hij overal steun voor zijn onderzoek, maar plots draaide iedereen als een blad aan de boom en mocht Vermeeren uiteindelijk het veld ruimen in Delft.

Nu, enkele jaren later, komt steeds meer aan de oppervlakte dat filantropisch ingestelde miljardairs grote sommen geld steken in weermanipulatie met als doel het zonlicht op aarde te blokkeren in de veronderstelling daarmee de temperatuur te kunnen laten dalen. Maar alle partijen die er onderzoek naar doen hullen hun expertise in nevelen en willen niet kenbaar maken op welke schaal men bezig is met weermanipulatie. Ook bij de TU Delft loopt een groots onderzoek op dit vlak. Opvallend is wel dat autoriteiten nu, gedwongen door de maatschappelijke druk, bezig zijn weermanipulatie en de impact daarvan in te kaderen. In de Verenigde Staten is in diverse staten weermanipulatie inmiddels bij wet verboden en ook de EU werkt aan wet- en regelgeving.

Waarom zouden autoriteiten wetten uitvaardigen voor complot-theorieën? Ja, dat is een lastige vraag…

Wilt u het boek bestellen? Dan kan dat hier!

De Europese milieuhysterie wordt steeds extremer naarmate de tijd verstrijkt. Waar het in 2019 (begin van het voorzitterschap van Von der Leyen in de EU) hoofdzakelijk CO2- en stikstofreductie betrof, werden er de afgelopen jaren steeds meer onderwerpen toegevoegd aan die milieuagenda. Het betreft vooral onderwerpen die de ‘biodiversiteit’ aangaan zoals het afnemen van insectensoorten, schimmels, bacteriën en vissoorten. Voor dat laatste probleem is nu in Brussel een oplossing bedacht: blaas zoveel mogelijk dammen en stuwen in Europese rivieren op en er zal meer vis in die rivieren komen. Over de financiële en overige gevolgen van zo’n besluit is totaal niet nagedacht, maar dat zijn we gewend van de Brusselse elite.

De Europese natuurherstelwet

De natuurherstelwet komt voort uit de Europese Green Deal en de EU-biodiversiteitsstrategie 2030. Uit deze strategie volgt dat het niet enkel genoeg is om de natuur te beschermen, maar dat de natuur ook hersteld moet worden. Ongeacht de kosten.

Op 27 februari 2024 nam het Europees Parlement de wet aan. Op 17 juni werd deze als laatste door de Oostenrijkse minister van Milieu ondertekend, doch zonder dat haar baas, de Oostenrijkse bondskanselier, hier mee had ingestemd. Er speelt momenteel een heftige rel in de Oostenrijkse regering.

In die nieuwe EU-wet (indertijd bedacht door Frans Timmermans) staat dat er in 2030 herstelmaatregelen moeten komen voor 30 procent van de natuurgebieden die in slechte staat zijn en dat zou gelden voor 80 procent van het EU-oppervlak. In 2050 zou er voor 90 procent een herstelplan moeten zijn. Het gaat dan om beschermde Natura 2000-gebieden, maar ook om ‘gewone’ bossen of veengebieden en rivieren.

Alle lidstaten moeten op basis van deze EU-wet een eigen herstelplan maken.

Kaderrichtlijn Water (KRW) basis voor het opblazen van dammen en stuwen

De Kader Richtlijn Water (2000/60/EG) is erop gericht de kwaliteit van watersystemen te verbeteren, zoals grondwater en oppervlaktewater. Het moet de vervuiling van waterlichamen verminderen en voorkomen.

De KRW maakt onderdeel uit van de onlangs aangenomen natuurherstelwet en vormt de juridische basis voor het wegnemen (vaak middels opblazen) van dammen en stuwen in het stroomgebied van Europese rivieren.

In Nederland zijn daarvoor de stroomgebieden van de Eems, Rijn, Maas en Schelde aangewezen, aldus het Kenniscentrum Europa Decentraal. Het uiteindelijke doel is om in de hele Europese Unie in 2030 ten minste 25.000 kilometer vrij stromende rivieren zonder dammen of stuwen te hebben.

In 2022 is al een recordaantal van 325 dammen uit rivieren in 16 Europese landen verwijderd. Dat is een stijging van 36 procent vergeleken met 2021. Koploper is Spanje, gevolgd door Zweden en Frankrijk, aldus de website van het Wereld Natuur Fonds (WWF).

In de afgelopen drie jaar zijn er minstens tien waterkrachtdammen opgeblazen en ontmanteld in Engeland, Finland, Frankrijk, Noorwegen, Spanje en Zweden, aldus de organisatie die dit in Europa begeleidt, Dam Removal Europe. De elektriciteitsproductie die daarmee verloren ging, moet door zon, wind en kernenergie worden gecompenseerd.

Maar wacht eens even! Die dammen zijn toch niet voor niets geplaatst?

Dammen, sluizen en stuwen verdelen Nederlands water en beschermen ons zo tegen overstromingen. Ook houden ze water zoveel mogelijk vast bij lage waterstanden. Dit is te lezen op de website van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat.

Het ministerie stelt op zijn website dat we steeds vaker te maken krijgen met droogte en een lage waterstand in onze rivieren omdat de zomers in Nederland warmer en droger lijken te worden. “Bij droogte verdelen we via stuwen, pompgemalen en sluizen het weinige zoete water uit de grote rivieren en meren zo goed mogelijk onder alle watergebruikers.”

Dammen, stuwen en sluizen zijn dus in de huidige tijd veel harder nodig dan vroeger, terwijl een stel onnozele halzen in Brussel deze willen verwijderen in het kader van ‘biodiversiteit’ en meer zalm?

Hoe gek moet het nog worden voordat Nederland besluit die hele doorgedraaide EU vaarwel te zeggen??

Nederland heeft zelf de oplossing, maar deze wordt niet geaccepteerd door Brussel

Op de website van ons eigen ministerie van Infrastructuur en Waterstaat is ook het volgende te lezen:

“Stuwen en sluizen en gemalen zijn nodig voor watermanagement, maar maken de wateren tegelijk moeilijker bereikbaar voor vissen. We maken deze barrières passeerbaar door sluizen op een kier te zetten. Ook leggen we vispassages aan.”

Kortom; met alle bezwaren die de EU heeft inzake biodiversiteit is door ons ministerie rekening gehouden. Dat is echter niet genoeg voor de ingedutte club hersenloze ambtenaren uit Brussel!

De wereldvreemde EU Kaderrichtlijn Water zegt dat er in 2030 minimaal 25.000 km rivier zonder obstakels moet zijn. Dus ook in Nederland moeten er infrastructurele werken vernietigd worden die ons tegen droogte moeten beschermen, met als gevolg minder beschikbaar water voor landbouw en huishoudens.

Je kunt alleen maar over je nek gaan van zoveel bureaucratische bullshit uit Brussel.

Het grote probleem: armlastige EU-lidstaten

De productiviteit en dus welvaart per EU-lidstaat loopt gigantisch uiteen. Van een hoogste bruto binnenlands product (bbp) per jaar in Luxemburg van 119.000 euro per inwoner tot de laagste productiviteit per inwoner van een treurige 12.400 euro in Bulgarije.

Niet iedere lidstaat heeft dus geld genoeg voor sluizen die op een kier gezet kunnen worden om de visstand op peil te houden, zoals in ons land. Dus moeten dammen en sluizen verdwijnen, ook in landen die wél technische oplossingen kunnen betalen om de biodiversiteit op peil te houden. De EU- wetgeving (natuurherstelwet en KRW) maakt namelijk geen onderscheid tussen rijkere en armere lidstaten.

Nederland wordt dus ook gedwongen om, voor voldoende drinkwater, essentiële voorzieningen te slopen in het kader van ‘gelijke monniken, gelijke kappen.’

Dit gaat steeds meer spanningen opleveren. Zeker als er weer nieuwe armlastige lidstaten worden toegelaten zoals nu het plan is met Oekraïne en Moldavië.

De EU, ooit opgericht om de welvaart in Europa te vergroten, sloopt ons land en onze welvaart.