Het nieuwe kabinet fêteert iedereen, behalve de ondernemer

Wat zou iedere kantoorklerk toch graag een elektrisch vehikel willen hebben. Niet omdat hij zo pro-milieu en -klimaat is, want dat is al lang geen geldig argument meer, maar vanwege die lage bijtelling natuurlijk, en al die subsidies. Zonder subsidies werkt niets in Nederland tenslotte.

Staat ook wel zo stoer op feestjes en partijtjes. Iedereen zonder sales- of directeursfunctie komt met een moeizaam bij elkaar gespaard benzine-exemplaar naar het feestje. Vrijwel dagelijks achtervolgd door krantenberichten over alweer een gepland verbod voor een volgende stad, een verbod op de productie op een benzine-bolide en uiteindelijk natuurlijk het verbod op het bezit van een benzine-gestuurde bolide.

Met een net te hete aardappel in je mond kun je nog net uitbrengen dat je die elektrieke bolide natúúrlijk alleen rijdt omwille van het klimaat en dat je het ‘de investering’ waard vindt. Bovendien barst het van de elektronische gadgets in dat ding. Geen elektrische auto? Dan stel je niks voor, het is tenslotte alleen voorbehouden aan dik betaalde baantjesjagers en dga’s.

En net nu de markt overspoeld wordt door goedkope Chinese elektrische klonen van de ultra-gadget Tesla, en ook nog betaalbaar voor de kantoorklerk, gooit uitgerekend de EU roet in het eten! Want ze komen met een heffing op die dingen. En niet zomaar een heffing, maar een heffing tot wel 38 procent, en er zat al een heffing van 10 procent op! In het slechtste geval (voor SAIC) dus een heffing van 48 procent. BYD, de ‘best’ bedeelde, krijgt een heffing van in totaal 27,4 procent. Waarom? Omdat de EU vindt dat de Chinezen niet eerlijk concurreren door subsidies te verstrekken aan de bouwers.

Nu weten slechts weinigen dat het sowieso al óntzettend slecht gaat met de volledig elektrische auto’s, simpelweg omdat ze nauwelijks een bestaansrecht hebben. De overeenkomst tussen iemand met een acute diarree en iemand met een volledig elektrische auto is namelijk dat ze allebei hopen thuis nog te halen. In Amerika en Duitsland worden de Tesla’s op verlaten terreinen gestapeld terwijl de productie doorgaat alsof er niets aan de hand is. De havens in de Rotterdamse Maasvlakte puilen uit van de Chinese klonen die zelfs tegen lage prijzen onverkoopbaar zijn. Met statistieken wordt gesjoemeld, dealers worden gedwongen om auto’s af te nemen waar geen vraag naar is, en gepubliceerde ‘registraties’ lijken dan wel verkochte auto’s, maar die zijn verkocht aan de dealer en niet aan de eindverbruiker. De Europese auto-industrie kijkt al langer de andere kant op. Diesels worden afgestoft, batterijfabrieken gesloten, producties afgeschaald of omgezet, niemand wil de volledig elektrieke variant nog.

Wat hebben we nu bereikt? Na meer dan 10 jaar subsidies over de balk gooien voor de Tesla’s en consorten, andere weggebruikers laten (mee)betalen voor de voordelen van een kleine selecte groep rijders en de realisatie dat een elektrische auto helemaal niets te maken heeft met ‘milieu’ of ‘klimaat’, integendeel, draait de politiek uiteindelijk de (goedkope) elektrische auto definitief de nek om. Of trekken ze deels de stekker eruit? We gaan het zien. Vanaf het begin was het duidelijk dat hybride auto’s op veel grotere schaal veel sneller tot succes zouden leiden, iedere benzineauto is veel sneller als hybride uit te voeren en te bouwen, maar nee, de politiek en beleidsmakers wilden volledige elektrificatie en benzine en diesel op allerhande manieren verbieden. Een technisch compleet onhaalbare en onrealistische zaak, maar de klimaatklevers wreven in hun handen bij zoveel onbenul. Gelukkig geven de technocraten in Brussel zélf het laatste zetje. De klassieker is dan ook: is of was het beleid of is erover nagedacht? Het is beleid, wanbeleid, en het heeft weer miljarden gekost.

De Nederlandse mainstream media kwam plotseling en masse met de uitkomsten van een onderzoek door het Haagse instituut Clingendael. De propagandamachine draait weer op volle toeren en de psyop van het bondgenootschap maakt onze geesten rijp voor een hete zomer. Niet geheel toevallig, op het moment dat de verschillende NAVO-landen hun onderdanen klaarstomen voor de ‘boots on the ground’ in Oekraïne, meldt het onderzoek dat de ‘sneuvelbereidheid’ van Nederland omhooggaat. En dat wordt gepresenteerd als goed nieuws. Daar waar wij in de afgelopen jaren uitblonken in het ontwijken van onze NAVO-verplichtingen en inmiddels nauwelijks nog een functionerend leger hebben, is maar liefst 49 procent van de Nederlanders bereid om te vechten en te sterven voor het vaderland. En dit terwijl eerdere onderzoeken juist lieten zien dat Nederlanders van alle EU-landen juist de laagste sneuvelbereidheid hadden. Slechts 15 procent was voorheen bereid te vechten voor ons mooie kikkerlandje aan de Noordzee.

Natuurlijk is dit enigszins gecorreleerd aan het feit dat Nederland geen dienstplicht meer kent. In landen waar 18-plussers nog wel verplicht een jaartje onder de wapenen moeten is de sneuvelbereidheid traditiegetrouw veel hoger. Met de afschaffing van de opkomstplicht op 1 mei 1997 hebben Nederlanders geen gevoel meer bij onze krijgsmacht. Je ziet geen militairen meer op straat en de enige keren dat we op televisie Nederlanders in uniform zien is als er weer een schandaal binnen Defensie gemeld wordt. De burgerdoden in Hawija, een dodelijk ongeluk met mortiergranaten in Mali, de chaotische aftocht in Kaboel en de nationale schandvlek van de genocide in Srebrenica. Het treurige resultaat van decennialang socialistisch beleid, uitgevoerd door de VVD en D66, die de betreffende ministersposten bezetten.

Alle landmacht brigades onder Duits commando

Weinig mensen hebben het meegekregen, maar op donderdag 30 maart 2023 om 17.00 uur was er een vlagceremonie in het Beierse Veitshöchheim. In het bijzijn van onze onvolprezen minister van Defensie, Kajsa Ollongren, die bij haar aantreden een jaar eerder het verschil tussen een sergeant en een majoor niet wist, werden alle landmacht brigades onder Duits bevel gebracht. Alleen het Korps Commandotroepen, de eenheid waar ik zelf bij heb gediend en een aantal ondersteunende eenheden ontkwamen aan deze naoorlogse vernedering. De drang van D66 en de VVD om onomkeerbare stappen te zetten om tot een Europees leger te komen won het van realiteitszin en de verplichting om de veiligheid van de Nederlanders centraal te stellen. De soevereiniteit van het Nederlandse leger werd geofferd voor een paar hopeloze globalistische idealen. De young global leaders hebben gedaan wat hen was opgedragen.

Onze oorlog in Oekraïne
Mark Rutte is ondertussen nog hard aan het werk om secretaris-generaal van de NAVO te worden. Na het vernederende ‘kus mijn ring moment’ bij president Erdogan zal hij nu zijn excuses moeten aanbieden aan Victor Orbán voor alle disproportionele kritiek en de respectloze commentaren die Rutte heeft gehad op de minister-president van het soevereine Hongarije. Bovendien heeft Orbán nog een belangrijke eis: dat de NAVO niet zal deelnemen aan militaire operaties tegen Rusland in Oekraïne. Geen boots on the ground, geen escalatie van het conflict, geen Derde Wereldoorlog. Zoals het een verstandig staatman betaamt dus. Een leider die het belang van zijn land vooropstelt. Gelukkig draaien de spindoctors van Rutte op volle toeren en lieten ze hem zelfs pontificaal met een lijnvlucht naar Ankara vliegen, waarbij iedereen moest horen dat onze Mark, premier van de 18^e economie ter wereld, trots zijn eigen vliegticket had betaald. Waar een groot land klein in kan zijn.

De militaire dienstplicht van Mark Rutte

Mark Rutte is geboren in 1967, net als ik. Toen wij beiden 18 jaar werden kregen we een brief dat we gekeurd moesten worden en reisde ik af in de trein naar de Oranje-Nassau Kazerne aan de Sarphatistraat in Amsterdam. Een ontnuchterende ervaring omdat je tientallen jongens ontmoet die allemaal op dezelfde dag geboren zijn en allemaal geconfronteerd worden met het feit dat het leven geen sinecure is. Veiligheid is niet gratis en oorlogen worden niet uitgevochten in de yogastudio, in de volkstuin, of thuis op de bank met een zak wokkels. En uiteraard hoefde je niet meteen in dienst, want als je ging studeren kon je nog even uitstel krijgen en het voordeel was dat je, na voltooiing van een universitaire opleiding, ook officier kon worden.

Een jaar of vijf later bevond ik mij dus opnieuw op een kazerne waar iedereen een schriftelijke test moest doen om te kijken of je geschikt was voor een officiersfunctie. Na die test volgde ook nog een gesprek waarin, zo werd in de wandelgangen gefluisterd, een cruciale vraag gesteld werd die je met ja moest beantwoorden als je officier wilde worden. Jongeman, bent u bereid om te sterven voor Nederland? Ik herinner mij deze vraag nog goed. En uiteraard heb ik de vraag met ja beantwoord. Natuurlijk ben ik bereid om te sterven voor ons prachtige land. Om het leven te laten op het slagveld voor de vrijheid en de toekomst van mijn kinderen. Zodra de Duitsers weer binnenvallen zal ik de eerste zijn die de wapens oppakt en gaat vechten, net als heel veel Nederlanders. Wat mij echter al langere tijd verbaast is dat Mark Rutte zijn militaire diensttijd heeft ontlopen. Daar waar alle gezonde Hollandse jongens anderhalf jaar van hun leven inleverden voor het vaderland, verkoos Rutte het om debatwedstrijdjes te organiseren bij de JOVD.

Achteraf is het nauwelijks te rechtvaardigen dat iemand die zich op zo’n moment in zijn leven zo opportunistisch amoreel heeft opgesteld nu secretaris-generaal zou worden van de grootste militaire macht ter wereld. Des te meer omdat hij geen enkele loyaliteit lijkt te hebben bij het Nederlandse leger. De apotheose hiervan was dat hij, al staande voor een Oekraïense vlag, ‘Slava Ukraini’ scandeerde; een zeer dubieuze kreet uit de Tweede Wereldoorlog. En nu lijkt deze man bereid om niet alleen Russische en Oekraïense jongeren de dood in te jagen op het slagveld, maar ook onze eigen kinderen. De ultieme test voor iemands houding ten opzichte van een oorlog is sinds jaar en dag: ‘bent u bereid uw eigen kinderen te laten sterven voor deze oorlog?’ Het antwoord is bijna altijd nee. Er is bijna geen vader of moeder in Nederland te vinden die de oorlog in Oekraïne zo belangrijk vindt dat zijn of haar nakomelingen daar mogen sneuvelen voor de goede zaak. In de Tweede Kamer heb ik het Mark Rutte tijdens een debat gevraagd. Bij gebrek aan kinderen, maar op de man af. ‘Bent u zelf bereid om te sterven voor Oekraïne?’ Uiteraard kreeg ik geen antwoord, maar het is zonneklaar. De aanstaande secretaris-generaal van de NAVO is niet bereid om zelf te sterven voor Oekraïne maar wel om anderen te laten sterven in deze absurde oorlog, die hij steevast liefkozend ‘onze oorlog’ noemt.

Oekraïense sneuvelbereidheid

Maar Rutte is in goed gezelschap. Er zijn inmiddels meer dan zes miljoen Oekraïners naar Europese landen gevlucht. De grove schatting is dat hiervan zo’n 860.000 dienstplichtige mannen zijn die blijkbaar een hele lage sneuvelbereidheid hebben voor hun eigen land. Net als onze eigen demissionaire oorlogspremier. Laten we hier daarom heel helder over zijn. Als 860.000 jonge Oekraïense mannen niet bereid zijn om te vechten voor hun eigen land en zolang we een oorlogshitsende premier hebben die wél bereid is om anderen een hoge sneuvelbereidheid aan te praten, maar het op het moment suprême liet afweten en militaire dienst weigerde, kan er geen sprake van zijn dat er Nederlandse jongens en meisjes gaan sneuvelen voor een zinloze oorlog in een niet-EU land dat geen lid is van de NAVO. No boots on the ground. In het belang van Nederland!

Nu de oorlogsplannen van de EU en VS in een hogere versnelling raken, is het goed om ons te beseffen wat ons te wachten staat als die oorlog er feitelijk is. Wat gaat er allemaal veranderen in ons dagelijks leven? Wie hebben hier belang bij? Welke politiek-strategische keuzes zitten achter de huidige escalatie? Zit Rusland hierachter, of toch meer het Westen zelf?

Oekraïense vredesplannen waarover deze maand wordt vergaderd

Op 27 mei jongstleden deed de Oekraïense president Zelensky een zoveelste oproep aan het Westen om Rusland tot vredesonderhandelingen te dwingen. Volgens de BBC wordt er deze maand in Zwitserland een vredesoverleg georganiseerd waarbij 90, vooral westerse landen aanwezig zullen zijn die het voorstel van Zelensky voor vrede zullen bespreken. Samengevat zijn de eisen van Kiev: de teruggave van al het binnengevallen gebied inclusief de Krim, herstelbetalingen voor oorlog gerelateerde schade en de oprichting van een speciaal tribunaal om Russische oorlogsmisdaden te vervolgen. Een plan dat Moskou botweg heeft afgewezen.

Tot nu toe was het alleen Oekraïne die opriep tot een volledige Russische terugtrekking. De top in Zwitserland op 15 en 16 juni zou Zelensky zijn laatste kans kunnen zijn om er ook voor zijn bondgenoten een onbespreekbaar punt van te maken, voordat er een verdere escalatie plaatsvindt tussen het Westen en Rusland. Rusland zelf is niet bij de top uitgenodigd en China heeft daarom afgezegd, aldus persbureau Reuters.

Snelle escalatie verwacht of gepland na 16 juni

Vrijwel alle westerse partijen gaan ervanuit dat Rusland niet instemt met het Oekraïense plan en daarom een oorlog met Rusland onvermijdelijk zal zijn. Hongarije doet hier niet aan mee, Orban beweert zelfs dat hij de EU tegen kan houden en dit zal bewijzen tijdens de Europese Parlementsverkiezingen van 6 tot en met 9 juni.

De Times of India publiceerde op 29 mei een toespraak van Vladimir Poetin waarin hij vooral “kleine dichtbevolkte landen in de EU” bedreigt met militaire aanvallen. Nederland voldoet aan deze omschrijving, zeker na het leveren van vierentwintig F-16 vliegtuigen die ook boven Rusland zelf ingezet mogen worden.

Het is dan ook niet vreemd dat de Nederlandse strijdmachten zich op korte termijn op een oorlog tegenover Rusland voorbereiden zoals in dit filmpje is te zien.

Als die oorlog uitbreekt, wellicht al in de tweede helft van dit jaar, wat gaat er dan allemaal veranderen in ons land en binnen de EU?

De ‘positieve’ effecten van een EU-brede oorlog

Vanuit sommige perspectieven kan oorlog gunstig lijken in termen van het creëren van vraag, werkgelegenheid, innovatie en winst voor het bedrijfsleven (vooral wanneer de oorlog in andere landen plaatsvindt).

Volgens het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken verkocht de VS bijna 56 procent meer wapens en munitie in 2023, grotendeels ten gevolge van de oorlog in Oekraïne.

Ook de EU ziet voordelen in een oorlog vanwege de nieuwe perspectieven van haar zieltogende industrie. Onlangs werd een nieuwe industriële politiek verkondigd waarin een zeer ruime plaats wordt ingeruimd voor innovaties en subsidies binnen de Europese defensie-industrie.

Ook heeft de Europese Raad voor de regeerperiode 2024-2029 de militaire productie en het Europese leger als eerste prioriteit benoemd in opvolging van de periode 2019-2024 waarin de realisering van de Green Deal het belangrijkste punt was.

Inflatie escaleert tot hyperinflatie, instorten financiële systeem en verlies van privévermogen

In de meeste gevallen leidt oorlog tot hyperinflatie, wat leidt tot verlies van spaargeld van mensen, toename van de onzekerheid over en verlies van vertrouwen in het financiële systeem. De oorzaken daarvan zijn tekorten in supermarkten en aan benzinepompen door verstoorde aanvoerketens en tekorten door de behoefte van het leger.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog zagen Duitsland en de Verenigde Staten een explosieve stijging van de inflatie vanwege de economie die bijna op volle capaciteit draaide, de hoge overheidsuitgaven en het tekort aan werknemers.

Levensmiddelen en brandstoffen op rantsoen, criminaliteit explodeert

De meeste primaire levensbehoeften worden via een beperkte rantsoenering ‘op de bon’ verstrekt. Daarnaast ontstaat een levendige zwarte markt met ultrahoge prijzen voor wie het kan betalen om buiten de rantsoenering in te kopen. Ook neemt de criminaliteit dramatisch toe door de tekorten. Overvallen op winkels en pompstations, fraude, omkoping en corruptie nemen een vlucht.

Vernietiging van gebouwen en infrastructuur, straatbeeld in steden onherkenbaar

Als een land wordt verwoest door oorlog en de capaciteit om goederen te produceren sterk wordt verminderd, kan dit de omstandigheden van hyperinflatie creëren, omdat regeringen wanhopig geld drukken om te proberen het gebrek aan goederen aan te pakken. Met een verwoeste economie ondervonden Hongarije en Oostenrijk in 1946 bijvoorbeeld de hoogste hyperinflatiecijfers ooit gemeten. In Oekraïne is dagelijks te zien wat dit betekent in het nu.

Exploderen van nationale schuldposities

Tijdens oorlog zien we vaak een snelle stijging van de schulden van de publieke sector. De regering is bereid veel meer te lenen dan normaal, omdat er patriottische steun is voor de oorlogsinspanningen.

Zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog waren zeer kostbaar voor Groot-Brittannië en de VS. In beide gevallen liep de staatsschuld zeer sterk op. In de naoorlogse periode bleven de schulden stijgen als gevolg van de wederopbouw en de oprichting van de verzorgingsstaat.

De huidige Amerikaanse schuldencrisis is al voornamelijk veroorzaakt door de exorbitante militaire uitgaven van de laatste vijf jaar.

Psychologische kosten

Het is moeilijker om de psychologische kosten van oorlog in te schatten; de pijn van de dood, het lijden, de angst en de invaliditeit. Een conflict kan soldaten en burgers voor de rest van hun leven getraumatiseerd achterlaten. De afgelopen jaren is het posttraumatische stresssyndroom op grotere schaal geaccepteerd, maar het is moeilijk om een ​​prijskaartje te hangen aan de negatieve gevolgen van oorlog voor de betrokkenen.

Mijn eigen jeugd was niet de makkelijkste. In gesprekken met mijn ouders werd als verklaring daarvoor aangevoerd dat zij nooit de zelf bijgewoonde executies van vrienden en buren door de Duitsers hadden verwerkt en daardoor wellicht geen optimale ouderrol in hadden kunnen vullen.

Ineenstorten van de munteenheid

Je hoeft maar naar onderstaande grafiek van de waarde van de roebel te kijken om te snappen wat een oorlog doet met (nationale) munten. De euro is al niet veel meer waard tegenover de vroegere gulden en deze zal verder verdampen in een oorlog tegen Rusland.

Ik hoor je denken: het zal zo’n vaart niet lopen met die oorlog tegen Rusland. Bedenk maar eens wat het voor jou en je gezin betekent als slechts de helft van het bovenstaande uitkomt.