Gezondheid
Jacht op huisartsen: ethiek bezwijkt onder bureaucratie
Al vanaf het begin volgt Indepen huisarts Jan Vingerhoets op de voet in zijn strijd tegen de bureaucratie en de volstrekte willekeur van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ). Terwijl de IGJ de andere kant opkijkt bij het dagelijkse off label gebruik van vele medicijnen (dat is namelijk de realiteit) openden zij tijdens de coronacrisis de jacht op huisartsen die het goedkope en uiterst veilige ivermectine voorschreven. Tegelijkertijd werd remdesivir, eveneens off label toegepast, wél toegestaan.
In de zoveelste rechtszitting heeft Jan Vingerhoets een krachtig verweer gehouden bij de Meervoudige Kamer van de rechtbank in Breda op 25 april 2024. Met alle door Jan Vingerhoets met ivermectine behandelde patiënten gaat het uitstekend, een vraag die tot op heden nog altijd niet door de rechtbank of de IGJ is gesteld. Er zijn ook mensen die niet meer aan ivermectine konden komen omdat artsen dit niet meer durfden voor te schrijven door de jacht van de IGJ en Hugo de Jonge persoonlijk, terwijl dat volledig binnen de bevoegdheden van de huisarts viel. Welke drijfveren hebben een hoofdrol gespeeld bij de jacht op artsen die ivermectine voorschreven? Ethiek in ieder geval niet. Was het bureaucratie of waren er nog andere drijfveren?
De originele tekst van het verweerschrift is hier te vinden.
Verweerschrift huisarts Jan Vingerhoets voor de meervoudige kamer van de rechtbank in Breda, 25 april 2024
“Geachte rechters,
Ik zou mijn betoog willen beginnen met de volgende vraag aan u:
Wat voor dokter zou u zelf aan uw bed willen als u zelf ziek was? Iemand die in u vooral een juridisch risico ziet, die strikt de regeltjes volgt en die u, uit angst voor boetes en gedoe, desnoods letterlijk laat stikken?
Of liever een echte, menselijke dokter, die u in de eerste plaats ziet als mens in nood en vanuit medemenselijkheid alles op alles zet om u te helpen?
We praten hier over de exacte interpretatie van een wetsartikel. Over juridisch gesteggel op de vierkante nanometer. Maar misschien zou het eens wat meer moeten gaan over ethiek, over compassie, over medemenselijkheid.
Ik sta hier voor de rechtbank omdat ik mij bij een aantal voorschriften voor ivermectine niet zou hebben gehouden aan de richtlijnen. Richtlijnen zijn lijnen waarlangs men zijn beleid kan richten. Het zijn geen rode lijnen die onder geen enkele omstandigheid overschreden mogen worden.
Juist daarom heeft de Hoge Raad al jaren geleden geoordeeld dat een arts zo nodig van de richtlijnen mag en soms zelfs moet afwijken als hij dat in een specifiek geval in het belang van de patiënt acht.
Regels onnadenkend toepassen houdt in dat je je eigen verantwoordelijkheid inruilt voor handelen gericht op een standaard situatie. Maar als ik een patiënt behandel, dan zie ik geen standaard patiënt, maar een uniek mens.
De inspectie verwijt mij dat ik in een aantal gevallen het middel ivermectine off label heb voorgeschreven.
Gesuggereerd wordt dat dit ongebruikelijk is, maar niets is minder waar: de realiteit is dat maar liefst de helft van de in Nederland voorgeschreven recepten off label medicatie betreft, zoals de minister zelf in antwoord op Kamervragen heeft toegegeven.
Ik noem bijvoorbeeld het middel quetiapine, dat zeer veelvuldig als slaapmiddel wordt voorgeschreven maar ernstige bijwerkingen kan hebben en de richtlijnen wordt afgeraden.
Ik noem ook het middel remdesivir, waarmee mensen met COVID-19 wel mochten worden behandeld. Het was een nieuw middel waarmee geen ervaring was en dat risico’s met zich meebracht. Op de dag dat de WHO in haar rapport het gebruik van dit middel expliciet afraadde, reageerden ambtenaren bij WVS, en ik citeer: “het is aan de arts om te bepalen hoe medicijnen worden gebruikt”.
Dat is wel heel wrang, want dat is precies wat wij als aangeklaagde artsen deden.
Als voorbeeld van off label voorschriften mogen de coronavaccins niet onvermeld blijven, waarvan de EMA schriftelijk bevestigde dat zij niet zijn geregistreerd voor het voorkómen van besmetting. Toch werden ze, nota bene door de toenmalige minister, gepromoot met de slogan ‘je doet het voor een ander’.
‘Follow the science’ werd ons voorgehouden. Maar hier werd de wetenschap niet gevolgd, maar juist met voeten getreden. Want de minister wist heel goed dat hij loog zoals expliciet bleek uit een mail van 9 december 2020 die via Woo-verzoeken openbaar geworden is.
Als iemand zich hier voor de rechtbank zou moeten verantwoorden dan zou het een liegende minister moeten zijn, en niet een groep integere artsen die geen enkel ander doel hadden dan hun patiënten te helpen. Het is de wereld op zijn kop.
En wat te denken van het middel Ozempic, geregistreerd voor diabetes, maar off label voorgeschreven voor gewichtsreductie op een zodanig grote schaal dat er een tekort ontstond voor diabetespatiënten. Voor dit middel wordt zelfs onverholen publieksreclame gemaakt. Nooit trad de inspectie op tegen het off label gebruik van deze middelen of van welk ander middel dan ook. Maar bij het onschuldige ivermectine stond zij ineens op haar achterste benen. Dat is medisch gezien volstrekt niet uit te leggen.
Met rechtszekerheid of rechtsgelijkheid heeft dit alles natuurlijk niets, maar dan ook niets te maken. En ik vraag u: Is dit recht? Nee, natuurlijk niet, dit is zo krom als een hoepel.
Edelachtbare rechters, de voorbeelden die ik zojuist noemde betreffen stuk voor stuk off label gebruik en in het geval van de prikken betreft het zelfs off label gebruik dat van overheidswege met aan dwang grenzende drang is gepromoot en opgedrongen. Onze minister suggereerde zelfs dat je zonder vaccin geen recht had op een ic-bed, want de zorg stond onder druk.
Ondertussen werden integere dokters beboet, artsen die de zorg juist ontlastten en die ic-opnames voorkwamen. Die geen ander doel nastreefden dan hun patiënten te helpen met middelen waarvan het veiligheidsprofiel volstrekt niet ter discussie staat.
De inspectie heeft ons het hemd van het lijf gevraagd, maar één vraag werd nooit gesteld en dat is de vraag: “hoe ging het nu eigenlijk met de patiënten die jullie hebben behandeld?” Daarvoor heeft de inspectie tot op de dag van vandaag geen enkele belangstelling getoond, maar ik geef u toch het antwoord: al onze patiënten zijn genezen. En toch sta ik hier terecht. Waarom? Omdat ik mijn morele kompas niet te grabbel wenste te gooien. De artsen die dit deden handelden niet uit eigenbelang. Nee, juist wij waren degenen die het écht ‘voor een ander’ deden.
Ik sta terecht voor het gebruik van een middel dat door de WHO is betiteld als een van de veiligste geneesmiddelen ter wereld. Een middel waarmee een enorme ervaring is van miljarden doses over een periode van tientallen jaren.
We wisten dát het werkte, we wisten zelfs hóe het werkte en dat het veilig was. Wie een arts zonder inhoudelijke reden verbiedt om een dergelijk middel aan zijn zieke patiënt te geven vraagt van die dokter echt het onmogelijke.
Door het handelen van de inspectie werd ik dan ook geplaatst in een conflict van plichten: zou ik de wet volgen, dan liet ik de zieke in de steek. Zou ik de zieke helpen, dan dreigde vervolging. Maar ik heb een eed afgelegd en dat is bepaald geen loze belofte geweest. Als ik gedwongen word om te kiezen, dan kies ik voor het belang van de patiënt.
Dokters die het waagden om voor hun patiënt te kiezen werden in het openbaar als kwakzalvers afgeschilderd door politici die hiermee een ultiem brevet van onbenul afgaven. Wat is er toch in de politiek gevaren? Welnu, daar wil ik wel iets over zeggen.
Recent is een rapport uitgebracht over het functioneren van de overheid in de afgelopen decennia. Onderzocht werd hoe vele jarenlang omgegaan werd met goedbedoelende mensen van wie op vaak zeer dubieuze gronden werd vermoed dat ze regels hadden overtreden. Het vernietigende rapport droeg een treffende titel: ’Blind voor mens en recht’. Het zal je maar gezegd worden. Dit rapport schetst een verbijsterend beeld van een overheid die elk gevoel van menselijkheid verloren is. Het ergste is, zo stelt de commissie, dat zij niet lijkt te leren. Ik citeer: “het kan zo weer gebeuren”.
Waarvan acte. Het gebeurt weer, en wel hier en nu. We zijn er op dit moment getuige van. Ditmaal worden integere artsen bewust geslachtofferd. Het is meer dan duidelijk dat de minister, en met hem de inspectie die zich kritiekloos liet aansturen, ook hier blind was voor mens en recht.
Het gaat hier om artsen die ondanks alle druk, hun verantwoordelijkheid niet inruilden voor rigide en onnadenkend handelen. Artsen die in tegenstelling tot de overheid níet blind waren voor de mens achter de patiënt. Van een arts mag niet, mag nooit verwacht worden dat hij zijn patiënt in de steek laat. Wij deden dan ook het enige wat een arts onder die omstandigheden kon doen: wij hielpen onze patiënten.
Nooit zullen weten hoeveel mensen onnodig zijn gestorven door de niet onderbouwde dreigingen van de minister, maar ik vrees dat het er velen zijn. Na de vorige zitting kreeg ik duizenden kaarten en brieven met steunbetuigingen. Daaronder ook een van een moeder van een nog jonge man die zijn leven in dienst van het land had gesteld en COVID-19 kreeg. Hij had heel graag een behandeling met ivermectine willen hebben maar het werd hem geweigerd. Hij heeft het helaas niet overleefd.
Zijn moeder stuurde mij een hartverscheurende brief waarin zij schrijft en ik citeer: “Ik heb wanhopig geprobeerd om het middel voorgeschreven te krijgen maar er was geen arts die het aandurfde uit angst voor de inspectie. Had ik toen maar geweten dat ik via u ivermectine had kunnen krijgen. Misschien had mijn kind dan nu nog geleefd.” Deze moeder, geachte rechters, is hier in de zaal aanwezig.
Wat het effect geweest zou zijn weten we niet. Maar dat haar zoon de kans niet eens kreeg om deze veilige behandeling te proberen is wat mij betreft onvergeeflijk. Ziedaar wat de inspectie teweeggebracht heeft met deze volstrekt niet onderbouwde actie. En ik vraag u tot slot nogmaals:
Wat voor dokter zou u zelf aan uw bed willen als u zelf ernstig ziek was? Een arts die u uit angst en lafheid liever letterlijk laat stikken dan buiten de lijntjes te kleuren?
Of een echte menselijke dokter, die vanuit zijn professionaliteit en medemenselijkheid alles op alles zet om u te helpen?
Geachte rechters, ik behoor tot de laatste categorie. Ik heb gehandeld uit oprechte compassie, zonder enig ander motief. Daar sta ik nog steeds volledig achter en wel met een loepzuiver geweten.
Als de wet zó onduidelijk is dat zelfs rechtsgeleerden daarover van mening verschillen, dan ben ik er snel uit: ik kies voor het belang van mijn patiënt.
Dan geldt voor mij de Wet van de medemenselijkheid.
Een boete zou begrijpelijk zijn als ik een patiënt in steek gelaten zou hebben. Dat is precies wat de inspectie van mij vroeg: om mijn patiënten een mogelijk effectieve behandeling te onthouden. Maar gezien de goede effecten van dit middel kon ik dat
onmogelijk verantwoorden.
Als uw rechtbank toch van mening is mij te moeten beboeten omdat ik mijn geweten volgde en mijn patiënten geholpen heb zoals elke dokter dat zou moeten doen dan zeg ik u, vrij naar een befaamd theoloog:
“Hier sta ik. Ik kan niet anders.”
Burgers en artsen protesteren al jaren tegen de duizenden windturbines die het Nederlandse vasteland bedekken onder een alsmaar dikkere deken van windturbinelawaai. Tevergeefs. De overheid en het RIVM weigeren de zorgen serieus te nemen. De spanning is nu zo hoog opgelopen dat kritische artsen een Woo-verzoek hebben ingediend bij het RIVM. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) heeft dat verzoek afgewezen. Inwilliging zou ‘het functioneren van de staat’ in gevaar brengen.
Het weigeren van het Woo-verzoek is een recente zet in een steekspel tussen artsen en overheid dat al begon in 2021. In dat jaar analyseerde oud-huisarts en epidemioloog Dick Bijl voor de artsengroep WindWiki de RIVM-rapporten over de gezondheidsgevolgen van het lawaai van windturbines.
Lawaai is lang niet het enige gezondheidsaspect van windturbines, maar het is op dit moment wel het beste bestudeerde gezondheidsaspect. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) kan continue blootstelling aan omgevingslawaai niet alleen stress en slaapproblemen veroorzaken, maar op langere termijn ook de kans verhogen op hart- en vaatziekten, depressie, angststoornissen, cognitieve problemen en hormonale afwijkingen. Dat geldt uiteraard ook voor het lawaai van windturbines.
Ruime lawaainorm
In buurlanden hanteren overheden om die redenen strikte regels voor de afstand tussen huizen en windturbines. Nederland doet dat niet. De Nederlandse overheden kijken naar de gemiddelde hoeveelheid lawaai die turbines voor omwonenden produceren. Als de gemiddelde belasting buiten de woning niet hoger is dan 47 decibel, is er volgens het RIVM en dus ook de Rijksoverheid geen sprake van noemenswaardige schade van de gezondheid.
Die norm is discutabel, blijkt uit het voor WindWiki en door Bijl opgestelde rapport. In 2009 stelde het RIVM in een rapport de norm nog op 40 decibel. Na 2009 werd weliswaar steeds duidelijker dat continue blootstelling aan lawaai de gezondheid beschadigt, maar groeide onder progressieve Nederlandse bestuurders ook het enthousiasme over de energietransitie en windturbines. In latere rapporten schoof het instituut de lawaainorm omhoog naar 47 decibel.
Energieproductie
Bij een bovengrens voor windturbinelawaai van 40 decibel kunnen windturbines op het Nederlandse vasteland ongeveer 7.000 megawatt aan stroom produceren. Voor een hogere productie zijn meer turbines nodig, maar daarvoor is dan geen plaats. Als de lawaainorm nu 45 decibel zou zijn, kon die energieproductie omhoog naar 25.000 megawatt, aldus het RIVM.
Bij een norm van 40 decibel waren er volgens het RIVM in 2009 al zo’n 1500 Nederlanders die horendol werden van het windturbinelawaai. Op basis van die cijfers zouden dat er anno 2025, nu steeds grotere windturbineparken steeds dichter bij steden en dorpen verrijzen, exponentieel veel meer moeten zijn.
Toch trekt het RIVM in latere rapporten die conclusie niet. Het instituut toont een steeds meer toleranter houding ten opzichte van windturbinelawaai. Tegelijkertijd is na 2009 de wetenschappelijke kwaliteit van de RIVM-documenten achteruit gehold, constateerde Dick Bijl in zijn WindWiki-rapport.
Slecht onderzoek
In Oost-Europese landen publiceerden onderzoekers studies waaruit bleek dat windturbines de gezondheid van omwonenden beschadigden, maar het RIVM liet die studies weg uit zijn analyses. Aan de andere kant nam het RIVM in zijn analyses wél geruststellende onderzoeksresultaten op, die waren gepresenteerd tijdens een congres maar niet peer-reviewed waren, of met uitkomsten van slordig opgezette studies die waren betaald door overheden die meer windturbines wilden bouwen.
Het RIVM gebruikte zelfs onderzoek dat was betaald door de windturbine-industrie. Volgens zulke gesponsorde studies produceren grote windturbines niet meer lawaai dan kleine. Mede op basis van die documenten heeft de gemeente Amsterdam besloten dat er een op een afstand van enkele honderden meters van woonhuizen een half dozijn megaturbines mogen komen.
Wat in Amsterdam speelt, speelt op tientallen andere plaatsen in Nederland, tot ontsteltenis van omwonenden. Ze slaan de handen ineen en proberen, soms in samenwerking met bezorgde artsen, de lokale overheid op andere gedachten te brengen.
Die protesten zijn kansloos. Overal liggen de rapporten van het RIVM bij wijze van spreken als bijbel op tafel. Daardoor is elke poging om de bouw van windturbines te voorkomen al bij voorbaat verloren.
Mede om die reden proberen artsen, verenigd in groepen als WindWiki, met het RIVM in gesprek te komen over de manier waarop dat instituut de effecten op de gezondheid afdoet. In zijn rapport voor WindWiki concludeerde Dick Bijl al dat het onderzoek van het RIVM niet deugde en dus kon beweren dat het lawaai van windturbines onschadelijk is. “Er is dringend behoefte aan goed wetenschappelijk onderzoek, uitgevoerd door onafhankelijke onderzoekers die geen belang hebben bij de uitkomsten daarvan”, aldus het rapport.
Een harde conclusie, waarop het RIVM verbolgen heeft gereageerd. Volgens het instituut had Bijl de RIVM-documenten niet goed begrepen. Ook nam het RIVM Bijl kwalijk dat hij zijn rapport had gepubliceerd op het web, waar iedereen het kon lezen. Het RIVM had zijn windturbineonderzoek ook gepubliceerd in een wetenschappelijk tijdschrift – en wie daarop iets had aan te merken, kon ook een brief sturen naar dat tijdschrift. Wel bracht het RIVM een paar nietszeggende tekstwijzigingen aan in officiële documenten.
‘Gevaar voor het functioneren van de staat’
Na de weigering van het RIVM om de rapporten en richtlijnen te herzien, informeerde het artsencollectief het kabinet en de Tweede Kamer over de manco’s in de windturbinedocumenten van het RIVM. Ondertussen dienden de artsen een klacht in – eerst bij het RIVM, later bij Landelijk Orgaan Wetenschappelijke Integriteit – over de manier waarop het RIVM in zijn windturbinedocumenten de wetenschappelijke literatuur vertekent. Die procedures lopen nog.
Ondertussen kregen de indieners van deze klachten aanwijzingen dat een vertrouwenspersoon die hun klacht moest afhandelen vertrouwelijke informatie naar derde partijen heeft gelekt. Daarom dienden ze een Woo-verzoek in om stukken boven water te krijgen die duidelijk moesten maken wat er precies is gebeurd.
Het RIVM en het ministerie van VWS weigerden echter op dit verzoek in te gaan. Vrijgave van de gevraagde informatie zou een ‘gevaar voor het functioneren van de staat’ opleveren. Dat is waarschijnlijk overdreven. Meer voor de hand ligt dat het RIVM gewoon bang is.
In de Tweede Kamer en in de regeringscoalitie groeien de zorgen over windturbines, die in Nederland dichter bij woningen worden gebouwd dan in omringende landen is toegestaan. Ook als de energietransitie niet mislukt, zal uiteindelijk boven water komen hoe schadelijk windturbines zijn – en zal de overheid er een groot aantal ervan moeten afbreken. Dat zal ingrijpende gevolgen hebben voor de schatkist. En natuurlijk ook voor het RIVM.
Ieder jaar gaan de zorgpremies schrikbarend omhoog. Dat is niet alleen om de stijgende zorgkosten te dekken. Ook om de steeds verder toenemende fraude en corruptie in de zorg te ‘betalen’ aangezien ons justitieel apparaat te weinig capaciteit zegt te hebben om boeven te vangen. Om hoeveel geld het gaat en welke sectoren binnen de zorg vooral betrokken zijn, lees je in dit artikel.
10 miljard euro verdwijnt jaarlijks in de zakken van fraudeurs
Terwijl de zorgsector kampt met grote tekorten, verdwijnt er ieder jaar tien miljard euro in de portemonnee van fraudeurs. Dat is 10 procent van alle jaarlijkse uitgaven aan zorg.
Telegraafjournalist Renate Curfs zegt in dit artikel: “Volgens deskundigen gaat het om steeds meer zware criminelen die in de zorg terechtkomen. Er zijn steeds vaker professionele netwerken die frauderen, waarbij de bedragen kunnen oplopen tot miljoenen euro’s per zaak.”
“Wat mij vooral is opgevallen is hoe machteloos zorgverzekeraars eigenlijk zijn”, zegt Curfs. “Zorgverzekeraars hebben erg weinig opsporingsbevoegdheden. Ze kunnen bijvoorbeeld niet iemand dwingen om mee te werken aan een onderzoek.” Dat kan alleen het Openbaar Ministerie en die lijkt weinig aan deze vorm van criminaliteit te (kunnen) doen.
Het Openbaar Ministerie (OM) zegt dat er steeds meer criminele netwerken in de zorg actief zijn. Het zou gaan om criminelen die zich eerder schuldig hebben gemaakt aan zaken als plofkraken, drugshandel en geweld.
Het zijn onder andere gemeenten en verzekeraars die de zorgcontracten afsluiten. Regelmatig sluit één gemeente met honderden bedrijven contracten af terwijl er niet of nauwelijks controle is. Door het ontbreken van controle bij de poort (zorgverzekeraars en/of gemeenten) kan het zo fout lopen, aldus het OM.
Het OM meent dat het momenteel ‘aan de achterkant blijft dweilen’.
De vraag hierbij is uiteraard waar de verantwoordelijkheid voor criminaliteitsbestrijding ligt; het OM of bij gemeenten en verzekeraars?
Het OM kan slechts 1,6 procent van alle fraude achterhalen
Er zijn honderden frauderende zorgbedrijven in Nederland. Volgens dit NPO-artikel zijn zo’n 75 daarvan jaarlijks schuldig aan miljoenenfraudes per bedrijf. Daarvan kan het OM er slechts 20 per jaar aan. Die opsporing is ook nog verminderd in de loop van de jaren. “Een paar jaar geleden werd er nog 80 miljoen euro aan zorgfraude opgespoord, in 2024 was dat nog maar 16 miljoen”, aldus NPO. Dus slechts 1,6 procent van alle jaarlijkse fraude wordt opgespoord. Bizar!
In welke sectoren van de zorg komt de meeste fraude voor?
Fraude in de thuiszorg
Thuiszorg staat al jaren eenzaam bovenaan op de ladder van frauderende sectoren in de zorg. In een artikel van Zorgvisie uit 2008 staat: “ De FIOD heeft beslag laten leggen op de villa van Bart V., oud-topman van thuiszorgorganisatie Icare. Hij wordt verdacht van een miljoenenfraude.”
In hetzelfde jaar – 2008 – werden de bestuurders van islamitische thuisorganisatie UenZo opgepakt. Vier bestuurders werden aangehouden op verdenking van miljoenenfraude met pgb’s en zorg in natura.
Justitie heeft zeven jaar onderzoek gedaan naar de vermeende fraude bij UenZo. Volgens justitie was in een aantal gevallen gedeclareerd zonder dat er zorg was geleverd. Dat bleek echter fout. Na die zeven jaar bleek justitie er volkomen naast te zitten, na jarenlang zinloos werk te hebben verricht. In 2015 volgde vrijspraak door de rechtbank Rotterdam.
Maar de lijst van thuiszorg fraude is lang en omvat zaken als fraude in de wijkverpleging en fraude bij terminale patiënten.
Fraude in de jeugdzorg
Nog een categorie waar veel sprake is van zwendel en bedrog, betreft de kwetsbare groep van jeugdigen.
Karakter – een grote organisatie voor kinder- en jeugdpsychiatrie – is in opspraak geraakt na beschuldigingen van een angstcultuur en fraude met declaraties. Die kwamen in 2024 naar buiten via Follow the Money. Zo zou de organisatie niet geleverde zorg declareren, te hoge tarieven hanteren en zorg dubbel declareren. De organisatie zelf distantieert zich van de aantijgingen. Het OM heeft nog steeds geen actie ondernomen.
Volgens dit artikel van de Jeugdautoriteit wordt er jaarlijks voor ongeveer 500 miljoen euro gefraudeerd alleen al in de jeugdzorg.
Pgb-fraude
Ook populair, maar meestal beperkt tot kleinere criminele vergrijpen, is fraude met persoonsgebonden budgetten (pgb’s). Er is sprake van fraude als een budgethouder, zorgaanbieder of een derde (opzettelijk) regels overtreedt om er zelf (financieel) beter van te worden. Een paar voorbeelden:
- Het opstellen van valse zorgovereenkomsten.
- Het declareren van zorg die niet is geleverd.
- Het declareren van zorg die niet kan worden aangemerkt als langdurige zorg.
- Meer zorg declareren dan wordt gegeven.
Fraude bij zorgopleidingen
In de zorgsector wordt ook gefraudeerd met diploma’s. Zorgaanbieders incasseren geld met ongekwalificeerd personeel en er zijn serieuze fraudenetwerken ontstaan, aldus dit recente NOS-artikel.
“Jaarlijks gaat er zo’n drie miljard euro naar bemiddelaars, recruiters, uitzend- en detacheringsbureaus die actief zijn in de zorg. Een deel daarvan accepteert van de zorgmedewerkers (zzp’ers) die zij uitzenden vervalste diploma’s, ID’s en VOG’s of helpt daar zelfs bij. Deze criminele zzp’ers worden gelinkt aan heling, cybercrime, diefstal, plofkraken, handel in hard- en softdrugs, gewelds- en vermogensdelicten, oplichting, straatroof, en overvallen.”
Ze werken via de bemiddelingsbureaus vaak in de ondersteuning en begeleiding van gehandicapten en cliënten in de GGZ, thuiszorg en jeugdzorg.
Die onaardige ‘verpleegkundige’ in een GGZ-instelling – met gebruik van een gefalsificeerde opleiding – kan dus zomaar een eerdere carrière als oplichter, straatrover of geweldpleger hebben doorlopen.
Een raadsel waarom het OM zo inefficiënt is bij de opsporing
Zorgfraude is zo’n beetje de grootste jaarlijkse fraudepost op de Rijksbegroting, toch weet het OM slechts 1,6 procent van de gefraudeerde 10 miljard euro per jaar op te sporen. Als excuus daarvoor lees je in bovengenoemde artikelen:
- Te weinig capaciteit bij het OM.
- Zorg vragende gemeenten zijn te weinig kritisch.
- Zorgverzekeraars zijn te weinig kritisch.
Ons lijken alle genoemde verklaringen onacceptabel als je hier leest hoe makkelijk fraudeurs opgespoord kunnen worden.
Alle zorgbedrijven zijn verplicht hun jaarcijfers openbaar te maken via deze website van het ministerie van VWS. Kenmerkend voor de zorg is dat er doorgaans per jaar maximaal 3 procent winst gemaakt wordt.
Een zorgbedrijf dat meer dan 10 procent winst boekt, is een indicator dat er sprake is van frauduleuze praktijken, aldus dit NOS-artikel. Met dit uitgangspunt wist al in 2019 platform Pointer 85 zorgbedrijven te identificeren die in de categorie ‘potentieel frauduleus’ vallen.
Het OM doet hier echter nauwelijks iets mee met als gevolg dat onze ziektekostenpremies ieder jaar maar blijven stijgen….
Wanneer krijgen we een regering die eens doorpakt?
Op 12 maart 2025 maakte de Raad van State vier uitspraken bekend inzake het off-label voorschrijven van medicatie voor COVID-19. De boetes die uitgedeeld zijn aan enkele artsen worden gehandhaafd omdat volgens de rechters de protocollen van het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) 100 procent leidend en bepalend zijn; afwijking van deze protocollen is dus vanaf heden voor elk ziektebeeld altijd beboetbaar! Hierdoor wordt iedere Nederlandse huisarts verplicht zich aan de richtlijnen van de NHG te houden, zelfs als hij of zij geen lid is van het genootschap! Alles wat de NHG voorschrijft is leidend en iedereen die daarvan afwijkt is in overtreding met de geneesmiddelenwet volgens de Raad van State.
Dat dit vergaande gevolgen heeft zullen de rechters van de Raad van State niet begrijpen omdat ze geen arts zijn, maar het maakt wel duidelijk dat een genootschap als het NHG enorm veel macht krijgt toegewezen door rechters met tunnelvisie. In elke huisartsenpraktijk en in elk ziekenhuis in Nederland worden namelijk dagelijks duizenden off-label geneesmiddelen ingezet op basis van internationale standaarden en wetenschap maar die vaak wel expliciet in tegenspraak zijn met een genootschap als het NHG.
Enkele voorbeelden:
- Alle huisartsen die quetiapine (Seroquel) 25 mg, de anti-piekerpil, voorschrijven of voorgeschreven hebben zijn in overtreding van de geneesmiddelenwet omdat het NHG in zijn protocollen negatief adviseert om dit middel in te zetten bij slaapstoornissen.
- Datzelfde geldt voor off-label recepten van mirtazapine, melatonine, en amitriptyline bij slaapstoornissen. Iedereen die dat wel eens heeft voorgeschreven is in overtreding van de geneesmiddelenwet want het NHG adviseert negatief omdat de werking in hun ogen niet voldoende wetenschappelijk is aangetoond.
- Stel je hebt spierkrampen in de nacht dan is het adviseren of voorschrijven van magnesiumzouten ook een overtreding van de geneesmiddelenwet want het NHG zegt dat dat niet werkt. Hetzelfde geldt voor 0,5 mg clonazepam (Rivotril) bij dezelfde klacht: ook dat werkt niet volgens het NHG. Als je dat toch voorschrijft dan overtreed je dus de wet terwijl het ontzettend effectief is.
De eed van Hipocrates die iedere arts aflegt wordt dus nu door een paar rechters in een pand in Den Haag overruled, het is onbegrijpelijk dat deze beroepsgroepen dat laten gebeuren, zowel de rechters als de artsen.
Hieronder de uitspraken:
https://www.raadvanstate.nl/uitspraken/@149032/202305309-1-a3/
Katharina Deutsch:
https://www.raadvanstate.nl/uitspraken/@149040/202401563-1-a3/
Niek Rogger:
https://www.raadvanstate.nl/uitspraken/@149036/202402243-1-a3/
Alexander van Walraven:
https://www.raadvanstate.nl/uitspraken/@149034/202402431-1-a3/
De dubieuze rol van Yeşilgöz in het immigratiedebat
VVD-leider Dilan Yeşilgöz gooide op 9 juni 2025 wederom de deur dicht voor Wilders: ‘Eén derde van de VVD-kiezers is...
NAVO en leger krijgen de macht over ons land
We schrijven maandelijks over de macht die de Europese Commissie via nieuwe EU-wetgeving direct over onze landelijke politiek uitoefent. Die...
De donkere kant van het WEF, ECB en hun leiders
Begin april dit jaar nam Klaus Schwab onverwacht afscheid van ‘zijn’ WEF. Enkele dagen later werd bekend dat Schwab wordt...
Peiling Ipsos: ondernemers somberder dan eerder over economie
Onderzoeksbureau Ipsos I&O voert periodiek peilingen uit bij Nederlandse ondernemers. Daar werk ik ook aan mee. De meest recente peiling...
Femke Halsema: De aanstaande val van een wereldvreemde burgemeester
Terwijl ons land langzaam richting de afgrond glijdt, vergeten we bijna dat de clowneske lokale kliek wellicht meer schade toebrengt...
Chemicus Ferdinand Meeus uit felle kritiek op klimaatbeleid
In deze aflevering van Indepen Nieuws praten we met Ferdinand Meeus. Meeus is een Belgische chemicus met een doctoraat in...
28 miljard klimaatgeld in rook op gegaan
Zoals u weet streven zichzelf serieus noemende partijen naar een temperatuurdaling van de aarde van een nog altijd serieus te...
Val kabinet onthult: Brussel en NAVO aan het roer in Den Haag
Op 3 juni 2025 viel het ‘nieuwe’ kabinet. Reeds binnen het eerste jaar van zijn prille bestaan. De officiële lezing...
De schurende geschiedenis van seksuele hervorming en kindveiligheid
De christelijke organisatie Civitas Christiana mag niet meer zeggen dat Rutgers, de architect van de Lentekriebels, schoolkinderen met sekslessen wil...
De EU en haar lidstaten schenden op grove wijze de privacy wetgeving
De Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) is een van de strengste privacywetten ter wereld en geldt voor alle lidstaten van de...
-
Politiek4 dagen geledenNAVO en leger krijgen de macht over ons land
-
Politiek2 weken geleden
Val kabinet onthult: Brussel en NAVO aan het roer in Den Haag
-
Column7 dagen geleden
Femke Halsema: De aanstaande val van een wereldvreemde burgemeester
-
Klimaat1 week geleden
Chemicus Ferdinand Meeus uit felle kritiek op klimaatbeleid
-
Column1 week geleden
28 miljard klimaatgeld in rook op gegaan
-
Politiek5 dagen geleden
De donkere kant van het WEF, ECB en hun leiders
-
Politiek3 dagen geleden
De dubieuze rol van Yeşilgöz in het immigratiedebat
-
Opinie2 weken geleden
De schurende geschiedenis van seksuele hervorming en kindveiligheid
Floor van Asten
1 mei 2024 in 12:58
Wat een fantastische rede en zeer terecht en vanuit een zuiver hart!
Eerlijkheid is onmiskenbaar gesteld tegenover huichelachtig gedrag van de overheid.
Het is een getuigenis van onbegrijpelijk handelen van overheidswege.
Wat zijn de ware bedoelingen hierachter, komen we er ooit achter?
Je staat voor en achter je patient en zo’n arts is mijn arts! Lof!
RykSR
1 mei 2024 in 20:24
Niek Rogger was mijn arts, hij werd in maart vrijgesproken en hoefde de boete niet te betalen. Hugo de Jonge werd berispt.
Sinds corona is de overheid mijn aartsvijand en zal dat voorlopig ook blijven.
Ruud Jong
3 mei 2024 in 20:21
Beste dokter,
Fantastisch betoog. Ik hoop dat u wordt vrijgesproken en geen boete hoeft te betalen. De overheid had voor de rechter moeten staan want zij hebben de coronacrisis niet goed aangepakt, ze hebben mensen gedwongen tot het nemen van vaccinaties die toen nog experimenteel waren. Het ga u goed!
Saskia Smolders-Stel
5 mei 2024 in 11:34
Fantastisch dat er nog écht integere mensen zijn die de moed hebben om bij hun eigen standpunten te blijven en er naar te handelen. Zelf kan ik mij al sinds die covid periode al erg vinden in het gedachtengoed van Jan Vingerhoets.
Heb het volste vertrouwen in een positieve uitkomst, wbt deze zaak, maar er gaat nog veel de doofpot in!!
Ook ben ik het eens met zijn eind conclusie.
Het “ vaccin” kon alleen maar ingevoerd als er niets anders zou zijn! En dat vaccin dat moest er komen!!
Het waarom hiervoor…. Laten we zeggen dat de meningen hierover verdeeld zijn?!?
Valt mij wel op dat er nog steeds veel meer mensen ziek worden en als ze het al waren zieker en mede hierdoor écht wel eerder overlijden! De ouderen onder ons worden versneld ouder. Zit zelf in de zorg en zie veel veranderingen bij mensen die geïnjecteerd zijn. Ook collega’s die steeds vaker ziek zijn!!
Het moet een grote doofpot zijn die ze bij de overheid hebben!!
Jan en de andere artsen dank dat jullie toch ons een spiegel voorhouden waardoor we de dingen blijven zien zoals het is! En die zijn hard nodig in deze rare wereld!
Paul Gebbink
1 mei 2024 in 13:53
Wat een geweldig verweer van U.Super trots dat mensen zoals U hun hart en verstand blijven volgen.
Ik zal niet vergeten wat U gedaan heeft voor uw patiënten.
Met respect
Wilhelmus
1 mei 2024 in 16:41
Beste Jan, wat een prachtig, ontroerend en onontkoombaar betoog. En wat een zegen dat er artsen zíjn geweest zoals jij, die hun moraliteit behouden hebben en geweigerd hebben om de belangen van hun patiënten op te offeren aan de kwaadaardigheid van de Macht.
Tigron
1 mei 2024 in 18:01
Fantastisch.
Alle respect voor deze arts en de anderen die eveneens hun hart volgden.
John
5 mei 2024 in 10:04
Geachte heer Vingerhoets
Wat een prachtig en menselijk verweer heeft u hier opgeschreven.
We leven momenteel in een tijd dat een kleine vermogende groep de wereld naar zijn hand probeert te zetten ( heel simpel gezegt)
En in uw geval op medisch gebied de mensheid onderdrukt om zich te laten injecteren met een experimenteel middel tegen cofid.
Het is een grof schandaal dat integere mensen zoals u die de mensheid op eerlijke wijze proberen bij te staan, zo behandeld worden door een corrupt systeem.
Één ding is zeker…..U kunt elke avond met een gerust geweten in de spiegel kijken en gaan slapen.
Mensen zoals u zijn een zegen voor deze maatschappij.
Ik dank u voor uw eerlijkheid en strijdbaarheid.
RESPECT
JB.
Ton Zasada
1 mei 2024 in 19:56
Beste collega,
Een schitterend betoog maar vooral een moreel juist antwoord op de integriteit toets die aan de rechters wordt voorgelegd. Aan rechters wordt gevraagd om de wettelijke toets te doen. Niet altijd eenvoudig maar simpel in vergelijking met de dagelijkse toets die wij als artsen opgelegd krijgen om aan de eed van Hypocrates te voldoen op grond van alle bureaucratische drempels en criteria die door niet medici worden opgelegd.
Heel veel sterkte en succes met de juridische procedure. Het kan niet anders dan dat uw professionele waardigheid publiekelijk wordt hersteld. Alleen dan doet dat recht aan de dagelijkse zware taak die wij ons zelf hebben opgelegd om onze medemensen met onze professionele kennis te helpen op een manier dat recht doet aan onze ethische integriteit!
Heel veel sterkte!!
Uw collega, Ton Zasada
Martien stoop
3 mei 2024 in 21:33
Beste Jan, weet dat je voor velen ‘model ‘ kan staan voor iemand die karaktervol, bewust, professioneel, gewetensvol in het leven durft te staan. Je bent dus voor velen een steun, een stimulans, een inspiratie, een voorbeeld en daar hoor ik ook graag bij. Ik ben je dankbaar. Martien Stoop
J.F. van Dijk
3 mei 2024 in 23:23
Jan, ik geef je 100% gelijk. Je verdient heel veel respect voor je handelwijze en je bewonderenswaardige houding. Het is schandalig dat je jezelf moet verdedigen bij een rechtbank terwijl je de eed van Hippocrates hebt gestand gedaan en je plicht als arts hebt vervuld.
Ik ben van mening, dat je behoort te worden vrijgesproken. Ik begrijp de Officier van Justitie niet dat hij je vervolgt. Die geeft geen blijk van een juiste correcte rechtsopvatting.
Els Lagerwaard
6 mei 2024 in 18:58
Chapeau!!
Peter de Graaf
6 mei 2024 in 19:25
Ik kan er veel over zeggen, maar dat leidt alleen maar af van wat ik er van vind: een geweldig betoog!
Antoon Rensen
7 mei 2024 in 00:06
Dr Jan Vingerhoets is voor mij een van de weinige artsen die zich openlijk kritisch uitliet over het gevoerde coronabeleid. Hij is geen dissident, geen rebel en al helemaal geen wappie. Met verstand van zaken en met een normaal ethisch besef behandelt hij zijn patiënten.
Informed consent is voor hem geen loze kreet, maar basis van zijn medisch handelen.
Ik heb diep respect voor deze arts, ongeacht de uitspraak van de rechter.
Antoon Rensen
7 mei 2024 in 00:08
Dr Jan Vingerhoets is voor mij een van de weinige artsen die zich openlijk kritisch uitliet over het gevoerde coronabeleid. Hij is geen dissident, geen rebel en al helemaal geen wappie. Met verstand van zaken en met een normaal ethisch besef behandelt hij zijn patiënten.
Informed consent is voor hem geen loze kreet, maar basis van zijn medisch handelen.
Ik heb diep respect voor deze arts en voor zijn hier gepubliceerd betoog ongeacht de uitspraak van de rechter.