Omtzigts alarm over de geboortecijfers had wel wat luider gemogen

Als de overheid gaat bepalen wat we wel en niet mogen zeggen, zal de overheid die macht uiteindelijk misbruiken. Daarvoor waarschuwt politicus en ondernemer Rob Roos in Indepen Nieuws. “Het zal leiden tot tirannie. Tirannie begint altijd met censuur. Tirannen gebruiken censuur om hun tegenstanders uit te schakelen.”

Rob Roos zat van juli 2019 tot juli 2024 in het Europarlement. In die periode onderhandelde hij onder meer met de onlangs vertrokken Eurocommissaris Thierry Breton over de Digital Services Act (DSA). Toen Roos hamerde op het belang van de vrijheid van meningsuiting, vertelde Breton hem dat de DSA alleen uitlatingen op het web zou verbieden die nu ook al illegaal waren.

Het liep anders. De DSA verbiedt het verspreiden van ‘harmful content’ en ‘hatespeech’. “Dat zijn vage en voor emotionele termen”, zegt Roos. “Wat kwetsend is voor één, is dat niet voor de ander.”

Op het moment dat Europese bureaucraten op grond van zulke vage criteria gaat bepalen wat nog gezegd kan worden, is het einde zoek. Dat werd pijnlijk duidelijk toen Thierry Breton Elon Musk bedreigde toen hij Donald Trump live wilde interviewen op X. Als Musk de kwetsende opmerkingen van Trump (waarvan Breton kennelijk al wist dat Trump die zou maken) niet zou censureren, dan zwaaide er wat. Brussel zou kunnen overwegen om X te verbieden, suggereerde Breton.

“Vrijheid van meningsuiting is niet bedoeld voor de aardige dingen die we tegen elkaar zeggen”, vindt Roos. “Vrijheid van meningsuiting is bedoeld om te kunnen zeggen wat we niet willen horen.” Dat kunnen kwetsende dingen zijn, of lelijke dingen, maar in een democratische samenleving moeten we die tegen elkaar kunnen zeggen.

De burger als vijand

Bovendien verbiedt de DSA het verspreiden van ‘desinformatie’. Oorspronkelijk was het bestrijden van desinformatie het tegengaan van propaganda van een buitenlandse vijand. Tegenwoordig is de strijd tegen desinformatie een strijd tegen eigen burgers met een afwijkende mening. Tijdens een noodtoestand geeft de DSA Brussel bijvoorbeeld de mogelijkheid om door het onderdrukken van onwelkome meningen, visies en feiten het juiste narratief te beschermen. Maar tijdens grote crises is een functionerende democratie niet met censuur gediend, stelt Roos. “Als we een noodtoestand hebben, hebben we juist behoefte aan open debat.”

Mondiaal staat de vrijheid van meningsuiting onder druk, constateert Roos. Hij wijst op de arrestatie van Telegram-oprichter Pavel Durov in Frankrijk, het verbieden van X in Brazilië en de draconische censuurwetten in Schotland die zelfs het bespreken van verschillen tussen mannen en vrouwen strafbaar hebben gemaakt.

Als deze ontwikkeling doorgaat, betekent dat het einde van de vrijheid waarin de westerse bevolking een paar generaties heeft geleefd. “Die vrijheid is bijzonder”, zegt Roos. “Maar we zijn hem vanzelfsprekend gaan vinden.” En daarom laten we maar gebeuren dat onze overheid telkens weer een plakje van die vrijheid af snijdt.

Hoe laks en verwend die houding is, leerde Roos in het Europarlement van zijn Poolse, Tsjechische en Hongaarse collega’s die tot dertig jaar geleden onder het communisme hadden geleefd. Zij wisten dat de vrijheid van meningsuiting niet vanzelfsprekend is – en hoe het is om te leven zonder.

Wie maken deel uit van de elite in de VS die – vaak achter de schermen – bepaalt wat de president van de VS al dan niet uitvoert, hoe dat uitgevoerd wordt, wie daaraan meewerken en met welke effecten. In dit deel gaan we het hebben over de belangrijkste CEO’s van Amerikaanse bedrijven die directe invloed op de Amerikaanse – en daarmee de EU – politiek uitvoeren.

The New Power Elite

Het eind 2023 uitgekomen boek The New Power Elite van professor Heather Gautney maakt een onderverdeling van de Amerikaanse elite in:

• Wall Street elite (CEO’s/ directeuren van multinationals)
• Militaire elite (bekende legerleiders, vaak met banden met de defensie-industrie)
• Miljardairs (de rijkste mensen in de VS met politieke connecties op regeringsniveau)
• Nationale beroemdheden (met directe contacten en invloed op de VS-regering)

Dit deel gaat over de Amerikaanse Wall Street elite: wie zijn daar onderdeel van en hoe bepalen zij de agenda en koers van de VS en diens president?

Wall Street elite

De meeste CEO’s met directe macht binnen de Amerikaanse en wereldpolitiek, zijn werkzaam in de financiële en Big Tech sector, aldus het boek van Gautney. Je moet hierbij vooral denken aan de CEO’s van bedrijven als BlackRock, Vanguard, State Street, Citibank, J.P. Morgan, Goldman Sachs, Apple, Microsoft, Meta en Alphabet Inc. (Google). Naast CEO’s op het gebied van financiën en Big Tech, zijn er ook nog enkele CEO’s van bedrijven uit de ‘oude economie’ actief binnen de Amerikaanse politieke macht.

Bij het noemen van namen van de huidige generatie die momenteel de politieke agenda bepalen, moet je denken aan:

• Larry Fink (BlackRock)
• Salim Ramji (Vanguard)
• Ronald O’Hanley (State Street)
• David Solomon (Goldman Sachs)
• Jamie Dimon (J.P. Morgan)
• Donald Trump Jr. (Trump Organization)
• Tim Cook (Apple)
• Sundar Pichai (Alphabet Inc./ Google)
• Charles Koch (Koch Industries)

Als je het boek The New Power Elite leest, wordt het duidelijk dat bovengenoemde namen vaak ‘slechts’ voorbijgangers zijn in een geschiedenis van bedrijven die al decennialang de politiek in de VS en westerse wereld domineren.

Om uit te leggen hoe deze elite de Amerikaanse politiek bestuurt is daarom gekozen voor drie voorbeelden uit vele. De meest bepalende daarvan is toch wel Larry Fink van BlackRock.

BlackRock – Larry Fink

‘s Werelds grootste investeringsmaatschappij BlackRock heeft onder leiding van CEO Larry Fink een aantal initiatieven ontwikkeld die direct invloed hebben op de Amerikaanse en Europese politiek en economie.

President Joe Biden heeft in de aanloop naar de verkiezingen van 2020 een innige band met BlackRock opgebouwd om de gezamenlijke klimaatambities voor 2050 te realiseren. Op 12 augustus 2022 meldt Bloomberg dat Eric van Nostrand, voormalig BlackRock directeur voor duurzame investeringen, is aangenomen als senior-adviseur binnen het Amerikaanse ministerie van Financiën.

Op 16 augustus 2022, vier dagen na de benoeming van Eric van Nostrand, tekende president Biden de Inflation Reduction Act (IRA); het grootste investeringsprogramma in de geschiedenis van de VS (bijna 400 miljard dollar) om de ‘groene transitie’ te realiseren.

Eind 2023 werd bekend dat Eric van Nostrand één van de belangrijkste auteurs van dat 400 miljard dollar omvattende Amerikaanse Green Deal-plan is geweest. Hij moet daar dus al aan hebben gewerkt toen hij nog bij BlackRock in dienst was.

De rol van Larry Fink op het wereldtoneel is zelfs zo groot dat hij kon meedenken en beslissen tijdens de G7 top van 11 juni 2024 in Italië. Op die top werd bedacht dat de meeste westerse landen zoveel schulden hebben opgebouwd, dat er wereldwijd meer geld geleend moet worden bij private partijen zoals BlackRock, en dit vooral om infrastructuur als wegen en spoorlijnen te financieren.

Dit G7 besluit wordt gezien als de top van machtsoverdracht van het publieke naar het private domein in deze tijd van neo-feodalisme.

Goldman Sachs

De Amerikaanse bank Goldman Sachs kreeg twee van hun directeuren tot minister van Financiën gepromoveerd in respectievelijk de regeringen van George W. Bush (Henry ‘Hank’ Paulson) en Donald Trump (Steven Mnuchin). Interessant is wat beide heren als minister gingen doen, nadat ze de directiefunctie bij Goldman Sachs hadden ingeruild.

Henry Paulson werd op 3 juli 2006 minister van Financiën onder George Bush junior. Op het moment van vertrek als CEO bij Goldman Sachs, zat ‘zijn’ bank al fors in zware financiële problemen door het verstrekken van ‘rommelhypotheken’ aan Amerikanen die zich geen huis konden permitteren. De meeste ongedekte hypotheken verkocht Goldman Sachs in de periode dat Henry Paulson CEO was.

Nadat Paulson minister van Financiën was geworden, trok hij op 6 oktober 2008 zijn voormalige rechterhand bij Goldman Sachs – Neil Kashkari – aan als baas voor het Departement voor Financiële Stabiliteit van de VS. Op 28 oktober 2008 verschaften de twee oud-directeuren vanuit het ministerie van Financiën een donatie van 10 miljard dollar aan Goldman Sachs om te voorkomen dat de bank failliet zou gaan aan zijn eigen rommelhypotheken. Deze hypotheken waren onder de verantwoordelijkheid van Paulson afgesloten.

Steven Mnuchins ‘grootste’ prestatie was het ontwerpen van een belastingwet die de belastingen voor de rijkste Amerikanen fors naar beneden bijstelde en tevens de belasting op waardevermeerdering van onroerend goed halveerde. Van die laatste belastingwijziging profiteerden ongeveer 500 vastgoedbedrijven onder de holding van de Trump Organization, aldus de website van het Amerikaanse Centre for Public Integrity.

Elon Musk

Momenteel (weer) de rijkste man op aarde. Hij heeft besloten om de verkiezingscampagne van Trump te steunen met 45 miljoen dollar per maand.

Musk beschrijft zichzelf als ‘politiek gematigd’. Binnen de context van de Amerikaanse politiek heeft Musk gezegd dat hij Barack Obama in 2008 en 2012 steunde, Hillary Clinton in 2016, Joe Biden in 2020 en Donald Trump in 2024.

In 2022 zei Musk dat hij zou beginnen met stemmen op kandidaten van de Republikeinse Partij. Hij heeft zijn steun uitgesproken voor een universeel basisinkomen, wapenrechten, vrijheid van meningsuiting, een belasting op koolstofemissies en verzet tegen overheidssubsidies. Hij is ook een criticus van illegale immigratie.

Musk wordt door het merendeel van de elite uit de VS en de EU momenteel als controversieel weggezet vanwege zijn motief om Twitter – nu X – aan te kopen; het overeind houden van een platform voor vrije meningsuiting.

Zijn inspanningen om X vrij van overheidsbemoeienis te houden, leverde hem een juridische strijd met de EU op.

Volgende week gaat over de miljardairs achter de schermen van de politiek. Daarin kom je bekende namen als Gates en Musk tegen, maar ook veel onbekenden die de agenda bepalen.

De laatste jaren lees je veel over ‘de elite’ als groep die het leven van de gewone burgers toenemend verziekt, democratie afbreekt, hedendaagse politici als marionetten inschakelt, vermogen van mensen af willen pakken en die oorlogen begint voor eigen gewin. Maar wie is die groep dan? Wie zijn hier onderdeel van, waar werken ze aan en hoe ziet hun aanpak eruit? Dit vraagstuk is zo omvangrijk, dat Indepen besloot er een miniserie aan te wijden. Als je straks alles gelezen hebt, kun je eigen conclusies trekken over al die (vermeende) complottheorieën die al jaren in omloop zijn.

Wat is ons eliteprobleem?

In de politicologie en sociologie is elitetheorie een theorie van de staat die machtsverhoudingen in de samenleving probeert te beschrijven en verklaren. De theorie stelt dat een kleine minderheid, bestaande uit leden van de economische elite en beleidsvormende netwerken, de meeste macht heeft. Het stelt ook dat deze macht onafhankelijk is van democratische verkiezingen. En dat is ons probleem, want daarmee verdwijnt onze zeggenschap over het eigen leven en de toekomst.

De eerste gedachten bij ‘de elite’ gaan vaak uit naar het WEF, de Bilderbergconferentie, de Trilaterale Commissie en mensen als Bill Gates, George Soros, Klaus Schwab en de families Rockefeller en Rothschild.

Op het internet zijn beleidsvormende netwerken zoals het WEF en de Bilderbergconferentie het makkelijkste te vinden. Zij hebben overduidelijk invloed op hedendaagse politici, die vaak als gasten ontvangen worden. Voormalig premier Rutte schoof bijna tien keer bij de Bilderbergconferentie aan.

Wie bepalen wat onze politici uitdragen en uitvoeren?

Moeilijker wordt het als we willen weten wie de agenda’s van premiers, ministers en staatssecretarissen bepalen. We komen niet veel verder dan het algemeen benoemen van lobbyisten die meestal via de EU hun invloed op de politiek uitoefenen.

Maar welke mensen trekken nu concreet aan de touwtjes achter zichtbare ‘leiders’ als Rutte, Macron, Scholz, Biden, Trump en Ursula von der Leyen? Wie zijn hun ‘bazen’ en waarom zijn zij een probleem? Zijn die presidenten van voornamelijk westerse landen echt alleen maar marionetten in een groter spel?

Op deze vragen gaan we antwoord geven. Niet alleen op wie het zijn, maar ook hoe ze concreet te werk gaan en wat hun aanpak op termijn is.

We bekijken de elite in de VS en in de EU

Ook landen als China, Brazilië en Rusland hebben een elite (oligarchen) die voornamelijk via politici – al dan niet democratisch verkozen – de macht achter de schermen bepaalt.

Wij rapporteren over de elites in de VS en de EU omdat zij de meeste invloed op ons dagelijks leven en onze toekomst hebben. Ook op de effecten van hun agenda’s op de groeiende kloof tussen arm en rijk en op de afname van welvaart bij de meeste mensen ten gunste van diezelfde elite.

We beginnen met de VS omdat de elite daar een duidelijke invloed en overhand hebben op wat er in de EU gebeurt. Die invloed blijkt wel uit dit rapport van de toonaangevende European Council on Foreign Relations. Het rapport stelt dat de EU een slaaf van de VS is geworden als gevolg van de oorlog in Oekraïne en een aantal grove beleidsfouten onder de vorige Europese Commissie Von der Leyen. De politieke VS-elite heeft echter belang bij haar herbenoeming voor een tweede termijn. Deze vond plaats in juni dit jaar.

Academische studies als basis voor deze serie

Ik heb twee omvangrijke studies doorgelezen die de elites en hun activiteiten in de VS en in de EU beschrijven. Beiden zijn uitgegeven door de Universiteit van Oxford en afkomstig van hoogleraren in de sociologie en politicologie. Beide boeken kregen ook warme aanbevelingen van professoren aan de Amerikaanse Yale en Harvard universiteit.

De studie over de Amerikaanse elite heet The New Power Elite van professor Heather Gautney. Het kwam eind 2023 uit. De studie over de EU-elite heet The Europe of Elites en werd geschreven door Heinrich Best, een Duitse professor in de sociologie.

Met deze bronnen als basis, wil ik wegblijven bij complotten. Als je de boeken leest en niet zou weten dat het academische publicaties zijn, zou je zo maar kunnen denken dat je in een complotverhaal terecht bent gekomen. De realiteit is vaak nog erger dan de meeste complotten doen vermoeden.

Even kort door de bocht: twee lijsten met namen

Om je niet al te lang in spanning te houden, volgt hier een lijst met de 30 machtigste mensen in de wereld voor het seizoen 2024-2025. Op de eerste tot en met de derde plaats kom je geen westerse leiders tegen.

Ter afronding nog een ander leuk lijstje: dat van de rijkste mensen ter wereld, allen miljardairs met hun vermogen en status zoals bijgehouden door mediabedrijf Forbes. Dit lijstje moet je eigenlijk even bij de hand houden als je de volgende afleveringen uit deze serie gaat lezen.

Volgende week vrijdag gaat het over de elitegroep van meest invloedrijke CEO’s uit de VS en hoe zij de politieke en economische wereldagenda bepalen, inclusief voorbeelden van hun honderden miljarden euro’s opleverende projecten en de namen achter deze groep machtigste personen der aarde.