De olievlek van uitsluiting wordt steeds groter, onverbiddelijk en keihard.

Minister Dilan Yeşilgöz van Veiligheid en Justitie heeft het hoogste woord als asielzoekers diefstallen plegen. Maar doet het ministerie dat zelf niet, wanneer het per kamer per nacht 250 euro betaalt voor het onderbrengen van asielzoekers in Van der Valk hotels?

Een gemiddelde hotelkamer kostte in Nederland vorig jaar 125 euro, blijkt uit de jaarlijkse Hosta-rapportage over 2022. De gemiddelde omzet die een hotel draait op een kamer (die niet elke nacht is bezet) is ongeveer driekwart van de gemiddelde kamerprijs, aldus de onderzoekers.

Bij de Van der Valk hotels waar asielzoekers worden opgevangen, zijn de afgelopen jaren evenwel heel andere rekensommetjes gemaakt, blijkt uit een verhaal zaterdag in het Financieele Dagblad (FD).

Omdat de huidige coalitie het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) sinds haar aantreden stelselmatig te weinig budget gaf, zijn de beddentekorten snel opgelopen. Omdat de overheid de misdaad van veiligelanders uit de hand liet lopen, wil geen gemeente nog een azc huisvesten. Noodgedwongen neemt de overheid, nu de asielinstroom fors is toegenomen, daarom haar toevlucht tot het boeken van hotels en cruiseschepen.

Volgens bronnen van het FD betaalt het COA aan Van der Valk vestigingen nu én de komende jaren maar liefst 250 euro per kamer per nacht voor asielzoekers. Dat is inclusief eten en drinken en schoonmaak van de locatie. Eigenlijk is het maximumbedrag dat COA hiervoor wil betalen slechts 63 euro per nacht per asielzoeker.

Het is bovendien veel duurder dan voor gewone gasten. Een toerist die een standaardkamer boekt bij de bekendste hotelfamilie van Nederland, kan per nacht al voor 87 euro terecht, maar Van der Valk adverteert op dit moment ook met aanbiedingen vanaf 52,50 euro, inclusief ontbijt.

Hoe kan het dat de overheid zoveel meer betaalt? Die vraag kan wel eens een heet hangijzer gaan worden tijdens de verkiezingscampagne. Kennelijk is de nood is zo hoog, dat hotels kunnen vragen wat ze willen. Maar dan nog is het de vraag, of bij een openbare aanbesteding echt geen hoteliers zouden hebben ingeschreven voor een lager bedrag.

Een meevallertje voor de belastingbetaler is de aanleiding voor het verhaal in het FD: de kamerprijs was namelijk nog veel hoger. Dat kwam door een tussenpersoon die COA inschakelde voor het vinden van geschikte hotels, deze rekende voor Valk-hotels aanvankelijk 30 procent meer. Daarover is ruzie ontstaan.

‘Grootschalige fraude’

COA betaalde de tussenpersoon per kamer per nacht volgens beschuldigingen namelijk liefst 100 euro meer dan in de hotelkassa kwam. Dat is geen appelmoes, en hierover is nu binnen de familie Van der Valk ruzie ontstaan. Eén van de Valkjes, de 35-jarige Bob van der Valk, wordt door zijn ooms beschuldigd van ‘grootschalige fraude’ bij het sluiten van de contracten met het COA. Hij zou met de tussenpersoon onder één hoedje hebben gespeeld en dubbel hebben verdiend.

Over die oude deal schrijft het FD: “Van der Valk Exclusief — een tak waar ruim veertig hotels onder vallen — claimt bewijs te hebben dat ‘woekerwinsten’ zijn gemaakt. Het bedrag dat de hotels ontvingen per kamer per nacht zou bijna €100 lager zijn dan het COA aan LCHD betaalde. Over meerjarige deals met meerdere Van der Valk-hotels zou het een winst betreffen van ruim €115 mln, op een omzet van €300 mln.”

Nieuw record

Deze of volgende week wordt de zestigduizendste asielzoeker verwacht die moet worden opgevangen. Dat zijn er meer dan op het hoogtepunt van de vluchtelingencrisis in 2015; in dat recordjaar deden 43.000 asielzoekers in Nederland een asielaanvraag.

Bedjes om op te slapen waren er toen ook veel te weinig, het COA zocht haar heil destijds veelal bij recreatieparken. Zij kregen per persoon per nacht evenwel niet zo riant betaald: toen ging het om maximaal 9 euro per nacht voor logies. Nu is dat dus, uitgaande van 2 asielzoekers per kamer, bijna veertien keer zoveel, nochtans een flink bedrag om tweemaal daags in de rij aan te mogen sluiten bij een buffetrestaurant.

Voor de kale huur van een cruiseschip waarop in Amsterdam 1500 asielzoekers worden opgevangen, legt het COA per dag 110.000 euro neer, dat is 2200 euro per bewoner per maand, oftewel 73 euro per nacht alleen voor het slapen.

Burger dubbel de pineut

Of het onwil, onkunde of onmacht is, is een vraag die met de dag moeilijker te beantwoorden wordt. Duidelijk is wel dat Nederlandse burgers dubbel de pineut zijn. Niet alleen moeten zij de torenhoge rekeningen betalen voor de noodopvang van asielzoekers, ook drijft de overheid door het betalen van zulke hoge bedragen de gemiddelde hotelkamerprijs in heel Nederland op.

Het zal nog wel even duren voordat de crisis voorbij is, want het aantal wachtenden voor de behandeling van een eerste asielaanvraag bij de immigratiedienst IND blijft maar stijgen, hoe hard de IND ook op zoek is naar nieuw personeel. De voorraad met te behandelen aanvragen is inmiddels opgelopen tot bijna 44.000.

De inflatie over september is – volgens de eerste raming van het CBS – slechts 0,2 procent!! Fantastisch succes van het ECB beleid toch?. Het ongelooflijke nieuws kan je hier zelf nalezen. Maar hier klopt helaas geen biet van.

De snelle raming van het CBS

Bij de snelle raming was de inflatie in september 0,2 procent, meldt het CBS. Deze snelle raming is berekend op basis van nog onvolledige brongegevens. In augustus waren consumentengoederen en -diensten 3,0 procent duurder dan een jaar eerder. De inflatie wordt elke maand gemeten als de ontwikkeling van de consumentenprijsindex (CPI) ten opzichte van dezelfde maand in het voorgaande jaar.

De CPI geeft daarnaast ook inzicht in de prijsontwikkeling ten opzichte van een maand eerder. Volgens de snelle raming daalden de prijzen voor consumenten in september 2023 met 0,4 procent ten opzichte van augustus 2023. De definitieve cijfers van de CPI over september worden op 10 oktober gepubliceerd.

Inflatie per productgroep

Bij de snelle raming maakt het CBS naast het inflatiecijfer ook de prijsontwikkeling van een aantal productgroepen bekend. Deze productgroepen zijn samentellingen van bestedingscategorieën op een bepaald thema, zoals alle diensten. Op 10 oktober wordt van alle categorieën in de CPI de prijsontwikkeling gepubliceerd.

Uit die berekeningen voor september zou blijken dat de prijzen voor energie (benzine, diesel, gas en elektriciteit) in totaal met bijna 40 procent gedaald zouden zijn. Herkenbaar? Voor geen enkele Nederlander vermoed ik.

Grote invloed prijsontwikkeling energie op inflatie?

Het CBS stelt in het persbericht van 29 september; “De prijsontwikkeling van energie heeft al geruime tijd een grote invloed op het verloop van de inflatie. Dit komt met name door de hoge prijzen vorig jaar. In de tweede helft van 2022 namen de energieprijzen in de CPI fors toe. Mede daardoor werd er in die periode een hele hoge inflatie gemeten. De prijzen van energie in de CPI zijn nu een stuk lager dan in 2022. Omdat de inflatie wordt gemeten als de ontwikkeling van de prijzen ten opzichte van dezelfde maand in het voorgaande jaar, valt de inflatie nu lager uit.”

Einde citaat.

Datzelfde CBS beweert het tegenovergestelde over de energieprijzen in een artikel van 20 juli dit jaar. Daarin staat het volgende te lezen: ”Met de prijzen van juni 2023 gemeten ligt de energierekening 630 euro hoger dan een jaar eerder in juni 2022. De prijsstijgingen kwamen vooral door hogere belastingen.”

Einde citaat.

In juli dit jaar beweert het CBS dus dat de prijzen van energie een stuk hoger liggen dan in juni 2022 (630 euro per huishouden) om dan in september dit jaar het tegenovergestelde te beweren; de prijzen zijn nu een stuk lager.

Bekijk onderstaande tabel van het CBS uit juli dit jaar maar eens; vanaf januari 2023 zie je gemiddelde energiekosten per huishouden, per maand die 40 procent hoger liggen dan in 2022. En in september wordt het tegenovergestelde beweerd; 40 procent lagere energiekosten dit jaar. Beste CBS: hier is geen touw meer aan vast te knopen!

RABObank was de eerste die aan de bel trok

Analisten van de Rabobank voorspelden op 31 augustus dit jaar al dat de nieuwe CBS inflatieberekening voor september op ca. 0,8 procent uit zou komen. Maar het CBS maakt het zelf nog veel bonter: 0,2 procent! Volgens dezelfde Rabo analyse zou de inflatie voor september rond de 9,2 procent moeten liggen en dus geen 0,2 procent.

Het officiële CBS inflatiecijfer van september maskeert daarmee de daadwerkelijke inflatie die de gemiddelde Nederlander nog steeds zal ervaren. Zeker na de heftige stijgingen van brandstofprijzen aan de pomp tweede helft september.

Als de feitelijke inflatie rond de 46 keer zo hoog ligt (Rabo calculaties voor september) dan de door het CBS gerapporteerde cijfer, dan hebben we te maken met een extreem voorbeeld van desinformatie vanuit een belangrijke overheidsbron.

Desinformatie, misinformatie en fake news kunnen tot foute beslissingen leiden. Foute financiële beslissingen in dit geval. Immers, bij een inflatie van 0,2 procent gaat iedereen weer lekker sparen om tussen de 1,25 en 2 procent rente te ontvangen. Maar als de feitelijke inflatie rond de 9 procent  (Rabo calculatie voor september) zou liggen, ga je als de duvel edelmetalen aankopen!

Wie draait er straks weer op voor de schade die voortvloeit uit deze desinformatie? Juist, de Nederlandse burger. Een overheid die andermaal niet meer te vertrouwen is. Wat moet er veel puin geruimd worden door een nieuw kabinet. Bijna onvoorstelbaar.

Jongerenwerkers zijn in Nederland de ogen en oren van de maatschappij. Ze luiden de noodklok over polarisatie en radicalisering onder de jeugd. Die richt zich steeds meer op de overheid, en maatschappelijk werkers hebben daar begrip voor. “Wij begrijpen het beleid ook niet meer.”

Dat staat in een onderzoek van de Expertise-unit Sociale Stabiliteit, een werkgroep van het ministerie van Sociale Zaken met experts op het gebied van radicalisering en polarisatie. Een kleine honderd jongerenwerkers uit het hele land deden mee. De grootste zorgen leven in middelgrote steden (tot 100.000 inwoners).

Het broeit overal in het land: slechts één op de twaalf deelnemers zegt wijken te kennen waar het nooit onrustig is geweest, de afgelopen jaren. De coronapandemie heeft duidelijk als katalysator gewerkt. Maar nadat de maatregelen waren opgeheven, verdween de teleurstelling in de overheid niet. Frustratie neemt toe, en verergert door armoede en lange wachttijden in de hulpverlening. “Sommige jongerenwerkers ervaren dat het bij zulke grote maatschappelijke knelpunten soms lastig is om een positief toekomstperspectief te schetsen.”

“Het wantrouwen naar de overheid speelt bij zowel jongeren zonder migratieachtergrond als met een migratieachtergrond.

De strenge overheidsmaatregelen tijdens de Coronapandemie hebben ervoor gezorgd dat jongeren de overheid meer zijn gaan wantrouwen. 

De verschijningsvormen van polarisatie en radicalisering bij jongeren veranderen. Religie is in de afgelopen jaren minder belangrijk geworden, radicaal rechtse denkbeelden, wantrouwen naar de overheid en complottheorieën zijn toegenomen.“

Bij verschillende ongeregeldheden de afgelopen jaren, zoals in 2020 in de Schilderswijk in Den Haag, maar ook bij de avondklokrellen, was te zien hoe jongeren uit letterlijk alle geledingen van de samenleving eendrachtig optrokken tegen de politie. De afkeer van de overheid doorbreekt spanningen tussen bevolkingsgroepen in de samenleving. Toen in de Haagse Schilderswijk de brandkranen werden opengedraaid, kwam de hele stad daar op af.

Een helikopter van de politie hing die zomer al eens anderhalf uur boven een duinpan, omdat van een groep jongeren die daar tegen de coronaregels in bij elkaar was gekomen, eentje leek te ontkomen. De geluidsoverlast haalde ruimschoots het nieuws, niet vermeld werd dat het ging om een clubje hockeyvriendjes.

Jongeren in de duinen op een warme avond in mei, gefilmd met een warmtecamera door een politiehelikopter.

Ook een groot huis is soms te klein voor een puber, in kleine huizen is dat nog sneller. Zo had de politie verderop in de achterstandswijk Moerwijk de handen vol aan het uit elkaar drijven van ‘samenscholingen’ van groepen jongens die op straat bij elkaar kwamen. Toen hier door de avondklok ook nog eenvoudig boetes konden worden uitgedeeld, werd het nog vervelender.

Dat steeds vaker jongeren niet veel perspectief zeggen te hebben, wordt misschien mede veroorzaakt door de vergrijzing. Die werkt bij verkiezingen namelijk getalsmatig in het nadeel van de jeugd. Meer dan de helft van de kiezers in Nederland is boven de vijftig jaar oud. 2,4 Miljoen Nederlanders zijn jonger dan 30 jaar, evenveel 70-plussers zijn kiesgerechtigd.

Het begrip bij de oudere generaties voor de zorgen van de jongeren houdt niet over, blijkt uit de verhalen van de jongerenwerkers in het onderzoek van de Expertise-unit Sociale Stabiliteit. “Jongerenwerkers zien vooral een rol voor zichzelf in het preventieve werkveld. Maar juist bij incidenten waar maatschappelijke spanningen een rol spelen, zoals de Zwarte Piet-protesten of avond- klokrellen, wordt er een beroep op jongerenwerkers gedaan om vanuit een handhavende rol op te treden.”