Voor schending journalistencode is klagen voor de NPO al genoeg

Alle alternatieve nieuwskanalen hebben de afgelopen weken aandacht gegeven aan een Japans onderzoek, dat aantoont dat sinds de massavaccinaties tegen het virus het aantal Japanners dat overlijdt aan kanker significant is toegenomen. Terwijl de reguliere media het onderzoek straal negeren, bevestigt het Japanse onderzoek wat kritische oncologen al vreesden.

Eén van de kritische oncologen die de alarmklok luidden over de toename van kankergevallen is de Britse hoogleraar Angus Dalgleish. Dalgleish is niet de minste: in zijn vakgebied geldt hij als een pionier op het gebied van de immuuntherapie. Door het immuunsysteem te activeren van opgegeven kankerpatiënten met een uitgezaaide vorm van huidkanker slaagde Dalgleish erin hun in leven te houden. Meestal verdween de kanker niet, maar hield het immuunsysteem van zijn patiënten de ziekte jarenlang onder de duim. Totdat ze zich lieten vaccineren tegen COVID-19.

In 2022 schreef Dalgleish een open brief aan het medische tijdschrift The BMJ, waarin hij vertelde dat steeds meer van zijn patiënten na hun coronaboosterbooster terugvielen. Hij hoorde hetzelfde van collega’s, die na de derde vaccinatieronde bij de ene na de andere kankerpatiënt ineens moesten vaststellen dat slapende kankers weer wakker waren geworden.

Toen Dalgleish contact opnam met de medische autoriteiten, kreeg hij te horen dat hij beter zijn mond kon houden. Als de overheid beweert dat de coronavaccins veilig zijn, mag een hoogleraar met een paar honderd onbenullige wetenschappelijke publicaties natuurlijk niet iets anders gaan beweren, kreeg Dalgleish te horen.

Dalgleish liet zich niet intimideren en hield zijn mond niet. Het kostte hem zijn reputatie. Overal en nergens op het web verschenen teksten die hem afschilderden als (u zag hem al aankomen) een ‘complotdenker’, ‘een controversieel wetenschapper’ en een zonderling die van het padje af was. Net als in Nederland zijn ook in Engeland sinds de coronacrisis veel mensen ineens ‘complotdenker’.

Japanse cijfers

Twee weken geleden publiceerde de Japanse arts-epidemioloog Miki Gibo een studie die aantoonde dat de dwarse Britse hoogleraar geen spoken zag. Gibo berekende aan de hand van gegevens van de Japanse overheid dat er in 2021 en 2022 meer mensen aan kanker waren overleden dan je op basis van de cijfers uit eerdere jaren zou verwachten. Overigens vertelt onderzoek niets over 2023. Toen Gibo haar onderzoek deed, had ze de cijfers over 2023 nog niet tot haar beschikking.

Gibo ontdekte ook dat er in 2020, toen het coronavirus zich al had verspreid over Japan, nog niets aan de hand was. Omdat in Japan in 2021 de vaccinaties begonnen, is de meest voor de hand liggende conclusie dat niet het virus, maar de vaccinaties de stijging hadden veroorzaakt. Japan is tussen twee haakjes één van de meest gevaccineerde landen ter wereld. De meeste Japanners hebben zich laten inspuiten met een mRNA-product.

Gibo kon becijferen dat na het begin van de vaccinaties de oversterfte door kanker met maximaal tien procent toenam. De percentages zijn voor het ene kanker type wat hoger dan voor het andere. De percentages zijn betrekkelijk klein, maar dat hoeft niet zo te blijven. Nadat ze zijn ontstaan, worden de meeste kankers pas na enkele jaren ontdekt. Als de coronavaccins inderdaad de stijging van de kankersterfte veroorzaken en die sterfte nu al met enkele procenten is verhoogd, hoe is de situatie dan over vijf jaar? En over tien jaar?

Kapot immuunsysteem

Hoe de mRNA-vaccins kanker in de hand kunnen werken is nog niet precies bekend, maar er zijn paar goed onderbouwde theorieën. Dalgleish, en honderden wetenschappers met hem, wijst onder meer naar de verstoring van het immuunsysteem door de vaccins.

In het lichaam van iedereen die kankercellen in het lichaam heeft, voeren immuuncellen een continue oorlog tegen kankercellen. Hoe beter de immuuncellen functioneren, hoe minder kans krijgen de tumoren. Bij veel gevaccineerden zijn de immuuncellen waarschijnlijk in het nadeel. De antilichamen in het lichaam van gevaccineerden zijn van het IgG4-type. Die antilichamen wil je liever niet hebben als het om kanker gaat. Ze zitten immuuncellen in de weg bij het opruimen van kankercellen.

Verontreiniging

En dan zijn er nog de verontreinigingen. Ze zitten vooral in de mRNA-vaccins van Pfizer. Komen die terecht in een cel, dan kunnen ze met een beetje pech een gezonde cel veranderen in een kankercel. Eén van de meest riskante is een stukje genetisch materiaal uit het apenvirus SV40.

Biotechnologen plakken het genetisch materiaal in bacteriën die in een bioreactor nuttige stoffen moeten aanmaken. Als ze het stukje op de juiste manier inbrengen, vliegt de productie van de stof in kwestie omhoog. Als datzelfde stukje op een ongelukkige plek in het DNA van een menselijke cel terechtkomt, zijn de gevolgen niet te overzien. Cellen maken veel stoffen aan waarvan je er liever niet te veel wilt hebben.

De concentraties van de verontreinigingen in de coronavaccins zijn volgens de huidige normen nog net toelaatbaar. Dat klinkt geruststellend, maar die normen houden geen rekening met de gloednieuwe nanotechnologie die wordt gebruikt in de mRNA-vaccins. Die technologie zorgt voor een immense verhoging van de kans dat een cel lichaamsvreemd materiaal opneemt, vertelde de Rotterdamse moleculaire kankeronderzoeker Maarten Fornerod recent in een interview. Houd je wél rekening met die verhoogde opneembaarheid, dan zou er geen enkel mRNA-vaccin op de markt mogen zijn.

 Desinteresse

Terwijl de aanwijzingen zich opstapelen dat de coronaprikken meer ellende hebben veroorzaakt dan ze hebben voorkomen, blijven de regeringen in westerse landen ze met volle overtuiging propageren. In Groot-Brittannië, het thuisland van Angus Dalgleish, is zojuist de zoveelste boostercampagne van start gegaan. In Nederland begint het prikfeest weer in de herfst.

Big Pharma begrijpt beter hoe de vlag erbij hangt. Pfizer besloot al in 2023 om tientallen miljarden te investeren in nieuwe medicijnen tegen kanker. Met kanker is straks nog meer geld te verdienen dan nu, realiseert Pfizer zich handenwrijvend. En Pfizer moet natuurlijk iéts doen met die smak geld die het tijdens de coronacrisis heeft verdiend…

Het Openbaar Ministerie (OM) krijgt weer een lakmoesproef inzake zijn onafhankelijkheid te verwerken: gaat het OM, na een aangifte van Geert Wilders, Frans Timmermans vervolgen?

Frans Timmermans deed de volgende uitspraak: “We zullen niets nalaten om te voorkomen dat Wilders in dit land aan de macht komt.”

Het OM kleurt met enige regelmaat flink buiten de lijntjes waardoor er velen twijfelen over de onafhankelijkheid van datzelfde OM. Zo is een snelweg blokkeren een voorrecht dat nog altijd aan Extinction Rebellion toebehoort. Dat kan inmiddels meer dan 35 keer straffeloos. Eén keertje voor ‘blokkeerfriezen’ was voldoende voor een spektakelstuk van het OM. ‘Uitlegfilmpjes’ kwamen er om uit te leggen hoe gevaarlijk het blokkeren van de snelweg is, een compleet mediacircus werd opgestart om aan te geven hoe belangrijk het demonstratierecht is, en DNA werd afgenomen van de blokkeerfriezen. Nu is het al maanden stil bij het OM om exact hetzelfde vergrijp: het blokkeren van de snelweg.

Gideon van Meijeren wordt voor opruiing tot geweld vervolgd omdat hij meermaals opriep tot vreedzaam en geweldloos verzet. Hoewel het OM erkent dat hij niet direct heeft aangezet tot geweld meent het OM toch over te moeten gaan tot vervolging omdat “je zou kunnen zeggen dat hij mensen op ideeën brengt, namelijk het idee dat geweld gebruiken geoorloofd is, misschien zelfs wel noodzakelijk. En dan is er sprake van een strafbare opruiing tot geweld”, aldus het OM.

Als het OM consequent is zou dus vervolging op Timmermans moeten worden ingezet. De uitspraak “We zullen niets nalaten om te voorkomen dat Wilders in dit land aan de macht komt” sluit geweld zelfs niet uit, terwijl Gideon van Meijeren dat wél deed.

Geruststellend voor Timmermans is wellicht de recente uitspraak van Mark Rutte over het opblazen van Nordstream; het zal afhankelijk zijn van wie de dader is en met welk motief. Of, zoals George Orwell het verwoordde in Animal Farm: some pigs are more equal than others.

Er zijn twee psychologische fenomenen die in de huidige tijd vechten om de meeste aandacht: het messiascomplex en het Stockholmsyndroom.

Een messiascomplex (soms ook een Christuscomplex, een verlosserscomplex of redderscomplex genoemd) is een gemoedstoestand waardoor een persoon gelooft dat hij voorbestemd is een redder of verlosser te worden.

Het Stockholmsyndroom is het psychologisch verschijnsel dat soms optreedt tijdens een gijzeling. Het verschijnsel houdt in dat de gegijzelde sympathie voor de gijzelnemer krijgt. Het is een vorm van een traumaband.

Het messiascomplex valt toe te wijzen aan bijna de voltallige Tweede Kamer. Het is volstrekte waanzin om 28 miljard euro gemeenschapsgeld te willen uitgeven aan de bestrijding van de opwarming van de aarde met 0,000036 graden terwijl tegelijkertijd in India en China alle ‘inspanningen’ meer dan volledig teniet worden gedaan. En dat terwijl de bestaanszekerheid van steeds meer Nederlanders teniet wordt gedaan door verdergaande lastenverzwaringen vanuit exact dezelfde individuen. Ook is het volstrekte waanzin te dénken dat CO2 de holy grail is, maar juist het messiascomplex zorgt ervoor dat het niet uitmaakt wat de gevolgen zijn van het ingrijpen in de samenleving ten koste van alles. Ook is het volstrekte waanzin de voltallige industrie het land uit te jagen, wetende dat ze het industriële complex ergens anders op aarde weer opbouwen. Ook is het volstrekte waanzin de energievoorziening van een land compleet overhoop te gooien; het is niet langer de vraag óf we in Nederland een black-out krijgen, maar slechts wannéér.

Het gevolg van zo’n black-out zal zijn dat de politiek naar de netbeheerders zal wijzen, maar de samenleving zal dat, tegen hun verwachting in, niet doen. Die zal de klimaatdrammers aanwijzen als oorzaak. Want alles was te voorzien, voor alles wordt al meer dan een decennium gewaarschuwd door experts. De drammerij heeft gezorgd voor een tsunami aan regelgeving, verboden en subsidies. En dit allemaal ten koste van de samenleving waarbij een geprivilegieerde kaste ervan heeft mogen profiteren. En op alle terreinen zien we dat terug, of het nu stikstof, PFAS, CO2, het klimaat, de oorlog in Oekraïne, corona of de asielzoekers zijn. Totale nitwits die met de slechts denkbare argumenten de meest idiote dingen de samenleving opleggen zonder daarbij oog te willen hebben voor de consequenties. Een kosten-batenanalyse is aan dergelijke nitwits niet besteed.

Aan de andere kant van het spectrum staan de lijders aan het Stockholmsyndroom bij wie het maar niet wil doordringen dat we naar een toneelstukje kijken waarbij een stel lijders aan het messiascomplex (of het is het leiders van het messiascomplex?) de hele samenleving de afgrond ingooien ter meerdere eer en glorie van henzelf. Terwijl de overheid miljarden euro’s verkwanselt aan aantoonbare onzin en daar niet op gecontroleerd wenst te worden, wordt de burger de duimschroeven aangedraaid.

Zelf ontspringen de messiaslijders de dans, voor hén zijn de uitzonderingen. Zij mogen vliegen, autorijden, vlees eten, vijf keer per jaar op vakantie en krijgen géén AZC voor de deur en géén windmolen in de achtertuin. Als dank stroomlijnen ze de subsidiestromen richting hun vrindjes, die hen vervolgens een leuke baan bezorgen mocht het allemaal te spannend worden op het pluche.

Het stopt pas als de wal het schip keert. En dat ligt bij iedereen ergens anders. Bij de één is dat als er een windmolen in de achtertuin komt te staan en de gemeente én de rechter aangeven ‘het belang van de samenleving te dienen’, bij de ander op het moment dat de auto onbetaalbaar wordt en de deur uit moet, bij weer een ander als het eten onbetaalbaar wordt en bij weer een ander nooit. Die laatste vindt het allemaal prima, want hij of zij heeft nergens last van en hangt op de één of andere manier aan de subsidie-injectie van hun eigen Messias, de uitdijende overheid zelf met al haar salarisverhogingen en compensaties. Follow the money, dat geldt altijd, in goede en in slechte tijden.