7 Redenen waarom de ‘pandemiewet’ nóóit en te nimmer aangenomen mag worden

CO2, een stofje in de lucht met ongekende capaciteiten. Enerzijds een onmisbare voedingsstof voor plantengroei, anderzijds een stofje in staat om een complete samenleving op tilt te doen slaan. Want waar hebben we het over? We hebben het over een stofje dat op iedere miljoen stofjes in de lucht zo’n 400 keer voorkomt. Is dat veel? Is dat weinig? Als we het vertalen naar Nederland met zijn 18 miljoen inwoners, dan zouden er zo’n 7.200 mensen aan die criteria voldoen. De obsessie die 18 miljoen inwoners met die 7.200 onderdanen hebben neemt Bijbelse proporties aan. Het ene deel is van mening dat, als er nóg meer bijkomen, dit het einde van ons bestaan zal zijn, terwijl het andere deel van mening is dat die 7.200 helemaal geen probleem zijn, sterker nog, we hebben hooguit invloed op zo’n 720 exemplaren, 10 procent.

Dat is het inwonertal van een Gallisch dorpje ergens op de Veluwe. En dit aantal bepaalt alles, als we tenminste dat ene deel van de samenleving mogen geloven. In datzelfde Nederland met 18 miljoen Nederlanders leeft 1 miljoen Nederlanders op kosten van die andere 17 miljoen inwoners. Dat zijn geen Galliërs, die noemen we ambtenaren. En een deel van die ambtenaren heeft iets bedacht waardoor hun voortbestaan gegarandeerd is: belastingen. En die belastingen moeten die andere 17 miljoen opbrengen, alhoewel, onder die 17 miljoen zitten ook baby’s, werklozen, studenten, bejaarden en steuntrekkers. Officieel werken 9,7 miljoen mensen in Nederland, waarvan dus 1 miljoen ambtenaren. Grofweg moeten dus 10 mensen werken om 1 ambtenaar in leven te houden.

In een chaotische wereld met 18 miljoen exemplaren dénken dat slechts 720 onderscheidende exemplaren bepalen wat er gebeurd is een utopie. Toch is dat in de huidige tijd de realiteit. Talloze belastingen zijn uitgedacht om een ereschuld af te lossen op deze 720 exemplaren in dat Gallische dorp. Voor iedere extra Galliër moeten aflaten betaald worden, tenminste, dat vindt dat deel die dit bedacht heeft en die dat geld opstrijkt. In ruil worden er talloze ‘oplossingen’ bedacht die juist averechts werken. Van biomassa komen juist méér Galliërs. Bij elektrische auto’s zijn de Galliërs verstopt. Bij windmolens komen veel meer Galliërs vrij gedurende de hele levensloop dan dat er ooit waren zonder die windmolens. Er zijn zelfs mensen die snelwegen blokkeren uit angst voor de Galliërs, die eisen dat we volledig stoppen met onze manier van leven, want anders gaan we dood door diezelfde 720 Galliërs.

We leven in een tijd die de tulpenmanie begint te benaderen, een tijd waarin de obsessie voor slechts één tulp de boventoon voert: de Gallische tulp. Het is een tijd waarin we geen tijd meer besteden aan het verzamelen van voedsel en overleven, maar een tijd waarin we te veel tijd over hebben om ons met onzinnige zaken bezig te houden zoals de Galliër. Talloze individuen hebben baat bij deze angst, slechts weinigen doorzien de ironie. De angst wordt geconserveerd en geïntensiveerd door een kleine kaste: diegenen die van die angst leven. En iedereen eromheen die er een kans toe ziet probeert een graantje mee te pikken. Gevoed door regelgeving vanuit de ambtenarij laven commerciële partijen zich aan het grote bedrog en bieden talloze ‘oplossingen’, van onderzoeken met dikke rapporten, technische oplossingen voor minder Galliërs, het afvangen van Galliërs tot het opbergen van Galliërs in ondergrondse gasvelden of onder de Noordzee.

De kern van het probleem huist bij de angstverspreiders vanuit hun ambtelijke bureaus. Ze hebben te veel tijd voor onzinnige zaken en te weinig tijd voor waar het écht om gaat: datgene doen waarvoor ze betaald worden, namelijk de samenleving dienen. De verdienmodellen ter meerdere eer en glorie van henzelf en ten koste van een hele samenleving zal een halt toegeroepen moeten worden, angst is door de eeuwen heen altijd een slechte raadgever geweest maar stond wel altijd aan de basis van ieder conflict.

Minister Dilan Yeşilgöz van Veiligheid en Justitie heeft het hoogste woord als asielzoekers diefstallen plegen. Maar doet het ministerie dat zelf niet, wanneer het per kamer per nacht 250 euro betaalt voor het onderbrengen van asielzoekers in Van der Valk hotels?

Een gemiddelde hotelkamer kostte in Nederland vorig jaar 125 euro, blijkt uit de jaarlijkse Hosta-rapportage over 2022. De gemiddelde omzet die een hotel draait op een kamer (die niet elke nacht is bezet) is ongeveer driekwart van de gemiddelde kamerprijs, aldus de onderzoekers.

Bij de Van der Valk hotels waar asielzoekers worden opgevangen, zijn de afgelopen jaren evenwel heel andere rekensommetjes gemaakt, blijkt uit een verhaal zaterdag in het Financieele Dagblad (FD).

Omdat de huidige coalitie het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) sinds haar aantreden stelselmatig te weinig budget gaf, zijn de beddentekorten snel opgelopen. Omdat de overheid de misdaad van veiligelanders uit de hand liet lopen, wil geen gemeente nog een azc huisvesten. Noodgedwongen neemt de overheid, nu de asielinstroom fors is toegenomen, daarom haar toevlucht tot het boeken van hotels en cruiseschepen.

Volgens bronnen van het FD betaalt het COA aan Van der Valk vestigingen nu én de komende jaren maar liefst 250 euro per kamer per nacht voor asielzoekers. Dat is inclusief eten en drinken en schoonmaak van de locatie. Eigenlijk is het maximumbedrag dat COA hiervoor wil betalen slechts 63 euro per nacht per asielzoeker.

Het is bovendien veel duurder dan voor gewone gasten. Een toerist die een standaardkamer boekt bij de bekendste hotelfamilie van Nederland, kan per nacht al voor 87 euro terecht, maar Van der Valk adverteert op dit moment ook met aanbiedingen vanaf 52,50 euro, inclusief ontbijt.

Hoe kan het dat de overheid zoveel meer betaalt? Die vraag kan wel eens een heet hangijzer gaan worden tijdens de verkiezingscampagne. Kennelijk is de nood is zo hoog, dat hotels kunnen vragen wat ze willen. Maar dan nog is het de vraag, of bij een openbare aanbesteding echt geen hoteliers zouden hebben ingeschreven voor een lager bedrag.

Een meevallertje voor de belastingbetaler is de aanleiding voor het verhaal in het FD: de kamerprijs was namelijk nog veel hoger. Dat kwam door een tussenpersoon die COA inschakelde voor het vinden van geschikte hotels, deze rekende voor Valk-hotels aanvankelijk 30 procent meer. Daarover is ruzie ontstaan.

‘Grootschalige fraude’

COA betaalde de tussenpersoon per kamer per nacht volgens beschuldigingen namelijk liefst 100 euro meer dan in de hotelkassa kwam. Dat is geen appelmoes, en hierover is nu binnen de familie Van der Valk ruzie ontstaan. Eén van de Valkjes, de 35-jarige Bob van der Valk, wordt door zijn ooms beschuldigd van ‘grootschalige fraude’ bij het sluiten van de contracten met het COA. Hij zou met de tussenpersoon onder één hoedje hebben gespeeld en dubbel hebben verdiend.

Over die oude deal schrijft het FD: “Van der Valk Exclusief — een tak waar ruim veertig hotels onder vallen — claimt bewijs te hebben dat ‘woekerwinsten’ zijn gemaakt. Het bedrag dat de hotels ontvingen per kamer per nacht zou bijna €100 lager zijn dan het COA aan LCHD betaalde. Over meerjarige deals met meerdere Van der Valk-hotels zou het een winst betreffen van ruim €115 mln, op een omzet van €300 mln.”

Nieuw record

Deze of volgende week wordt de zestigduizendste asielzoeker verwacht die moet worden opgevangen. Dat zijn er meer dan op het hoogtepunt van de vluchtelingencrisis in 2015; in dat recordjaar deden 43.000 asielzoekers in Nederland een asielaanvraag.

Bedjes om op te slapen waren er toen ook veel te weinig, het COA zocht haar heil destijds veelal bij recreatieparken. Zij kregen per persoon per nacht evenwel niet zo riant betaald: toen ging het om maximaal 9 euro per nacht voor logies. Nu is dat dus, uitgaande van 2 asielzoekers per kamer, bijna veertien keer zoveel, nochtans een flink bedrag om tweemaal daags in de rij aan te mogen sluiten bij een buffetrestaurant.

Voor de kale huur van een cruiseschip waarop in Amsterdam 1500 asielzoekers worden opgevangen, legt het COA per dag 110.000 euro neer, dat is 2200 euro per bewoner per maand, oftewel 73 euro per nacht alleen voor het slapen.

Burger dubbel de pineut

Of het onwil, onkunde of onmacht is, is een vraag die met de dag moeilijker te beantwoorden wordt. Duidelijk is wel dat Nederlandse burgers dubbel de pineut zijn. Niet alleen moeten zij de torenhoge rekeningen betalen voor de noodopvang van asielzoekers, ook drijft de overheid door het betalen van zulke hoge bedragen de gemiddelde hotelkamerprijs in heel Nederland op.

Het zal nog wel even duren voordat de crisis voorbij is, want het aantal wachtenden voor de behandeling van een eerste asielaanvraag bij de immigratiedienst IND blijft maar stijgen, hoe hard de IND ook op zoek is naar nieuw personeel. De voorraad met te behandelen aanvragen is inmiddels opgelopen tot bijna 44.000.

De inflatie over september is – volgens de eerste raming van het CBS – slechts 0,2 procent!! Fantastisch succes van het ECB beleid toch?. Het ongelooflijke nieuws kan je hier zelf nalezen. Maar hier klopt helaas geen biet van.

De snelle raming van het CBS

Bij de snelle raming was de inflatie in september 0,2 procent, meldt het CBS. Deze snelle raming is berekend op basis van nog onvolledige brongegevens. In augustus waren consumentengoederen en -diensten 3,0 procent duurder dan een jaar eerder. De inflatie wordt elke maand gemeten als de ontwikkeling van de consumentenprijsindex (CPI) ten opzichte van dezelfde maand in het voorgaande jaar.

De CPI geeft daarnaast ook inzicht in de prijsontwikkeling ten opzichte van een maand eerder. Volgens de snelle raming daalden de prijzen voor consumenten in september 2023 met 0,4 procent ten opzichte van augustus 2023. De definitieve cijfers van de CPI over september worden op 10 oktober gepubliceerd.

Inflatie per productgroep

Bij de snelle raming maakt het CBS naast het inflatiecijfer ook de prijsontwikkeling van een aantal productgroepen bekend. Deze productgroepen zijn samentellingen van bestedingscategorieën op een bepaald thema, zoals alle diensten. Op 10 oktober wordt van alle categorieën in de CPI de prijsontwikkeling gepubliceerd.

Uit die berekeningen voor september zou blijken dat de prijzen voor energie (benzine, diesel, gas en elektriciteit) in totaal met bijna 40 procent gedaald zouden zijn. Herkenbaar? Voor geen enkele Nederlander vermoed ik.

Grote invloed prijsontwikkeling energie op inflatie?

Het CBS stelt in het persbericht van 29 september; “De prijsontwikkeling van energie heeft al geruime tijd een grote invloed op het verloop van de inflatie. Dit komt met name door de hoge prijzen vorig jaar. In de tweede helft van 2022 namen de energieprijzen in de CPI fors toe. Mede daardoor werd er in die periode een hele hoge inflatie gemeten. De prijzen van energie in de CPI zijn nu een stuk lager dan in 2022. Omdat de inflatie wordt gemeten als de ontwikkeling van de prijzen ten opzichte van dezelfde maand in het voorgaande jaar, valt de inflatie nu lager uit.”

Einde citaat.

Datzelfde CBS beweert het tegenovergestelde over de energieprijzen in een artikel van 20 juli dit jaar. Daarin staat het volgende te lezen: ”Met de prijzen van juni 2023 gemeten ligt de energierekening 630 euro hoger dan een jaar eerder in juni 2022. De prijsstijgingen kwamen vooral door hogere belastingen.”

Einde citaat.

In juli dit jaar beweert het CBS dus dat de prijzen van energie een stuk hoger liggen dan in juni 2022 (630 euro per huishouden) om dan in september dit jaar het tegenovergestelde te beweren; de prijzen zijn nu een stuk lager.

Bekijk onderstaande tabel van het CBS uit juli dit jaar maar eens; vanaf januari 2023 zie je gemiddelde energiekosten per huishouden, per maand die 40 procent hoger liggen dan in 2022. En in september wordt het tegenovergestelde beweerd; 40 procent lagere energiekosten dit jaar. Beste CBS: hier is geen touw meer aan vast te knopen!

RABObank was de eerste die aan de bel trok

Analisten van de Rabobank voorspelden op 31 augustus dit jaar al dat de nieuwe CBS inflatieberekening voor september op ca. 0,8 procent uit zou komen. Maar het CBS maakt het zelf nog veel bonter: 0,2 procent! Volgens dezelfde Rabo analyse zou de inflatie voor september rond de 9,2 procent moeten liggen en dus geen 0,2 procent.

Het officiële CBS inflatiecijfer van september maskeert daarmee de daadwerkelijke inflatie die de gemiddelde Nederlander nog steeds zal ervaren. Zeker na de heftige stijgingen van brandstofprijzen aan de pomp tweede helft september.

Als de feitelijke inflatie rond de 46 keer zo hoog ligt (Rabo calculaties voor september) dan de door het CBS gerapporteerde cijfer, dan hebben we te maken met een extreem voorbeeld van desinformatie vanuit een belangrijke overheidsbron.

Desinformatie, misinformatie en fake news kunnen tot foute beslissingen leiden. Foute financiële beslissingen in dit geval. Immers, bij een inflatie van 0,2 procent gaat iedereen weer lekker sparen om tussen de 1,25 en 2 procent rente te ontvangen. Maar als de feitelijke inflatie rond de 9 procent  (Rabo calculatie voor september) zou liggen, ga je als de duvel edelmetalen aankopen!

Wie draait er straks weer op voor de schade die voortvloeit uit deze desinformatie? Juist, de Nederlandse burger. Een overheid die andermaal niet meer te vertrouwen is. Wat moet er veel puin geruimd worden door een nieuw kabinet. Bijna onvoorstelbaar.