Binnenland
D66 kan vandaag Sigrid Kaag premier maken
op
Door
Redactie IndepenKrijgt Nederland voor het eerst in haar geschiedenis een vrouwelijke premier? Het zou vandaag kunnen gebeuren, als na het debat over de val van het kabinet wordt gestemd over een motie van wantrouwen tegen premier Mark Rutte. Als hij daardoor niet demissionair de baas van het land kan blijven, dan is Sigrid Kaag als eerste vicepremier zijn opvolger.
De steun in de oppositie voor deze motie is groot, blijkt uit een rondgang van De Telegraaf. PVV-leider Geert Wilders kondigde zondag aan dat hij het voorstel zal indienen. Hoe breed dit ongenoegen in de oppositie leeft, blijkt wel uit de inzet op de linkerflank om steun voor dit idee te vergaren. “GL-leider Jesse Klaver heeft in het weekeinde met andere partijen gebeld om steun voor de motie te vergaren”.
Natuurlijk: al doet de hele oppositie mee, dan krijgt de motie nog steeds geen meerderheid. Maar als een van de coalitiepartijen wel instemt, dan scheiden twee jaar na het ‘1 april debat’ over de positie van Pieter Omtzigt, alsnog de wegen van Rutte en D66-leider Kaag, en mag zij tot het volgende kabinet is geformeerd, haar intrek nemen in het Torentje.
In de internationale diplomatieke kringen waarin Kaag verkeerde tot ze vorig jaar minister van Financiën werd, heet zo’n kans ook wel ‘a small, but unique window of opportunity’. Of D66 die ook echt wil verzilveren? De politieke geschiedenis leert dat de partij nooit vies is geweest van enig opportunisme. Maar de partij toonde zich daarbij nooit blind voor de consequenties, eerder berekenend.
De vraag is dus: wat is de politieke winst- en verliesrekening van deze leiderswissel? Maximaal een jaar in het Torentje als demissionair premier: het is genoeg voor een plekje in de geschiedenisboekjes als eerste vrouw in het hoogste Nederlandse politieke ambt. De partij die de aanvoerder van de ministerraad levert, kan bij verkiezingen vaak rekenen op een ‘premierbonus’, de kiezers in de polder gaan door de eeuwen heen liever voor bestuurlijke rust: compromissen en continuïteit.
Die twee zaken staan nu net weer haaks op het nu wegsturen van Rutte. Zijn VVD staat nog steeds bovenaan in de peilingen, en zal ook weer aanschuiven in de komende formatie. De coalitiepartij die Rutte nu pootje zou lichten, zal het in die onderhandelingen moeten bezuren. De fracties weten dus waar ze aan beginnen.
Een ander signaal dat de coalitiepartijen elkaar waarschijnlijk vasthouden, is het narratief (term die onder andere de AIVD gebruikt) dat de gevallen regering heeft bekokstoofd over haar doodsoorzaak: niet de schuld van een partij, maar ‘in goed onderling overleg’. Met dit mantra worden natuurlijk de grootste vechtscheidingen ook naar de buitenwereld verkocht, maar als ze dit niet meenden, dan was afgelopen weekend wel meer vuile was buiten gehangen.
D66-leider Kaag zelf benadrukt bovendien in haar eigen verklaring het belang van compromissen, en zelfs ‘de juiste toon’. In het één aprildebat twee jaar geleden vond ze die in de inmiddels beroemde uitspraak ‘hier scheiden onze wegen’. Maar dat bleek na een ellenlange formatie een loze kreet.
Wat te winnen is bij het wegsturen van Rutte? Er zullen kiezers zijn die een coalitiepartij voor zo’n actie bij de komende verkiezingen zullen willen belonen, maar die zijn onder D66-electoraat veel minder vinden dan bij CDA of CU: Rutte voerde met verve de sociaalliberale speerpunten uit, de afgelopen jaren.
Dit betekent overigens ook dat een eventuele demissionaire leiderschapswissel geen grote schade aan zal brengen aan het aanzien van Nederland in de wereld. De mondialiseringsagenda van Rutte is niet anders dan die van Kaag: vanaf 2018 ging ze de wereld over om de zegeningen, kansen en aandachtspunten van de Fourth Industrial Revolution te prediken. Dat die omwenteling in de agenda van Nederland niet het uitgangspunt heeft om de democratie wereldwijd te verbeteren, blijkt onder meer uit de gastenlijst van een speciaal congres waar Kaag als minister van Buitenlandse Handel enkele jaren geleden eregast was.
Het argument dat Nederland ‘nu zo’n leiderschapswissel echt niet kan gebruiken’ gaat dus niet op. Dat is voor de mensen die Kaag als eerste vrouwelijke premier zien, maar goed ook. Want als Rutte straks na verkiezingen het veld moet ruimen, dan staat de D66-vicepremier niet meer vooraan in de rij van de ‘premières’, als dit het goede woord is voor vrouwen die graag premier kunnen worden.
Caroline van der Plas’ BBB gaat aan kop in de peilingen, nek-aan-nek met de VVD. Vertrekt Rutte als aanvoerder van deze partij, dan is de kans groot dat een vrouw hem opvolgt: Sophie Hermans is fractievoorzitter, ook zoemt de naam rond van Dilan Yeşilgöz-Zegerius, zij groeide in korte tijd uit tot de populairste minister. En als het CDA een leiderschapsverkiezing gaat organiseren, is Mona Keijzer niet bepaald kansloos tegen Wopke Hoekstra, als ze opnieuw deze strijd aan wil gaan.
In haar hele voorkomen, van praten tot en met doen en laten, straalt Sigrid Kaag uit dat ze politesse (beleefdheid) belangrijker vindt dan haar positie in de politieke pikorde. Maar zij is niet in haar eentje D66, en dit is een historisch buitenkansje. Dat hoef je haar magere mannetjes niet te vertellen.
Binnenland
De bouw blijft kampen met absurde regelgeving
Gepubliceerd
5 dagen geledenop
6 november 2024Door
David van Diemen‘De bouw’, een belangrijke motor van onze economie, hapert al enkele jaren als gevolg van absurde regelgeving. Is het niet het gasverbod, dan is het wel weer het stikstofbeleid, PFAS, de CO2-uitstoot of de huurwet. De druk op de samenleving van de ontbrekende nieuwbouw wordt steeds groter en drukt vanuit diverse kanten. Aan de onderkant van de woningmarkt is dat de sociale huursector, de jeugd die uit de ouderlijke woning wil en de aanwas van de bevolking door asielzoekers. In het middensegment wordt de doorstroming steeds moeizamer omdat de prijsstijging dermate snel verloopt dat een overstap naar 20 vierkante meter méér woonoppervlak te duur wordt.
Ondertussen doet de bouw wel moeite en sluiten ze bijvoorbeeld een ‘Betonakkoord’, maar eigenlijk is het allemaal wat gerommel in de marge. De pot met goud wordt door de overheid neergelegd, waarna met allerhande boekhoudkundige trucs door marktpartijen getracht wordt het overheidsgeld naar binnen te harken. Vergelijk het met biomassa, want alleen als je denkt dat CO2 boekhoudkundig kan worden weggestreept trapt de ambtenarij er tenslotte in. En dan krijg je dus ‘oplossingen’ zoals geopolymeren in plaats van cement of in olivijn opgeslagen CO2 als toeslagmateriaal.
Maatschappelijke druk
De kern van het verhaal is nu echter hoe groot de maatschappelijke druk moet worden om als overheid af te gaan zien van de schier onzinnige regelgeving. Zo reden we eerst 130 km/h en werd dat 100 km/h zodat ‘de bouw’ weer kon doorgaan, dat was de stikstof. Klinkklare onzin natuurlijk, men zocht slechts een uitweg, en zeker als blijkt dat drie jaar later dat maar op vier snelwegen weer heringevoerd kan worden.
Nee, dan de warmtepomp. Er kwam zelfs een dwangwet in de klimaatwet om de warmtepomp van Ed Nijpels erdoor te drukken. Grote projecten moesten opgestart worden, bestaande huizen omgebouwd, en dat alles terwijl er geen kilo CO2 of aardgas bespaard werd, integendeel. Inmiddels is de warmtepomp slechts een kostenverhogende factor op de bouwsom die geen enkel nut dient. Om de druk bij de bouw weg te nemen zijn er wel wat onzinnige zaken die morgen afgeschaft zouden kunnen worden om de bouw weer wat lucht te geven:
- Procederen beperken; vele bouwprojecten lijden onder de Artikel-12 procedures van burgers. Eenlingen kunnen de bouw stilleggen door te procederen omwille van een zeldzame kikker of de goothoogte. Het gaat hier dus om proportionaliteit afzetten tegen dwarsliggen.
- Stikstof-voorwaarden; vele projectbureautjes spinnen garen bij de complexe regelgeving omtrent stikstof waarvan we allemaal weten dat de grenswaarden in het buitenland 100 tot 1.000 keer hoger liggen. Zodra er echter een wapendepot of een azc in een Natura 2000-gebied door de overheid wordt aangewezen verdwijnen deze ‘zwaarwegende’ regels als sneeuw voor de zon; stoppen met deze onzin dus!
- Gemeentes targets opleggen; vergunningsprocedures dienen veel korter te zijn; één ambtenaar moet niet langer in staat zijn een bouwvergunning te laten liggen. Hier wordt overigens al aan gewerkt.
- Terugdraaien van het gasverbod en/of de warmtepomp; het werkt slechts kostenverhogend en dient geen enkel doel.
- Terugdraaien van de Wet betaalbare huur. Als zelfs Klaas Knot (DNB) vraagt om de huurwet met onmiddellijke ingang terug te draaien is het wel duidelijk dat deze wet er nooit had mogen komen. Waarom onmiddellijk? Omdat op dit moment huizen en appartementen op grote schaal worden verkocht, en dat volume gaat allemaal van de huurmarkt af.
- Verlaag de belastingdruk op woningbouwcorporaties. De corporaties hebben weinig prikkels en weinig middelen om te bouwen.
- Stop met onzinnige CO2-targets. Het is een illusie om CO2-neutraal te bouwen, net zo goed als een CO2-neutrale samenleving onzin is. Zo lang er bijvoorbeeld in China onbeperkt kolencentrales gebouwd worden en maar een beperkt aantal landen het Parijs-akkoord erkennen is het een druppel op een gloeiende plaat. Als we het daarover eens zijn, laten we dan eens een inhoudelijke discussie voeren of CO2 wel zorgt voor de opwarming van de aarde in plaats van uitgemaakt worden voor ‘klimaatontkenners’.
De nieuwbouw, die momenteel kampt met een gedaalde omzet tussen de 15 en 25 procent, zou niet alleen geholpen zijn met het schrappen van onzinnige regelgeving, ook de woningzoekenden krijgen mogelijk weer zicht op een uitweg. De 100.000 jaarlijks te bouwen woningen halen we dit jaar bij lange na niet, en met dergelijke onzinnige wetgeving ook in de toekomst niet. En dat alles terwijl de huisvesting één van de belangrijkste speerpunten van deze overheid zou moeten zijn.
Binnenland
De macht van de onzichtbaren (deel VIII) – Nederlandse elite?
Gepubliceerd
1 week geledenop
1 november 2024Door
Twan HoubenWat zijn de namen, werkwijzen en organisaties van de elites in Nederland die – vaak achter de schermen – bepalen hoe de politieke agenda van ons land uitgevoerd wordt, wie daaraan meewerken en met welke effecten. Dit deel gaat over de ‘onzichtbaren’ in Nederland die – net als in de VS – achter de schermen bepalen hoe de Nederlandse economie en politiek eruit moeten zien. Er is – spijtig voor die Nederlandse elite – een ontwikkeling waarmee steeds meer macht in handen van buitenlandse elite kwam te liggen en de invloed van die Nederlandse elite het af moet leggen tegenover die uit het buitenland. Vooral uit de VS.
Nederlandse elite toen (1994)
Met de titel ‘De gesloten elites van Nederland’ publiceerde De Groene Amsterdammer in 1994 een heldere analyse van de oorspronkelijke Nederlandse elite; de mensen die achter de schermen aan de touwtjes trokken.
Namen die destijds het meest genoemd werden; de familie Fentener van Vlissingen, Jan Timmer en Cor Boonstra (CEO’s van Philips) en niet te vergeten Cees van Lede, CEO van Akzo Nobel. Allen waren Nederlandse mannen achter de politieke agenda van ons land en van de EU. Er was toen nog in hoge mate sprake van het ‘old-boys network’, aldus De Groene Amsterdammer. Hoe werkte dat vroeger? Het artikel legt uit:
“Directeuren worden benoemd en ontslagen door commissarissen, en commissarissen benoemen zichzelf door middel van coöptatie. Nog altijd kent Nederland vele ‘commissariatenverzamelaars’, die bij meer dan vijf tot tien ondernemingen commissaris zijn.”
“Men houdt elkaar de hand boven het hoofd in goede en slechte tijden. De gang van zaken bij Daf was daarvan een voorbeeld. Het faillissement was een gevolg van de economische situatie maar minstens evenzeer van ondernemersfalen. Het productieproces bij Daf kende zoveel variabelen voor onderdelen dat er jaarlijks voor dertig miljoen aan componenten werd verspild.”
“Directeuren worden slechts sporadisch voor gemaakte fouten verantwoordelijk gesteld en als dat gebeurt, krijgen ze riante gouden handdrukken als beloning. Een blik in de jaarverslagen van grote ondernemingen leert dat die bedragen niet apart maar onder de verzamelpost ‘bezoldigingen’ worden vermeld, en een miljoen is wel het minimum.”
Van Kooten en de Bie persifleerden bovenbeschreven groep in deze ‘documentaire’.
Ontwikkelingen sinds 1994
In de afgelopen 30 jaar is er veel veranderd in de Nederlandse economie en politiek. Doorgaans waren die veranderingen een achteruitgang, zowel economisch als politiek, en dat heeft ook zijn effecten gehad op de omvang en invloed van de Nederlandse elite; die ging achteruit in beide sferen en werd toenemend vervangen door een buitenlandse elite met grote belangen in de Nederlandse economie. Deze ontwikkeling is het gevolg van de vele overnames van Nederlandse bedrijven door buitenlandse bedrijven, gekoppeld aan toegenomen politieke macht van de VS en de EU over Europese lidstaten.
Om maar even heel feitelijk te worden:
- Het aantal multinationals in Nederlandse handen nam gedurende de laatste decennia aanzienlijk af en het aantal in Nederland gevestigde buitenlandse – vooral Amerikaanse – multinationals nam fors toe. Dat blijkt uit CBS-onderzoek in 2018 en in 2023.
- Het is tegenwoordig zo, dat in Nederland gevestigde ondernemingen in buitenlandse handen, het grootste aandeel van ons nationaal inkomen verzorgen (zie grafiek hieronder).
- Het mkb in Nederland anno 2020 stelt weinig meer voor; slechts 31 procent van onze economie is nog afkomstig uit het mkb, aldus de CBS-studie uit 2023 en bovenstaande grafiek.
- De multinationals hebben samen al 56 procent van de output van de Nederlandse economie in handen.
- Het mkb als motor van onze economie is – met slechts 31 procent van het Nederlandse bnp – al jaren een politiek kletsverhaal van de bovenste plank.
De Nederlandse elite anno 2024
In tegenstelling tot 1994, kom je nu nauwelijks meer namen in de media tegen van Nederlandse CEO’s die het in de Nederlandse economie en politiek voor het zeggen hebben. De Boonstra’s, Timmers en van Ledes zijn weg.
De enige noemenswaardige Nederlandse CEO – Peter Wennink van ASML – is inmiddels vervangen door een Fransman. Voor zijn vervanging kwam Wennink voornamelijk in het nieuws in verband met de zware beperkingen die de VS aan het bedrijf oplegde inzake leveringen aan China. De Amerikanen willen voorkomen dat China geavanceerde chips kan maken, dus wordt de export van de meest geavanceerde chipmachines van ASML door de VS verboden.
Als je dan toch nog zoekt naar Nederlandse elites die – tegenwoordig op zeer beperkte schaal – aan de touwtjes van de economie en politiek trekken, kom je bij deze website van de Rijksoverheid terecht. De Wet financiering politieke partijen verplicht om giften vanaf 10.000 euro per donateur per jaar te melden bij de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.
Uit de lijst van grootste donateurs van politieke partijen blijkt dat de top 5 van meeste donaties in 2023 bestaat uit donaties aan:
- VVD
- SP
- GroenLinks
- D66
- FvD
Kijk je naar de grootste donateurs, dan kom je namen tegen zoals:
- A. Nijkerk van het grote IT-bedrijf Nijkerk Group (VVD)
- M. Moos van Fitness Concern Basic Fit (VVD)
- Dobber van beurshandelshuis Optiver (VVD)
- Thielen van Waterland Private Equity (VVD)
- Boekhoorn M&A private equity bedrijf (VVD)
- Bun Projectontwikkeling (VVD)
- The Dreamery Foundation, met als hoofddoel klimaatverandering tegengaan (D66)
- Defares van beurshandelshuis IMC (D66)
- Witteveen van Blokker (D66)
- Sensemakers BV online diensten en IT (FvD)
Opvallend is het grote aandeel van private equity en beurshandelshuizen dat de VVD van donaties voorziet. Sommige van deze partijen, blijken weer relaties te hebben met, of medewerkers in dienst te hebben van het Amerikaanse BlackRock zoals donateur Waterland, waar maar liefst twee oud-BlackRock-medewerkers aan verbonden zijn, waarvan deze vrouw er één is.
Vormen Amerikanen de nieuwe elite van Nederland?
Dit CBS-rapport toont de explosieve groei van Amerikaanse bedrijven in Nederland. Veel van de aandelen van die bedrijven zijn weer (deels) in handen van ’s werelds grootste vermogensbeheerder BlackRock. Dit bedrijf onderhoudt ook weer contacten met meerdere Nederlandse aandelenhuizen en vermogensbeheerders, waaronder partijen die vooral de VVD sponsoren.
Als je in het Rijksarchief zoekt naar documenten waarin BlackRock voorkomt, dan stuit je op maar liefst 17.094 links. Die variëren van een gesprek tussen Mark Rutte en de CEO van BlackRock – Larry Fink – tot beantwoording van Kamervragen inzake BlackRock:
Voor mij is het wel duidelijk wie de nieuwe elite in Nederland vormgeven! Volgende week een samenvatting van ons ‘eliteprobleem’.
Binnenland
Is remigratie een oplossing voor ons immigratieprobleem?
Gepubliceerd
3 weken geledenop
22 oktober 2024Door
Redactie IndepenMet de Remigratiewet helpt de overheid immigranten uit bepaalde landen die terug willen keren naar het land waar zij zijn geboren, of naar het land waarvan zij de nationaliteit hebben of hebben gehad. Remigranten kunnen na hun remigratie een remigratie-uitkering krijgen. Dit is een tegemoetkoming voor de kosten in het levensonderhoud na terugkeer. Deze wet vervalt echter in 2025, terwijl sommigen hierin een (deel-)oplossing voor de immigratieproblematiek zien. Wat is wijsheid?
Wat houdt de Remigratiewet in?
De wet van 22 april 1999, “houdende regels inzake het treffen van voorzieningen ten behoeve van remigratie (Remigratiewet)”, werd in 2014 aangepast. De wet had de bedoeling om tegemoet te komen aan het groeiend aantal oudere immigranten, dat de wens tot remigratie niet zelfstandig zou kunnen verwezenlijken.
Bij dat ‘niet zelfstandig verwezenlijken’ moeten we vooral denken aan mensen die het geld niet hebben om terug te keren naar het land van herkomst, of daardoor zonder inkomsten komen te zitten. In zo’n geval helpt de Nederlandse overheid met verhuiskosten en een jarenlange maandelijkse uitkering.
De wetsaanpassing uit 2014 bepaalt echter dat de wet uitgefaseerd wordt per 2025. Dat houdt in dat in 2024 de laatste aanvragen gedaan kunnen worden en vanaf 1 januari 2025 niet meer.
Lopende remigratie-uitkeringen blijven nog jarenlang van kracht.
Het is volgens de wetgever niet logisch aan nieuwe migranten remigratievoorzieningen aan te bieden aangezien zij worden geacht een inburgeringstraject te hebben doorlopen dat hen de mogelijkheid biedt om te integreren in – en vooral een bijdrage te leveren aan – de Nederlandse samenleving. Daarom is er geen reden om ook na 2025 nog de mogelijkheid te bieden tot het aanvragen van remigratievoorzieningen.
Om welke mensen en hoeveel geld gaat het?
Volgens de Rijksoverheid kan er dus tot en met 31 december 2024 een remigratie uitkering aangevraagd worden door mensen die:
- Minimaal 55 jaar oud zijn.
- Niet in Nederland geboren zijn.
- Minimaal 8 jaar onafgebroken legaal in Nederland wonen.
- Minimaal al 12 maanden een Nederlandse uitkering verkrijgen (doorgaans bijstand, of AOW) voordat ze de remigratie aanvragen.
- Afkomstig zijn uit de volgende landen: Bosnië en Herzegovina, Griekenland, Italië, Kaapverdië, Kosovo, Kroatië, Noord-Macedonië, Marokko, Montenegro, Portugal, Servië, Slovenië, Spanje, Suriname, Tunesië en Turkije.
- Afstand doen van hun Nederlandse nationaliteit bij remigratie.
Volgens de sociale Verzekeringsbank (SVB) verschilt de maandelijkse uitkering van het land waar de remigrant naar terugkeert. De kosten voor levensonderhoud zijn in het ene land immers hoger dan het andere.
Iemand die naar Marokko terugkeert ontvangt 499,26 euro per maand.
Iemand die naar Turkije terugkeert heeft blijkbaar minder nodig en krijgt 412,45 euro per maand.
De duur van de uitkering is in principe totdat de remigrant overlijdt.
Cijfers van het aantal remigranten per jaar zijn slechts tot 2004 terug te vinden, volgens de evaluatie van de Remigratiewet (2005, pagina 28) waren dat er 1.331 in 2004.
Is afschaffing van de remigratiewet wel handig?
De Volkskrant publiceerde in 1997 – drie jaar voor het van kracht worden van de Remigratiewet – dit artikel waarin staat: “Wie met een remigratie-uitkering terugkeert naar Marokko, kost de Nederlandse samenleving negen keer minder dan wie blijft”.
Het is dus veel ‘goedkoper’ om geremigreerde mensen – die toch al minimaal 12 maanden in de bijstand zitten, of een AOW-uitkering genieten – in het buitenland de uitkering zoals hierboven uit te betalen, dan ze in Nederland te onderhouden. Ook helpt remigratie voor een deel de woningnood in ons land te verminderen.
Afschaffen van de Remigratiewet gaat Nederland dus meer geld kosten en ten koste van de woningproblematiek. Daarnaast gaat de redenering uit 2014 niet op voor de meeste asielzoekers in Nederland. Een groot gedeelte daarvan levert geen bijdrage aan de toekomst van Nederland zoals uit een CBS-rapport uit 2022 blijkt. Volgens het rapport is een uitkering nog steeds de belangrijkste bron van inkomen voor 72 procent van alle asielzoekers, 6 jaar nadat ze een verblijfsvergunning hebben verkregen.
Blijkbaar lezen onze politici en wetgevers geen CBS-rapporten. Deden ze dat wel, dan was de Remigratiewet waarschijnlijk – in aangepaste vorm – nog jaren voortgezet.
Recent
Trump geeft gas en oliet de economie. Nederland doet het tegenovergestelde
De overwinningsspeech van Trump was alles wat we ervan konden verwachten. Familie en vrienden werden bedankt en de Amerikaanse middenklasse...
Klussen 2.0 in 020 met de klushub, je verzint het niet!
Het heeft de ambtenaren van 020 vanuit hun luxe bureaus behaagd een uitstootvrije zone te bepalen voor hun geliefde stad....
Nieuw EU plan Draghi kan leiden tot explosie van schulden (3)
De economie van de EU loopt steeds verder achter op die van China en de VS als gevolg van jarenlang...
Miljardairs gaan er met EU-landbouwsubsidies vandoor
De Britse krant The Guardian onderzocht waar de EU-landbouwsubsidies terechtkomen en ontdekte dat een groot deel daarvan in de portemonnee...
Paniek in medialand: ‘power to the people’
Ik wrijf de slapers uit mijn ogen en zet de tv aan. ‘Trump winnaar’ staat in beeld. De dame achter...
De bouw blijft kampen met absurde regelgeving
‘De bouw’, een belangrijke motor van onze economie, hapert al enkele jaren als gevolg van absurde regelgeving. Is het niet...
Ook bij Indepen hebben wij een mening over Sander Schimmelpanic
Sander wie?
OPROEP! Bestaat de journalist nog wel?
De definitie van ‘journalist’ volgens Wikipedia: een journalist of journaliste is een beroepsbeoefenaar die nieuwsfeiten verzamelt over recente gebeurtenissen van algemeen belang, die deze...
Geen ruimte voor competente bewindspersonen in kabinet
Op 1 november 2024 vloog de verwachte jaloeziekogel door de kerk. Geladen en afgeschoten door Geert Wilders, op één van...
Geen ‘barmhartig’ asiel voor levensgevaarlijke Afghaanse bewakers
Na de chaotische aftocht van de Nederlandse troepen uit Kabul en de grimmige machtsovername door de Taliban, heeft Nederland maar...
Trending
-
Binnenland1 week geleden
De macht van de onzichtbaren (deel VIII) – Nederlandse elite?
-
Politiek4 dagen geleden
Miljardairs gaan er met EU-landbouwsubsidies vandoor
-
Column5 dagen geleden
Paniek in medialand: ‘power to the people’
-
Binnenland5 dagen geleden
De bouw blijft kampen met absurde regelgeving
-
Opinie2 weken geleden
Wat heeft al het politieke gedram nu eigenlijk opgeleverd?
-
Opinie3 dagen geleden
Klussen 2.0 in 020 met de klushub, je verzint het niet!
-
Opinie6 dagen geleden
Ook bij Indepen hebben wij een mening over Sander Schimmelpanic
-
Column1 week geleden
Geen ruimte voor competente bewindspersonen in kabinet
Erik
10 juli 2023 in 13:53
Dan ga ik terstond emigreren naar Oudewater