Binnenland
De Code van Neurenberg en de coronavaccinaties
op
Door
David van DiemenDe Code van Neurenberg is een set ethische principes met betrekking tot onderzoek en experimenten op of met mensen. De code kwam voort uit de Processen van Neurenberg, na afloop van de Tweede Wereldoorlog, en waren een antwoord op de nazi-experimenten die tijdens de oorlog door onder meer Josef Mengele waren uitgevoerd.
Regel voor regel willen wij u vragen kritisch na te gaan of aan deze regels is voldaan.
Regel 1: “De vrijwillige toestemming van de proefpersoon is absoluut noodzakelijk”
Iedereen in Nederland is vrijwillig gevaccineerd, daar is geen twijfel over mogelijk.
“Dit betekent dat betrokken persoon wettelijk bevoegd moet zijn om toestemming te geven; in staat moet zijn zijn of haar vrije keuze te maken zonder tussenkomst van enig geweld, fraude, misleiding, of enige andere vorm van beperking of dwang;” Het ‘zonder tussenkomst van fraude, misleiding, of enige vorm van beperking of dwang’ begint langzaam helder te worden. Fraude is een breed begrip, want het onthouden van informatie is ook een vorm van fraude. In die zin is het 75 jaar lang achter wil houden van cruciale informatie door de FDA (het Amerikaanse RIVM) over de vaccins in zekere zin wel een vorm van fraude. Misleiding? ‘Je doet het voor een ander’ is inmiddels een uitstekend voorbeeld van misleiding gebleken. Vanaf het begin was bekend dat het vaccin niet beschermde tegen overdracht van het virus, niet omdat dit niet zo zou kunnen zijn, maar simpelweg omdat het niet onderzocht was. De uitspraak ‘Je doet het voor een ander’ is, zeker in de beginfase, pure misleiding geweest. Toen het doordrong dat het vaccin niet zorgde voor immuniteit werd langzaam de boodschap door de overheid aangepast.
In de kern is het wel of niet zorgen voor immuniteit onbelangrijk, het vaccin dient er tenslotte voor om u zelf te beschermen. Het listige aan deze communicatie is echter dat dit wel een vorm van misleiding is geweest om u op grond van doelbewuste misinformatie te bewegen zich te laten vaccineren.
Het volgende deel van de zin is “…of enige andere vorm van beperking of dwang”. Ook daar wordt verschillend over gedacht. Van dwang is nooit sprake geweest, maar er is wel degelijk een periode geweest van beperking. Ongevaccineerden werden in de media weggezet als asociaal, onverantwoordelijk en ‘een kleine minderheid’, en wie wil nu in die hoek weggezet worden? Velen zijn op grond van deze polarisatie overstag gegaan. Voor diegenen die daar minder gevoelig voor waren werden barrières opgeworpen. Alleen met een recente test was het mogelijk om aan het sociaal-maatschappelijk leven deel te nemen, anders werd de toegang tot bioscopen, restaurants en bijvoorbeeld evenementen verboden. Boa’s werden massaal ingezet om hierop te controleren. De boetes op overtreding waren niet mals.
Het vervolg van de zin in de Neurenbergcode is als volgt: “…en moet voldoende kennis en begrip hebben van het betreffende onderwerp zodat hij of zij in staat is een onderbouwde keuze te maken. Dit laatste vereist dat voordat de proefpersoon zijn of haar keuze kan bevestigen duidelijk gemaakt moeten worden de aard, duur en doel van het experiment.”
Laten we met het einde van de zin beginnen; ‘experiment’. Het advies van de Gezondheidsraad is in haar eindrapportage van 24 december 2020 helder (pagina 13): “De effectiviteit kan niet bepaald worden met de resultaten van de klinische trials, maar zal na invoering van een vaccinatieprogramma met vervolgonderzoek in de bevolking worden bepaald.” Kortom, als over de effectiviteit niets bekend is, en het ‘vervolgonderzoek’ in de bevolking zal gaan plaatsvinden, is er dan sprake van een experiment? Ook de toelating van de EMA is helder: Er is sprake van een tijdelijke toelating die pas permanent wordt na 2 jaar en met op gegeven tijden tussenrapportages. De duur van het experiment is helder gecommuniceerd door de overheid: 2 prikken. Vult u zelf maar in of dat klopt met de kennis van nu.
We lezen verder: “…de methode en middelen waarmee het uitgevoerd worden; alle te redelijkerwijs te verwachten ongemakken en risico’s; en de gevolgen voor de gezondheid of de persoon die mogelijk deel zal nemen aan het experiment.”
Over de ongemakken en risico’s hangt een groot rookgordijn. Wereldwijd namen landen op verschillende tijdstippen uiteenlopende maatregelen omdat nieuwe risico’s gaandeweg in beeld kwamen en er nieuwe adviezen werden afgegeven. Ook nu nog verschillen de adviezen per land, en eigenlijk is dat vreemd, het gaat tenslotte om hetzelfde vaccin.
Regel 1 wordt afgesloten met “De plicht en de verantwoordelijkheid voor het vaststellen van de kwaliteit van de toestemming ligt bij de persoon die het experiment initieert, aanstuurt of eraan deelneemt. Dit is een persoonlijke plicht en verantwoordelijkheid die niet ongestraft overgedragen kan worden aan een ander.”
Dat is een vrij vage omschrijving. Tijdens eerdere rechtszaken is door de overheid al aangegeven wie eindverantwoordelijk is; degene die het vaccin toedient.
Regel 2: “Het experiment moet zo ontworpen zijn dat het vruchtbare resultaten oplevert voor de samenleving, die niet met andere methoden of middelen te behalen zijn, en niet willekeurig en onnodig van aard” Vruchtbare resultaten? In december 2021/januari 2022 zat Nederland als enige land ter wereld in een lockdown na een vaccinatiecampagne met inmiddels 3 prikken… De zin “die niet met andere methoden of middelen te behalen zijn” is een vrij precaire. Ieder ander middel, zoals HCQ of ivermectine is verboden, terwijl deze middelen in andere landen juist preventief en in een vroeg stadium meer en minder succesvol werden ingezet.
Regel 3: “Het experiment moet zo ontworpen zijn en gebaseerd zijn op de resultaten van dierproeven en kennis van de natuurlijke geschiedenis van de ziekte of een ander onderzocht probleem, zodanig dat de verwachte resultaten de uitvoering van het experiment rechtvaardigen.”
Hier komen 2 zaken in beeld die verwarrend zijn. Voor de vaccins is een technologie gekozen (mRNA) die nog niet eerder op zo’n grote schaal op de mensheid is uitgeprobeerd. Het coronavirus was bekend, maar dit specifieke virus niet. Het verwachte resultaat was groepsimmuniteit waardoor de samenleving als geheel beschermd zou zijn. Die groepsimmuniteit is niet ontstaan omdat het vaccin juist geen immuniteit opleverde, ook gevaccineerden werden gewoon ziek. De WHO (Word Health Organization) sleutelde daarvoor zelfs nog aan de definitie van groepsimmuniteit; deze was plots niet meer te bereiken door natuurlijke infectie (de voorgaande 50 jaar wel) maar alleen nog door vaccinatie.
Regel 4: “Het experiment moet zo uitgevoerd worden dat alle onnodige fysieke en mentale leed en letsel voorkomen worden.”
‘Bewaker’ hiervan is het LAREB. Vanuit hun eigen expertise weten ze dat de realiteit ongeveer 15 keer hoger ligt dan het aantal meldingen. Nu deed LAREB voorafgaand aan de vaccinatiecampagne een berekening van het aantal verwachte meldingen van bijwerkingen: Dit kwam ruwweg uit op ongeveer 15.000 meldingen, waarvan 600 ernstige … de teller stond in juni 2022 bij LAREB op 228.604 meldingen, ruwweg 15 keer méér meldingen dan verwacht… en 695 overlijdens. Heeft het LAREB al alarm geslagen? In Duitsland begint men inmiddels wél wat nerveus te worden. De autoriteiten (Bundesgesundheitsministerium) hebben inmiddels gemeld dat bij 1 prik de kans op ernstige bijwerkingen 1 op 5000 is. Bij 2 prikken 1 op 2500, bij 3 prikken 1 op 1250 en ga zo maar door.
Regel 5: “Een experiment moet niet worden uitgevoerd wanneer er a priori reden is om ervan uit te gaan dat overlijden of een handicap het gevolg zullen zijn; behalve misschien in het geval dat de uitvoerende artsen zelf ook als proefpersoon dienen.”
Regel 6: “Het met het experiment genomen risico moet nooit groter zijn dan het humanitaire belang van het probleem dat het experiment moet oplossen.”
Om dit helder te kunnen definiëren moet zeer inzichtelijk zijn wie door het vírus is overleden, en wie door het vaccín is overleden. Hierover zijn geen heldere cijfers boven tafel te krijgen, en die voorwaarde is daardoor niet te toetsen. Je zou verwachten dat juist bij een experiment op grote schaal gecontroleerd wordt, maar dat is nu juist niet het geval.
Regel 7: “Degelijke voorbereidingen moeten worden getroffen, en adequate voorzieningen moeten worden aangeboden om de proefpersoon te beschermen tegen mogelijk letsel, handicaps of overlijden.”
Op geen enkele wijze is hier sprake van. Gevaccineerden worden niet apart gemonitord, dat is gezien de aantallen ook onmogelijk. Vaccinatieschade wordt slechts in zeldzame gevallen erkend, bij overlijden wordt geen obductie uitgevoerd, kortom, in de huidige situatie een onmogelijke opgave.
Regel 8: “Het experiment moet alleen worden uitgevoerd door wetenschappelijk gekwalificeerde personen. De hoogste graad van vaardigheid en zorg moeten worden vereist van de personen die het experiment leiden of uitvoeren, in alle stadia van het experiment.”
Deze regel behoeft geen verder betoog: de meeste mensen zijn gevaccineerd door ‘prikkers’ op GGD-vaccinatielocaties en dat zijn per definitie geen wetenschappelijk gekwalificeerde personen.
Regel 9: “Gedurende de gehele loop van het experiment moet het de proefpersoon vrij staan om het experiment ten einde te brengen als hij of zij een fysieke of mentale staat heeft bereikt waardoor voortzetten van het experiment hem of haar onmogelijk lijkt.”
De cruciale vraag is natuurlijk: Hoelang duurt dit experiment? Volgens vele ‘experts’ zou het vaccin binnen enkele weken het lichaam verlaten. Dat is inmiddels achterhaald. Het vaccin zwerft door het hele lichaam (en niet alleen in de armspier), wordt zelfs aangetroffen in moedermelk, en hoelang het vaccin werkelijk in het lichaam blijft is nog altijd één groot raadsel. Het ‘ten einde brengen’ van het experiment is dan ook geen kwestie van een aan- of uitknop, en daarmee onmogelijk.
Regel 10: “Gedurende de gehele loop van het experiment moet de verantwoordelijke wetenschapper voorbereid zijn het experiment te staken, in ieder willekeurig stadium, als hij of zij reden heeft om aan te nemen, met gebruik van het gezond verstand, de superieure vaardigheid en het zorgvuldig oordeel dat van hem of haar vereist wordt, dat voortzetting van het experiment zal leiden tot letsel, handicaps of overlijden van de proefpersoon.”
We verwijzen naar regel 4.
Alles overziend is de cruciale vraag: Waren en zijn de coronavaccins een experiment?
We verwijzen daarvoor (nogmaals) naar de Gezondheidsraad; in haar eindrapportage van 24 december 2020 is de Gezondheidsraad helder (pagina 13): “De effectiviteit kan niet bepaald worden met de resultaten van de klinische trials, maar zal na invoering van een vaccinatieprogramma met vervolgonderzoek in de bevolking worden bepaald.”
Lees verder
-
Dubbele nederlaag voor Hugo de Jonge in ivermectine-zaken
-
Artsen waarschuwen: ‘WHO krijgt dictatoriale bevoegdheid bij nieuwe crisis’
-
Burgerspionagedienst al opgericht vóór Corona
-
Pfizer heeft een probleem (en Jordon Walker ook)
-
Thailand voert vaccinatieplicht in voor alle vliegreizigers
-
Halsema: hopelijk laatste keer noodverordening Schiphol
Binnenland
De bouw blijft kampen met absurde regelgeving
Gepubliceerd
20 uur geledenop
6 november 2024Door
David van Diemen‘De bouw’, een belangrijke motor van onze economie, hapert al enkele jaren als gevolg van absurde regelgeving. Is het niet het gasverbod, dan is het wel weer het stikstofbeleid, PFAS, de CO2-uitstoot of de huurwet. De druk op de samenleving van de ontbrekende nieuwbouw wordt steeds groter en drukt vanuit diverse kanten. Aan de onderkant van de woningmarkt is dat de sociale huursector, de jeugd die uit de ouderlijke woning wil en de aanwas van de bevolking door asielzoekers. In het middensegment wordt de doorstroming steeds moeizamer omdat de prijsstijging dermate snel verloopt dat een overstap naar 20 vierkante meter méér woonoppervlak te duur wordt.
Ondertussen doet de bouw wel moeite en sluiten ze bijvoorbeeld een ‘Betonakkoord’, maar eigenlijk is het allemaal wat gerommel in de marge. De pot met goud wordt door de overheid neergelegd, waarna met allerhande boekhoudkundige trucs door marktpartijen getracht wordt het overheidsgeld naar binnen te harken. Vergelijk het met biomassa, want alleen als je denkt dat CO2 boekhoudkundig kan worden weggestreept trapt de ambtenarij er tenslotte in. En dan krijg je dus ‘oplossingen’ zoals geopolymeren in plaats van cement of in olivijn opgeslagen CO2 als toeslagmateriaal.
Maatschappelijke druk
De kern van het verhaal is nu echter hoe groot de maatschappelijke druk moet worden om als overheid af te gaan zien van de schier onzinnige regelgeving. Zo reden we eerst 130 km/h en werd dat 100 km/h zodat ‘de bouw’ weer kon doorgaan, dat was de stikstof. Klinkklare onzin natuurlijk, men zocht slechts een uitweg, en zeker als blijkt dat drie jaar later dat maar op vier snelwegen weer heringevoerd kan worden.
Nee, dan de warmtepomp. Er kwam zelfs een dwangwet in de klimaatwet om de warmtepomp van Ed Nijpels erdoor te drukken. Grote projecten moesten opgestart worden, bestaande huizen omgebouwd, en dat alles terwijl er geen kilo CO2 of aardgas bespaard werd, integendeel. Inmiddels is de warmtepomp slechts een kostenverhogende factor op de bouwsom die geen enkel nut dient. Om de druk bij de bouw weg te nemen zijn er wel wat onzinnige zaken die morgen afgeschaft zouden kunnen worden om de bouw weer wat lucht te geven:
- Procederen beperken; vele bouwprojecten lijden onder de Artikel-12 procedures van burgers. Eenlingen kunnen de bouw stilleggen door te procederen omwille van een zeldzame kikker of de goothoogte. Het gaat hier dus om proportionaliteit afzetten tegen dwarsliggen.
- Stikstof-voorwaarden; vele projectbureautjes spinnen garen bij de complexe regelgeving omtrent stikstof waarvan we allemaal weten dat de grenswaarden in het buitenland 100 tot 1.000 keer hoger liggen. Zodra er echter een wapendepot of een azc in een Natura 2000-gebied door de overheid wordt aangewezen verdwijnen deze ‘zwaarwegende’ regels als sneeuw voor de zon; stoppen met deze onzin dus!
- Gemeentes targets opleggen; vergunningsprocedures dienen veel korter te zijn; één ambtenaar moet niet langer in staat zijn een bouwvergunning te laten liggen. Hier wordt overigens al aan gewerkt.
- Terugdraaien van het gasverbod en/of de warmtepomp; het werkt slechts kostenverhogend en dient geen enkel doel.
- Terugdraaien van de Wet betaalbare huur. Als zelfs Klaas Knot (DNB) vraagt om de huurwet met onmiddellijke ingang terug te draaien is het wel duidelijk dat deze wet er nooit had mogen komen. Waarom onmiddellijk? Omdat op dit moment huizen en appartementen op grote schaal worden verkocht, en dat volume gaat allemaal van de huurmarkt af.
- Verlaag de belastingdruk op woningbouwcorporaties. De corporaties hebben weinig prikkels en weinig middelen om te bouwen.
- Stop met onzinnige CO2-targets. Het is een illusie om CO2-neutraal te bouwen, net zo goed als een CO2-neutrale samenleving onzin is. Zo lang er bijvoorbeeld in China onbeperkt kolencentrales gebouwd worden en maar een beperkt aantal landen het Parijs-akkoord erkennen is het een druppel op een gloeiende plaat. Als we het daarover eens zijn, laten we dan eens een inhoudelijke discussie voeren of CO2 wel zorgt voor de opwarming van de aarde in plaats van uitgemaakt worden voor ‘klimaatontkenners’.
De nieuwbouw, die momenteel kampt met een gedaalde omzet tussen de 15 en 25 procent, zou niet alleen geholpen zijn met het schrappen van onzinnige regelgeving, ook de woningzoekenden krijgen mogelijk weer zicht op een uitweg. De 100.000 jaarlijks te bouwen woningen halen we dit jaar bij lange na niet, en met dergelijke onzinnige wetgeving ook in de toekomst niet. En dat alles terwijl de huisvesting één van de belangrijkste speerpunten van deze overheid zou moeten zijn.
Binnenland
De macht van de onzichtbaren (deel VIII) – Nederlandse elite?
Gepubliceerd
6 dagen geledenop
1 november 2024Door
Twan HoubenWat zijn de namen, werkwijzen en organisaties van de elites in Nederland die – vaak achter de schermen – bepalen hoe de politieke agenda van ons land uitgevoerd wordt, wie daaraan meewerken en met welke effecten. Dit deel gaat over de ‘onzichtbaren’ in Nederland die – net als in de VS – achter de schermen bepalen hoe de Nederlandse economie en politiek eruit moeten zien. Er is – spijtig voor die Nederlandse elite – een ontwikkeling waarmee steeds meer macht in handen van buitenlandse elite kwam te liggen en de invloed van die Nederlandse elite het af moet leggen tegenover die uit het buitenland. Vooral uit de VS.
Nederlandse elite toen (1994)
Met de titel ‘De gesloten elites van Nederland’ publiceerde De Groene Amsterdammer in 1994 een heldere analyse van de oorspronkelijke Nederlandse elite; de mensen die achter de schermen aan de touwtjes trokken.
Namen die destijds het meest genoemd werden; de familie Fentener van Vlissingen, Jan Timmer en Cor Boonstra (CEO’s van Philips) en niet te vergeten Cees van Lede, CEO van Akzo Nobel. Allen waren Nederlandse mannen achter de politieke agenda van ons land en van de EU. Er was toen nog in hoge mate sprake van het ‘old-boys network’, aldus De Groene Amsterdammer. Hoe werkte dat vroeger? Het artikel legt uit:
“Directeuren worden benoemd en ontslagen door commissarissen, en commissarissen benoemen zichzelf door middel van coöptatie. Nog altijd kent Nederland vele ‘commissariatenverzamelaars’, die bij meer dan vijf tot tien ondernemingen commissaris zijn.”
“Men houdt elkaar de hand boven het hoofd in goede en slechte tijden. De gang van zaken bij Daf was daarvan een voorbeeld. Het faillissement was een gevolg van de economische situatie maar minstens evenzeer van ondernemersfalen. Het productieproces bij Daf kende zoveel variabelen voor onderdelen dat er jaarlijks voor dertig miljoen aan componenten werd verspild.”
“Directeuren worden slechts sporadisch voor gemaakte fouten verantwoordelijk gesteld en als dat gebeurt, krijgen ze riante gouden handdrukken als beloning. Een blik in de jaarverslagen van grote ondernemingen leert dat die bedragen niet apart maar onder de verzamelpost ‘bezoldigingen’ worden vermeld, en een miljoen is wel het minimum.”
Van Kooten en de Bie persifleerden bovenbeschreven groep in deze ‘documentaire’.
Ontwikkelingen sinds 1994
In de afgelopen 30 jaar is er veel veranderd in de Nederlandse economie en politiek. Doorgaans waren die veranderingen een achteruitgang, zowel economisch als politiek, en dat heeft ook zijn effecten gehad op de omvang en invloed van de Nederlandse elite; die ging achteruit in beide sferen en werd toenemend vervangen door een buitenlandse elite met grote belangen in de Nederlandse economie. Deze ontwikkeling is het gevolg van de vele overnames van Nederlandse bedrijven door buitenlandse bedrijven, gekoppeld aan toegenomen politieke macht van de VS en de EU over Europese lidstaten.
Om maar even heel feitelijk te worden:
- Het aantal multinationals in Nederlandse handen nam gedurende de laatste decennia aanzienlijk af en het aantal in Nederland gevestigde buitenlandse – vooral Amerikaanse – multinationals nam fors toe. Dat blijkt uit CBS-onderzoek in 2018 en in 2023.
- Het is tegenwoordig zo, dat in Nederland gevestigde ondernemingen in buitenlandse handen, het grootste aandeel van ons nationaal inkomen verzorgen (zie grafiek hieronder).
- Het mkb in Nederland anno 2020 stelt weinig meer voor; slechts 31 procent van onze economie is nog afkomstig uit het mkb, aldus de CBS-studie uit 2023 en bovenstaande grafiek.
- De multinationals hebben samen al 56 procent van de output van de Nederlandse economie in handen.
- Het mkb als motor van onze economie is – met slechts 31 procent van het Nederlandse bnp – al jaren een politiek kletsverhaal van de bovenste plank.
De Nederlandse elite anno 2024
In tegenstelling tot 1994, kom je nu nauwelijks meer namen in de media tegen van Nederlandse CEO’s die het in de Nederlandse economie en politiek voor het zeggen hebben. De Boonstra’s, Timmers en van Ledes zijn weg.
De enige noemenswaardige Nederlandse CEO – Peter Wennink van ASML – is inmiddels vervangen door een Fransman. Voor zijn vervanging kwam Wennink voornamelijk in het nieuws in verband met de zware beperkingen die de VS aan het bedrijf oplegde inzake leveringen aan China. De Amerikanen willen voorkomen dat China geavanceerde chips kan maken, dus wordt de export van de meest geavanceerde chipmachines van ASML door de VS verboden.
Als je dan toch nog zoekt naar Nederlandse elites die – tegenwoordig op zeer beperkte schaal – aan de touwtjes van de economie en politiek trekken, kom je bij deze website van de Rijksoverheid terecht. De Wet financiering politieke partijen verplicht om giften vanaf 10.000 euro per donateur per jaar te melden bij de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.
Uit de lijst van grootste donateurs van politieke partijen blijkt dat de top 5 van meeste donaties in 2023 bestaat uit donaties aan:
- VVD
- SP
- GroenLinks
- D66
- FvD
Kijk je naar de grootste donateurs, dan kom je namen tegen zoals:
- A. Nijkerk van het grote IT-bedrijf Nijkerk Group (VVD)
- M. Moos van Fitness Concern Basic Fit (VVD)
- Dobber van beurshandelshuis Optiver (VVD)
- Thielen van Waterland Private Equity (VVD)
- Boekhoorn M&A private equity bedrijf (VVD)
- Bun Projectontwikkeling (VVD)
- The Dreamery Foundation, met als hoofddoel klimaatverandering tegengaan (D66)
- Defares van beurshandelshuis IMC (D66)
- Witteveen van Blokker (D66)
- Sensemakers BV online diensten en IT (FvD)
Opvallend is het grote aandeel van private equity en beurshandelshuizen dat de VVD van donaties voorziet. Sommige van deze partijen, blijken weer relaties te hebben met, of medewerkers in dienst te hebben van het Amerikaanse BlackRock zoals donateur Waterland, waar maar liefst twee oud-BlackRock-medewerkers aan verbonden zijn, waarvan deze vrouw er één is.
Vormen Amerikanen de nieuwe elite van Nederland?
Dit CBS-rapport toont de explosieve groei van Amerikaanse bedrijven in Nederland. Veel van de aandelen van die bedrijven zijn weer (deels) in handen van ’s werelds grootste vermogensbeheerder BlackRock. Dit bedrijf onderhoudt ook weer contacten met meerdere Nederlandse aandelenhuizen en vermogensbeheerders, waaronder partijen die vooral de VVD sponsoren.
Als je in het Rijksarchief zoekt naar documenten waarin BlackRock voorkomt, dan stuit je op maar liefst 17.094 links. Die variëren van een gesprek tussen Mark Rutte en de CEO van BlackRock – Larry Fink – tot beantwoording van Kamervragen inzake BlackRock:
Voor mij is het wel duidelijk wie de nieuwe elite in Nederland vormgeven! Volgende week een samenvatting van ons ‘eliteprobleem’.
Binnenland
Is remigratie een oplossing voor ons immigratieprobleem?
Gepubliceerd
2 weken geledenop
22 oktober 2024Door
Redactie IndepenMet de Remigratiewet helpt de overheid immigranten uit bepaalde landen die terug willen keren naar het land waar zij zijn geboren, of naar het land waarvan zij de nationaliteit hebben of hebben gehad. Remigranten kunnen na hun remigratie een remigratie-uitkering krijgen. Dit is een tegemoetkoming voor de kosten in het levensonderhoud na terugkeer. Deze wet vervalt echter in 2025, terwijl sommigen hierin een (deel-)oplossing voor de immigratieproblematiek zien. Wat is wijsheid?
Wat houdt de Remigratiewet in?
De wet van 22 april 1999, “houdende regels inzake het treffen van voorzieningen ten behoeve van remigratie (Remigratiewet)”, werd in 2014 aangepast. De wet had de bedoeling om tegemoet te komen aan het groeiend aantal oudere immigranten, dat de wens tot remigratie niet zelfstandig zou kunnen verwezenlijken.
Bij dat ‘niet zelfstandig verwezenlijken’ moeten we vooral denken aan mensen die het geld niet hebben om terug te keren naar het land van herkomst, of daardoor zonder inkomsten komen te zitten. In zo’n geval helpt de Nederlandse overheid met verhuiskosten en een jarenlange maandelijkse uitkering.
De wetsaanpassing uit 2014 bepaalt echter dat de wet uitgefaseerd wordt per 2025. Dat houdt in dat in 2024 de laatste aanvragen gedaan kunnen worden en vanaf 1 januari 2025 niet meer.
Lopende remigratie-uitkeringen blijven nog jarenlang van kracht.
Het is volgens de wetgever niet logisch aan nieuwe migranten remigratievoorzieningen aan te bieden aangezien zij worden geacht een inburgeringstraject te hebben doorlopen dat hen de mogelijkheid biedt om te integreren in – en vooral een bijdrage te leveren aan – de Nederlandse samenleving. Daarom is er geen reden om ook na 2025 nog de mogelijkheid te bieden tot het aanvragen van remigratievoorzieningen.
Om welke mensen en hoeveel geld gaat het?
Volgens de Rijksoverheid kan er dus tot en met 31 december 2024 een remigratie uitkering aangevraagd worden door mensen die:
- Minimaal 55 jaar oud zijn.
- Niet in Nederland geboren zijn.
- Minimaal 8 jaar onafgebroken legaal in Nederland wonen.
- Minimaal al 12 maanden een Nederlandse uitkering verkrijgen (doorgaans bijstand, of AOW) voordat ze de remigratie aanvragen.
- Afkomstig zijn uit de volgende landen: Bosnië en Herzegovina, Griekenland, Italië, Kaapverdië, Kosovo, Kroatië, Noord-Macedonië, Marokko, Montenegro, Portugal, Servië, Slovenië, Spanje, Suriname, Tunesië en Turkije.
- Afstand doen van hun Nederlandse nationaliteit bij remigratie.
Volgens de sociale Verzekeringsbank (SVB) verschilt de maandelijkse uitkering van het land waar de remigrant naar terugkeert. De kosten voor levensonderhoud zijn in het ene land immers hoger dan het andere.
Iemand die naar Marokko terugkeert ontvangt 499,26 euro per maand.
Iemand die naar Turkije terugkeert heeft blijkbaar minder nodig en krijgt 412,45 euro per maand.
De duur van de uitkering is in principe totdat de remigrant overlijdt.
Cijfers van het aantal remigranten per jaar zijn slechts tot 2004 terug te vinden, volgens de evaluatie van de Remigratiewet (2005, pagina 28) waren dat er 1.331 in 2004.
Is afschaffing van de remigratiewet wel handig?
De Volkskrant publiceerde in 1997 – drie jaar voor het van kracht worden van de Remigratiewet – dit artikel waarin staat: “Wie met een remigratie-uitkering terugkeert naar Marokko, kost de Nederlandse samenleving negen keer minder dan wie blijft”.
Het is dus veel ‘goedkoper’ om geremigreerde mensen – die toch al minimaal 12 maanden in de bijstand zitten, of een AOW-uitkering genieten – in het buitenland de uitkering zoals hierboven uit te betalen, dan ze in Nederland te onderhouden. Ook helpt remigratie voor een deel de woningnood in ons land te verminderen.
Afschaffen van de Remigratiewet gaat Nederland dus meer geld kosten en ten koste van de woningproblematiek. Daarnaast gaat de redenering uit 2014 niet op voor de meeste asielzoekers in Nederland. Een groot gedeelte daarvan levert geen bijdrage aan de toekomst van Nederland zoals uit een CBS-rapport uit 2022 blijkt. Volgens het rapport is een uitkering nog steeds de belangrijkste bron van inkomen voor 72 procent van alle asielzoekers, 6 jaar nadat ze een verblijfsvergunning hebben verkregen.
Blijkbaar lezen onze politici en wetgevers geen CBS-rapporten. Deden ze dat wel, dan was de Remigratiewet waarschijnlijk – in aangepaste vorm – nog jaren voortgezet.
Recent
Paniek in medialand: ‘power to the people’
Ik wrijf de slapers uit mijn ogen en zet de tv aan. ‘Trump winnaar’ staat in beeld. De dame achter...
De bouw blijft kampen met absurde regelgeving
‘De bouw’, een belangrijke motor van onze economie, hapert al enkele jaren als gevolg van absurde regelgeving. Is het niet...
Ook bij Indepen hebben wij een mening over Sander Schimmelpanic
Sander wie?
OPROEP! Bestaat de journalist nog wel?
De definitie van ‘journalist’ volgens Wikipedia: een journalist of journaliste is een beroepsbeoefenaar die nieuwsfeiten verzamelt over recente gebeurtenissen van algemeen belang, die deze...
Geen ruimte voor competente bewindspersonen in kabinet
Op 1 november 2024 vloog de verwachte jaloeziekogel door de kerk. Geladen en afgeschoten door Geert Wilders, op één van...
Geen ‘barmhartig’ asiel voor levensgevaarlijke Afghaanse bewakers
Na de chaotische aftocht van de Nederlandse troepen uit Kabul en de grimmige machtsovername door de Taliban, heeft Nederland maar...
De macht van de onzichtbaren (deel VIII) – Nederlandse elite?
Wat zijn de namen, werkwijzen en organisaties van de elites in Nederland die – vaak achter de schermen – bepalen...
Duitse neergaande economie trekt Nederland mee, Indepen Business Nieuws (2)
De Duitse en Nederlandse economie hangen nauw met elkaar samen. Ons bnp hangt voor ongeveer 20 procent van Duitsland af....
Wat heeft al het politieke gedram nu eigenlijk opgeleverd?
Soms denk je dat het geven van tegengas tegen al het politieke gedram zinloos is. Feiten doen er tenslotte niet...
Agema bevestigt: coronabeleid niet bepaald door OMT maar NAVO
Al in juli 2022 constateerden wij bij Indepen op basis van de Wob/Woo-onderzoeken dat alle coronamaatregelen niet uit de koker...
Trending
-
Opinie1 week geleden
Agema bevestigt: coronabeleid niet bepaald door OMT maar NAVO
-
Binnenland6 dagen geleden
De macht van de onzichtbaren (deel VIII) – Nederlandse elite?
-
Politiek1 week geleden
Paul Rosenmöller vindt zichzelf beter dan de rest
-
Opinie7 dagen geleden
Wat heeft al het politieke gedram nu eigenlijk opgeleverd?
-
Opinie1 dag geleden
Ook bij Indepen hebben wij een mening over Sander Schimmelpanic
-
Column17 uur geleden
Paniek in medialand: ‘power to the people’
-
Buitenland7 dagen geleden
Duitse neergaande economie trekt Nederland mee, Indepen Business Nieuws (2)
-
Column3 dagen geleden
Geen ruimte voor competente bewindspersonen in kabinet