Klimaat
Kritiek uiten op klimaatwetenschappers kan je duur komen te staan
op
Door
Marcel CrokDe Amerikaanse klimaatonderzoeker Michael Mann klaagde in 2012 twee conservatieve bloggers aan vanwege smaad. Een jury in Washington DC stelde hem in het gelijk en veroordeelde een van de bloggers tot het betalen van een schadevergoeding van 1 miljoen dollar. De boodschap is duidelijk: kritiek uiten op prominente klimaatonderzoekers kan je duur komen te staan.
Terwijl in Nederland Milieudefensie haar volgende klimaatrechtszaak aankondigde, na Shell is nu ING aan de beurt, was er aan de andere kant van de oceaan een andere intrigerende klimaatrechtszaak bezig. Michael Mann, een van de meest zichtbare klimaatonderzoekers ter wereld (niet te verwarren met de gelijknamige maar veel beroemdere filmregisseur), had twee conservatieve bloggers aangeklaagd voor smaad. De bloggers Rand Simberg van het libertaire Competitive Enterprise Institute en de Canadese auteur Mark Steyn voor de conservatieve website National Review noemden in 2012 (!) Manns werk ‘frauduleus’ en ze maakten vergelijkingen met een voor seksueel misbruik veroordeelde voetbalcoach, die aan dezelfde universiteit verbonden was als Mann. Pas na twaalf jaar kwam het daadwerkelijk tot een rechtszaak met jury.
Om deze zaak te kunnen begrijpen moeten we terug in de tijd. Michael Mann is beroemd geworden dankzij een door hem en collega’s gepubliceerde grafiek in Nature in 1998 en Geophysical Research Letters in 1999. De grafiek laat de gereconstrueerde temperatuur zien op het noordelijk halfrond vanaf het jaar 1000 en is de hockeystick-grafiek gaan heten vanwege de vorm.
De hockeystick-grafiek van Mann zoals gepubliceerd in 1999.
De grafiek suggereert heel sterk dat het klimaat voor honderden jaren lang vrij stabiel was, totdat de mens fossiele brandstoffen ging gebruiken en boem de temperatuur omhoogschoot. Het internationale klimaatpanel van de VN, het IPCC, voerde de grafiek zeer prominent op in het derde IPCC-rapport in 2001 en Al Gore gebruikte de grafiek ook in zijn wijdverspreide documentaire ‘An Inconvenient Truth’ in 2006.
Voor mij persoonlijk heeft deze grafiek een grote invloed gehad op mijn carrière. In februari 2005 publiceerde ik na twee maanden onderzoeksjournalistieke research een uitgebreid artikel in Natuurwetenschap & Techniek. Twee Canadezen, Stephen McIntyre en Ross McKitrick, hadden aangetoond dat de grafiek rammelde aan alle kanten. Door een fout in de statistiek kwam er altijd een hockeystick uit, zelfs als je random data gebruikte. Ik was de journalist die de primeur van deze kritiek had. We publiceerden het verhaal niet alleen in Nederland maar ook in het Financiële Dagblad van Canada. Ik won dat jaar met het artikel de Glazen Griffioen, een prijs van 10.000 euro voor jonge wetenschapsjournalisten.
Mijn eigen ervaringen met Mann waren niet al te best. Ik stelde hem destijds zeer inhoudelijke vragen over de kritiek van McIntyre en McKitrick. Hij maakte direct allerlei ad hominem opmerkingen. Zo zei hij: “Ik moet beginnen met benadrukken dat McIntyre en McKitrick niet serieus genomen worden door de wetenschappelijke gemeenschap.” Ook suggereerde hij dat ze betaald zouden worden door de olie-industrie, iets wat niet waar was en is.
Toen volgde in 2009 Climategate, duizenden e-mails van onder andere Mann werden door een onbekende hacker openbaar gemaakt. De meeste e-mails gaan over de hockeystick-affaire. De e-mails toonden onethisch gedrag van Mann en zijn collega’s. In een van de meest beruchte e-mails schrijven ze dat ze “Mike’s Nature tric” gaan gebruiken “om de daling te verbergen”. Een van de gepubliceerde hockeystick-reconstructies, die vooral gebaseerd zijn op boomring-onderzoek, begon te dalen na 1960, een periode waarvan we juist weten door metingen met thermometers dat er opwarming was. In plaats van je af te vragen of boomringen wel geschikt zijn voor temperatuurreconstructies, besloten de onderzoekers de onwelgevallige data (de daling na 1960) gewoon weg te laten. Ze bespraken dat onderling dus in e-mails maar meldden dat echter niet in hun publicaties.
McIntyre is vanwege zijn kritiek vaak de gebeten hond. Tijdens de rechtszaak kwamen er e-mails naar boven waarin Mann McIntyre “dat stuk menselijk vuil” noemde. Zelfs tijdens de rechtszaak noemde Mann McIntyre een “blanke racist”. Mark Steyn, verreweg de bekendste van de twee aangeklaagden, stelde in de rechtszaal dan ook terecht dat Mann iemand is die wel wil uitdelen maar niet kan ontvangen.
Er zijn meerdere boeken over de hockeystick-affaire verschenen waarvan ‘The Hockey Stick Illusion’ van Andrew Montford de beste is. Op Wikipedia (altijd enorm alarmistisch over klimaat) wordt dit boek uiteraard omschreven als een vorm van ‘klimaatontkenning’. Steyn schreef nadat hij aangeklaagd was door Mann ook een boek waarin hij allerlei wetenschappers citeert die kritiek hebben op Mann en de hockeystick. Mann zelf publiceerde ook al meerdere boeken over wat hij noemt de “de hockeystick en de klimaatoorlogen”. De controverse leidde ook tot een soort blogoorlog, waarbij Mann en collega’s publiceerden op de blog RealClimate terwijl McIntyre de website Climate Audit begon, waar inmiddels 2500 artikelen zijn verschenen.
Smaad
Gezien deze achtergrond was het logischer geweest als Mann een zaak was begonnen tegen McIntyre, maar hij koos er dus voor om twee conservatieve bloggers aan te pakken, relatieve buitenstaanders in deze wetenschappelijke controverse. Daarmee maakt Mann de affaire politiek. Twee Ierse filmmakers vonden deze rechtszaak zo belangrijk vanuit het perspectief van vrijheid van meningsuiting dat ze een dagelijkse podcast erover maakten, waarbij de belangrijkste gebeurtenissen van de dag werden nagespeeld door acteurs. Bij smaad moet de aanklager (Mann in dit geval) aantonen dat hij schade heeft geleden door de twee blogartikelen. Tijdens de drie weken durende zittingen werd duidelijk dat Mann dat op geen enkele manier kon hardmaken. Een hilarisch moment was dat Mann vertelde dat hij in de supermarkt een “gemene blik” toegeworpen had gekregen van een andere klant. Was dat omdat je hem had afgesneden op de parkeerplaats of omdat hij Rand Simberg had gelezen, vroeg Steyn, die zichzelf verdedigde in de rechtszaal, aan Mann.
Verder beweerde Mann dat zijn onderzoeksfinanciering in de jaren na 2012 sterk waren teruggelopen. De advocaat van Simberg ontdekte echter dat Mann zijn bedragen helemaal niet op orde had en daarmee de jury op het verkeerde been had gezet. Een beurs van 9 miljoen dollar die hij zou hebben misgelopen, bleek bij nader inzien te gaan om een bedrag van slechts 100.000 dollar. Bovendien vertelde Judith Curry, een bekende kritische stem in het klimaatdebat, in de rechtszaal dat in die jaren alle wetenschappers te maken hadden met teruglopende fondsen voor onderzoek vanwege de naweeën van de economische crisis.
De verdediging maakte meer dan aannemelijk dat in plaats van schade te hebben geleden Manns ster al die jaren alleen maar rijzende is geweest. Zijn salaris ging omhoog, hij verhuisde van Pennsylvania State University naar het meer prestigieuze University of Pennsylvania, hij ging op de foto met onder anderen Bill Clinton en Leonardo di Caprio. Mann deed in de rechtszaal alsof hij zich niet meer kon herinneren dat hij een prijs had gewonnen van 100.000 dollar.
Jerry Sandusky
Een belangrijke rol in de zaak speelde de associatie die de twee bloggers hadden gelegd met de voor seksueel misbruik veroordeelde voetbalcoach Jerry Sandusky, die verbonden was aan dezelfde universiteit als Mann. Mann stelde uiteraard dat hij direct vergeleken was met deze pedofiel en serieverkrachter. Maar zowel Simberg als Steyn stelden dat ze niet zozeer Mann vergeleken met Sandusky, maar stelden dat als een universiteit jarenlang een serieverkrachter in bescherming nam, waarom zouden ze dan niet ook hun prominente klimaatonderzoeker de hand boven het hoofd willen houden. Met name de rol van Graham Spanier, de toenmalige president van de universiteit kwam aan bod. De universiteit deed in 2010 onderzoek naar het gedrag van Mann vanwege de Climategate-e-mails. In de rechtszaal kwam aan het licht dat Spanier zich achter de schermen met dit onderzoek bemoeid had waarna Mann volledig werd vrijgepleit. McIntyre stelde op zijn blog dat het onderzoek ernstig tekortschoot en dat geen enkele poging was gedaan om ook critici zoals hijzelf en McKitrick, die de Climategate-e-mails zeer goed konden duiden, te interviewen. Spanier werd in 2011 ontslagen en later ook veroordeeld voor zijn rol in het Jerry Sandusky-schandaal en verdween enige tijd achter de tralies. Mann bleef Spanier ook daarna noemen in het dankwoord voor zijn boeken.
Steyn heeft in de loop der jaren meerdere malen geschreven dat “het proces de straf is”. Mann gaf in de rechtszaal toe dat de zaak hem geen cent gekost heeft. Wie zijn rekeningen betaalt wilde Mann niet zeggen. Steyn kan zich inmiddels geen advocaten meer veroorloven, kreeg ook nog eens drie hartaanvallen vorig jaar, en moest crowdfunding starten om een maand lang überhaupt zijn hotelkamer in Washington DC te kunnen bekostigen. Vanuit een rolstoel verdedigde hij zichzelf maar welbespraakt als hij is deed hij dat met verve.
In het slotwoord dat de advocaten van Mann kregen, speelden ze heel slim de politieke kaart. Ze vergeleken de ‘klimaatontkenners’ die Mann aanvallen met Trump-aanhangers die de verkiezingsuitslag ontkennen. “Deze aanvallen op klimaatwetenschappers moeten stoppen.” De verdediging protesteerde heftig tegen deze opmerkingen en de rechter gaf hen daarin gelijk (“toegewezen”) maar het kwaad was mogelijk al geschied. Mann had geen sterke zaak, maar de jury beschouwde hun oordeel blijkbaar als een kans om een signaal af te geven. De jury stelde dat Mann een symbolisch bedrag van 1 dollar per blogger aan daadwerkelijke schade had geleden maar veroordeelde Simberg tot het betalen van 1000 dollar aan zogenoemde ‘punitive damages’ en Steyn zelfs tot 1 miljoen dollar. Ook stelde de jury dat hun intentie ‘kwaadaardig’ was geweest, wat suggereert dat Simberg en Steyn deze informatie verspreidden terwijl ze wisten dat het niet waar was, een absurde aantijging waarvoor geen enkel bewijs was geleverd. De schadevergoeding die Steyn moet betalen lijkt dus vooral een afschrikwekkende functie te moeten hebben. Waag het niet klimaatonderzoekers te bekritiseren, want we klagen je aan en dat kan je veel geld gaan kosten.
Mann was uiteraard in extase over de uitspraak. “Ik hoop dat dit vonnis duidelijk maakt dat het ten onrechte beschuldigen van klimaatwetenschappers niet behoort tot de vrijheid van meningsuiting”, schreef hij in een verklaring op X. Aan de sceptische kant van het spectrum merkte de Australische blogger Joanne Nova op dat precies het doel van dit soort rechtszaken is om critici de mond te snoeren. In Nederland was er nauwelijks aandacht voor de zaak, met uitzondering van NRC Handelsblad, dat een vrij uitgebreid artikel aan de uitspraak wijdde waarin de zaak vrij voorspelbaar eenzijdig belicht werd vanuit het perspectief van Mann.
Kop en intro in NRC Handelsblad naar aanleiding van de uitspraak.
Meer rechtszaken
Is de zaak nu ten einde? Vermoedelijk niet. Er zijn uitspraken van het Hooggerechtshof dat ‘punitive damages’ niet meer dan een factor tien hoger mogen zijn dan de daadwerkelijke schade. Dat zou betekenen dat Steyn maximaal 10 dollar aan schadevergoeding opgelegd zou mogen worden in plaats van de opgelegde 1 miljoen dollar. Dat klinkt ook logisch natuurlijk. Waarom zou iemand 1 miljoen dollar aan schade moeten betalen terwijl de werkelijk geleden schade nihil is of in dit geval een symbolische 1 dollar. Steyn wil dus in beroep gaan bij het Hooggerechtshof. Mann op zijn beurt overweegt om het CEI en National Review alsnog (eerder in het proces werden die ertussenuit gehaald) voor het gerecht te slepen. Een hele reeks aan klimaatrechtszaken kan het gevolg zijn.
De uitspraak kan ook gevolgen hebben voor andere wetenschappelijke controverses zoals bijvoorbeeld die over de herkomst van het coronavirus. Daags na de uitspraak werden op X al toespelingen gemaakt dat onderzoekers die wijzen op een lek uit het laboratorium in Wuhan als waarschijnlijke oorzaak van de pandemie hetzelfde lot boven het hoofd hangt.
Dit is de eerste column van Marcel Crok voor Indepen. Crok (1971) is de bekendste klimaatjournalist van Nederland en schrijft al sinds 2005 over het klimaatdebat. Zijn boek ‘De Staat van het Klimaat’ werd aangeprezen door vriend en vijand. Samen met emeritus-hoogleraar Guus Berkhout runt hij stichting Clintel, dat het ongehoorde verhaal over klimaatverandering (dat er geen sprake is van een klimaatcrisis) bekendheid probeert te geven.
1 Reactie
Laat een reactie achter
Reactie annuleren
Laat een reactie achter
Lees verder
-
Water(s)nood, de nieuwe psychose waaraan we moeten geloven
-
De mensenhaat achter de ban op vlees
-
Armoede in de EU grootste verkiezingsthema op 6 juni
-
Klimaatlobby met oliegeld gesmeerd (2)
-
Pensioenfondsen willen pensioenen verbranden voor het klimaat
-
Miljardairsfondsen achter nieuwe vloedgolf klimaatzaken
Klimaat
Weermanipulatie omvangrijk toegepast?
Gepubliceerd
4 weken geledenop
17 oktober 2024Door
Redactie IndepenMilitair onderzoek naar weermodificatie, patenten voor orkaanmanipulatie en decennia onderzoek door de Amerikaanse overheid – zoals ‘Stormfury’- voeden opnieuw speculaties: kunnen orkanen als Helene bij Florida worden gemanipuleerd of zelfs opgewekt?
De Groene Rekenkamer zette afgelopen maand het bewijs voor deze zogenaamde ‘geo-engineering’ op een rijtje. Deze term betreft de (grootschalige) manipulatie van weer, klimaat en natuur door menselijke experimenten. Wat blijkt? Er gebeurt veel meer tussen hemel en aarde op het gebied van klimaatmanipulatie, dan bij het grote publiek bekend. In het artikel ‘Omstreden geo-engineering neemt hoge vlucht’ vindt een schifting plaats tussen bewezen (historische) feiten en speculatie.
De feiten zelf zijn opmerkelijk genoeg. Mensen kunnen stortregens opwekken en kunstmatige tornado’s maken. De meer duistere varianten van onderzoek pogen letterlijk zonlicht te blokkeren door de stratosfeer (16-20 km hoogte) vol zwaveldeeltjes te spuiten. Een recent Brits onderzoek in deze richting heette ‘SATAN’; stratospheric aerosol transport and nucleation. Op die manier zou de zon geblokkeerd worden. Dit onderzoek profileert zich als klimaatnoodrem, een vorm van aardafkoeling voor wanneer ‘global warming’ te snel zou gaan. Een wereldkaart met overzicht van bekende experimenten is te vinden op de website ‘geoengineeringmonitor’.
HAARP
Mensen blijken verder al in staat om kunstmatig noorderlicht (aurora borealis) op te wekken. Dit gebeurt in Alaska met de ionosfeerverhitter HAARP (High-frequency Active Auroral Research Program). Dat is een antenneveld, dat met hoogfrequente straling de zogenaamde ‘ionosfeer’ verhit. Dat is de luchtlaag tussen zeventig en driehonderd kilometer hoogte, waarin zich geladen deeltjes (ionen) bevinden dankzij zonnestraling. Doordat HAARP oorspronkelijk een project van het Department of Defense was (nu University of Alaska Fairbanks) is dit mysterieuze apparaat op het internet uitgegroeid tot ultiem complotwapen.
Zelfs orkanen als de door Florida razende Helene zouden er mee opgewekt worden. Onderzoekers van NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administraton) weerlegden op hun website al het idee, dat mensen een orkaan kunnen laten ontstaan. De energie-inhoud is namelijk zo gigantisch, dat menselijke inspanningen erbij in het niet vallen. Als rekenvoorbeeld geldt bijvoorbeeld orkaan Andrew, die in 1992 de kust bereikte van Florida. Het energetisch vermogen van die storm berekenden ze op vijfduizendmaal van dat van een daar gevestigde kerncentrale (2750 megawatt). HAARP in Alaska kan echter vierduizendmaal minder vermogen (in megawatt) produceren, dan dat een orkaan in Florida bevat. Het vermogen van HAARP bedraagt namelijk 3600 megawatt.
“Klimaatmanipulatie met HAARP onmogelijk”
Ook Europa heeft haar eigen ‘HAARPje’ in Noorwegen, met een factor drie kleiner vermogen: EISCAT (European Incoherent Scatter Scientific Association). De inmiddels gepensioneerde wetenschappelijk medewerker van EISCAT, Mike Rietveld, stelt desgevraagd dat HAARP geen effect op het klimaat kan veroorzaken. De opgegeven vermogens (3,6 gigawatt) staan voor een term uit de radiologie, ‘effective radiated power’. Dat is de input, maar niet het vermogen dat uiteindelijk de ionosfeer bereikt. Dat zou volgens Rietveld ‘niet meer dan dat van een windmolen’ zijn, dus een factor duizend minder vermogen.
“Ionosfeerverhitters zijn ongeschikt voor weermanipulatie”, stelt Rietveld. “Maar een klein beetje van deze energie wordt door elektronen in de ionosfeer geabsorbeerd, zodat deze verhitten. Die energie kan worden overgedragen aan atomen en moleculen, maar die zijn tweeduizendmaal zwaarder dan elektronen. En dat gebeurt ver boven het gebied waar het weer plaatsvindt. Het gebied van verhitting is ook zeer klein, 20-30 kilometer in diameter op een gebied waar de dichtheid van de atmosfeer bijzonder laag ligt.”
Het idee dat HAARP als ultiem complotwapen kan worden gebruikt is afkomstig van een Braziliaanse fysicus, Fran de Aquino. HAARP wekt extreem laagfrequente golven (ELF) op. Die golven zouden op een gerichte manier gebruikt kunnen worden om lokaal de luchtdruk te verminderen. In het artikel ‘High Power ELF radiation by modulated HF heating of the ionosphere can cause Earthquakes, Cyclones and localized heating’ staat de theorie uitgelegd met complexe formules. Zijn artikel is echter nooit in een gangbaar fysisch tijdschrift gepubliceerd. Dat fysici regelmatig kunst-noorderlicht opwekken met HAARP is wél uitgebreid gedocumenteerd in de literatuur.
Stormfury
Het staat onomstotelijk vast dat mensen weerrampen kunnen veroorzaken. Mensen kunnen bijvoorbeeld (stort)regen veroorzaken met zogenaamde ‘cloud seeding’. Dit betreft het sproeien van zilverjodide-deeltjes zodat kleine druppeltjes in wolken tot dikke druppels samenklonteren. Die techniek werd bedacht door Bernard Vonnegut in 1947. De Amerikanen zouden de methode grootschalig in Vietnam toepassen voor militaire doeleinden. Door de moesson te manipuleren zouden transportroutes van de Vietcong wegregenen.
Ook is het geen ‘complottheorie’ maar historisch feit, dat mensen proberen om stormen te manipuleren. Decennialang, van 1962 tot 1983, probeerde de American Meteorological Society met de NOAA (Amerikaanse kruising tussen KNMI en Rijkswaterstaat) de baan en intensiteit van orkanen te manipuleren. Voor het experiment ‘Stormfury’ vlogen ze met vliegtuigen het oog van de storm in. Cloud seeding in luchtlagen langs het orkaan-oog zou het opstijgen van warme lucht (convectie) afremmen. Daardoor zou ook de windsnelheid worden afgeremd, zo was de theorie.
De onderzoekers rapporteerden destijds, dat ze op die wijze windsnelheden met 10-30 procent konden afremmen. Later werden die bevindingen – aldus de NOAA – weer in twijfel getrokken. Niettemin bestaat nog steeds een keur aan patenten voor ‘orkaanmanipulatie’, zoals een patent om het oog van de orkaan te verhitten met straaljagers die de nabrander openzetten. Een gepatenteerd idee is echter geen bewijs dat het idee ook wordt toegepast.
Inmiddels vindt cloud seeding vooral plaats vanuit agrarisch oogpunt. Met name China zet de methode grootschalig in, met het doel om meer regenwater uit de Himalaya voor landbouw te benutten. Cloudseeding kan vanuit vliegtuigen plaatsvinden, maar ook met raketinstallaties. Landen als Roemenië plantten sinds 2000 maar liefst tweehonderd raketinstallaties voor dit doel. Daarmee worden dan ladingen zilverjodide in wolken geschoten, bijvoorbeeld om hagelbuien af te wenden.
Militaire experimenten met ‘het weer’?
De ervaringen in Vietnam leidden in de jaren ’70 tot publieke en politieke verontwaardiging. In 1983 ratificeerden landen, waaronder de Verenigde Staten, daarom het ENMOD-verdrag (environmental modification convention). Dit verdrag verbiedt de ondertekenaars om weer- en klimaatmanipulatie in te zetten als wapen. Er zijn echter sterke aanwijzingen, dat het militair-industrieel complex vrolijk verder experimenteert met weermanipulatie.
Een bekend voorbeeld uit de geo-engineering wereld is het rapport ‘Operational Defenses Through Weather Control in 2030’, een rapport uit 2009 van de Amerikaanse luchtmacht. Daarin stellen ze al zover te zijn in de wetenschap van weermanipulatie, dat ze wolkenformaties kunnen maken tegen ‘directed energy weapons’ (bijvoorbeeld laser). Ze beschrijven daarin dat de Amerikaanse onderzoekers lage bewolking (stratus clouds) en mist kunnen fabriceren met weermodificatietechnieken.
Dit zou betekenen dat in weerwil van ENMOD toch militaire weermanipulatie blijft plaatsvinden. Of er in het geheim onderzoek na ‘Stormfury’ (tot 1983) militair onderzoek plaatsvond naar orkaanmanipulatie, is niet met een rondje internet na te gaan. Daartoe zouden documenten ‘declassified’ moeten raken, die nu nog achter slot en grendel liggen bij het Department of Defense. Die geheimzinnigheid zal nog lang voedingsbodem blijven voor speculatie. Maar HAARP lijkt hier vooralsnog geen rol bij te spelen.
Klimaat
Vechten tegen windmolens: terrorisme?!
Gepubliceerd
2 maanden geledenop
19 september 2024Door
Redactie IndepenZowel in Nederland als nu ook in Duitsland krijgt succesvol verzet tegen bouw van windmolens van de landelijke overheid het stempel ‘terrorisme’, gevolgd door strafrechtelijke vervolging. Dat is geen toeval, maar heeft te maken met staand beleid tegen ‘ondermijning van de rechtstaat’ door wat overheden als ‘extremisten’ brandmerken.
Al vijf jaar voeren actiegroepen ‘Rettet den Reinhardswald’ en ‘Windpark Reinhardswald dagegen‘ campagne. Hun bijna vergeelde actieborden en vlaggen hangen nog rond het plaatsje Gottsbüren in natuurpark Reinhardswald. Ze wilden voorkomen dat naast hun dorp op een bosrijke heuvelkam bij Doornroosje-kasteel Sababurg maar liefst achttien windturbines in het bos gebouwd zouden worden.
Alle argumenten uit de doos van de natuurbescherming haalden ze van stal in media, procedures en rapporten om de verwoesting van het gebied te voorkomen: van zeldzame planten en drinkwaterbescherming tot de waarneming van de katachtige lynx. Alles uiterst netjes en wetenschappelijk gedocumenteerd. Zij wisten tijdelijk een kapverbod en bouwstop af te dwingen via de rechter. Ze haalden internationale (ook Nederlandse) media met hun bericht over de kap van ‘120 duizend bomen’ in ‘Fairytale Forest’ Reinhardswald, beroemd van de gebroeders Grimm en hun sprookjes.
Windindustrieel ondernemer Ralf Paschold van Windpark Reinhardswald GmbH weet zich echter gesteund door de Duitse bondsregering en de regering van de deelstaat Hessen. Deze moeten – net als de Nederlandse regering – conform het ‘Klimaatakkoord van Parijs’ (2015) klimaatdoelen halen. Energieprojecten als windturbines in het bos, zijn daarmee tot nationaal belang verklaard. In Nederland vallen alle windparken in de natuur al sinds 2008 onder de rijkscoördinatieregeling.
In de praktijk betekent dit, dat juridisch bezwaar maken op natuurgronden meestal zinloos is. De overheid steunt de ‘groene’ ondernemers juridisch, via milieueffectrapportage (in Nederland door Pondera Consult) en financieel met subsidies. Beleidsdoelen zijn het businessmodel waarop ondernemers intekenen. Op de website van zijn onderneming Windpark Reinhardswald, stelt Paschold dat zijn windmolens in gekapt bos de natuur rédden: “Door 260 duizend ton CO2 per jaar te sparen, doen we aan klimaatbescherming en daarmee op langere termijn ook aan het behoud van het Reinhardswald.”
Staatsschutz
Paschold kreeg van de deelstaat Hessen een kapvergunning, die door activisten bij de rechter werd bestreden. Op 4 februari 2022 bracht de ondernemer de machines in stelling om de Langenberg bij Gottsbüren kaal te kappen. Werkvoorbereiding. Toen de kap van honderd jaar oud beukenbos startte, vóórdat hun bezwaar tegen die vergunning was behandeld, liepen ‘verzetsleiders’ Ottmar Barke en Oliver Penner met medestanders op de werklieden af.
Volgens het duo en hun advocaat Axel Kleinschmidt wilden zij in gesprek gaan, over de onrechtmatigheid van die kap. Het benaderen van de boswerkers hadden ze beter niet kunnen doen. Dat bleek toen windindustrieel Ralf Paschold een aanklacht indiende voor ‘geweldpleging’. Die aanklacht werd echter niet opgenomen door de lokale politie. Het Staatsanwalt für Staatsschutz stortte zich op de twee natuurbeschermers, zij aan zij met Paschold.
Twee jaar lang werd het duo door dit staatsbureau doorgelicht. Normaliter wordt dit ambt ingezet bij zaken rond terrorisme en staatsveiligheid. Daarin werken ze samen met de Duitse versie van de NCTV (Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid), het Bundesamt für Verfassungsschutz. Nu nam dus een landelijke terrorisme-coördinator het op voor een windindustrieel, tegen de omwonenden die succesvol zijn project vertraagden. Wegens gebrek aan bewijs voor geweldpleging, kreeg het duo echter dit voorjaar vrijspraak bij de rechter.
Zoals Penner en Barke schrijven op ‘Windpark Reinhardswald dagegen’ is “tot de dag van vandaag onduidelijk waarom dat ambt de aangifte van Paschold behandelde, en niet de lokale politie.” Hun advocaat Kleinschmidt noemt het “een schandaal, dat door valse beschuldigingen de heren Penner en Barke in diskrediet gebracht werden.” Een antwoord op hun vraag – waarom worden wij als ‘terrorist’ geframed door de overheid – ligt in Nederland voor het oprapen.
‘Windmolenterroristen’
Hun Nederlandse evenknie, de Groninger accountant en anti-windmolenactivist Jan Nieboer had dit voorjaar bij de rechter minder geluk. Zijn hoger beroep tegen een door de rechtbank Noord-Nederland (2021) opgelegde gevangenisstraf van een jaar (waarvan een half jaar voorwaardelijk) werd in mei afgewezen door het gerechtshof. Nieboer gaat nu in cassatie. Hij stelt desgevraagd dat ze “geen enkel hard bewijs hebben, ik hoorde alleen maar termen als ‘achten aannemelijk’.” Zijn advocaat Tjalling van der Goot (van advocatenkantoor Anker & Anker) eiste vrijspraak.
De welbespraakte Nieboer zou, aldus de aanklacht, in het protest tegen de bouw van windpark Drentse Monden een tiental dreigbrieven hebben gestuurd naar windindustrieel ondernemers. In oktober 2018 ‘framede’ de NCTV het succesvolle werk van hun actiegroep (zij wisten het plan aanzienlijk af te slanken) als ‘windmolenterrorisme’ in zijn ‘Dreigingsbeeld’.
Die framing werd met persberichten verspreid en door het Dagblad van het Noorden overgenomen. Het ‘Dreigingsbeeld’ over windmolenterroristen is nu van de website van het NCTV verdwenen, evenals het artikel ‘Coördinator Terrorismebestrijding: Terreur tegen windmolens loopt uit de hand’ daarover bij het Dagblad van het Noorden.
Die framing bleek niet onschuldig, maar voorbode van wat Nieboer te wachten stond. Twee jaar lang werd Nieboer afgeluisterd door het Openbaar Ministerie. In 2019 werd Nieboer door een anti-terrorismebrigade met zes gewapende mannen uit zijn accountantskantoor geplukt. Dat overvalteam speelde alsof ze van DHL waren die een pakketje afleverden. Zonder vorm van proces werd hij zes weken in de cel gegooid in Lelystad. “Alsof ik zes moorden had gepleegd”, zo reageert Nieboer.
‘Ondermijning democratische rechtsstaat’
Volgens de rechterlijke macht in Nederland is die handelswijze van de overheid echter passend bij de ‘democratische rechtsstaat’. In zijn beroepszaak in mei dit voorjaar, stelde de rechter bij het Hof, geciteerd door RTV Noord: “Die brieven hebben grote impact gehad op de bewuste bedrijven. Ze moesten extra beveiliging inschakelen voor personeel en materieel.” En Nieboer zou met een medeverdachte zo “willens en wetens de democratische rechtsstaat hebben ondermijnd.”
Dat nu de rechter ook de term ‘ondermijning van de democratische rechtstaat’ in de mond neemt is geen toeval. Het idee dat ‘extremisten’ een ‘democratie’ zouden omver willen werpen is de ingezette beleidslijn bij Europese overheden. De term ‘ondermijning’ wordt door zowel de Nederlandse NCTV gebruikt, de Engelse Counter Extremism Center of Excellence (‘undermining’) en ook door het Duitse Bundesamt für Verfassungsschutz (Unterminung).
De Duitse Verfassungsschutz profileert zichzelf als ‘demokratische Frühwarnung’, en is met name bij rechtse partijen als AfD nu omstreden als ‘niet passend in een liberale rechtsstaat.’ Dergelijke kritiek kwam eerder van links.
Nationale Extremismestrategie
In Nederland werd de term ‘ondermijning’ voor het eerst door korpschef Bernhard Welten gebruikt in 2005, als verwijzing naar drugscriminaliteit. Uit definities in de ‘Nationale Extremismestrategie 2024-2029’ van de NCTV in mei dit voorjaar, blijkt dat ‘ondermijning’ inmiddels kan slaan op vrijwel alles dat de overheid tegenstaat: De term ‘ondermijning’ komt hier dertienmaal in voor, en kan ook slaan op mensen die “de wijze van samenleven delegitimeren, saboteren en ondergraven.”
De NCTV zelf opereert – net als zijn Duitse evenknie – ondertussen sinds 2012 buiten wettelijke kaders onder het ministerie van Veiligheid. Met onbekend aantal personeelsleden en budget. Zonder politieke controle schrijven zij, dat iedereen die de overheid niet gelooft een gevaar vormt:
“Ook kan het op grote schaal verspreiden van complottheorieën leiden tot een verlies van de veronderstelde legitimiteit van de rechtsstaat onder delen van de bevolking (…). Acties en boodschappen van extremisten kunnen dus het functioneren van de democratische instituties ondermijnen, alsook het vertrouwen dat mensen in elkaar hebben.”
“Niet onwettig maar wel onwenselijk”
De coup van het Duitse Staatsschutz op lokale justitie sneuvelde bij de rechter. In Nederland kost succesvol verzet een half jaar gevang en tienduizenden euro’s advocatenkosten. ’Windmolenterrorist’ Nieboer lijkt dus slachtoffer van een langer ingezette koers bij West-Europese overheden, waarbij politieke oppositie wordt gecriminaliseerd. Dat doen overheden in samenwerking met media, die door de NCTV getipt worden wie als ‘extremist’ in haar nieuwste ‘Dreigingsbeeld’ staan.
Ook schaart de rechterlijke macht zich via overleg in ‘Veiligheidsregio’s – gecoördineerd door de NCTV – achter de beleidslijn van het kabinet, met hetzelfde proza. Zoals de nieuwe NCTV-richtlijn stelt, hoef je als ‘extremist’ geen strafbare feiten te plegen om toch gecriminaliseerd te worden door de overheid:
“De brede benadering van extremisme houdt in dat zowel gekeken wordt naar gewelddadig als niet-gewelddadig extremisme. Dit laatste is voor een belangrijk gedeelte niet onwettig maar wel onwenselijk voor de democratische orde.”
De Nederlandse richtlijn tegen ‘extremisme’ komt exact gelijk met de Britse richtlijn tegen ‘extremisme’. Onder dat ‘extremisme’ kan ook politieke oppositie vallen (zie artikel ‘Britten na Brexit juist minder vrij’). Tegelijk in Duitsland besprak minister van (Economische Zaken en) Klimaatbescherming, Robert Habeck, op de OMG-conferentie in Hamburg ‘ondermijning van de democratische rechtstaat’. ‘Extreemrechts’ zou ‘de bedreiging van binnen’ zijn. De media framen ondertussen de immens populaire AfD als ‘extreemrechts’.
Opmerkelijk genoeg kreeg Habeck van windindustrieel Ralf Paschold via LinkedIn complimenten voor zijn redevoering tegen ‘de dreiging van binnen’: “Hartelijk dank Robert Habeck voor je rede waarin het je opnieuw lukt de uitdagingen te beschrijven, en hoe belangrijk het is onze waarden te beschermen tegen de aanvallen van binnenuit.”
De ondernemer die het terrorismeambt laat afsturen op zijn oppositie, blijkt op zijn minst familiair te zijn met de minister van Klimaatbescherming en tevens vicekanselier. Volgens Nieboer was ook bij zijn zaak ‘de minister van Economische Zaken en Klimaat persoonlijk betrokken.’ Het windpark moest er koste wat kost komen, om doelen uit het SER Energieakkoord te halen. Maar wie dat vermoedt in ‘rechtstaat’ Nederland, gelooft dus in complottheorie, is daarom ‘extremist’ en ‘ondermijnt de democratie.’
Klimaat
Nederlandse vissers solidair met eilandbewoners na ramp met windmolen
Gepubliceerd
3 maanden geledenop
20 augustus 2024Door
Redactie IndepenVissers in Nederland spreken solidair hun grote afschuw uit nadat bewoners op het Amerikaanse eiland Nantucket medio juli snoeihard zijn getroffen door het afbreken van een wiek van een windmolen voor hun kust. ,,Een wake up-call’’ wordt het incident genoemd.
Stranden aan de oostkust lagen er bezaaid met ontelbare aangespoelde scherpe splinters glasvezels en brokstukken. Zwemmen was verboden omdat het water vervuild was. En al zes vrachtwagen vol puin moesten worden verwijderd van de stranden.
,,Zie hier het voorportaal van de groene hel’’, schreef de Nederlandse brancheorganisatie EMK-vissers op haar sociale media X. Bestuurslid Dirk Kraak reageerde vanaf vakantie-eiland Ibiza dat zich een ongekende natuurramp afspeelt op de Noordzee en Atlantische Oceaan door alle windmolens die uit de grond gestampt worden. ,,Waarom trekken Nederlandse natuurorganisaties hierover niet aan de bel?’’, reageerde hij naar dit online nieuws- en opinieplatform Indepen.
Tijdens een bijeenkomst op het gemeentehuis van Nantucket heeft de Deense CEO Klaus Moeller van energiebedrijf Vineyard Wind inmiddels excuus aangeboden vanwege alle schade door de afgebroken reuzen-wiek. De betreffende windmolen was bijna net zo groot als de Eiffeltoren. ,,Maar de brokstukken zijn niet giftig’’, zei topman Moller tegen de razende eilandbewoners in de VS. Dat leverde hem hoongelach op vanuit de zaal.
Nauwlettend wordt de zaak gevolgd door de EMK-vissers. Aangezien zij hun hart vasthouden voor identieke schades door de windmolenparken die voor onze kust gestalte hebben gekregen.
Bestuurder Kraak en zijn mede-vissersmannen hebben de Noordzee afgelopen jaren voor hun ogen in industriegebied zien veranderen. En wie nu tijdens een vlucht met KLM naar Londen vliegt ziet hoe heel onze zee vol staat met de turbines: zover het oog reikt. ,,De meeste mensen weten dat niet. Dát is het probleem,’’ zegt Dirk Kraak.
Net als in de VS braken in Europa al windmolens af. Zo knakte vorig jaar een turbine op de dijk bij Zeewolde. En in Wallonië verboog afgelopen voorjaar een wiek waarbij puin naar beneden stortte.
Op Nantucket kwalificeert milieuorganisatie Green Oceans het Amerikaanse incident als ‘catastrofaal’ voor mensen en zeezoogdieren. In de oceaan bij het eiland (horende bij de staat Massachusetts) leven immers walvissen, dolfijnen en haaien.
Topvrouw Bonnie Brady, van visserijorganisatie Long Island Association heeft goed contact met de Nederlandse vissers. Het incident bij Nantucket noemt ze ,,een wake up call’’.
Om kennis te delen wisselen Amerikaanse, Nederlandse en Belgische vissers voortdurend informatie met elkaar uit. ,,In de VS speelt zich precies hetzelfde af als hier. We volgen elkaar en houden elkaar een beetje op de hoogte’’, aldus EMK die steeds minder visgrond heeft.
De inwoners van Nantucket, dichtbij Cape Cod en Boston, zijn ondertussen zwaar ondersteboven van alle microdeeltjes en brokstukken op hun stranden en in hun oceaan.
Voor Dirk Kraak is het onbegrijpelijk hoe er steeds meer windmolens bij komen. De onderdelen worden gemaakt met behulp van chemicaliën zoals met het kankerverwekkende PFAS dat niet afbreekt in het milieu. ,,Deze ontwikkeling gaat het klimaat niet helpen. Er is iets heel ernstigs aan de hand.’’
De EMK-vissers leven ondertussen mee met de Amerikanen. Geen begrip hebben ze voor mensen die het incident ‘klein’ maken omdat volgens hen deze schade nog altijd beter is, dan verontreiniging door olie-industrie. ,,Deze mensen gaan voorbij aan de ernst van de situatie en van de vervuiling”, reageert EMK.
Ook de Amerikaanse organisatie Green Oceans waarschuwt dat het zeeleven serieus gevaar loopt. De havenmeester van Nantucket stelde dat het weer veilig is om met schoenen aan op het strand te lopen. ,,Wat ze niet zei: walvissen slikken vaak per ongeluk drijvend puin,’’ aldus Green Oceans: ,,Wat gebeurt er als een walvis scherpe glasvezelscherven doorslikt? Godzijdank zijn er geen mensen gewond geraakt, maar wie weet hoeveel zeedieren er gewond kunnen raken?’’
Samen met ons impact maken? Dat kan! Of het nu gaat om een kleine eenmalige donatie of een maandelijkse donatie, wij zijn jullie dankbaar voor elke donatie! Doneren kan hier.
Recent
Trump geeft gas en oliet de economie. Nederland doet het tegenovergestelde
De overwinningsspeech van Trump was alles wat we ervan konden verwachten. Familie en vrienden werden bedankt en de Amerikaanse middenklasse...
Klussen 2.0 in 020 met de klushub, je verzint het niet!
Het heeft de ambtenaren van 020 vanuit hun luxe bureaus behaagd een uitstootvrije zone te bepalen voor hun geliefde stad....
Nieuw EU plan Draghi kan leiden tot explosie van schulden (3)
De economie van de EU loopt steeds verder achter op die van China en de VS als gevolg van jarenlang...
Miljardairs gaan er met EU-landbouwsubsidies vandoor
De Britse krant The Guardian onderzocht waar de EU-landbouwsubsidies terechtkomen en ontdekte dat een groot deel daarvan in de portemonnee...
Paniek in medialand: ‘power to the people’
Ik wrijf de slapers uit mijn ogen en zet de tv aan. ‘Trump winnaar’ staat in beeld. De dame achter...
De bouw blijft kampen met absurde regelgeving
‘De bouw’, een belangrijke motor van onze economie, hapert al enkele jaren als gevolg van absurde regelgeving. Is het niet...
Ook bij Indepen hebben wij een mening over Sander Schimmelpanic
Sander wie?
OPROEP! Bestaat de journalist nog wel?
De definitie van ‘journalist’ volgens Wikipedia: een journalist of journaliste is een beroepsbeoefenaar die nieuwsfeiten verzamelt over recente gebeurtenissen van algemeen belang, die deze...
Geen ruimte voor competente bewindspersonen in kabinet
Op 1 november 2024 vloog de verwachte jaloeziekogel door de kerk. Geladen en afgeschoten door Geert Wilders, op één van...
Geen ‘barmhartig’ asiel voor levensgevaarlijke Afghaanse bewakers
Na de chaotische aftocht van de Nederlandse troepen uit Kabul en de grimmige machtsovername door de Taliban, heeft Nederland maar...
Trending
-
Binnenland1 week geleden
De macht van de onzichtbaren (deel VIII) – Nederlandse elite?
-
Politiek4 dagen geleden
Miljardairs gaan er met EU-landbouwsubsidies vandoor
-
Column5 dagen geleden
Paniek in medialand: ‘power to the people’
-
Binnenland5 dagen geleden
De bouw blijft kampen met absurde regelgeving
-
Opinie2 weken geleden
Wat heeft al het politieke gedram nu eigenlijk opgeleverd?
-
Opinie3 dagen geleden
Klussen 2.0 in 020 met de klushub, je verzint het niet!
-
Opinie6 dagen geleden
Ook bij Indepen hebben wij een mening over Sander Schimmelpanic
-
Column1 week geleden
Geen ruimte voor competente bewindspersonen in kabinet
Bas
27 februari 2024 in 10:58
Mann is een oplichter, en niet zo’n kleintje ook. Dit soort charlatans moeten hard aangepakt worden, ongeacht de consequenties. Daar is durf, directheid en doorzettingsvermogen voor nodig. Uiteindelijk overwint de waarheid.
Rudy Dannau
12 juni 2024 in 09:40
waarom dit soort oplichters niet naar voor te komen met hun harde bewijzen die dan vol onwaarheden zitten en hen dan vermorzelen zodat ze nooit nog enige geloofwaardigheid hebben met hun opwarmingleugens.