Human

Onno wilde weg uit Nederland en vertrok naar Montenegro

Avatar foto

op

Onno wilde weg uit Nederland en vertrok naar Montenegro
Deel dit nieuws
Foto: Onno Laarhoven

MONTENEGRO – In Montenegro leeft ondernemer Onno Laarhoven nu voor zijn gevoel in een compleet andere wereld. Nederland was hij vorig jaar zó zat dat hij zelfs overwoog om simpelweg in de auto te stappen en gewoon naar Griekenland te rijden voor een nieuwe zakelijke start. Met gierende banden weg uit het beklemmende Nederland.

Precies op dát moment kwam een zakenpartner met het idee om eerst in Montenegro te gaan rondkijken. Dát bleek een schot in de roos. De intens mooie natuur, de prachtige zomerdagen en de gastvrije bevolking, met wie ze bovendien goede zakelijke afspraken konden maken.


,,Het land bleek supervriendelijk. De mensen zijn betrouwbaar, en de business is er booming. Toen is de keus heel snel gemaakt.’’

Onno verhuurt daar in het hoogste segment luxe dagboten met bemanning, voor een ontspannen dag op het water met familie of dierbare vrienden. Waar de zonsondergangen adembenemend zijn en de bergen zó het zilte zeewater inlopen. Waar de sfeer op de betoverende jachten in de jachthaven luxe is, maar waar vooral ook nog steeds harmonie en puurheid overheerst.

,,We vinden hier luxe hotels, en de mooiste restaurants, maar géén wilde nachtclubs. Boka Bay, de baai van Kotor, is net als Monaco een hotspot voor de rijken der aarde, maar het gevoel dat iedereen uitstraalt is minder ‘poenerig’. ‘’

Op de auto’s ziet hij kentekens vanuit heel de wereld. Polen, Turkije, Zweden, Ierland, Duitsland. ,,Ik ben nog niet eerder op een plek geweest in Europa, waar ik zoveel verschillende nummerplaten zag, uit zoveel verschillende landen.’’ Montenegro is sowieso een magneet voor mensen uit alle windrichtingen. Amerikanen, Russen en Oekraïners zitten gebroederlijk naast elkaar in restaurants en wonen samen in de diverse appartementsgebouwen. Van de polarisatie waarover je in Nederland zoveel hoort is hier niets te merken.

,,Ik loop even naar mijn balkon”, zegt Onno dan door de telefoon en legt vervolgens zijn panorama uit: ,,Ik zie hier aan de ene kant de bergen, en aan de andere kant de jachthaven. In februari zaten we hier in een overhemd op een terras aan de haven, een half uurtje later zaten we bovenop de berg in anderhalve meter sneeuw en even later reden we langs een skilift”.

De ambities zijn grenzeloos: ,,We zijn naast de charter-business bezig met het opstarten van de verkoop van luxe jachten. Binnenkort is dat geregeld en hebben we een portfolio die we in Montenegro aan de man gaan brengen.’’ Hij is nog verknocht aan Nederland, waar zijn vrouw en zoon nu nog wonen. Voorlopig kiest het gezin voor hybride leven: deels in Montenegro en deels in hun Nederland.

De Nederlandse televisie mist hij als kiespijn. Want alle ellende en het dwingende narratief die er over de Nederlandse bevolking wordt uitgestort kan hij niet meer aanzien en aanhoren: steeds maar weer meer immigratie, woke, klimaatwaanzin, drukte, onverdraagzaamheid en het sterk verslechterende ondernemersklimaat. Aan klimaat- en stikstofmaatregelen worden zonder parlementaire controle tientallen miljarden euro’s uitgegeven terwijl er op ouderenzorg en pensioenen bespaard wordt.

‘Zijn’ vroegere krant NRC heeft hij door mensen ook wel ‘communisten-krantje’ horen noemen vanwege het ondersteunen van het streven naar de nieuwe collectieve heilstaat. ,,Nederland slaat door”, zegt hij. En hij hoort dat kritische geluid ook om zich heen van zakelijke relaties uit andere landen, die zich verbazen over waar Nederland mee bezig is. Gisteren vertelde een Montenegrijnse relatie nog dat zij hier nog tot vrij recente datum hun best moesten doen om te overleven, voor gezondheidszorg, voor onderwijs en boodschappen.

Hij zei dat dit voor Nederlanders allemaal zo vanzelfsprekend is dat wij ons niet meer druk maken om de dag van morgen en geld uitgeven aan ideologieën in plaats van zaken die voor de gewone mensen echt belangrijk zijn. De Nederlandse bijna-Koreaanse klimaatagenda, de massa-immigratie, en waar 28 miljard euro voor de klimaatplannen 0,00036 graden (afgerond 0 graden) verschil gaan maken op de temperatuur. ,,Zakelijke relaties praten meewarig met ons. Ze vragen: ‘Wat is er met Nederland aan de hand? Al die idioterie? Wáar zijn jullie in Nederland mee bezig? Waarom zijn jullie je eigen cultuur en welvaart aan het verkwanselen?’’’

Hij houdt nog steeds van Nederland, zegt hij, daarom is hij ook nog actief in de gemeenteraad van zijn Nederlandse woonplaats Oegstgeest. Maar het Nederland van nu is hem te grimmig en al te ver doorgeschoten. ,,Laat ik voorop stellen dat ik in Nederland een ontzettend mooie tijd als scholier, student, professional en ondernemer heb gehad. Het waren in de jaren tachtig en negentig fantastische tijden vol vrijheid, blijheid en tolerantie. Maar de laatste jaren merkte ik dat de overheid zich met alles bemoeit, en zelfs achter de voordeur wil bepalen hoe wij moeten leven vanuit een doorgeslagen nieuwe collectivistische ideologie.’’

Onno vertelt verder: “Ik lees dat de overheid het afgelopen jaar weer met 5,5 procent (!) gegroeid is met een bijbehorende productiviteitsdaling van 9 procent (!). Inmiddels werkt 20 procent (!) van de beroepsbevolking voor de overheid. Als je dan zegt dat Karl Marx trots zou zijn op Rutte en Kaag dan kan ik dat niet zeggen zonder geframed te worden als extremist.”

Dat gevoel van een totalitaire overheid bekroop hem voor het eerst tijdens de coronacrisis, toen zelfs door Rutte werd afgedwongen dat mensen thuis maar twee gasten mochten ontvangen. Horeca ging op slot, en wie zich niet liet testen op corona kwam gewoonweg de plaatselijke hockeyclub en het zwembad niet binnen. Lichamelijke integriteit, individuele vrijheden en grondrechten werden rücksichtslos terzijde geschoven en wanneer je daar (naar nu blijkt terecht) vragen over stelde werd je als een één of andere idioot weggezet.

Ná de samenleving ontwrichtende coronamaatregelen is de overheid doorgegaan op het pad van dwang en drang. De dwangwet voor gemeenten om asielzoekers op te vangen, een verordening in Oegstgeest die bepaalt dat je de gevangenis in kunt gaan wanneer je geen regenton in je tuin hebt, het onteigenen van boeren, het censureren van internet, het verbieden van politieke partijen en omroepen. Dit alles zou een decennium geleden volledig ondenkbaar zijn.

Ook bij het opstarten van het bedrijf in Montenegro merkte Onno dat Nederland volledig is doorgeslagen. Het overboeken van geld vanaf zijn zakelijke ING-bankrekening naar de rekening van het bedrijf in Montenegro bleek onmogelijk. Van de ING ontving hij na het doen van een betalingsopdracht een nietszeggend mailtje met termen als sancties, Rusland, Iran en Irak. Ook bij navraag kon de bank geen inhoudelijke reden opgeven waarom hij niet over zijn eigen geld kon beschikken. ,,In wat voor samenleving ben je terecht gekomen wanneer anderen bepalen wat je met je eigen geld mag doen?”

Hoe anders is het leven in Montenegro: ,,We werken eigenlijk vanuit Boka Bay in het ‘Monaco’ aan de Adriatische zee. En we werden er met open armen ontvangen. De overheid legt je geen strobreed in de weg om te ondernemen en een zakelijke bankrekening hadden we binnen een week geregeld. Mensen zijn hier te porren voor nieuwe zakelijke ideeën en afspraken komen ze tot nu toe goed na. We zagen eigenlijk al heel snel de mogelijkheden voor ons bedrijf.’’

Het leven in Montenegro voelt goed: ,,We hebben hier vandaag een fijne temperatuur van 28 graden. En we hebben met onze business een commitment uitgesproken er hier in Montenegro vól voor te gaan.’’

Verder Lezen

1 Reactie

  1. Paulus

    22 augustus 2023 in 16:22

    Aardig verhaal, maar ik denk niet dat Onne (ik gun hem het beste!) een typische kandidaat is voor het programma ‘Ik Vertrek’. Heb zelf al in 1996 Nederland achter mij gelaten en op eigen houtje in verschillende niet-EU landen een bestaan moeten opbouwen. Dat was nooit makkelijk -to say the least – en in de huidige onzekere tijden zeker niet makkelijker. In kringen die financieel onafhankelijk zijn ziet het leven er toch iets anders uit. Maar hoe gaat het sociaal/psychologisch na de witte broodsjaren? Zie in dit verhaal ook geen zaadje ontkiemen wat een bijdrage zou kunnen leveren aan het bouwen van een nieuw fundament voor een betere wereld, ook voor Jan met de pet.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Buitenland

Na migratiedeal: ‘Vluchtelingen zonder water woestijn ingejaagd’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Na migratiedeal: ‘Vluchtelingen zonder water woestijn ingejaagd’
Foto: ANP

INDEPEN LIVE VANUIT STRAATSBURG

De barbaarse opdrijving door Tunesië, die vluchtelingen zonder water de woestijn injaagt om te voorkomen dat ze illegaal oversteken naar Europa, moet stoppen. Europarlementariër Mick Wallace en veel andere Europarlementariërs sloegen 12 september op de plenaire vergadering van het Europees parlement in Straatburg groot alarm over de weerzinwekkende taferelen die zich sinds enkele maanden afspelen in de woestijn van Tunesië en Libië. Wallace ziet Afrikaanse woestijnen veranderen in kerkhoven.


De migratiedeal, die demissionair premier Rutte, zijn ambtsgenoot Meloni van Italië en Commissievoorzitter Ursula von der Leyen in juli sloten met de president van Tunesië, zou door grensbeheer de migratiestroom naar Europa moeten verminderen. Maar volgens Wallace en andere Europarlementariërs worden de vluchtelingen door Tunesië regelrecht een wrede dood ingedreven.

,,In augustus zijn 27 dode lichamen ontdekt in de Tunesische woestijn. De mensen waren door de autoriteiten gedwongen er rond te lopen’’, aldus Wallace. En dat zonder water.

De EU betaalt ongeveer een miljard euro, zodat Tunesië mensensmokkelaars zou opsporen en de toestroom over de Middellandse zee zou stoppen. Maar er zijn in die deal onvoldoende harde voorwaarden gesteld, was deze dinsdag de kritiek.

Volgens Isabel Santos van de fractie S&D zijn sinds 2014 meer dan 25.000 vluchtelingen verdronken. De mensen blijven, gelokt door mensensmokkelaars, in gammele bootjes de oversteek wagen over de Middellandse zee, in de hoop op een andere toekomst.

Volgens commissaris Olivér Várhelyi boekt de nieuwe strategische aanpak tussen de EU en Tunesië echt wel succes. In 2022 zijn volgens hem 24.000 vluchtelingen onderschept door de kustwacht van dat land.

 

Verder Lezen

Human

Oekraïners willen Nederlands leren, hun baas wil dat liever niet

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Oekraïners willen Nederlands leren, hun baas wil dat liever niet
Foto: ANP

Bijna de helft van de Oekraïense oorlogsvluchtelingen in Nederland heeft werk, maar bij hun integratie in de samenleving geven werkgevers niet thuis. Slechts een klein deel van deze bedrijven helpt bij taalonderwijs, blijkt uit onderzoek in opdracht van het ministerie van Sociale Zaken.

Dat onderzoek bevroeg enkele tientallen gemeenten naar hun ervaringen met taalonderwijs voor de oorlogsvluchtelingen. Hoe kleiner de woonplaats, hoe meer aandacht hier voor is. In de grote steden hebben Oekraïners genoeg aan Engels in het dagelijks leven, stellen de onderzoekers. Zij onderzochten maar een beperkt aantal gemeenten, zodat ze dieper op de inhoud in konden gaan. De steekproef is wel representatief voor Nederland, qua verdeling tussen grote, middelgrote en kleine gemeenten.


Dat 70 procent van de werkgevers niets doen met taalles, is dan ook niet een keihard  percentage, maar wel een indruk van de stand van zaken. Dat het desondanks veelzeggend is, blijkt uit andere resultaten; zo doen de werkgevers die wel hiermee bezig zijn, voor het overgrote deel niet meer dan ‘bij de gemeente informeren naar mogelijkheden’. Wel trekken werkgevers regelmatig de portemonnee als Oekraïens personeel graag Nederlands wil leren.

De laksheid van werkgevers rondom de integratie van buitenlandse werknemers is niet nieuw. Al twintig jaar zijn er opeenvolgende schandalen, van uitbuiting via slechte arbeidsvoorwaarden tot problemen met huisvesting. Steeds schoven werkgevers deze problemen op het bordje van de politiek. Maar die kon (of wilde) daar ook niet veel mee doen.

Een mooi voorbeeld hiervan is dat in de discussies over het huisvesten van Oost-Europese arbeidsmigranten heel vaak een schokkend rapport van een speciale commissie onder leiding van Emile Roemer wordt aangehaald. Deze is gemaakt tijdens de eerste lockdown in 2020 en stond vol schokkende bevindingen over slechte leefomstandigheden, de klein wonende tomatenplukker had extra te lijden onder de pandemie. Maar Roemer concludeerde vooral: dit is niks nieuws, maar al jaren aan de hand, alleen toen wilde niemand het zien.

Staken werkgevers dan de hele tijd hun kop in het zand over migratie? Nee hoor: alle argumenten over de voordelen en zelfs de noodzaak ervan voor de arbeidsmarkt zijn afkomstig uit hun koker. Maar al sinds de gastarbeiders in de jaren ‘50 uit Italië en later Turkije en Marokko werden binnengehaald, houdt hun maatschappelijke betrokkenheid over migratie op bij de poort van de fabriek.

De politiek kwam de werkgevers desondanks decennialang steeds tegemoet, niet alleen door de poorten van ‘Fort Europa’ wijd open te zetten voor illegale migratie. Wie niet wordt gesnapt, kan in Spanje of Italië meteen zwart werk vinden in de landbouw. Maar ook met verblijfsstatus hielpen ze ongewild het bedrijfsleven: omdat ze geen Europese diploma’s hebben, verdienen ze als ongeschoold arbeider minder. De inkomenskloof tussen laag- en hoogopgeleid is hierdoor gegroeid.

Ook werd het arbeidsrecht aangepast, mede met het oog op ’tijdelijk verblijvende’ werknemers: tijdelijke contracten werden flexbaantjes, nulurencontracten. Daarvan zijn met name starters op de arbeidsmarkt door gedupeerd, constateerde bijvoorbeeld de SER.

Minister Karien van Gennip (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) schetste februari dit jaar dat ook de Oekraïense workforce ‘voor een groot deel’ die vastigheid mist. 43 Procent blijkt te werken als uitzendkracht, 26 procent als oproepkracht en 28 procent heeft een ander tijdelijk dienstverband, in totaal dus 97 procent. Dit betekent dat van alle werkende oorlogsvluchtelingen slechts 3 procent níét zo’n ‘wegwerpbaan’ heeft.

Nederlands leren wordt, naarmate de oorlog voortsleept, wel steeds belangrijker en daarom is nu in kaart gebracht hoeveel en hoe taallessen worden gegeven, en door wie. Naar deze klasjes is veel vraag, in veel gemeenten zijn wachtlijsten. Maar aan de andere kant zijn er ook nog heel veel aanbieders van taaltrainingen die nog plekken in de klas over hebben. Met name geldt dit voor bibliotheken.

Het meeste onderwijs is informeel, dat wil zeggen dat er geen diploma voor gehaald kan worden. Twee derde wordt speciaal georganiseerd voor mensen uit Oekraïne, een kwart van het aanbod bestond al, en is ook toegankelijk voor immigranten uit andere landen.

Dat laatste is een teken van een van de weinige ontwikkelingen rond het migratievraagstuk die wél positief zijn: Nederlandse gemeenten hebben de wind er onder gekregen bij de inburgering. Die taak gooide kabinet-Rutte III over de schutting, nadat de privatisering van het taalonderwijs aan asielzoekers flopte.

Verder Lezen

Binnenland

Managers inclusie UvA negeren Joodse studenten

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Managers inclusie UvA negeren Joodse studenten
Foto: ANP

De diversiteitsagenda van de Universiteit van Amsterdam (UvA) schudt op zijn grondvesten, nu blijkt dat de speciale afdelingen die racisme en discriminatie moeten voorkomen, niet in gesprek willen met Joodse studenten. Die klaagden over pro-Palestijnse demonstraties in de universiteitsbibliotheek.

‘Als je geen pro-Palestijnse ideologie op de UvA aanhangt, krijg je het zwaar te verduren”, zegt een studente uit Israël tegen Folia, het weekblad van de universiteit. “Door sterk anti-Israël sentiment en een impliciete oproep tot geweld tijdens de recente bezetting voelen Joodse studenten zich niet veilig op de UvA.”


De klaagster word vanwege haar afkomst tijdens zo’ n betoging gekleineerd, verhaalt Folia.

“De aankomst van Efrati, die in werkgroepen niet onder stoelen of banken schuift dat ze Joods-Israëlisch is en elke dag haar Maĝeen Davied (haar Davidster) als ketting om haar nek draagt, gaat niet onopgemerkt onder een aantal aanwezigen in de hal. “Iemand met een bivakmuts op maakte me opeens uit voor vuile zionist’”, vertelt ze. “Niemand greep in of riep deze persoon tot de orde.”

Als ze later het woord ‘intifada’ (Arabisch voor opstand) hoort vallen weten zij en haar (Joodse) vrienden genoeg: tijd om het pand te verlaten. Efrati: “Het voelde heel onveilig om daar rond te lopen. Je kunt het gesprek niet aangaan, dus je gaat maar vluchten. Iedereen van mijn vriendengroep is weggegaan.”

Ze is geschokt. Een dag na de bezetting stuurt ze zowel een mail naar de Diversity Officer van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid als naar de centrale Diversity Officer van de UvA, Machiel Keestra. Ze verwoordt haar gevoelens en legt uit dat ‘intifada’ in de collectieve herinnering van de Israëliërs verwijst naar een serie van terroristische aanslagen, waarin mensen hun familie en vrienden hebben verloren. “Dus als Israëliërs dat horen, voelen ze zich onveilig”,  maakt Efrati duidelijk. “Ik denk dat veel studenten zich daar niet van bewust zijn.”

Maar het is de nasleep van deze zaak, de afhandeling van haar verzoek hierover bij de Diversity Officers van de universiteit, die de meeste verbazing wekt. Zij weigeren om te komen tot een gesprek tussen Efrati en enkele vertegenwoordigers van de actievoerders. Dit is het enige verzoek van Efrati. “Het is een beladen onderwerp en daarom zouden we juist het gesprek moeten aangaan. Daarvoor zijn we op de universiteit: om ideeën uit te wisselen.”

Juist in Amsterdam is deze weigering een reden tot zorg: een paar kilometer verderop in de stad worden Joodse scholen regelmatig extra beveiligd, uit angst voor aanslagen. En onder toeziend oog van de gemeente Amsterdam kon langs een geradicaliseerde jongerenwerker een groepje kwetsbare minderjarigen de reis naar het kalifaat aangaan.

De angst van Efrati is derhalve niet denkbeeldig, als dit in goed gesprek had kunnen worden gewisseld met de actievoerder. Wie weet hoeveel zorgen dit had kunnen wegnemen, of op een andere manier leed kunnen voorkomen. Ooit was Amsterdam de hoofdstad van de hele wereld voor aanhangers van deze tolerante, oplossingsgerichte vorm van samenleven. Maar op de Universiteit van Amsterdam weten ze het tegenwoordig kennelijk beter.

Verder Lezen

Recent

Doodenge klimaat oplossing: ‘Eerder sterven en pijnstillers weigeren’ Doodenge klimaat oplossing: ‘Eerder sterven en pijnstillers weigeren’
Binnenland3 uur geleden

Doodenge klimaat oplossing: ‘Eerder sterven en pijnstillers weigeren’

Mensen die ziek zijn, zouden volgens emeritus hoogleraar Johan Mackenbach het goede voorbeeld kunnen geven, door vanwege het klimaat en...

Hofhouding Kaag groeit bijna twee jaar met 30 fte per week Hofhouding Kaag groeit bijna twee jaar met 30 fte per week
Politiek1 dag geleden

Hofhouding Kaag groeit bijna twee jaar met 30 fte per week

Worden we allemaal een beetje armer? Van het ministerie van Financiën kun je dat moeilijk zeggen: minister Kaag nam gemiddeld,...

Het CO2-mysterie, om gallisch van te worden Het CO2-mysterie, om gallisch van te worden
Binnenland2 dagen geleden

Het CO2-mysterie, om gallisch van te worden

CO2, een stofje in de lucht met ongekende capaciteiten. Enerzijds een onmisbare voedingsstof voor plantengroei, anderzijds een stofje in staat...

Van der Valk voor asielzoekers: 250 euro per kamer per nacht Van der Valk voor asielzoekers: 250 euro per kamer per nacht
Binnenland3 dagen geleden

Van der Valk voor asielzoekers: 250 euro per kamer per nacht

Minister Dilan Yeşilgöz van Veiligheid en Justitie heeft het hoogste woord als asielzoekers diefstallen plegen. Maar doet het ministerie dat...

BREAKING NEWS!! Brandstofprijzen met bijna 40% omlaag in september aldus CBS BREAKING NEWS!! Brandstofprijzen met bijna 40% omlaag in september aldus CBS
Binnenland5 dagen geleden

BREAKING NEWS!! Brandstofprijzen met bijna 40% omlaag in september aldus CBS

De inflatie over september is – volgens de eerste raming van het CBS – slechts 0,2 procent!! Fantastisch succes van...

Onvrede onder jongeren: tijdbom die nog steeds tikt Onvrede onder jongeren: tijdbom die nog steeds tikt
Binnenland5 dagen geleden

Onvrede onder jongeren: tijdbom die nog steeds tikt

Jongerenwerkers zijn in Nederland de ogen en oren van de maatschappij. Ze luiden de noodklok over polarisatie en radicalisering onder...

Fossiele brandstoffen: onmisbare goudmijn voor kabinet Fossiele brandstoffen: onmisbare goudmijn voor kabinet
Binnenland6 dagen geleden

Fossiele brandstoffen: onmisbare goudmijn voor kabinet

Was aardgas decennialang een bron van inkomsten voor de overheid dankzij de winning ervan in onder meer Groningen, tegenwoordig wordt...

EU draagt Nederland op hypotheekrente aftrek af te schaffen EU draagt Nederland op hypotheekrente aftrek af te schaffen
Politiek1 week geleden

EU draagt Nederland op hypotheekrente aftrek af te schaffen

De Rijksbegroting en bijbehorend Belastingplan worden ieder jaar op Prinsjesdag bekendgemaakt. De plannen worden daarna besproken door de Tweede Kamer...

Postcodeloterij gaat Rabobank slopen Postcodeloterij gaat Rabobank slopen
Binnenland1 week geleden

Postcodeloterij gaat Rabobank slopen

Een opmerkelijke tweet van Greenpeace op 23 september: Vandaag hebben we samen met @NLRebellion een ultimatum gesteld aan @Rabobank: stop...

De dubbele moraal van het OM: XR profiteert De dubbele moraal van het OM: XR profiteert
Binnenland1 week geleden

De dubbele moraal van het OM: XR profiteert

Voor wie het zich niet meer kan herinneren: in november 2017 blokkeerden een aantal Friezen de snelweg om te voorkomen...

Trending