Opgepast! De coronawet verhuist naar de WHO

De censuur op Twitter en Facebook kent al een relatief lange geschiedenis en is ontstaan vanuit de gedachte dat ‘de Russen’ en later de Taliban op sociale media actief bezig zijn om mensen te groeperen en te beïnvloeden. Middels vroege vormen van Artificial Intelligence (AI) konden groepen kwaadwillenden door geheime diensten gemonitord worden, gelokaliseerd en soms zelfs ontmaskerd. Uiteindelijk kwam deze censuur bij de geheime diensten op een glijdende schaal terecht, waarbij iedere ‘bedreiging’ van de zittende macht gezien werd als een potentieel gevaar voor de stabiliteit van een land en de democratie.

Zittende politiek gebruikt censuur op sociale media

De zittende politiek heeft deze benadering omarmd en als effectief wapen ingezet om de eigen politieke ideeën te beschermen en zogenaamd ‘de democratie’ te beschermen. De grote ophef onder met name linkse partijen over het wegvallen van die censuur is dan ook eenvoudig verklaarbaar: ze zijn bang dat door het ontbreken van censuur zaken aan het licht komen die hen in potentie politiek kunnen schaden. Al jarenlang wordt op zowel Twitter als Facebook (en LinkedIn en Instagram) op zeer grote schaal gecensureerd. Dat dit lang als complot is weggezet, geeft al aan dat alleen al de gedachte gevoelig ligt.

De censuur op sociale media is een absoluut feit

Dat het geen complot is of was, werd duidelijk toen Elon Musk Twitter overnam en veel van de correspondentie kon terugleiden tussen het Biden-regime en Twitter, en die ook deels openbaarde (de zogenaamde Twitter-files). Het Biden-regime heeft zeer actief en agressief alle hen onwelgevallige informatie laten verdwijnen op Twitter. Of dat nu ging over de Biden-laptop (dat was ook altijd een complot) of informatie over corona of het coronavaccin; alles verdween zodra het aan het licht werd gebracht op Twitter en niet paste in het narratief. Nu Meta, met Zuckerberg aan de top, met eenzelfde verhaal komt, mag definitief helder zijn dat overheden op grote schaal gebruik maken van de mogelijkheid om op sociale media in te grijpen. En die mogelijkheid werd hen geboden, zowel door Twitter als door Facebook. Het enige verschil is dat bij Twitter meteen werd ingegrepen toen het aan het licht kwam, terwijl Zuckerberg pas ingreep toen er een ‘regimechange’ was, feitelijk dus met als doelstelling lijf en leden te redden alvorens de overheid zelf ingrijpt. Hij doet afstand van de zwaar door belanghebbenden gefinancierde zogenaamde ‘factcheckers’, die niets meer en niets minder zijn dan een dekmantel voor een gedachtenpolitie met een quasiwetenschappelijk sausje. Openlijk zegt Zuckerberg dat hij informatie die zonder twijfel correct was, tóch moest laten verdwijnen op aandringen van overheidsfunctionarissen.

Mark Zuckerberg in gesprek met Joe Rogan over de opgelegde censuur door de regering Biden

Gevolgen censuur immens

Wat zijn de gevolgen van deze censuur? Talloze carrières van gerenommeerde wetenschappers zijn kapotgemaakt, mensen zijn ontslagen, families zijn verscheurd, vriendschappen voor eeuwig ontregeld. En dat allemaal omdat ze tegenwicht willen bieden aan de eenzijdige stroom informatie. Ze worden ‘geshadowband’ (niemand kan hun berichten lezen), onder hun berichten komen ‘waarschuwingen’ van ‘factcheckers’ te staan, hun account wordt tijdelijk geschorst of hun account wordt zelfs volledig verwijderd. En dat alles in opdracht van de overheid, die op slinkse wijze zich toegang heeft weten te verschaffen tot de sociale media. Ook de bedrijven zelf doen aan zelfcensuur door middels AI-technieken zo snel mogelijk onwelgevallige berichten op te sporen en te censureren. In de rechtszaal komt u niet ver met al die censuur, het wordt gepresenteerd als een ‘huisregel’ van de betreffende bedrijven, het censureren van wat ze dan plots ‘nepnieuws’ noemen.

Daders vluchten nu massaal

Het vreemde is nu dat de groeperingen die vooral baat hadden bij deze extreme vorm van censuur, nu met veel bombarie afscheid nemen van nu nog voornamelijk X (voorheen Twitter). Vergelijk het met Stalin die vol op het orkest gaat als hem verteld wordt dat de Pravda niet meer door het ministerie van Informatie zal worden gecensureerd. De bombarie van bijvoorbeeld iemand als Laurens Dassen van de politieke partij Volt is eigenlijk zelfs aandoenlijk. De door George Soros gesponsorde politieke partij probeert zoveel mogelijk aandacht te krijgen voor hun heldhaftige kreet ‘dat het slecht is voor de democratie’, dat van censuur ontdane X. Ook binnen de EU, die op zeer grote schaal in Europa censuur toepast, staat iedereen op de achterste benen. Waarom? Omdat er geen censuur meer is? De ‘factcheckers’ waren juist de dekmantel voor de censuur. En natuurlijk is de reguliere media fel tegen de ontmanteling van zowel X als Facebook, zij zijn zelf onderdeel van de censuur, maar dan vooral door eenzijdige berichtgeving, het (zeker in coronatijd) demoniseren van bepaalde groepen binnen de bevolking en het op grote schaal presenteren van nepnieuws, gek genoeg gepresenteerd als de waarheid.

Nederland censureert nog altijd volop

Voor wie denkt dat zich dit allemaal aan de andere kant van de grote plas afspeelt, zal het een eyeopener moeten zijn dat juist in Nederland op zeer grote schaal nog altijd censuur plaatsvindt. Uit talloze Wob-/Woo-verzoeken blijkt dat er zeer korte lijntjes zijn tussen Den Haag en de beheerders van de sociale media in Nederland. Daarnaast is er een geheim genootschap met de illustere naam ‘Denktank Desinformatie’, die actief in staat is om op sociale media in te grijpen. De NCTV, de MIVD en het inmiddels verboden LIMC struinen op grote schaal sociale media af, gebruiken trolaccounts en AI-robots om alles wat niet past binnen de door henzelf gedefinieerde omschrijving van een ‘democratie’ aan te pakken. En als u op Facebook een foto plaatst van uw zoon of dochter, staat de NCTV echt niet bij u op de stoep, maar als het wat te veel onwelgevallig nieuws is, hoeft u niet lang te wachten of er staat een politieagent op de stoep, of erger. Voorbeelden zijn inmiddels te over waarbij het OM zich door de geheime diensten laat gebruiken als hoeder van de ‘democratie’.

Laat u niet in de luren leggen, de schreeuwers beschermen niet de democratie, maar zijn niet gebaat bij nieuws dat hen kan schaden en dat door hun toedoen in het verleden plots ‘verdween’ als zijnde ‘nep-nieuws’. Complotten en nep-nieuws zijn onwelgevallig nieuws en hebben sinds kort nog maar één vijand: de tijd.

In de afgelopen jaren hebben wij op Indepen regelmatig aandacht gevraagd voor dit onderwerp:

https://indepen.eu/toenemende-censuur-op-sociale-media-neemt-onaanvaardbare-vormen-aan/

https://indepen.eu/%ef%bf%bccensuur-selectieve-verontwaardiging/

https://indepen.eu/censuur-mondkapjes-en-vaccins-gestopt/

https://indepen.eu/is-de-nctv-de-moderne-geheime-dienst/

https://indepen.eu/vanaf-nu-vertelt-de-geheime-dienst-journalisten-hoe-ze-onderzoek-moeten-doen/

https://indepen.eu/oproep-bestaat-de-journalist-nog-wel/

https://indepen.eu/stuitende-coronawaarheid-roept-veel-vragen-op/

https://indepen.eu/mediacensuur-door-overheden-steeds-ernstiger-en-agressiever/

Er moet snel duidelijkheid komen over de financiële situatie van gemeenten vanaf 2026. Gemeenten, maar ook Tweede Kamerleden, waarschuwden al geruime tijd voor het financieel ravijn dat na 2025 ontstaat als gevolg van het slopende beleid van kabinet-Rutte IV. Wat is er aan de hand en wat kan dat ons gaan kosten? Weer een onderwerp waar de gevestigde media niet over wenst te berichten, maar Indepen de nieuwswaarde van ziet!

Wat houdt dat ravijnjaar in?

Eind 2025 loopt het bestaande financieringssysteem voor gemeenten en provincies af en daar is al veel mee misgegaan onder kabinet-Rutte IV. Er komt een nieuw systeem, maar dat gaat pas in 2027 van start. Hierdoor ontstaat voor gemeenten en provincies een financiële kloof van ongeveer 3 miljard euro. Dat wordt het ravijnjaar genoemd.

Over een jaar valt dus de gehele decentrale overheid in een financieel ravijn. Pogingen om de regering tot inkeer te bewegen bleken vruchteloos, al zegt het kabinet aan de slag te gaan met de aanbevelingen over compensatie voor de jeugdzorg. Toch zullen gemeenten ook na 2026 zich in onrustig vaarwater begeven volgens platform Binnenlands Bestuur. De gemeentelijke budgetten komen zwaar onder druk te staan, vooral essentiële diensten zoals jeugdzorg en woningbouw en het armoedebeleid.

Hoe heeft het zover kunnen komen?

Het nationale gemeentefonds is voor gemeenten de belangrijkste bron van inkomsten, naast de gemeentelijke belastingen die gemeenten zelf mogen heffen.

Al in 2022 werd vastgesteld dat het kabinet-Rutte in dat gemeentefonds heeft lopen graaien ten behoeve van de financiering van andere zaken. Uit onderstaande tabel blijkt namelijk dat het gemeentefonds niet oploopt, maar afloopt.

In 2026 krijgen de gemeenten veel minder dan nu. Dat is gek, want de afgelopen jaren hebben we vooral gehoord over financiële problemen bij gemeenten.

In 2021 stuurde minister Kajsa Ollongren nog het rapport ‘Gemeenten in de knel’ naar de Kamer. Conclusie uit dat rapport was dat gemeenten investeringen uitstellen en voorzieningen sluiten door tekorten. Dit leidt volgens het rapport ’tot een sluipende vernietiging van het gemeentelijke voorzieningenniveau’ waardoor de verzorgingsstaat verder wordt uitgehold.

Welke andere zaken zijn door kabinet-Rutte met gemeentegeld gefinancierd?

In dit artikel legt de algemeen directeur van de Vereniging voor Nederlandse Gemeenten (VNG) uit waar al dat gegraai door de kabinetten-Rutte naartoe is gegaan:

• Onderwijshuisvesting
• Woningbouwimpuls van voormalig minister De Jonge
• Volkshuisvestingfonds eveneens destijds onder Hugo de Jonge

Dit gebeurde zonder overleg met gemeenten of het parlement, zonder toetsing, zonder analyse wat de effecten hiervan zouden zijn.

Een zoveelste bewijs dat voormalig minister-president Rutte op ramkoers met de democratie van Nederland lag en dictatoriaal gedrag vertoonde.

Ook op jeugdzorg boekte het kabinet-Rutte IV nog eens een extra bezuiniging in van 511 miljoen euro. Dit is in strijd met de eerdere rechtelijke uitspraak in de arbitragezaak, zo schrijft de VNG-directeur. Wederom een keiharde botsing met het democratische grondprincipe en met de wet.

Een rechtszaak tegen de Staat der Nederlanden?

De spanningen tussen het laatste kabinet-Rutte en de Nederlandse gemeenten over de schendingen van principiële uitgangspunten van overheidsfinanciering en democratische grondbeginselen liep zo hard op, dat in de zomer van 2024 een rechtszaak werd voorbereid tegen de Staat.

Iets meer dan 43 procent van de gemeenten steunde op vrijdag 24 mei 2024 een motie om richting de nieuwe regeringspartijen te escaleren en daarnaast een mediaoffensief te starten. Niet genoeg voor een meerderheid. De rechtszaak kwam er dus niet en ook richting de media werd het zwijgen voortgezet.

Het wordt nog erger

Behalve  de graaipartijen van kabinet-Rutte IV in het gemeentefonds, is de nieuwe regering voornemens om nog eens 600 miljoen euro te bezuinigen op het gemeentefonds, aldus dit artikel.

Daarnaast willen PVV, VVD, NSC en BBB ook de verhoging van het OZB-tarief maximeren. Daarmee vervalt de mogelijkheid voor gemeenten om hun grootste eigen inkomstenbron zelf op te schroeven ter compensatie van de verdwenen gelden.

Dat laatste voornemen lijkt gunstig voor de belastingbetaler – weinig verhoging OZB – maar heeft uiteraard andere gevolgen die de armoede onder bepaalde lagen van de bevolking gaan vergroten.

De gevolgen vanaf 2025

Tot 2028 hebben lokale overheden miljarden euro’s extra nodig voor de bekostiging van hulp aan kinderen en jongeren, aldus het platform Binnenlands Bestuur. Dat geld is er niet en komt er ook niet. Het Nederlands Jeugdinstituut meldt eind 2024 dan ook: “Continuïteit jeugdzorg is in gevaar.” Dat gaat tot van allerlei structurele problemen leiden bij de ontwikkeling van jeugdigen en daarmee de toekomst van ons land.

Dit geld ging niet naar onze jeugd, maar naar wapens voor Oekraïne.

Een ander mogelijk gevolg is dat meer gemeenten – opnieuw – worden gedwongen tot fuseren tot nog grotere gemeenten om schaalvoordelen te behalen.

Dan is er de zekerheid van verhogingen van gemeentelijke belastingen. Voor 2025 zijn al forse verhogingen afgekondigd als gevolg van het naderende ravijnjaar.

En dat raakt ons allen in de portemonnee vanaf dit jaar.

Maar…onze overheidsfinanciën waren toch op orde?

De staatsschuld was in vijftien jaar niet zo laag, volgens het AD, die eind 2023 een fors compliment gaf aan toenmalig minister van financiën Kaag; “Kaag laat overheidsfinanciën blakend gezond achter”.

Waarom moest kabinet-Rutte IV – waarvan Kaag de minister van financiën was – al in 2022 onbevoegd in de kas van het gemeentefonds graaien als we een lage staatsschuld hebben en alles op orde is?

Volgens onze Raad van State zijn de EU-begrotingsregels de afgelopen jaren fors aangescherpt om de economische verschillen tussen de lidstaten meer gelijk te trekken en om een groenere en duurzamere toekomst te waarborgen.

Een belangrijk punt van zorg van de Raad van State is dat Nederland op de middellange termijn niet voldoet aan de eisen van het Stabiliteits- en Groeipact van de EU. Dit pact vereist dat het begrotingstekort onder de 3 procent van het bruto binnenlands product (bbp) blijft en dat de overheidsschuld niet hoger is dan 60 procent van het bbp.

Die overheidsschuld is momenteel slechts 44,2 procent van het bbp ten opzichte van de 60 procent die de EU eist. Het begrotingstekort zou naar verwachting op 2,9 procent uitkomen in 2024.

Waar maken wij ons dan in vredesnaam druk over?

In het plan voor 2024-2025 van de Europese Commissie voor Nederland staat (op pagina 4 en 5) dat de Europese Commissie verwacht dat de overheidsschuld en het begrotingstekort van Nederland gaan groeien, waardoor een sterkere begrotingsdiscipline vereist wordt. Dat lijkt de reden voor de absurde voorzichtigheid van het huidige kabinet en het aansturen op bezuinigingen, terwijl Nederland één van de laagste schulden van de EU kent!

Een steeds dominantere EU gooit weer roet in het eten. Ditmaal ten koste van onze gemeenten en daarmee onze jeugdzorg en privéportemonnee.

Op 15 januari 2025 sloeg ook de paniek in de Eerste Kamer toe over dit onderwerp.

Het wordt tijd dat mensen zich ervan bewust worden dat de EU in toenemende mate ons land bestuurt.

De Tweede Kamer lijkt machteloos tegenover een ondemocratisch instituut als de NAVO onder leiding van Mark Rutte. Nu duidelijk is geworden dat er weer meer macht is komen te liggen bij de NAVO blijkt werkelijk niemand geïnteresseerd om uit te laten zoeken welke (geheime) verplichtingen er nu exact bij de NAVO liggen. Het is ijzingwekkend stil als Ralf Dekker in de Kamer om meer uitleg vraagt, en zijn motie wordt dan ook niet aangenomen.

Waarom is niemand geïnteresseerd in hoeverre de NAVO hier bepaalt wat er moet gebeuren? Is het desinteresse? Weten ze het al? Is het niets nieuws? Zoals bekend zijn de kabinetsleden in het geheim gebriefd over de verplichtingen die Nederland heeft aan de NAVO, de oppositie zou op zijn minst moeten willen weten wat er gaande is als een deel van onze soevereiniteit wordt overgedragen aan een externe organisatie, toch?

Ondertussen pleit NAVO-voorzitter Mark Rutte voor het ophogen van het lidmaatschapsgeld van de NAVO naar 3,7 procent van het bbp in plaats van de nauwelijks gehaalde 2 procent, hij zegt zelfs dat dit maar ten koste moet gaan van de sociale zekerheid en de pensioenen hier te lande. Zijn argumentatie is dat een bevolking die veiligheid wil dat wel waard moet zijn. Trump verhoogt ondertussen de druk om 3 procent te krijgen. Hij dreigt zelfs uit de NAVO te stappen mocht dit niet gebeuren. En zou dat laatste niet de ‘oplossing’ kunnen zijn? Een tandeloze Rutte achterlatend? Wel jammer dat vrijwel ons complete arsenaal aan wapens inmiddels op de schroothoop in Oekraïne ligt, daar heeft Rutte in zijn vorige baantje wel voor gezorgd.

Het pleit in ieder geval niet voor onze ‘volksvertegenwoordigers’ dat zij zonder enige vorm van verzet de macht van het volk deels afgeven aan de NAVO. Ondertussen hebben de NCTV (Nationaal Coördinator Terrorisme en Veiligheid) en de MIVD (Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst) vrij spel en kunnen buiten het zicht van de Tweede Kamer en dus de burger doen en laten wat ze willen. En dat doen ze dus ook, zoals blijkt uit de vele onthullingen uit Woo-verzoeken. Maar ach, 147 volksvertegenwoordigers willen hier hun vingers niet aan branden… wat was de definitie ook alweer van ‘volksvertegenwoordiger’?