Stikstof, een deken die alles verstikt. Gelooft u het?

Terwijl het al drie weken pijpenstelen regent, staan de kranten vol met een ‘watertekort’ in ons waterrijke land in 2030. Terwijl de kranten vol staan met skipistes die opdrogen en zouden moeten sluiten, zijn in de tweede week van november de eerste skipistes al open in Oostenrijk. Zodra je klimaatactivisten dat voor de voeten gooit is het ‘ja maar dat is een uitzondering’ of ‘ja maar dat is een momentopname’. Is het omgekeerd, vallen de mussen van het dak, dan zijn het de klimaatcritici die de dagopname als uitzondering zien. Wie lineair denkt, trekt ook alleen maar lineaire conclusies. Al dagen spuwt een vulkaan in IJsland een equivalent uit van 60 miljard euro aan CO2-belasting, terwijl moeder aarde geen cent in de kassa in Brussel zal bijdragen. Wat gaan ‘we’ daaraan doen dan als mensheid, want volgens alle modellen zou dit de aarde behoorlijk moeten doen opwarmen toch?

De illusie dat de mensheid het klimaat kan sturen komt uit modellen, lineaire modellen. En de conclusie van die lineaire modellen is het absolute Armageddon voor de mensheid, als we maar lineair blijven denken. Deden we ook in de zeventiger jaren trouwens, maar toen zou er een ijstijd aanbreken volgens weer andere modellen. De werkelijkheid is vele malen complexer, alle modellen en conclusies ten spijt. Wat wél werkelijkheid is, is de illusie dat als we maar veel geld naar Brussel en Den Haag brengen en warmtepompen en elektrische auto’s als burger kopen, het tij zou moeten keren. Het enige tij dat keert is de inkomstenbron van Brussel en Den Haag en de inkomstenbron van de bedrijven die zich laven aan de illusie dat uitgerekend hún producten de illusie van de politiek in stand houdt.

Zodra u dat door heeft, lacht u alleen nog maar om de politiek en alles en iedereen die het omarmt. Ook de politiek omarmt alleen maar een thema als het stemmen en dus macht oplevert, of geld in het laatje, net als al die bedrijven die eraan meedoen. De politiek geeft bedrijven gemeenschapsgeld als ze meedoen aan hun politieke illusie, en bestraft bedrijven die niet meedoen. Bedrijven hebben een toekomst als ze meedoen met de politiek, en geen toekomst als ze niet meedoen. Dus storten marketeers van bedrijven zich op ‘CO2’, en plots zijn alle producten ‘klimaatneutraal’, ‘CO2-reducerend’ of ‘klimaatvriendelijk’. De hele wereld weet inmiddels dat elektrische auto’s geen enkele bijdrage vormen, uitermate milieuonvriendelijk worden geproduceerd, een CO2-footprint ‘van heb ik jou daar’ hebben en absoluut geen enkele bijdrage leveren aan het tegengaan van de opwarming van de aarde. Beetje sneu ook als er dan een vulkaan uitbarst en alle zogenaamde inspanningen binnen enkele dagen teniet gedaan worden.

Het enige dat de Nederlandse burger doet aan de klimaatillusie is deze omarmen als het hem financieel voordeel oplevert. Een elektrische auto is voor een vertegenwoordiger wel zo lekker met veel minder bijtelling, ‘de zaak’ betaalt de veel hogere aanschafwaarde wel en zelf profiteren ze ervan. Zonnepanelen zijn alleen leuk als ze geld opleveren, zodra ze onder aan de streep geld kósten is er geen burger meer te vinden die ze op zijn dak legt. De politiek ‘stuurt’ niet de klimaatillusie, zij stuurt slechts hen die de illusie omarmen door de geldstromen dusdanig te sturen dat alleen de politieke volgelingen ervan profiteren.

De Nederlander kijkt alleen naar zijn portemonnee, en is een ideaal slachtoffer voor de Nederlandse politiek die alleen illusies omarmt als het macht of geld oplevert. Je kunt erin trappen, maar klaag dan ook niet als het plots in je nadeel blijkt te zijn; als je opeens tóch wegenbelasting moet betalen voor je elektrische mastodont, of als opeens je zonnepanelenstroom geen cent meer oplevert, of als de financiële voordelen opeens als ‘oneerlijk’ worden gezien door dezelfde politieke partijen die het eerst gepromoot hebben. En als het machtige Amerika zich uitspreekt tégen een verkleining van Schiphol, dan draait de politiek in één klap om, de klimaatillusie ten spijt die ze jarenlang gepredikt hebben. Het gaat niet om het klimaat, het gaat om geld en macht, veel duidelijker kunt u het niet hebben.

Het gaat om geld en macht, in de politiek, in het bedrijfsleven én bij u! Erken het gewoon en schiet niet in een kramp als de mussen van het dak vallen of de sneeuwpistes veel te vroeg opengaan. ‘We’ zijn er met boter en suiker ingegaan, en kunnen het tij alleen maar keren door de realiteit onder ogen te zien. Met elektrische busjes in Amsterdam redden we het klimaat echt niet, we ondersteunen slechts de partijen die daar hun macht en inkomstenbron aan ontlenen. Met een verkleining van Schiphol redden we het klimaat ook niet, we ondersteunen slechts de partijen die daar hun macht en inkomstenbron aan ontlenen.

Doorzie de illusie en omarm de realiteit.

Dagelijks waarschuwt linkse lijsttrekker Frans Timmermans voor vervuiling en verwoesting van planeet mensheid en klimaat, maar ook dit afgelopen weekend is hij naar het buitenland, dit keer letterlijk gevlogen. Groen en links zijn weinig passend bij de CO2-footprint van een weekendje Frans in functie elders.

Indepen rekende twee weekendjes weg door met Frans Timmermans op campagne voor GroenLinks en de PvdA, naar Montreal en Malaga. Als die uitstoot door de roodgroene achterban gecompenseerd moet worden, dan zouden vier vleesetende sociaaldemocraten een jaar lang moeten afzien van biefstuk en bal.

Solidariteit uit de partij is niet onlogisch: reizen naar partijpolitieke bijeenkomsten (ze kennen hem op wereldpolitiek toneel) hoort erbij. En twee keer vliegen sinds eind september de verkiezingscampagne begon, da’s niks voor Timmermans, die is meer gewend. Maar toch: die twee tripjes hebben al een enorme ecologische prijs: zo is de klimaatimpact van zijn ticket en hotel al even hoog als die van opgeteld vier Ethiopiërs in een heel jaar.

De Limburgse lijsttrekker van PvdA/GroenLinks is deze zaterdag in het Spaanse Malaga, waar de PES vergadert, de club die in Europa sociaaldemocratische partijen verenigt. Terwijl hij waarschuwt dat er maar een aardbol is, wijst op ‘global boiling’ en dat de ‘klimaatnoodtoestand’ is uitgeroepen, vliegt hij er op vrijdagen schijnbaar graag even uit. Zo was hij vorig weekend ook al weg: toen naar Berlijn.

Cityhoppen is voor de oud-Eurocommissaris routine. Maar in de Nederlandse verkiezingen staan energiearmoede en belastingdruk centraal in de campagne, en Timmermans heeft daarin het hoogste woord. Van alle vervuilende westerse levensgeneugten is veel vliegen hetgeen dat het snelste en meest direct impact heeft op de opwarming van de aarde. Dat blijkt bijvoorbeeld uit studies van het IPCC.

Natuurbescherming per privéjet

Als klimaatpaus van de Europese Commissie vloog Frans Timmermans de planeet over, om die te redden van de ondergang door uitlaatgassen. Dat kon niet anders. Onvermijdelijk zijn niet de buitenlandse reizen sinds hij campagne voert als leider van GroenLinks/PvdA in Nederland. Hoeveel klimaatschade richtte hij tot nu toe aan?

Doorrekening klimaatschade

Maar wat kost zo’n vlucht nou aan CO2? Dat kost per persoon tussen de 3.800 kilo en soms zelf wel 5.000 kilo CO2 per retour, dat hebben we business class geregeld. Het is natuurlijk wel een baas, Frans Timmermans.

Dit weekend is Frans Timmermans naar Malaga op en neer, eventjes een dagje, voor het congres van de PES, de Europese familie van sociaaldemocratische politieke partijen. Arme moeder aarde: dat kost volgens Milieu Centraal toch ook weer 600 kilo CO2.

Biefstuksocialist wordt tofu-burger

Timmermans is al door zijn ‘fair share’ van CO2-uitstoot heen. Wat kan de achterban nog doen, zodat de campagne de aarde niet nog sneller opwarmt? Nou, als er vier biefstuksocialisten zijn, echte rooie carnivoren, die gedurende een heel jaar niet zes keer maar slechts éénmaal per week vlees eten, dan zijn twee tripjes gecompenseerd. Timmermans alleen kun je zoiets niet aandoen: vlees laten staan gedurende vier jaar. Het kan ook minder ingrijpend: één kameraad uit de rood-groene achterban verkoopt de auto. Dat moet het wel een stevige, fatsoenlijke gezinsauto zijn waar goed mee gereden wordt, 20.000 kilometer per jaar.

Afrika

Wat is één middenklasser nou, afgezet tegen het redden van de aarde?

Omdat het volgens Timmermans zo slecht gaat met de wereld, mag je de vraag wel wat indringender stellen: vergelijk die klimaatschade nou eens met de footprint van die arme kindertjes daar in Afrika? Ook daarover is nagedacht, door het Duitse atmosfair.de, waar je CO2-aflaten kunt kopen om reizen zogenaamd groen te compenseren.

Vergelijken met arme kindertjes is natuurlijk niet helemaal eerlijk, maar dat doen de Duitsers dan ook niet. Ze hebben iets slimmers: vergelijking van de klimaatimpact met de gemiddelde CO2-footprint van een gemiddelde Ethiopiër per jaar. De twee vliegreizen van Air Frans zijn vergelijkbaar met de jaarlijkse klimaatimpact van vier inwoners van het Oost-Afrikaanse land.

Individueel CO2-budget

Vanaf januari eist het kabinet dat bedrijven met meer dan 100 werknemers de kilometers gaan bij houden van woon-werkverkeer van al hun personeel. Dat is om inzicht te krijgen, aldus het kabinet, maar dat inzicht leidt onvermijdelijk tot een nieuwe grondslag om belasting te heffen.

Als Eurocommissaris heeft Timmermans volop meegewerkt aan de voorbereiding van de digital id wallet en cbdc, de digitale euro. Zodra deze twee zaken voor EU-burgers beschikbaar zijn, is het voor Brussel en de lidstaten mogelijk om CO2-rantsoenen te gaan verdelen onder burgers, net zoals nu voor sommige industrie geldt dat zij via emissiehandel moeten betalen voor hun milieuvervuiling.

In de uitwerking het VN-klimaatverdrag van Parijs is berekend hoe groot zo’n individueel CO2-budget per jaar per persoon zou moeten zijn: maximaal 1500 kilo CO2 per jaar. Alleen al met de twee vliegtrips die Timmermans deed tijdens de Nederlandse campagne, zit hij al op anderhalf keer dat persoonlijke klimaatbudget, maar dan voor een heel jaar.

Cijfermatige verantwoording

Berekeningen CO2-uitstoot via MilieuCentraal:

AMS – Montreal businessclass, 1570 kg (milieucentraal: inclusief 3 dagen + hotel, samen 70 kg CO2)

AMS – Malaga economy class 600 kg (2 dagen + hotel)

 Footprint-vergelijkingen: atmosfair.de (auto en Ethiopiërs) en Milieu Centraal (vlees)

 Indepen heeft de klimaatschade van de twee reizen ook berekend met drie andere calculators. Opvallend is dat de gemeten CO2-uitstoot per passagier in alle vier de rekentools volstrekt verschillend is. Milieu Centraal berekende van deze vier, op de IATA-calculator van de luchtvaartindustrie na, de laagste uitstootcijfers.

Prof. de Lange: “Om te denken dat je iets aan klimaatverandering kunt doen is een totale illusie. De politieke ‘gekkigheid’ die daarbij hoort kent geen grenzen.”

Emeritus hoogleraar Kees de Lange legt op nuchtere en begrijpelijke wijze uit waar deze ‘gekkigheid’ haar oorsprong in vindt.