Wordt het groeiende wantrouwen gekeerd of opgestookt?

Laura (53)* is sinds een half jaar dakloos. Ze is gescheiden en heeft drie tieners, die inwonen bij hun vader, die depressief is. “De gemeente zet alle zeilen bij om alle vluchtelingen aan woonruimte te helpen door ziekenhuizen en leegstaande panden om te bouwen, maar ze doen niets voor mij of anderen in een soortgelijke situatie. Dat is niet uit te leggen.”

Tot voor kort woonde Laura in een particuliere huurwoning, die met 1600 euro kale huur ver boven haar budget was. Een half jaar van tevoren kreeg ze te horen dat haar huurcontract afliep, maar zij slaagde er niet in betaalbare woonruimte te vinden. “Als huurder heb ik goede referenties. Toch lukte het mij maar niet om woonruimte te vinden.” De prijzen van huurwoningen uit het particuliere segment zijn te hoog voor Laura, terwijl ze voor een sociale huurwoning niet lang genoeg op de wachtlijst staat.

Laura was zestien jaar getrouwd en komt uit Naarden. Een groot deel van haar leven woonde ze daar, maar ze heeft ook een periode in het buitenland gewoond. “Uiteindelijk kochten mijn ex-man en ik een koophuis. Over sociale huur heb ik om die reden nooit nagedacht.” Nadat haar huwelijk op de klippen liep, kwam ze erachter hoe lastig het is om iets betaalbaars te vinden.

Vijfhonderd mensen die langskomen voor bezichtiging

“Eerst ben ik particulier gaan wonen”, vertelt Laura. “Ik betaalde ongeveer 1600 euro aan kale huur. Maar na twee jaar werd ik eruit gezet, de eigenaar wilde iets anders met het huis gaan doen. Vervolgens moest ik opnieuw op zoek naar andere woonruimte, maar ik kwam nergens tussen”, vertelt ze. “Op lotingwoningen reageren zo een paar duizend mensen. Dat ik goede referenties heb en de huur altijd netjes betaal, maakte blijkbaar geen indruk op makelaars. Zelden werd ik uitgenodigd voor een bezichtiging.” Een ander probleem was de hoge huur. “Voor een appartement met twee slaapkamers, moet je 1700 euro neertellen. En er waren vijfhonderd mensen die langs wilden komen voor een bezichtiging. Bovendien stellen makelaars bizarre eisen. Zoals een borg van drie keer je bruto-inkomen, dat lukt natuurlijk niemand.”

Werken lijkt niet te lonen in Nederland

Wat haar tegenstaat aan het Nederlandse beleid, is de voorkeursbehandeling die bepaalde groeperingen lijken te genieten. “Soms zie ik dat sociale huurwoningen in de buurt ineens bewoond zijn: wie krijgt urgentie en wie niet? Waarom jij wel en ik niet, terwijl ik hier ben geboren? Dat heeft vast ook te maken met gemeentelijke binding, maar die heb ik sowieso. Het lijkt dus wel willekeur.” Ze wijst ook op het gegeven dat werken in Nederland niet lijkt te lonen. “Ik heb in een wijk gewoond, waar mensen naast hun uitkering, zwart werkten en drie keer per jaar op vakantie gingen. Dat is zo ontzettend scheef.”

Slapen in een kantoortje, in het huis van je ex

Ze moest interen op haar financiële reserves, terwijl de tijd tikte, omdat ze wist dat ze haar woning uit moest. “Alles wat ik na mijn scheiding aan spaargeld heb opgebouwd, is inmiddels weer op.” Uiteindelijk zag ze geen andere oplossing dan bij haar ex in te trekken. “Mijn spullen heb ik in een opslag gedaan en ik sliep in een kantoortje boven, op een matras.”

Ze heeft urgentie aangevraagd, maar die is tot twee keer toe afgewezen. “Gemeenteambtenaren zeiden: ‘je bent zelf in deze situatie terecht gekomen. Je had eerder ingeschreven moeten staan en jouw kinderen kunnen toch ook gewoon bij je vader wonen?’” Ze merkt dat ze bij haar hulpvraag vaak nul op het rekest krijgt, omdat ze ‘te zelfredzaam’ is. “Ik ben niet psychisch in de war, ik ben zzp’er en daarom word ik niet geholpen. Zo is dat letterlijk tegen mij gezegd door de gemeente.” Maar, benadrukt ze: “Het kan echt iedereen zomaar overkomen, dat je relatie uitgaat, je je baan verliest en dakloos raakt.”

Vluchtelingen hebben voorkeurspositie

Het steekt haar dat vluchtelingen een voorkeurspositie hebben als het gaat om een woning. “Ziekenhuizen en lege gebouwen worden omgebouwd om vluchtelingen op te vangen. Oké, ik begrijp heus wel dat échte vluchtelingen hulp nodig hebben, maar ga eerst je eigen mensen helpen. Ik vraag geen villa, maar een normaal huis. Het gaat mij puur om het feit dat je als belastingbetalende burger in zo’n situatie terecht komt en dat de gemeente alle zeilen bijzet om alle vluchtelingen aan woonruimte te helpen, maar dat ze zoiets niet voor mij of anderen doen, die in een soortgelijke situatie zitten. Ze voegt eraan toe: “En wat het extra wrang maakt, is dat ik nota bene geboren ben in Naarden en hier juist niets kan vinden.”

Na zo’n drie maanden bij haar ex bivakkeren, besloot ze haar koffer te pakken en naar Portugal te vertrekken, waar haar vader woont. Laura, die als yogadocent werkt, heeft vervanging geregeld voor haar yogalessen. “Ik heb maar tegen mensen uit de omgeving gezegd dat ik er een half jaar tussenuit ga voor een sabbatical in het buitenland. Mijn kinderen komen trouwens wel drie maanden langs, zij hebben vrijstelling van school gekregen. Het is fijn dat dat kan.”

Inmiddels geeft ze in Portugal yogales. “Zo leer ik wat mensen kennen en kan ik iets opbouwen. Maar ja, het moet wel onder de radar: ik heb geen fiscaal nummer meer. Toch kan ik het wel even volhouden, ook via mijn online yogaplatform.” Ze ziet het echter niet als oplossing om zich definitief daar te vestigen, omdat ze haar kinderen, die in de tienerleeftijd zijn, te erg zal missen. “Ook is mijn ex, die nu de zorg voor de kinderen heeft, niet erg stabiel. Hij is depressief. Als hij opnieuw instort, zoals in het verleden is gebeurd, kunnen de kinderen nergens heen. Met kinderen heb je een grote verantwoordelijkheid.”

Kinderen met autisme en instabiele vader

In februari moet ze weer terug naar Nederland, vanwege haar kinderen. “Ik heb nog geen idee hoe mijn leven er dan uit zal zien”, zegt Laura. “Ik heb wel wat mensen bij wie ik tijdelijk terecht kan, maar dat geeft ook heel veel onrust.” Ze is van plan om wethouders aan te schrijven om nogmaals haar situatie onder de aandacht te brengen. “Twee kinderen met autisme, kun je niet zomaar ergens laten wonen, als hun vader ook nog eens is opgenomen?”

Ze beseft zich steeds meer dat ze van de overheid niets meer hoeft te verwachten. Daarom denkt ze ook in ‘out of the box’-oplossingen. “Ik ben absoluut niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten”, benadrukt ze. “Een ander probleem is dat veel oudere mensen in grote huizen wonen. Zij willen best kleiner gaan wonen, maar ook voor hen is er geen plek. Zo ken ik een vrouw die in een reuze-villa woont en niet weet wat ze met al die kamers moet. Toen dacht ik: je zou mij een deel van het huis kunnen laten huren, de boodschappen doen en laten koken. Zo’n constructie zou ook een deel van het probleem op de woningmarkt kunnen op te lossen.”

*vanwege privacy redenen is Laura’s naam gefingeerd

OPROEP! Ben jij ook door de woningnood getroffen en wil jij jouw verhaal met ons delen, neem dan contact met ons op via redactie@indepen.nl. 

De heel jong uitziende Ruben Brekelmans, die opgroeide onder de rook van de Kaatsheuvelse Efteling, heeft zijn toiletbezoek hoogstwaarschijnlijk wat moeten verhogen. Een beetje ingewijde weet allang dat de NAVO-oorlog in Oekraïne op alle fronten wordt verloren, en in het zicht van de nederlaag begint Ruben nu plots ook met witte vlaggetjes te wapperen.

Het zal weinig indruk maken op Putin. De argumentatie van Ruben is dan ook van een schrikbarende kinderlijkheid. Hij wil namelijk Trump voorblijven in het stichten van vrede, en nog erger, hij schrijft dat ook gewoon op! Nu hebben we een periode van meer dan twee jaar achter ons liggen waarbij iedere vredesstichter werd afgeschilderd als een achterlijke Putin-lover, een rechts-radicale halvegare of anders wel een complotdenker.

En plots, zelfs nog nádat NAVO-topondernemer Mark Rutte heeft opgeroepen om de sociale zekerheid en úw pensioenpot te offeren om Rusland tegen te houden, begint onze nationale minister van Defensie de vrede te promoten! Zouden die Mach10-raketten dan toch indruk hebben gemaakt? Zou de ‘dreiging’ dat Trump er met de eer vandoor gaat onhoudbaar zijn geworden? Het zal op Putin weinig indruk maken.

Als er al een deal komt, dan zal Putin dat zeker niet doen met een jong uitziende econoom uit Kaatsheuvel die alleen maar de afgelopen jaren oorlogsretoriek heeft gebezigd. Ergens in het hoofd van deze econoom gaat iets mis, denkt hij nu echt dat Putin vergeten is dat ze alleen maar op oorlog uit waren de afgelopen periode? Het wedstrijdje ver-plassen wordt echt niet gewonnen door onze Ruben. Onze econoom Ruben had alleen tot taak om fondsen te werven voor zijn ministerie, en dat wordt nu wel heel zichtbaar. Zoals de wind waait, waait het jasje van Ruben.

In week 50 zagen we zowel NAVO-secretaris-generaal Rutte, als premier Schoof waarschuwen dat een grote oorlog dichtbij is en we ons daarop moeten voorbereiden. Ze gaven concreet aan dat we contant geld op moeten nemen en voedsel in moeten slaan voor het geval opeens de wereld in lichterlaaie staat. Dat bracht vele Nederlanders in een soort shocktoestand. Op LinkedIn ontving onze columnist Twan Houben meerdere paniekvragen van volgers over wat er aan de hand kan zijn.

Rutte, Schoof en Brekelmans aan het woord

Op 12 december 2024 hield NAVO-secretaris-generaal Mark Rutte de eerste openbare toespraak in zijn nieuwe functie. Daarin gaf hij aan: “Wat er in Oekraïne gebeurt, kan ook hier (EU) gebeuren. Wij moeten dit gevaar confronteren in plaats van de andere kant op te kijken. We moeten ons verplaatsen in een op oorlog gerichte instelling en met turbo snelheid de productie van eigen wapens opbouwen.” In het NOS Journaal van 12 december is te horen dat Nederlanders maar een stukje pensioen en sociale zekerheid moeten offeren voor de aankoop van veel meer wapens.

Hierbij vermeldt Rutte telkens een termijn van 4 tot 5 jaar. Hij zegt dat op dit moment de NAVO het Westen tegen een aanval van Rusland kan beschermen, maar niet meer over 4 tot 5 jaar zonder een veel hogere eigen productie van wapenarsenalen.

Rutte zei ook: “Rusland, China, maar ook Noord-Korea en Iran zijn hard aan het werk om Noord-Amerika en Europa te verzwakken. Om onze vrijheid te ondermijnen. Ze willen de wereldorde veranderen. Niet om een eerlijker systeem te creëren, maar om hun eigen invloed veilig te stellen. Ze testen ons en de rest van de wereld kijkt toe.”

Ook defensieminister Brekelmans waarschuwt vrijwel dagelijks ervoor dat burgers zich beter moeten voorbereiden op crisissituaties zoals watersnood, oorlog, een pandemie of een langdurige uitval van ‘vitale processen’, aldus de NOS.

Premier Schoof adviseerde op basis van Rutte zijn toespraak aan alle Nederlanders om noodpakketten en contant geld in huis te halen.

Brekelmans pleitte onlangs bij WNL voor een eindeloze oorlog tussen Rusland en Oekraine, want als er vrede is tussen beide landen, wordt de dreiging voor de NAVO alleen maar groter, aldus ‘onze’ minister van Defensie.

Paniek in Nederland losgebarsten

De paniekteksten van Rutte, Brekelmans en Schoof veroorzaakten het gewenste effect. Op internet en in praatprogramma’s op TV barstte de discussie los of het wel zo handig is van de drie heren om op zo’n grote schaal paniek te zaaien?

Het zou slecht uit kunnen pakken voor de moraal en de economie. Ook de NOS is inmiddels ingezet om het paniekverhaal van Rutte, Schoof en Brekelmans fors kracht bij te zetten. Op 14 december plaatste de NOS deze instructievideo van een klein half uur op YouTube over hoe je om moet gaan met een oorlogsdreiging vanuit Rusland of China.

Op LinkedIn ontving onze columnist Twan Houben afgelopen week meerdere paniekvragen van volgers – sommigen ook met overslaande stem via een ingesproken bericht – of het einde nu nabij is? Eén volger bedankte hem voor zijn bijdragen op LinkedIn en op Indepen en wenste hem alvast een snel einde toe.

Wat zit er achter al deze paniek?

Even kort door de bocht: achter alle paniek en oorlogsretoriek zit volgens ons de VS met zijn militaire strategie om de hegemonie over de wereld te willen behouden. De NAVO – en dus Rutte – werkt in het verlengde van die Amerikaanse paniek. Datzelfde geldt voor de EU en haar ‘leider’, Ursula von der Leyen.

We schreven er al vaker over; de motieven tot onrust stoken en paniek zaaien zijn vooral financieel en economisch van aard. Maar dat kan uiteraard niet zodanig worden benoemd, want dan maakt paniek plaats voor woede!

De VS zit in de grootste monetaire problemen sinds de Tweede Wereldoorlog en hebben een exorbitante staatsschuld (36 biljoen dollar) die nooit meer af te lossen is, veroorzaakt tijdens de laatste twee regeringen (Trump en Biden).

Daarnaast is de dollar op zijn retour als wereld reservemunt en lopen de Amerikanen het risico dat anderen deze rol overnemen. De euro en de EU moeten daarom gesloopt worden. Dat kan het beste door een escalatie van de oorlog in Oekraïne tot een totale oorlog met Rusland, met steun van Amerikaanse marionetten in het bestuur van de NAVO, de EU en de Europese Centrale Bank.

De welbekende Amerikaanse professor in de economie Jeffrey Sachs ziet de vanuit de VS geprovoceerde oorlog in Europa deels als een ‘oefening’ van de VS voor een grotere oorlog tegen China. Ook ziet Sachs de belangen van de Amerikaanse wapenindustrie. Deze zag in 2023 en dit jaar een recordstijging van omzetten en winst. Rutte cum suis werken graag mee aan nog een groter financieel succes van deze bedrijfstak.

Rusland heeft de mankracht niet om de EU aan te vallen

Het Russische leger heeft (had?) ongeveer 1,3 miljoen soldaten, de NAVO zo’n 3 miljoen. Rusland heeft aan inwoners nog geen 30 procent van het aantal in de EU. Dus hebben de Russen onvoldoende mankracht om een enorm gebied als de EU bezet te houden, na een eventuele overwinning.

Ook uit dit artikel van Indepen blijkt weer overduidelijk wat de werkelijke motieven voor de oorlogsretoriek van politici hier in het Westen zijn. Er wordt een rookgordijn van desinformatie opgetrokken om die werkelijke redenen te verdoezelen voor ‘het volk’.

Dus…zijn we bang voor een oorlog vanuit Rusland? Nee.

We vrezen wel voor een oorlog op termijn, maar vermoeden eerder dat die gestart wordt door de NAVO die het zal doen lijken alsof deze door agressie van buitenaf is veroorzaakt. Op termijn van pakweg 4 tot 5 jaar. Als de EU voldoende wapens uit eigen productie en met geld van Europese belastingbetalers hebben verkregen.

Aan ons allen om zo’n situatie tijdig te voorkomen.