In een oorlog sneuvelt als eerste de waarheid

De feestelijke opening van een paradepaardje van de samenwerking van Nederland met het World Economic Forum is een dag van tevoren plotseling afgeblazen. Op Schiphol zou op deze donderdag de proef beginnen waarbij KLM-reizigers naar Canada niet meer door de douane hoeven als ze een biometrische toegangscontrole doen. Maar genodigden werden woensdag ineens afgezegd.

De reden is volgens het ministerie van Veiligheid en Justitie dat er privacybezwaren zijn gerezen bij de overheidswaakhond Autoriteit Persoonsgegevens (AP). Dat meldt een woordvoerder in antwoord op vragen van De Telegraaf.

In 2019 lanceerde het World Economic Forum (WEF) met een jubelend persbericht: “in collaboration with the governments of Canada, the Netherlands and industry partners”, het ‘allereerste paspoortvrije proefproject tussen deze twee landen’. De ‘Known Traveller Digital Identity’ (KTDI) moet een oplossing zijn voor ‘groeiende vraag naar vliegverkeer, groeiend naar 1,8 miljard passagiers in 2030’.

Tijdens de pandemie werd het project voorwerp van grote controverse rond de sturende rol bij een toekomstige invoering van digitale identiteitsbewijzen door het Zwitserse genootschap van multinationals van Klaus Schwab. Het World Economic Forum wordt door de big mondiale top van het bedrijfsleven bezocht, waar over de grote problemen van deze tijd wordt gefilosofeerd, onder begeleiding van filantropen, wetenschappers en talent uit kunst en cultuur. De boodschappen zijn gericht op politici, die het beleid mee kunnen nemen naar eigen land.

Het paspoortvrij reizen is in dat kader een krentje uit de pap: een koploperproject van Canada en Nederland, iets waarmee Schwab en consorten aan de wereld kunnen laten zien dat het WEF echt dingen beter kan maken.

Maar door corona kreeg KTDI een terugslag: ineens werd de proef (waarvan de techniek weliswaar geavanceerder is, maar in de kern niet anders is dan VIP-reizigers nu al op Schiphol met Privium-pas doen) in verband gebracht met ‘complottheorieën’ rond een ‘wereldregering’.  In Canadees cyberspace doken zelfs vervalste statements op van de nationale luchtvaartmaatschappij, die door factcheckers moesten worden ontmaskerd.

Toen, op aangeven van onder meer de VN, de WHO en het WEF, een wereldwijde oorlog tegen desinformatie werd begonnen, maakte digital id zelfs onderdeel uit van de ‘kern van de complottheorie over de Great Reset’, aldus het toonaangevende Institute for Strategic Dialogue.

Na controverse in het parlement trok de regering-Trudeau financiering voor de pilot in. Een jaar geleden kondigde in Nederland minister Yeşilgöz een doorstart aan. Opvallend toen was dat het kabinet bezwoer dat deze testopstelling niets te maken heeft met de plannen uit de koker van het WEF. Nu ging het om een voorstel dat er dan wel erg op leek, maar deze keer kwam het van de Europese Commissie. Verschil met het WEF: van Brussel hoefden de digitale id-bewijzen voor de smartphone niet op een blockchain.

Sinds 31 oktober begint een groeiende internationale berichtgeving en verontwaardiging te ontstaan over het plan van de regering Netanyahu om alle Palestijnen definitief uit Gaza te verplaatsen naar de Sinaï woestijn en mogelijk de EU-landen Spanje en Griekenland. Daar zit wellicht ook een economische verklaring achter. De Nederlandse pers zwijgt hierover, maar een eventuele uitvoering van dit plan zal grote consequenties kunnen hebben voor Europa.

 Het is een concept plan, aldus Netanyahu

De Times of Israël bericht op 31 oktober dat de Israëlische regering de dag ervoor erkende dat het ministerie van Inlichtingen een voorstel heeft opgesteld om de 2,3 miljoen inwoners van de Gazastrook in oorlogstijd over te brengen naar het Egyptische Sinaï-schiereiland. Dat stuitte op veroordeling van de Palestijnen en verergerde de spanningen met Caïro, aldus de Israëlische krant.

Een vertegenwoordiger van premier Benjamin Netanyahu bagatelliseerde het rapport van het ministerie van Inlichtingen als een hypothetische oefening, een ‘conceptdocument’. Maar de conclusies ervan vergroten de reeds lang bestaande Egyptische angst dat Israël de inwoners van Gaza naar Egypte wil sturen. Dit deed deze week bij de Palestijnen de herinneringen aan hun grootste trauma herleven: de ontworteling van honderdduizenden mensen die vluchtten tijdens de gevechten rond de creatie van Israël in 1948.

Het document is gedateerd op 13 oktober dit jaar, zes dagen na de Hamas-aanval. Het werd voor het eerst gepubliceerd door Sicha Mekomit, een lokale nieuwssite, aldus de Times.

Wat staat er in het plan?

Het document stelt voor om de burgerbevolking van Gaza naar tentensteden in het noorden van de Sinaï te verplaatsen en vervolgens permanente steden en een (nog ongedefinieerde) humanitaire corridor te bouwen. Binnen Israël zou een strenge veiligheidszone worden ingesteld om te voorkomen dat ontheemde Palestijnen het land weer binnenkomen. Het rapport zegt niet wat er met Gaza zal gebeuren zodra de bevolking is verdreven, maar de auteurs achten dit plan het meest wenselijk voor de toekomstige veiligheid van Israël.

Het document wijst de twee andere opties af: herstel van de op de Westelijke Jordaanoever gevestigde Palestijnse Autoriteit als soeverein in Gaza of het steunen van een lokaal regime. Het verwerpt deze onder meer omdat beiden niet in staat zouden zijn om aanvallen op Israël af te wenden.

 Wat vindt Egypte hiervan?

Egypte vreest al lang dat Israël een permanente verplaatsing van Palestijnen naar zijn grondgebied wil afdwingen, zoals gebeurde tijdens de oorlog rond de onafhankelijkheid van Israël. Egypte regeerde immers Gaza tussen 1948 en 1967, toen Israël het gebied veroverde, samen met de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem. De overgrote meerderheid van de bevolking van Gaza bestaat inmiddels uit afstammelingen van Palestijnse vluchtelingen die zijn verdreven uit wat nu Israël is.

Behalve de Sinaï woestijn zijn er ook nog andere plaatsen voor verdreven Palestijnen

Egypte zou niet noodzakelijkerwijs de laatste stopplaats voor de Palestijnse vluchtelingen zijn. Het document spreekt over Egypte, Turkije, Qatar, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten die het plan zouden moeten steunen, hetzij financieel, hetzij door ontheemde inwoners van Gaza op te nemen als vluchtelingen en op de lange termijn als eigen burgers. De ‘zachte’ immigratiepraktijken van Canada maken ook Canada tot een potentieel doelwit voor hervestiging, voegt het document eraan toe.

De EU speelt hierin ook een aanzienlijke rol

De Financial Times meldde afgelopen maandag dat Netanyahu ook binnen de EU een lobby is begonnen. Daarbij zijn er meerdere voorstellen gepresenteerd: de EU zou de hervestiging van Gaza-vluchtelingen kunnen helpen financieren en een aanzienlijk aantal van hen in Europa kunnen huisvesten. Het document suggereert dat sommige Palestijnen bijvoorbeeld naar Griekenland en Spanje zouden kunnen worden verplaatst.

Ook het toonaangevende blad Politico besteedde op 2 november een uitgebreide analyse aan deze zet van de regering Netanyahu.

Europese leiders en diplomaten hebben tot op heden vastgehouden aan het recht van Israël om zichzelf te verdedigen na het gruwelijke bloedbad en de terroristische aanslagen van Hamas. Maar het herplaatsingsplan gaat de EU-regeringen te ver, aldus Politico. Het “was niet nuttig”, vertelde een EU-diplomaat aan Politico.

Andere functionarissen hebben gewaarschuwd dat het plan simpelweg niet realistisch is, aangezien Egypte duidelijk heeft gemaakt dat het geen vluchtelingen uit Gaza zal opvangen. Waarom zou de EU het dan wel doen?

Mogelijke economische motieven voor Netanyahu

Het Israëlische ministerie voor Energie en Infrastructuur meldt op zijn website (29 oktober) dat het 12 contracten heeft gesloten met 6 internationale energiebedrijven voor de levering van aardgas aan onder andere de EU.

Op de website van The Times of Israël staat: “Sinds Israël tien jaar geleden voor het eerst aardgasvelden voor de kust van de Middellandse Zee ontdekte, heeft het land zich ontwikkeld tot een gasexporteur. De aardgasoperaties hebben het land op de weg naar energie-onafhankelijkheid gezet – en het land beschermd tegen de ergste energiecrisis die is aangewakkerd door de Russische oorlog tegen Oekraïne – in een regio met weinig natuurlijke hulpbronnen.”

In 2020 begon Israël aardgas uit het Leviathan-gasveld naar Egypte te exporteren. Op 23 juni 2022 ondertekenden Israël en de Europese Unie een contract, waardoor Israël voor de eerste keer zijn aardgas naar het blok zou kunnen exporteren ter vervanging van de gestagneerde leveringen uit Rusland. In die overeenkomst wordt door de EU geen onderscheid meer gemaakt tussen Israëlisch grondgebied en gebieden die door Israël sinds 1967 bezet zijn, waaronder de Gaza strook. En daar zit nou net een probleem.

Iedereen wil het gas van Gaza

De website van Planet: Critical kopt op 31 oktober: ”Everybody Wants Gaza’s Gas.”

Vertaald van deze site: “De totale olie- en gasreserves (van Gaza) werden in 2019 geschat op maar liefst 524 miljard dollar. Maar Israël heeft niet het enige wettelijke recht op die 524 miljard dollar, volgens een VN-rapport dat in hetzelfde jaar werd gepubliceerd. Niet alleen is een deel van de 524 miljard dollar afkomstig uit het bezette gebied van Palestina, een groot deel bevindt zich buiten de nationale grenzen van Israel in de diepzee en zou dus gedeeld moeten worden met alle relevante partijen. Het bedoelde VN-rapport zet vraagtekens bij het nationale recht op deze hulpbronnen, aangezien het miljoenen jaren duurde om ze te vormen – en omdat de Palestijnen het hele grondgebied bezetten tot de formele oprichting van Israël in 1948.”

Op 18 juni dit jaar kreeg de Palestijnse autoriteit in Gaza nog toestemming van Israel om gasconcessies aan Egypte te verkopen. Het gaat om 330 miljard kubieke meter gas dat grenst aan de Gazastrook. Het zou de Palestijnse economie een enorme boost geven en de economische ontwikkeling van de Gaza doen exploderen. Wat gebeurt er met die concessies als er geen Palestijn meer woont in de Gazastrook?

Foto; https://www.ccenergyltd.com/operations/palestine/overview)

 Gaat Netanyahu zijn eigen gang zonder ruggespraak?

Als we de berichtgeving in de Israelische media volgen, dan lijken die zelf verbaasd over dit plan van hun eigen regering. Je kunt je niet aan de indruk onttrekken dat de premier van Israel zijn eigen pad kiest zonder regulier democratische overleg.

Het Amerikaanse gezaghebbende blad Foreign Affairs is er afgelopen 31 oktober heel duidelijk over: zowel Hamas als Netanyahu moeten zo snel mogelijk van het wereldtoneel verdwijnen. Ze strooien beiden een grote hoeveelheid zout in oude en diepe wonden en dat levert alleen maar gevaren op voor beide volken en de wereldvrede.

Zowel de bevolking van Israel als van Palestina zijn te betreuren met leiders, die op deze manier met een onmenselijk conflict omgaan.

De komende weken en maanden zullen uitwijzen wat de plannen met de Palestijnse bevolking van Gaza zijn. Daarbij moeten we ons realiseren dat het niet de eerste keer in de geschiedenis is dat financiële belangen (en/of olie) een grote rol spelen bij een oorlog. Die belangen zijn niet dezelfde als de belangen van de bevolking in de gebieden waar het om gaat. Zeker niet als de bevolking niet vooraf is geraadpleegd.

Voorzitter Ursula von der Leyen van de Europese Commissie zegt haar appjes kwijt te zijn over een megadeal voor coronavaccins met de ceo van Pfizer. Maar het lijkt erop dat ze toch nog beschikbaar zijn: volgens het deze week gelekte contract tussen de EU en de farmagigant hoort Pfizer ‘alle relevante documenten’ vijf jaar te bewaren.

Slechts één telefoontje naar het hoofdkantoor van de vaccinmaker volstaat voor Von der Leyen als ze haar belofte wil nakomen om transparantie in de Europese politiek te bevorderen. De appjes waarmee ze volgens de New York Times coronavaccins kocht, moeten zijn bewaard. Daarover staan stevige voorwaarden in de overeenkomst, die is gelekt door Kim Dotcom.

Von der Leyen bezweert in een nog lopende rechtszaak over een Woo-verzoek van de New York Times dat ze de berichten ‘per ongeluk’ niet bewaard heeft. Dat deed ze eerder al precies zo toen ze in Duitsland onder verdenking van corruptie kwam te liggen voor al te warme banden met onder meer consultancybureau McKinsey. Maar de stukken kúnnen niet weg zijn, als het uitgelekte contract met Pfizer het geldende is. Dat is nog niet duidelijk omdat de Europese Commissie hierover geheimhouding betracht.

Opvallend is evenwel dat in het gelekte contract van 20 november 2020 over de bewaarplicht speciale afspraken zijn gemaakt door Brussel.
Enkele daarvan gaan zelfs specifiek over vervolgaankopen van boosters en extra vaccins. De omstreden deal van Von der Leyen met Pfizer-ceo Albert Bourla betreft zo’n vervolgaankoop. In een vloek en een zucht had Von der Leyen er na de booster-campagne honderden miljoenen ingeslagen, bedoeld voor de komende winters. Maar ze blijken helemaal niet nodig.

Hoe deze deal precies besproken is, moet te achterhalen zijn, blijkt uit het raamcontract, dat aan de basis stond van de levering van Pfizer-prikken voor de hele EU. Juist ten behoeve van onderzoek achteraf moet het bedrijf álle documenten minimaal vijf jaar bewaren. Bovendien: deze termijn gaat pas in nadat de laatste leveringen zijn betaald.

Niet alleen mag een toezichthouder bij Pfizer alle stukken komen ophalen, de Europese Commissie kan dit zelf ook te allen tijde doen. Enige voorwaarde is, dat dit onder kantoortijden plaatsvindt, zo is op papier gezet.

Dit is niet het enige dat over informatie delen is vastgelegd door de commissie en de Amerikaanse farmaceut. Ook Von der Leyen zelf heeft zich verplicht om alle relevante informatie en documenten over vervolgafspraken terstond te delen met alle lidstaten. Mogelijk slingert de inhoud van de verdwenen appjes dus ook al een tijdje rond op het ministerie van VWS, Buitenlandse Zaken of in het Torentje.