Oekraïne: Burisma en Biden (deel 2)

Trump wil duidelijk van de Oekraïense president Zelensky af. Daarbij worden harde woorden als ‘dictator’ en cijfers over de populariteit van de Oekraïense president door Trump gebezigd. Waarom wil Trump van de Zelensky af en welke cijfers over populariteit bij de Oekraïnse bevolking passen daarbij?

Zelensky is een dictator volgens Trump

Volgens dit NOS-bericht van 19 februari 2025, noemt de Amerikaanse president Trump de Oekraïense president Zelensky op zijn sociale mediaplatform Truth Social “een dictator zonder verkiezingen”. Trump spreekt van een “gematigd succesvolle komiek” die de VS ervan heeft weten te overtuigen “om miljarden te spenderen aan een oorlog die hij nooit zou kunnen winnen”.

Als je kijkt naar wat Zelensky allemaal achter de schermen in zijn land uit heeft gevoerd, kun je niet anders dan een eind meegaan in de kwalificatie van Zelensky door Trump.

Sinds het begin van de oorlog heeft Zelensky:

• De parlementaire immuniteit afgeschaft
• Een aantal artikelen uit de Oekraïense Grondwet gewijzigd
• De positie van het parlement aanzienlijk verzwakt
• 70 procent van de Oekraïense werknemers uitgesloten van bescherming vanuit arbeidsrecht
• De Russische taal verboden als tweede taal in het land
• 11 politieke partijen verboden
• Alle commerciële tv-zenders gesloten
• Alleen de formele staatszenders toegestaan om nieuws via tv te verspreiden
• Vrijheid van godsdienst ingeperkt

Het hele rijtje met Zelensky zijn democratie ondermijnende activiteiten en bronnen is in dit artikel te vinden.

Hoe populair is Zelensky in eigen land?

Volgens dit NOS-artikel van 19 februari 2025 stelt Trump dat nog slechts 4 procent van alle Oekraïners hun eigen president steunt. Volgens Zelensky zijn de door Trump gebruikte cijfers afkomstig uit Rusland en daarom niet betrouwbaar.

Een Oekraïens onderzoeksinstituut berekende in december 2024 dat 52 procent van de Oekraïners nog vertrouwen heeft in hem. In een op 19 februari 2025 gepubliceerde update is dat volgens The Kyiv Independent inmiddels weer gestegen naar 57 procent.

Betrouwbare cijfers zijn er volgens het bovengenoemde NOS-artikel niet.

Waarom wil Trump van Zelensky af?

Het zit Trump dwars dat er financieel niets tegenover de Amerikaanse steun van 350 miljard dollar aan Oekraïne staat. Hij schrijft op X dat de VS maar liefst 200 miljard dollar meer heeft uitgetrokken voor militaire steun dan Europa, en dat “het Europese geld is gewaarborgd, terwijl de VS niets terugkrijgt”. “Deze oorlog is veel belangrijker voor Europa dan voor ons.”

Veel partijgenoten van Trump en zijn voorganger Biden zagen echter juist de grootste voordelen voor de VS in het winnen van de oorlog tegen Rusland. Zo blijkt uit onderstaande kop en de opsomming van voordelen in dit Indepen-artikel.

Volgens CNN wees Zelensky onlangs een voorstel van de regering-Trump af over Amerikaanse aanspraak op grondstoffen in Oekraïne, als compensatie voor de geboden militaire hulp.

Dat zou een reden achter de aanval vanuit Trump op Zelensky kunnen zijn.

Het Oekraïneconflict gaat over geld en macht, niet over Oekraïne. Dat wordt duidelijk aangetoond in dit artikel, waaruit helder naar voren komt dat er twee ‘honden’ vechten om hetzelfde been: de VS en de EU.

Welke cijfers zijn betrouwbaar in de discussie tussen Trump en Zelensky?

De Universiteit van Manchester doet al jaren eigen onderzoek naar Zelensky en toont in dit artikel aan dat de door Trump genoemde 4 procent populariteit niet klopt. Het zou 63 procent moeten zijn, aldus de Universiteit.

Dan is er nog die door Trump op X genoemde Amerikaanse uitgaven aan Oekraïne van 350 miljard dollar, versus de EU uitgaven van ‘slechts’ 150 miljard dollar. Wat klopt daarvan?

De realiteit van de totale steun uit de VS versus die uit de EU ziet er als volgt uit:

Als je de militaire en humanitaire steun aan Oekraine bij elkaar optelt, heeft Europa tot en met einde 2024 circa 15 miljard euro meer besteed dan de VS, aldus zeer recent onderzoek van het toonaangevende Duitse Kiel Instituut voor de Wereldeconomie.

Op 20 januari dit jaar publiceerde het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken de eigen cijfers over de militaire steun van de VS aan Oekraïne vanaf de start van de oorlog tot aan januari dit jaar: 65,9 miljard dollar. Dat bedrag staat een heel eind af van de door Trump genoemde 350 miljard dollar.

Trump bestuurt de VS en de rest van de wereld als een zakenman

Je hoort en leest vaak dat Trump de wereldpolitiek als een zakenman benadert. Dat is ongetwijfeld waar en dat blijkt uit zijn enorme dadendrang van de afgelopen weken die zowel op kostenbesparingen als op nieuwe commerciële kansen gericht zijn: van de poging tot het volledig stilleggen van hulporganisaties als de USAID tot de massaontslagen van tienduizenden ambtenaren en reorganisaties bij instellingen als de FBI tot de meer commerciële doelstellingen als het opkopen van Groenland of het overnemen van het Panamakanaal. Niet te vergeten de honderden miljarden aan verdiensten voor de VS uit de onlangs afgekondigde importheffingen.

Overal ziet Trump nieuwe kansen om de VS aan kostenbesparingen en nieuwe omzetgroei te helpen.

Op zich begrijpelijk. De man leeft echt zijn mantra ‘Make America Great Again’.

Het ondergraaft wellicht zijn kansen op blijvend succes als daarbij gebruik wordt gemaakt van cijfers die niet kloppen of activiteiten die een directe bedreiging vormen voor andermans bezittingen en verworvenheden.

Zoals bekend subsidieert de EU vele infrastructurele projecten in nieuwe lidstaten. Eén daarvan is Rail Baltica; een spoorlijn tussen Polen en de drie Baltische EU-lidstaten. Daarbij loopt de financiering gierend uit de hand waarbij ook weer ons belastinggeld wordt verprutst. Wat is daar aan de hand en wat heeft de NAVO ermee te maken?

 De omvang van Rail Baltica

In 2017 ratificeerden alle drie de Baltische parlementen de intergouvernementele overeenkomst voor het Rail Baltica-project, waarmee vijf landen van de Europese Unie – Polen, Litouwen, Letland, Estland en indirect ook Finland via een hogesnelheidslijn met elkaar verbonden worden. Het verbindt de steden Helsinki, Tallinn, Pärnu, Riga, Panevéžys, Kaunas, Bialystok, Vilnius, en Warschau.

Volgens de Rail Baltica website gaat het om een Europees project dat de 150 jaar oude Russische breedspoorverbinding moet vervangen door een EU-smalspoor over een lengte van 870 kilometer. Personen moeten met een snelheid van 240 kilometer per uur worden verplaatst.

De begroting voor het gehele project was oorspronkelijk 5 miljard euro. De financiers zijn de EU, Estland, Letland en Litouwen.

In juni 2024 werd het hele project echter opnieuw gecalculeerd en kwam het volgens Newsweek maar liefst uit op 15,3 miljard euro; het drievoudige!

Wat ging er allemaal fout bij Rail Baltica?

De toegenomen kosten worden volgens Newsweek deels toegeschreven aan de complexiteit van het bouwen op diverse terreinen, maar vooral aan de noodzaak om te voldoen aan de strenge normen van de Europese Unie. Bovendien hebben geopolitieke spanningen robuustere beveiligings- en infrastructuurmaatregelen noodzakelijk gemaakt, wat de kosten verder opdrijft.

Maar is dat echt het hele verhaal, of is er (veel) meer aan de hand?

Het meest recente nieuws over dit project dateert van eind december 2024. Het Amerikaanse zakenblad Barron’s meldt dat er een rechtszaak in Letland is aangespannen tegen de directie van het project wegens ernstig mismanagement en mogelijk fraude. Die rechtszaak werd aangespannen nadat een parlementaire onderzoekscommissie zich eerder over het dossier had gebogen.

De parlementaire commissie stelde vast dat er bij het project sprake is van “grove nalatigheid en niet-goedgekeurde projectwijzigingen” en daardoor “zijn de geraamde kosten verviervoudigd, van minder dan zes miljard euro naar bijna 24 miljard euro”.

De tweede raming van 15,3 miljard euro uit juni 2024, is in december 2024 dus opgelopen naar 24 miljard euro! De staatsomroep van Litouwen bevestigde onlangs de overschrijding van de oorspronkelijke begroting van 5 miljard euro met een ongekend bedrag van 19 miljard euro!

De EU als grootste financier van deze bodemloze put

Volgens de staatsomroep van Litouwen is de EU van meet af aan de grootste financier van deze bodemloze put. Daarvoor gebruikt de EU de zogenaamde Connecting Europe Facility for Transport. Het geld dat daaruit wordt geput, is in 2027 echter opgebruikt. Vanaf dat jaar zouden de drie Baltische staten de zware overschrijdingen van de begroting zelf moeten gaan dragen. De vraag is echter of dat realistisch is, gezien de beperkte financiën van deze drie landen.

Als financiering door de Baltische staten vanaf 2027 niet mogelijk is, zal de EU dus opnieuw bij moeten springen met miljarden, vooral omdat de NAVO grote plannen met de spoorverbinding heeft! De EU besloot vorig jaar al een eerste extra bijdrage van 1,2 miljard euro aan het project te doneren vanwege de toegenomen militaire belangen van de lijn.

De recente NAVO-EU-oorlogsplannen voor Rail Baltica

Hoewel Rail Baltica begon als een civiel project, is het door de NAVO en EU nu getransformeerd tot een essentiële versterking van de militaire mobiliteit en een strategische noodzaak geworden, meldde de BBC in dit artikel.

Rail Baltica wordt sinds eind 2024 door de NAVO gezien als een eindschakel in de verwachte oorlog tegen Rusland over enkele jaren.

“Rail Baltica zal de militaire mobiliteit vergroten en ervoor zorgen dat treinen rechtstreeks van Nederland naar Tallinn kunnen rijden,” aldus commandant Peter Nielsen van de Force Integration Unit van de NAVO.

Management van Rail Baltica is een grote puinhoop

Met zoveel miljardenoverschrijdingen en zoveel economische en militaire belangen bij deze spoorverbinding zou je toch een professioneel management verwachten.

Helaas, dat is niet het geval. Volgens de Litouwse staatsomroep is het management van de spoorlijn nog steeds in behoorlijke chaos: “Volgens de accountants hebben landen nog steeds geen belangrijke beslissingen genomen om de nieuwe infrastructuur uiterlijk in 2031 operationeel te hebben.”

“Er is geen reglement waarin de rollen, verantwoordelijkheden en principes van het bestuur van de spoorwegen zijn vastgelegd, inclusief hoe winsten en verliezen zullen worden verdeeld, conflicten zullen worden opgelost, etcetera”, aldus het eerdergenoemd rapport van de parlementaire onderzoekscommissie.

Kortom: het zoveelste grootschalige EU-project – en sinds kort ook NAVO-project – dat slecht gemanaged wordt, extreme kostenoverschrijdingen kent, de deadlines bij lange na niet haalt en toch maar geld uit de EU-pot blijft ontvangen waarin onze belastingcentjes zijn gestort.

Ik blijf mezelf de vraag stellen: wanneer houdt dit eens een keer op?

Vanaf de inval van Rusland in Oekraïne tot op heden is de NAVO bezig met de voorbereiding op een directe confrontatie met Rusland en mogelijk China. Wat is er sinds 2022 gewijzigd in de werkwijze en structuur van de NAVO en waarom zou iedereen dat moeten weten? De NAVO is geen democratisch gekozen geheel en haar activiteiten zijn ook niet gebaseerd op overleg met democratisch gekozen organen van de lidstaten. Aangezien de reguliere media over de NAVO-ontwikkelingen zwijgt, besteden wij er aandacht aan.

Het nieuwe NAVO Force Model

Tijdens de top van Madrid in juni 2022 kwamen de NAVO-bondgenoten overeen om een ​​nieuw model te ontwikkelen dat bedoeld is om de NAVO-troepenmacht structuur te versterken en te moderniseren en als primaire bron te dienen voor een soort van Europees NAVO-leger. Voorheen was die troepenmacht gericht op crisismanagement, niet op afschrikking. Dat laatste punt – afschrikking – is een centraal item geworden van de nieuwe NAVO-structuur, vooral voor acties tegen bedreigingen uit Rusland en ten behoeve van het Europese continent, aldus het Brusselse Egmont Instituut.

Het in 2022 uitgesproken doel is om een ​​pool van minimaal 300.000 soldaten te creëren in een hoge staat van paraatheid (in tegenstelling tot de 40.000 manschappen in 2022) en om deze vooraf toe te wijzen aan specifieke plannen tegen Rusland. Het Egmont Instituut vindt dit erg ambitieus omdat dit voornamelijk Europese troepen zullen zijn. Bouwt de – door de VS aangestuurde – NAVO daarmee een leger voor een aanval op Rusland, zoals indertijd door de NAVO het voormalige Joegoslavië werd gebombardeerd?

De nieuwe NAVO-bewapeningsplannen

Tijdens de NAVO-top in 2023 te Vilnius zijn er nieuwe afspraken gemaakt over de aantallen en types wapens die de NAVO nodig acht binnen de nieuwe troepenmacht die in 2022 te Madrid werd afgesproken. Dat is te lezen in dit NAVO-document. Die aantallen wapens en munitie zijn per NAVO-lidstaat bepaald en hebben geleid tot een explosief toegenomen productie van wapens in de westerse wereld en vooral in de VS.

De herziene NAVO-bewapeningsplannen en -structuur vormden ook de basis voor een nieuw EU-plan om de Unie om te bouwen tot een oorlogseconomie zoals in maart 2024 aangekondigd. Het doel daarvan is om de EU-industrie meer om te bouwen voor de productie van wapens en militaire voertuigen ter voorbereiding op een oorlog tegen Rusland over enkele jaren. In het kader van die dreiging, doet ook onze minister van Defensie zijn paniekerige uitspraken.

Onderstaande grafiek geeft aan welke landen de grootste militaire uitgaven – en daarmee belangen – in de wereld hebben. De VS staat eenzaam bovenaan.

Bron: Statista

De grootste NAVO-wijziging sinds 2002

Op 1 juli 2024 heeft de NAVO formeel afscheid genomen van de kern van het NAVO-beleid sinds 2002; de Response Force (NRF). Deze was gericht op het verdedigen van NAVO leden bij een aanval van buitenaf conform artikel 5.

Per 1 juli 2024 is de Allied Reaction Force (ARF) voor de NRF in de plaats gekomen, in overeenstemming met het nieuwe NATO Force Model (NFM). “Deze overgang markeert het einde van een tijdperk en het begin van een nieuw hoofdstuk in de zoektocht van de NAVO naar verbeterde paraatheid in een steeds onvoorspelbaardere wereld”, staat op de NAVO- website te lezen.

Die “verbeterde paraatheid” is gebaseerd op een concept dat Rusland op termijn – zeg 1 januari 2026 – via Estland Europa binnenvalt. Dat stelt de Atlantic Council, een VS-adviesorganisatie die gericht is op het behouden van de dominante positie van de VS in de wereld.

Die verbeterde paraatheid heeft nogal wat gevolgen:

• Een nieuwe militaire structuur bestaande uit 3 niveaus. Troepen van niveau 1, die ongeveer 100.000 soldaten tellen, moeten binnen 0 tot 10 dagen na het uitbreken van een crisis of een indicatie daartoe gereed zijn. Bijvoorbeeld, in het geval van Estland, omvatten de niveau 1-troepen de Estse troepen plus die van de NAVO Forward Land Forces. Troepen van niveau 2 tellen ongeveer 200.000 soldaten en moeten binnen 10 tot 30 dagen gereed zijn. Tot slot zijn er de troepen van niveau 3. Deze zijn ongeveer 500.000 man sterk en moeten binnen 30 dagen gereed zijn voor actie.
• Een planmatige verhoging van het aantal NAVO-soldaten van 300.000 (2022) naar 800.000 (2024).
• Voorbereid zijn om Rusland collectief aan te vallen in geval van een cyberaanval van Rusland op een NAVO-lidstaat.
• Alle 32 lidstaten oproepen om hun burgerbevolking op oorlog voor te bereiden. Onze defensieminister Ruben Brekelmans houdt zich voorbeeldig aan deze instructie middels dagelijkse berichten hierover op social media.

De uitspraken van zowel onze premier Schoof over oorlog en weerbaarheid van de Nederlandse bevolking, als die van minister Brekelmans (Defensie) zijn allen terug te vinden in dit NAVO-document van 13 november 2024. Daarmee is voor de zoveelste maal aangetoond dat Nederland geen eigen politieke leiders meer heeft, maar slechts marionetten die instructies vanuit de NAVO, de EU of de VS napapegaaien. Dit is het bedroevende eindresultaat van globalisering.

Het Europese wegennet voorbereiden op wapentransporten

De NAVO heeft een plan ontwikkeld om – samen met de EU – het Europese wegennet voor te bereiden op meer militaire transporten, zoals vastgelegd in dit militair mobiliteitsplan.

Zoek je nog naar een tijdstip of jaartal wanneer de Russen ons met raketten, tanks en mitrailleurs gaan bestormen, dan kom je het eerste uit bij Polen dat al vanaf de zomer van 2022 een Russische inval verwacht. Volgens Noorwegen zet Rusland de aanval op de EU per 2026 of 2027 in. Denemarken weet zeker dat het tussen 2027 en 2030 gebeurt. De Amerikanen verwachten dat het tussen 2027 en 2035 gebeurt volgens een rapport dat voor het Congres van de VS is opgesteld.

Wellicht dat een waarzegger of helderziende een nauwkeuriger beeld kan verschaffen.

Ondertussen dwingen de politieke marionetten van de VS en de EU ons om voorbereidingen voor een Derde Wereldoorlog te gaan treffen en op korte termijn (!!) contant geld en noodpakketten in huis te halen voor als die oorlog uitbreekt. Dat zal niet eerder zijn dan dat de geplande NAVO-troepenmacht op sterkte is en de nodige wapenarsenalen in de EU zijn geproduceerd. Dat is wellicht 2026 op zijn vroegst.

Is er één westerse politicus aan te wijzen die wel eens heeft nagedacht over hoe onwaarschijnlijk het is dat Rusland, dat na drie jaar nog steeds de oorlog met Oekraïne niet heeft beëindigd, heel de NAVO aan zou willen vallen?