Wat is de gedachte achter de slogan ‘You’ll own nothing and you’ll be happy’..?

Deze veel gehoorde slogan komt van het WEF, het World Economic Forum. De oprichter en leider is Klaus Schwab. Maar wat is eigenlijk de gedachte achter deze slogan?

Voor alle duidelijkheid: alles wat u gaat lezen is vastgelegd in de boeken en op de websites die het WEF heeft verspreid, dus niets valt onder de noemer ‘complottheorie’. Ook ‘the Great Reset’ is geen complottheorie, u kunt het zo teruglezen. Het staat iedereen vrij zijn of haar plannen in boekvorm uit te geven, of ze realistisch of zelfs uitvoerbaar zijn is aan de mensen die het lezen en erin geloven, en uiteindelijk eraan meewerken. ‘Meewerken’ mag ook gelezen worden als stilzwijgend opvolgen overigens.

De situatie in de wereld ten tijde van Covid-19 werd door Klaus Schwab aangegrepen als een mogelijkheid de wereld definitief te veranderen en de plannen zoals verwoord in zijn boek te realiseren. In de kern verkeert de wereld al sinds 2008 in een wurggreep van de banken. Door maar geld te blijven bijdrukken, in Europa aangejaagd door de Europese Centrale Bank (ECB), is er een immense schuldenberg ontstaan die door geen enkel land nog redelijkerwijze kan worden afgelost. Ook de burger in Nederland leeft al jarenlang ‘op de pof’ en waant zich rijk in zijn huizenbubbel. Maar in feite is dat huis in de meeste gevallen helemaal niet van hem, maar van de bank… Het WEF doet in haar boek 8 voorspellingen waarvan de eerste is “You’ll own nothing. And you’ll be happy”. De feitelijke gedachte hierachter is dat u niet langer zaken bezit, maar ze zult gaan huren, leasen of lenen. Zelf een TV kopen en in bezit hebben hoeft niet, u kunt deze ook leasen en dan iedere 3 jaar het nieuwste model ontvangen. Een gloeilamp kopen hoeft ook niet, u kunt ook ‘licht’ leasen en met Philips een ‘licht-deal’ sluiten tegen een vast bedrag per maand. Dat klinkt allemaal onschuldig toch? En dat die smart-TV ook nog eens het laatste nieuwe model is toch ook? Daar kwamen een aantal mensen, die een gloednieuwe Samsung smart-TV tijdens een plundering in Zuid-Afrika hadden meegenomen, ook achter. Enkele dagen later wist de fabrikant exact welke serienummers waren geplunderd en werden de TV’s daarna op afstand geblokkeerd. Dat kan namelijk ook met een smart-TV… als voorbeeld uiteraard prima, gij zult niet stelen. Samsung is dus in staat om op afstand uw smart-TV te beïnvloeden als u er zaken mee doet die Samsung minder prettig vindt. Maar van wie is die TV nu eigenlijk, van Samsung of van u? Het is hierdoor inmiddels een glijdende schaal geworden waarbij het eigendom van het apparaat niet volledig in handen is van de bezitter, maar richting de producent schuift. Dat geldt trouwens ook voor een door u via het internet gekoppelde koelkast, thermostaat, robot stofzuiger of Philips Hue verlichtingssysteem.

Inmiddels zijn er 390 grote multinationals die verbonden zijn aan het WEF. Energiebedrijven (Aramco, BP, SHELL), voedingsmiddelenbedrijven (Unilever, Coca-Cola, Nestlé, Bayer), technologiebedrijven (Apple, Amazon, Facebook, Google, Microsoft) en farma (AstraZeneca, Pfizer, Moderna). Het WEF heeft zelfs een speciale ‘Strategic Foundation Partner’ in de vorm van de ‘Bill and Melinda Gates Foundation’. Let wel, het WEF deed een voorspelling met “You’ll own nothing. And you’ll be happy”, het is geen doel volgens het WEF.

Deze glijdende schaal van bezit (ownership) is op vele fronten al de praktijk. Voorheen dure softwarepakketten worden vaak niet meer gekocht, maar blijven in het bezit van de softwareontwikkelaar en worden verhuurd. U bezit dan een ‘licence’ om die software te mogen gebruiken. Komt er een update dan wordt deze volledig automatisch uitgevoerd. Tegelijkertijd worden vaak echter ook de bepalingen in de licentieovereenkomst veranderd. Hoe vaak heeft u al bij een dergelijk bericht achteloos op ‘OK’ gedrukt bij uw iPhone of Tesla? Een kleine reminder: nog vóórdat de brandweer of politie de oorzaak kon traceren van de verongelukte Tesla die tegen een boom aanreed kon Tesla al melden dat er geen technisch probleem aan ten grondslag lag. Dat was geen bluf, Tesla kon het op afstand uitlezen. Alle nieuwe auto’s zullen binnen afzienbare tijd verplicht worden voorzien van een zogenaamde ‘black box’. Deze controle door fabrikanten gaat steeds verder. Hiervoor kiezen ze in eerste instantie logische doelen. Zo controleert Apple sinds kort alle in de iCloud geplaatste foto’s en kan ‘t door middel van gezichtsherkenning traceren of er kinderen tussen zitten die op de lijst van het ‘National Center for Missing and Exploited Children’ (NCMEC) staan om te garanderen dat gebruikers van Apple-producten geen kinderen uit die lijst op hun apparatuur hebben staan. Nobel toch dat uw familiefoto’s in de iCloud door Apple nog even worden bekeken?

Het bezit van vele apparaten is dus allang geen exclusief bezit meer, het gebruik wordt in de gaten gehouden door de producent of leverancier. Alles wordt op dit moment nog gedekt door altruïstische drijfveren die in het belang van de samenleving zijn. Voor het hellende vlak waarop zich dit bevindt hoeft u echter geen aluminium hoedje op te zetten. Want als krachten gebundeld worden door 390 bedrijven en een gemeenschappelijke ‘vijand’ is geformuleerd, dan is het nog maar een peulenschilletje om ‘de vijand’ aan banden te leggen. Zodra het overheden lukt een gemeenschappelijke ‘vijand’ in de publieke opinie te creëren, zullen fabrikanten in de rij staan om te ‘helpen’. Zodra fabrikanten het kopende publiek in een bepaalde richting willen duwen, dan kunnen ze dat, ofwel door de gebruikersvoorwaarden te wijzigen, ofwel door bijvoorbeeld alleen nog maar gloeilampen te leasen in plaats van te verkopen. De softwareproducenten gingen hen hiermee al voor.

En zo komt het begrip ‘eigendom’, voorheen in handen van gedecentraliseerde individuen, langzamerhand in handen van gecentraliseerde mogendheden, of dat nu de grote multinationals zijn of overheden. Al gelooft u nu nog heilig in de goede bedoelingen van deze instanties, er komt ongetwijfeld een moment in de toekomst dat dit niet meer het geval is en u ook tot ‘de vijand’ behoort. Zodra dergelijke ‘tools’ in verkeerde handen vallen is er alleen nog maar sprake van altruïsme zolang dit het zogenaamde algemene doel dient, en wat dat exact is wordt dan heel troebel.

Klaus Schwab schreef in 2019 uitgebreid over ‘Stakeholder Capitalism.’ Dat is een economisch en politiek systeem in samenwerking met overheden, kortom, een versmelting van commerciële (private) bedrijven en de politiek. In zekere zin geldt dat al voor vele multinationals die heden ten dage politieke motieven (bijvoorbeeld het klimaat) gebruiken om hun waar aan de man te brengen. Maar als de Rabobank, van oudsher een instituut waar u uw geld kunt parkeren of een hypotheek kunt afsluiten, plots aankondigt om ook het CO2-verbruik te gaan bijhouden van uw aankopen dan is dat echt een brug te ver. En als commerciële bedrijven in staat zijn hun clientèle te sturen op politieke gronden, waarom zou de overheid dit dan niet op commerciële gronden doen? Zolang commerciële bedrijven zich hiertegen verzetten uit concurrentieoverwegingen is er nog niets aan de hand, maar wat als ze, zoals het WEF bepleit, versmelten en dezelfde belangen hebben? En wat als de macht steeds verder verschuift naar de EU en daarmee Nederlandse wetgeving overrulet? Zijn het dan de ongekozen bureaucraten in Brussel die samen met ongekozen ngo’s en multinationals gaan bepalen wat u als burger wel of niet mag? Gaan zij dan ook bepalen welke zender u op uw Samsung smart-TV mag bekijken? Gaan zij u achteraf beboeten als u met uw iPhone van Apple ongevaccineerd een restaurant bent binnengelopen? Gaan zij extra belasting heffen over uw CO2-aankoop met uw Rabobank-pas?

De voorspellingen van het WEF liggen aardig op schema, dat is helder. Maar willen wij als bevolking hierin meegaan? Het is volstrekt onduidelijk wat het WEF met onze parlementariërs, waarvan bekend is dat zij onderdeel zijn van het WEF, overlegt en mogelijk bedisselt. Er wordt hierover geen enkele verantwoording afgelegd in de Tweede Kamer. Wel ontvangen Kaag, Rutte en Hoekstra bedankbrieven van Klaus Swab voor hun geweldige bijdrage aan ‘the Great Reset’. Waakzaamheid is zeker geboden, want ieder onderdeel uit het WEF-programma wordt gepresenteerd als iets positiefs voor het algemeen goed. De adoratie van Schwab voor centralisatie van de macht en versmelting van multinationals en politiek zijn uitsluitend goed voor degenen die er onderdeel van zijn of zich gewillig neerleggen bij de grillen van hun gedachten. Iedereen die daarbuiten valt zal in ongenade vallen en bestraft worden, ook dat is onderdeel van Schwab’s Great Reset. Zonder de mogelijkheid zelf keuzes te maken in het leven en, misschien nog belangrijker, te leren van onze eigen fouten, wordt het leven betekenisloos. Hoe men daar ‘happy’ van kan worden blijft het grote raadsel in de benadering van het WEF.