Hoe ziet een oorlogseconomie eruit?

Bijna iedereen die iets te maken heeft met de woningmarkt heeft er wel een brandbrief over geschreven. De hoofdredacteur van Vastgoedmarkt kopte de dag nadat de Eerste Kamer deze contraproductieve wet bij ruime meerderheid aannam, zelfs in chocoladeletters: ‘Deze wet maakt huurders dakloos, beleggers schathemeltjerijk’. Een waarheid als een koe, al zullen er ook veel beleggers hun pensioenvoorziening verliezen. Maar de mooiste en meest volledige bloemlezing werd afgelopen weekeinde geproduceerd door Ebru Umar in haar messcherpe column op Nieuw Rechts, waarin zij uitlegde waarom regulering door de overheid een averechts effect heeft.

De Eerste Kamer stemde, dankzij steun van de anti-ondernemerspartij PVV, in met deze horrorwet die ertoe zal leiden dat starters geen woning meer kunnen kopen, dat huurders geen woning meer kunnen vinden, dat studenten en andere woningdelers hun woningen uit zullen moeten en dat er volgens de meest gunstige schatting een kleine 20 miljard euro aan pensioenbeleggingen van ondernemers zal verdampen. Mijn eigen inschatting is dat de rooftocht van Hugo naar schatting 100 miljard euro schade zal opleveren en uiteraard zal deze rekening terechtkomen bij de hardwerkende ondernemers.

En passant leidt de aanpassing van de Huurprijzenwet ook nog eens tot verloedering van het woningbestand, omdat voor monumenten de 50 extra monumentenpunten vervallen en beschermd stadsgezicht geen extra huur meer mag opleveren. Ook binnenin de woningen gaan we terug naar ‘socialistische’ toestanden omdat extra luxe voor de huurder geen hogere huur meer mag betekenen. Voor een woning met een peperdure designkeuken en een badkamer van marmer mag volgens onze jaloerse Haagse bestuurders niet méér huur gevraagd worden dan voor een basale corporatiewoning met een keuken van Marktplaats en een badkamer van de Gamma. Want verschil mag er niet wezen.

Het directe gevolg is dat bouwers stoppen met bouwen, banken stoppen met financieren, beleggers stoppen met beleggen en verhuurders stoppen met verhuren. Er is nu al sprake van een exodus van ondernemers die ‘lock, stock and barrel’ naar het buitenland vertrekken.

Umar geeft een opsomming van alle instanties die het neo-Marxistische onteigeningsplan van Hugo als desastreus hebben beoordeeld. En het is me nogal een lijstje van experts die vernietigend zijn over de invoering van de Wet Betaalbare Huur. De belangrijkste namen zijn: DNB (De Nederlandse Bank), ING, ABNAMRO, Rabobank, de TU Delft, de Universiteit van Amsterdam en ook andere (emeritus) hoogleraren en economen, CBRE, JJL, Ortec Finance, DTZ Zadelhoff, Colliers, Cushman & Wakefield, NVM, AEDES, Vastgoed Belang, NEPROM, OESO, IMF, Beleggingsmaatschappij Meerdervoort, verhuurdersplatform Pararius, diverse studentenverenigingen zoals Sanctus Virgilius in Delft, de politieke ondernemerspartij BVNL en wellicht de belangrijkste: de Raad van State.

Alleen Hugo de Jonge zelf hief zijn vuistjes triomfantelijk ten hemel toen hij de uitslag van de stemming in de Eerste Kamer hoorde. De zoete wraak van iemand die zijn “fittie” met zijn oude CDA-angstgegner Mona Keijzer, afsluit door een handgranaat naar binnen te gooien op het Ministerie van Volkshuisvesting, daags voordat Keijzer de nieuwe minister wordt. Maling aan het eigendomsrecht, lak aan het EVRM. Na mij de zondvloed!

Tips aan Folkert en Mona

En toch is nog niet alles verloren. Ondanks de enorme schade die de stapeling van maatregelen zal aanrichten, kan het volgende kabinet nog een aantal maatregelen nemen waardoor het leed verzacht kan worden. Op het Ministerie van Financiën zou de nieuwe Staatssecretaris Folkert Idsinga met een paar kleine ingrepen het leed in box 3 kunnen verzachten. Zo kan hij de leegwaarde-ratio weer normaliseren zodat meer aangesloten wordt bij de reële marktwaarde in verhuurde staat. Hij kan de overdrachtsbelasting rationaliseren en in plaats van drie tarieven, namelijk 0%, 2% en een absurde 10,4%, gewoon één realistisch tarief invoeren van bijvoorbeeld 4%.

Hij zou ook een overgangsregeling kunnen bedenken waarbij je gedurende een jaar, zonder overdrachtsbelasting, vastgoed van box 3 kunt inbrengen in box 2. Het zijn simpele maatregelen die een kind kan bedenken. Mona Keijzer kan er in haar hoedanigheid van Minister van Volkshuisvesting voor kiezen om de motie Rietkerk cum suis uit te voeren waardoor de Wet Betaalbare Huur pas op 1 januari 2025 in werking treedt. Ze zou een harde overgangsregeling kunnen instellen waarbij ALLE bestaande huurovereenkomsten worden gerespecteerd en de Wet Betaalbare

Huur alleen gaat gelden na een huurmutatie. Ze zou woningdelen landelijk kunnen regelen zodat een meerpersoonshuishouden van bijvoorbeeld maximaal vier personen op één contract gewoon is toegestaan. En zo zouden we langzaam weer kunnen toewerken naar een betrouwbare overheid die zorgt voor stabiliteit en rust. Maar de makkelijkste oplossing voor de naderende woningcrisis is natuurlijk de meest voor de hand liggende. De nakende chaos is onmiddellijk opgelost als Mona de Wet betaalbare huur in ontvangst neemt, niet ondertekent en direct terzijde schuift. In het belang van Nederland!

De non-stop regen, met slechts heel af en toe een paar droge dagen, duurt nu bijna al een jaar rond. Veel mensen lijken het te zijn vergeten, maar zoals we dit jaar geen lente hebben gehad, zo hadden we vorig jaar een lang, koud en nat voorjaar, een snikhete gortdroge maand mei, geen zomer en daarna vrijwel alle dagen regen. Want de hondsdagen begonnen al eind juni 2023 en zijn eigenlijk sindsdien niet meer verdwenen. De sproeier blijft maar aan.

De hoeveelheid regen die in een jaar tijd is gevallen, is hallucinerend. Voor bijna iedereen is het alle dagen herfstweer vervelend, maar voor mij als natuurboer in streekgranen is het zelfs onze business-case, onze bier- en broodzaak! Vorige zomer verloren we bijna de helft van onze oogst. Als de regen de hele zomer aanhoudt, dan verliezen we mogelijk alle oogst. En dat zal voor heel veel voedselproductie gelden in Nederland en Noordwest-Europa, want het is vooral dit deel van ons continent dat verregent, inclusief de graanvelden in Duitsland en Frankrijk. Onze akkerbodems zijn leeggespoeld, alle mineralen, nutriënten en voedingsstoffen voor onze gewassen zijn weggespoeld. Calcium? Weg. Zink? Opgelost. In de Betuwe ken ik een kersenbongerd waar de boomwortels zijn weggerot. De eerste vier jaar geen kersen meer uit deze boomgaard.

Geo-engineering

In een uitzending van Ongehoord durfde ik enige weken geleden al openlijk de vraag te stellen of alle regen wel samenhangt met klimaatverandering. Waarom zou het geen bewuste of onbewuste weer-manipulatie kunnen zijn, misschien wel heimelijke geo-engineering? Het valt me op dat meer en meer mensen die vraag ook openlijk durven te stellen. De aanwijzingen voor weermanipulatie stapelen zich immers op en in een enkel geval zijn er zelfs al feiten die de vraag niet alleen legitimeren, maar indringend maken. Want waarom stelden al drie (!) Amerikaanse staten een verbod in tegen chemtrails?

Bekijk vooral de het slotdeel van de laatste uitzending van Ad Verbrugge bij De Nieuwe Wereld waarin Club van Rome-lid Wouter van Dieren het openlijk heeft over zijn project om de aarde met twee graden af te koelen door de zon af te schermen middels het creëren van ‘witte wolken’. Het opmerkelijke is dat Van Dieren meteen zegt dat er ook ongewenste neveneffecten kunnen zijn waar we dan wel heel goed naar moeten kijken. Voor mij was het alsof ik het in Keulen hoorde donderen. De zon afschermen? Wat denk je dat dat doet met onze voedselproductie? Met onze graanteelt? En met de aanmaak van onze eigen zo belangrijke vitamine D? De zon is licht, de zon is leven. Gaat de klimaatpsychose ertoe leiden dat mensen met naam en faam en geld en invloed doodleuk voor God denken te kunnen spelen, heimelijk dan wel openlijk? Zonder brede maatschappelijke en politieke discussie over nut, noodzaak en gevaar?

Windparken

Na de uitzending van Ongehoord rolde er veel informatie mijn mailbox in. In november 2022 kwam onze eigen KNMI met een studie waaruit al bleek dat ‘windparken het weer beïnvloeden’. Zo is de wind in de buurt van windparken afgenomen en zijn ook de temperatuur en luchtvochtigheid veranderd. En al zou het effect van windparken op het weer plaatselijk zijn, de effecten zijn in ‘bepaalde weersituaties op grote afstand van het windpark nog merkbaar’, aldus ons KNMI dat windparken zelfs “atmosfeer-mixers” noemt:

“Draaiende rotorbladen van een windturbine zetten bewegingsenergie van de wind om in elektriciteit. Hierdoor neemt de wind achter de windturbine af. Bovendien mixen de rotorbladen de luchtlagen en maken ze wervels (turbulentie) waardoor vocht en warmte in de lucht beter doormengen. Dat kan ervoor zorgen dat wolken oplossen of vormen. Kortom: het weer verandert door windturbines, maar de vraag is hoe en hoeveel.” U leest het goed, deze tekst is gewoon van de site van het KNMI geplukt.

In de passages daarna meldt het weerinstituut dat er ook nog eens steeds meer en steeds grotere windparken komen. “Op de hele Noordzee stond in 2020 19 gigawatt aan geïnstalleerd vermogen. In 2050 is dat naar verwachting ongeveer tien keer zoveel!” U leest het goed en ook het uitroepteken is van het KNMI zelf.

Wilhelm Reich

Het bizarre is dat er voor de bouw van de windparken nauwelijks tot geen onderzoek is geweest naar de neveneffecten. Vroeger kon je voor de aanleg van een fietspad al niet zonder een milieueffectrapportage (mer), terwijl dat nooit is gevraagd voor de windmolens op zee en land. De negatieve effecten zijn overigens al even hallucinerend als de vele regenval dat is. Het verwoestende effect op de zeebodem en onze visgronden, maar ook voor vogels en grienden, is onvoorstelbaar. En onherstelbaar. Niet alleen de draaiende wieken en alle bekabeling en diesel zijn vernietigend, ook het omwoelen van de bodems maakt van de Noordzee een desolaat industriepark. En de gekte houdt doodleuk aan.

Van de Indepen-eindredactrice kreeg ik afgelopen zondag de antieke videoclip toegestuurd van Kate Bush, Cloudbusting, waarmee zij het aangrijpende verhaal van regenmachine-maker Wilhelm Reich (1879-1957) en zijn jonge zoon in beeld bracht, door Kate Bush zelf en Donald Sutherland gespeeld. Tot drie keer toe probeerde ik afgelopen zondag heel even buiten in de tuin te zitten, tot drie keer toe vergeefs. Tijdens het kijken naar de clip belandde ik zelf in de regen. De video greep me bij de keel, het verhaal van de gearresteerde Reich kennende. Bekijk hem tot het eind en lees deze Wikipedia lemma, of veel beter nog de ongekend lucide columns van Laura Slot over Reich.

TU Delft

De telefoontjes die ik na de Ongehoord-uitzending met een paar experts had, maakten haast dat ik onder de kop van dit artikel ‘deel 1’ zette. Zoals altijd zijn er mensen geweest die een dossier over heimelijke weermanipulatie bouwden en die waarschuwden, maar die murw zijn geslagen want iedereen verklaarde deze vorsers voor gek, als wappies avant la lettre.

Op alternatieve kanalen en op LinkedIn figureerde dit weekeinde ook een klein deel van een filmreportage waarin de stem van David Attenborough is te horen bij een bezoek aan onze Nederlandse TU Delft waar wetenschappers openlijk spreken over de technische mogelijkheid om met windmolens regenwolken te maken! Op LinkedIn kwamen foto’s (helaas zonder bronvermelding) voorbij van wolken producerende windmolens op zee. Zou het zo simpel zijn? Zijn het niet eens contrials (door de luchtvaart veroorzaakte waterdamp) of zelfs chemtrails (vliegtuigen die bewust metalen in de lucht brengen) ten bate van ‘cloud-seeding, maar zijn het onze windmolens die ons nu al een jaar in de zeik zetten? Of beiden? Op de site Interessante tijden van Rypke Zeilmaker is inmiddels ook het nodige over weermanipulatie te vinden, en eveneens verwijzend naar officiële bronnen.

In de Eerste Kamer stelde BBB-Statenlid Eric Kemperman al vragen over de wereldwijde beïnvloeding van onze atmosfeer. “We noemen dat geo-engineering, chemtrails, cloudbusting of varianten op dit thema. Kijk maar eens naar boven als u weer een blauwe lucht ziet met een bijzonder geometrisch patroon aan vliegtuigstrepen. Je kan er op z’n minst vragen over stellen aan de verantwoordelijke minister voor luchtkwaliteit.”

Wat is waarheid? Wie scheidt het kaf van het koren? Het zijn voorlopig vooral vragen die gesteld moeten worden, daar waar iedere goede onderzoeksjournalistiek mee begint, vragen en scenario’s. Was er nog maar een soort scherpe, onafhankelijke in plaats van een op links verdwaalde Zembla om dit uit te vorsen. Want ik ben geen researchjournalist meer, maar een natuurboer die zijn nering dreigt te verliezen als gevolg van het kolere weer. Wel kan ik als boernalist tenminste proberen dit thema op de agenda te krijgen.

Onderzoeksjournalistiek

Wellicht is er een Indepen- of zelfs een multi-upstream mediateam te vormen dat de onderzoeksjournalistiek met hulp van financiers (sponsors, donateurs, filantropen) in dit land weer een beetje wakker kust? En hopelijk hervinden we dan zielsgenoten in instanties die nog wel over onze (voedsel)zekerheid en onze volksgezondheid en veiligheid willen waken, instanties met de bevoegdheid tot invallen, arrestaties en inbeslagname. Want hoe goed onderzoeksjournalisten vroeger ook waren, ook toen hadden wij die bevoegdheid niet en mocht je hopen dat een onthullend artikel tot dergelijke politie- en justitieacties leidde. Helaas zijn beiden uitgehold, zowel de onderzoeksjournalistiek als overheidsinstanties. Maar ja, je moet ergens (opnieuw) beginnen.

Graag omwille gebrek aan middelen en mankracht alleen reageren met uiterst serieuze informatie via redactie@indepen.nl.

Postscriptum: Hoewel ik een punt had gezet achter de reeks columns ‘Slaapwandelend de Derde Wereldoorlog in’ neem ik in overweging om die binnen enkele weken toch voort te zetten vanwege zowel de actualiteit (we koersen daadwerkelijk op kernoorlog) als de vele reacties op die serie.

Komt u in ieder geval op 30 juni aanstaande naar het Moreelse Park Utrecht van 13:30u tot 15:30u. Geen spandoeken, geen lawaai, geen sprekers, maar louter een stilte-protest. En trek iets wits aan.

–//–

Samen met ons impact maken? Dat kan! Of het nu gaat om een kleine eenmalige donatie of een maandelijkse donatie. Wij zijn jullie dankbaar voor elke donatie! Doneren kan hier!

De marketingmachine van ’s lands meest integere Kamerlid draaide met zijn Nieuw Sociaal Contract op volle toeren. Er moest en zou een constitutioneel hof komen om wetten te kunnen toetsen aan de Grondwet, want de Grondwet is onveranderlijk en heilig. Wee diegene die de Grondwet ter discussie stelt, want die krijgt te maken met rechtstatelijkheidsdominee Omtzigt himself. Internationale verdragen moesten koste wat het kost gerespecteerd worden want, eenmaal ja gezegd, dan is het tot de dood ons scheidt. Bovendien moest het maar eens afgelopen zijn met de vriendjespolitiek en de netwerkcorruptie die Den Haag al jaren in haar greep heeft en die ertoe heeft geleid dat loyaliteit het altijd won van kwaliteit.

JOVD’ers werden na hun studie politicologie of bestuurskunde gerekruteerd als tassendrager, om vervolgens na een decennium ja-knikken, zonder enige relevante ervaring of opleiding, de meest uitdagende ministersposten te bezetten. Het extraparlementaire ‘programkabinet’ moest eindelijk korte metten maken met deze inmiddels beruchte Rutte-doctrine. Na zeven maanden onderhandelen ging het gordijn omhoog en mocht het volk de geboorte van het eerste kabinet van premier Schoof, zelf jarenlang lid van de Partij van de Arbeid, aanschouwen. In al zijn extraparlementaire schoonheid, maar met weinig ministers of staatssecretarissen van buiten. Laat staan dat er gezocht was naar een match tussen competenties en portefeuilles. En toch zijn er een paar lichtpuntjes.

Laten we de meest in het oog springende ministeries beschouwen waar het juist wél goed lijkt te zijn gegaan. Allereerst is er de nieuwe minister van Financiën, de 43-jarige VVD’er Eelco Heinen, econoom met twee masteropleidingen in algemene economie en macro-economie. Hij wordt geflankeerd door Folkert Idsinga, die weliswaar voor NSC staatssecretaris van Fiscaliteit en Douane wordt, maar daarvoor een uiterst competent Kamerlid was voor de VVD en bovendien ooit partner bij Baker & McKenzie als fiscalist. Voorts hebben we dan een nieuwe minister van Buitenlandse Zaken, de NSC’er Caspar Veldkamp, die kan bogen op ruime internationale ervaring als ambassadeur in Griekenland en Israël. Daarnaast heeft hij als ambtenaar diverse posten in het buitenland bekleed, waaronder in Washington en Warschau. Deze man kun je om een internationale boodschap sturen.

Een ander bijzonder lichtpunt is uiteraard Gijs Tuinman. Onderscheiden met de hoogste onderscheiding die een militair kan verdienen, de Militaire Willems-Orde voor zijn bijzondere verdiensten in Afghanistan, wordt deze luitenant-kolonel b.d. van het Korps Commandotroepen onze nieuwe staatssecretaris van Defensie. Over het koppelen van competenties aan functies gesproken! Wel zal het enigszins vreemd geweest zijn voor deze Ridder dat de prestigieuze ministerspost op Defensie in het potje bordes-stratego veroverd is door de VVD, waarop vervolgens de 37-jarige Ruben Brekelmans wordt gepositioneerd, die geen enkele militaire ervaring meebrengt. Brekelmans blinkt overigens wel uit in zijn passie voor de oorlog in Oekraïne, dus misschien is hij daarom wel uitverkoren.

Oude wijn in nieuwe zakken

Het kabinet-De Geer I (1926) was een zuiver extraparlementair kabinet. Er was geen steun van de meerderheid en na de val van het kabinet-Colijn I moest er toch wat gebeuren. Het kabinet-Den Uyl I (1973) werd door de PvdA en D66 als parlementair gekwalificeerd, maar in elk geval nog door de andere partijen, PPR, KVP en ARP, als extraparlementair gezien.  Het kabinet-Schoof I bestaat uit 29 bewindspersonen, waarvan het overgrote deel nog nooit een bedrijf van binnen heeft gezien, anders dan op werkbezoek. Mijn weddenschap met Ab Flipse om een goede fles wijn heb ik ruimschoots gewonnen, want er is nauwelijks een ondernemer te bekennen in het nieuwe kabinet. En ambtenaren zijn geen mensen van buiten. Dat is gewoon oude wijn in nieuwe zakken.

Natuurlijk is er hoop dat goede mensen zoals Fleur Agema, Barry Madlener en Femke Wiersma de chaos van hun voorgangers zullen herstellen. Vanzelfsprekend is er de verwachting dat Marjolein Faber, na de uitverkoop van Nederland door Mark Rutte, de grenzen potdicht zal gooien, het inwilligingspercentage naar nul zal terugbrengen en de Dublin-afspraken in ere zal herstellen. Geheel in lijn met wetten en verdragen, zoals de hardliner Gidi Markuszower het ongetwijfeld voor ogen had. Hoe vreemd is het eigenlijk dat het kabinet, dat een Nederlandse KGB’er in casu oud-directeur-generaal van de AIVD premier maakt, geen openheid van zaken geeft nadat de AIVD iets onoverkomelijks zegt te hebben gevonden over iemand die al jaren een voortreffelijk Kamerlid is? En uiteraard kijkt heel ondernemend Nederland reikhalzend uit naar het moment dat Mona Keijzer de puinhoop van Hugo de Jonge bij het grofvuil gaat zetten en de overheid terugtrekt uit de woningmarkt, zoals Javier Milei dat zeer succesvol in Argentinië heeft gedaan. Misschien is de grootste prestatie van dit kabinet al behaald voordat het goed wel op het bordes staat: dat kabinet-Schoof I een einde maakt aan de ellende van twee periodes D66-hegemonie. Maar één ding is zeker, het is geen zakenkabinet en extraparlementair al helemaal niet.