De verzwegen gevolgen van de WHO-verdragen

Nu er weer een vaccinatiecampagne zit aan te komen stelt men zich voor de inmiddels achtste keer de vraag of het coronavaccin wel veilig is en of de voordelen van het vaccin opwegen tegen de nadelen. Een organisatie die dit pretendeert te bewaken is het CBG, het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen:

“Het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen CBG is een Nederlands overheidsagentschap onder verantwoordelijkheid van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport VWS. Het CBG beoordeelt de kwaliteit van geneesmiddelen en bewaakt daarbij de balans tussen de werkzaamheid en de bijwerkingen en risico’s.”

Dit deugdelijk ogende overheidsorgaan mocht zich onlangs verantwoorden voor de rechter. Tja zult u zeggen, alwéér een rechtszaak tegen een gevestigd instituut? Jawel, maar in de kern gaat het om een zeer cruciale vraagstelling: is het CBG nu wél of juist níét verantwoordelijk voor de bewaking van de veiligheid van medicijnen? Want als het erop aankomt duikt het CBG weg en verwijst naar de Europese Commissie of het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA).

De partij die in Nederland de bijwerkingen bewaakt is het Lareb, waarvan inmiddels bekend is dat alle mogelijke interne alarmsignalen zijn overschreden maar dat er verder niet gehandeld wordt. Het aantal bijwerkingen is van de website van het Lareb af te lezen en de teller staat inmiddels op 235.000 meldingen. Alleen al de officiële bijsluiter van Pfizer behelst inmiddels meer dan 632 pagina’s met gemelde bijwerkingen, in december 2020 waren dat nog 40 pagina’s. De (tijdelijke) toelating kwam er alleen omdat er in 2021 een zogenaamde pandemische noodsituatie was, maar van een noodsituatie is allang geen sprake meer.

“Iedereen die een medicijn gebruikt moet daarop kunnen vertrouwen. Dit is waar het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) elke dag aan werkt, in Nederland en in Europa.”

In de rechtszaak gebruikt het CBG echter maar liefst drie argumenten waarom het juist níét verantwoordelijk is. Het CBG verwijst ten eerste naar de Europese Commissie en het EMA, dat nog niet zolang geleden bevestigde dat de bevolking proefkonijn is geweest voor de vaccins. Het CBG zegt bovendien niet bevoegd te zijn én het CBG beweert dat het geen signalen heeft op basis waarvan zou moeten worden ingegrepen. Dat laatste is dan weer in conflict met de mededeling van het CBG zelf dat het niet bevoegd zou zijn.

Kern is echter dat het CBG in al haar uitingen beweert de kwaliteit van geneesmiddelen te beoordelen, wat impliceert dat er een gevolg is, mocht dat niet in orde zijn. Bovendien stelt het CBG nu dat het nemen van een vaccin vrijwillig is, waarmee gesuggereerd wordt dat het risico bij de gebruiker ligt en niet bij het CBG.

In de rechtszaal werd een vergelijk getrokken met een kermistoestel dat essentiële technische gebreken vertoont, waardoor mensen potentieel (levens)gevaar lopen. Als dan een onderbouwd verzoek wordt gedaan bij de bevoegde overheidsinstantie die in dergelijke gevallen handhavend dient op te treden, dan kan ook niet worden gezegd dat ingrijpen niet spoedeisend is omdat mensen niet verplicht zijn om in deze attractie te stappen.

De eisende partij stelt dan ook dat de afgegeven handelsvergunning (destijds onder het mom van een noodsituatie) dient te worden opgeschort tot er een bodemprocedure is gevoerd waarbij alle informatie over de bijwerkingen en ernstige bijwerkingen waaronder overlijden, kan worden meegewogen.

Of het CBG zich realiseert dat het zijn eigen bestaansrecht nu bij de rechter aan het verdedigen is, valt te betwijfelen. Wederom werden de geijkte uitwijken gebruikt waardoor het CBG geen enkel bestaansrecht heeft, en dat terwijl het pretendeert juist wél te waken over de veiligheid van medicijnen.

De rechter doet uiterlijk over 14 dagen uitspraak, maar dat is enkele dagen ná de start van de vaccinatiecampagne. Daarom is door eisende partij gevraagd om een vervroegde uitspraak.

Het CBS en het RIVM gaan niet in gesprek met hoogleraar waarschijnlijkheidsrekening Ronald Meester over de fouten in hun registratie van het aantal Nederlandse vaccinatiedoden. Volgens Meesters rapport, dat verscheen op 20 augustus 2024, hebben het CBS en het RIVM de dodelijke bijwerkingen van de coronavaccins schromelijk onderschat.

Je zou verwachten dat een instelling als het CBS, dat de gegevens over vaccinatiedoden verzamelt, graag wil weten of er iets mis is met zijn gegevens. De overheid baseert zijn vaccinatiebeleid immers op die gegevens. Maar toen Meester zijn rapport had voltooid, lieten zowel het CBS als het RIVM weten dat ze zijn onderzoek niet interessant genoeg vonden om te bespreken.

Op 29 augustus, een week na publicatie van het rapport, was het CBS niet van gedachten veranderd. Op die dag waren Ronald Meester en medeauteur en datawetenschapper Bram Bakker, te gast bij het Op1-radioprogramma Op z’n Kop. Presentator Marianne Zwagerman had het CBS uitgenodigd om in het programma zijn zegje te doen, maar het CBS vond dat niet nodig. CBS en RIVM hadden zelf al naar hun eigen cijfers gekeken, geconcludeerd dat de vaccins beschermden tegen sterfte en daarmee was de kous af.

Bellen met Omtzigt

Zwagerman was daardoor zo verontwaardigd dat ze had gebeld met Pieter Omtzigt, de leider van de regeringspartij NSC. In de vorige kabinetsperiode had Omtzigt aangedrongen op een onderzoek naar de aanhoudende oversterfte. Die oversterfte is ondertussen angstaanjagend groot. Als we de oversterfte in het eerste coronajaar niet meerekenen, dan hebben we het volgens de berekeningen die Anton Theunissen publiceerde op virusvaria.nl over meer dan vijftigduizend doden.

Omtzigt vertelde Zwagerman dat hij ‘het onderwerp niet zou laten vallen’. Daar moest ze het mee doen.

Internetspeurders

De reguliere media zwijgen ondertussen het rapport dood. Meester vertelde in Op z’n Kop dat de Telegraaf en Trouw het rapport hadden ingezien, maar hadden besloten om er niet over te schrijven. Op sociale media hebben onafhankelijke speurders het rapport wel opgepikt. Wouter Aukema, die overigens ook meewerkte aan het rapport van Meester, meldde op X nog maar eens dat er bijna 900.000 eerste vaccinaties uit de bestanden zijn verdwenen. Een bevestiging daarvan vond Aukema nota bene op de website van de WHO.

Hoe dat kon gebeuren en welke consequenties dat heeft voor de conclusies die CBS en RIVM trekken over de dodelijke bijwerkingen van de coronavaccinaties, is misschien opgehelderd door een andere internetspeurder. Twitteraar Leon1969 ontdekte in openbare bronnen als de Staatscourant dat gevaccineerden die kort na hun vaccinatie overleden stelselmatig werden geregistreerd als ‘ongevaccineerd’. Dat was het gevolg van een aantal bureaucratische manoeuvres die er gezamenlijk voor zorgden dat de gegevens van het CBS nutteloos werden. De databestanden zijn ‘vervuild’.

Omdat er nog steeds elke week een paar honderd Nederlanders meer overlijden dan normaal en omdat de overheid de coronavaccinaties in september gaat hervatten, is er alle aanleiding voor het CBS om met Ronald Meester en zijn medewerkers in conclaaf te gaan.

‘Publiek goed’

Angelique Berg, sinds september 2020 de directeur-generaal van het CBS, vertelde in 2023 nog in een interview hoe belangrijk zij het vindt “dat we als CBS flexibel zijn om in te kunnen spelen op veranderende behoeften van de samenleving”. Als er meer dan vijftigduizend Nederlanders zijn overleden en een rapport concludeert dat je gegevens niet deugen, dan weet je dat het tijd is om ‘flexibel’ te zijn.

In een ander interview vertelde Berg hoe belangrijk ze het vindt om ‘maatschappelijk relevant’ te zijn. “We krijgen enorme hoeveelheden data”, zei Berg tegen een verslaggever van Opzij. “En ik vind dat die veel toegankelijker moeten zijn. Het is een publiek goed.”

Als Berg meent wat ze in die interviews heeft gezegd, nodigt ze Meester binnenkort uit voor een gesprek. Als je zulke uitspraken doet en er ook achter staat, is er geen geverfde haar op je hoofd die erover denkt om gegevens te manipuleren. Ook niet als je, voordat je overstapte naar het CBS, onder Hugo de Jonge directeur-generaal Volksgezondheid was bij VWS. En ook niet als je zou kunnen ontdekken dat je eigen coronabeleid tienduizenden Nederlanders het leven heeft gekost.

Samen met ons impact maken? Dat kan! Of het nu gaat om een kleine eenmalige donatie of een maandelijkse donatie, wij zijn jullie dankbaar voor elke donatie! Doneren kan hier.

Tijdens de coronacrisis slingerde gezondheidsminister Hugo de Jonge artsen op de bon als zij ivermectine en hydroxychloroquine gaven aan patiënten met COVID-19. Hetzelfde gebeurde met een organisatie die informatie gaf over deze middelen. Daarbij ging de minister over de schreef, oordeelde een Rotterdamse rechtbank. De rechter vernietigde de boetes en veroordeelde De Jonge tot het betalen van de proceskosten.

In de zomer van 2022 gaf Hugo de Jonge – via ‘zijn’ ministerie van VWS – de huisarts Hennie Praamsma een boete van een slordige zesduizend euro. Praamsma had vijftig keer patiënten met COVID-19 ivermectine voorgeschreven. Bovendien had hij zes keer een recept voor hydroxychloroquine (HCQ) uitgeschreven.

In december van dat jaar overkwam de Algemene Nederlandse Burger Belangenvereniging (ANBB) hetzelfde. Dat is de organisatie achter de website zelfzorgcovid19.nl, die informatie geeft over de preventie en behandeling van COVID-19 met voedingsstoffen en reguliere medicijnen, zoals zink, ivermectine en HCQ.

De acties van de minister tegen Praamsma en de ANBB kwamen nadat Tweede Kamerleden Attje Kuiken (PvdA) en Wieke Paulusma (D66) de minister vroegen om artsen te straffen, als zij COVID-19 met ‘alternatieve behandelingen’ onder controle wilden krijgen. Op X noemde Kuiken die artsen ‘idioten’. Ze vond dat zij hun beroep niet meer mochten uitoefenen.

‘Off-label’

Op 19 augustus 2024 behandelde de Rotterdamse rechtbank beide zaken. Praamsma en de ANBB waren in beroep gegaan omdat ze vonden dat ze niets strafbaars hadden gedaan. Ivermectine en hydroxychloroquine zijn niet geregistreerd als medicijn tegen COVID-19, maar artsen mogen nu eenmaal medicijnen ‘off-label’ voorschrijven. Ozempic is bijvoorbeeld niet geregistreerd als afslankmiddel, maar artsen schrijven het wel aan mensen met obesitas voor. Hetzelfde gebeurt met methylfenidaat. Dat product is niet geregistreerd als medicijn tegen ADHD, maar toch schrijven artsen het voor aan kinderen met concentratieproblemen.

De Rotterdams rechtbank dacht er in grote lijnen ook zo over en vernietigde de boetes. De minister was niet bevoegd om te bepalen welke medicijnen artsen ‘off-label’ mogen voorschrijven en welke niet, aldus de rechter. De Jonge had een te grote broek aangetrokken.

Het is niet de eerste keer dat De Jonge een tik op de vingers kreeg vanwege zijn jacht op artsen tijdens de coronajaren. In het voorjaar van 2024 vernietigden rechters boetes van respectievelijk ruim zesduizend euro en drieduizend euro die De Jonge had uitgedeeld aan huisartsen Niek Rogger en Alexander van Walraven. Ook deze artsen hadden COVID-19-patiënten geholpen aan ivermectine en HCQ. En ook deze rechters vonden dat dit viel onder het ‘off-label’ voorschrijven van medicijnen – en dat De Jonge zich had vergaloppeerd.

De zaak Vingerhoets

Terwijl Praamsma, Rogger en Van Walraven inmiddels hun recht hebben gehaald, vecht een andere huisarts die ivermectine heeft voorgeschreven nog steeds door. Op 12 juli oordeelde de Bredase rechtbank dat Jan Vingerhoets zijn boete van drieduizend euro gewoon moet betalen.

Vingerhoets begrijpt die uitspraak niet. Medisch raakt hij kant noch wal, zei Vingerhoets in zijn verweer. Waarom wel stampei maken over een arts die ivermectine voorschrijft bij een virusinfectie, maar niet over arts die slaapproblemen verhelpt met het riskante antipsychoticum quetiapine? De bijwerkingen van ivermectine vallen in het niet bij die van quetiapine. En toch schrijven Nederlandse artsen quetiapine voor zonder dat daar een haan naar kraait.

Op zijn website blogdoc.nl vertelt Vingerhoets dat hij tijdens de zitting aanvankelijk het gevoel had dat de rechter zijn verhaal begreep. Diezelfde rechter had bovendien een paar maanden eerder Niek Rogger vrijgesproken.

Beide zaken zijn vrijwel identiek. De rechtbank is zich daarvan bewust en geeft ook toe dat het in de zaak tegen Vingerhoets een rare slinger maakt. “De rechtbank realiseert zich dat zij hiermee anders oordeelt dan in de uitspraak van deze rechtbank van 19 februari 2024”, staat in het vonnis. “Het blijft bij die constatering”, schrijft Vingerhoets verbouwereerd. Meer uitleg geeft de rechter niet.

Waarom Vingerhoets beboeten en Rogger, Van Walraven en Praamsma niet? Komt dat omdat op de achtergrond politieke krachten druk uitoefenen op het rechtssysteem? Als dat zo is, komt die druk in ieder geval niet van Attje Kuiken. Die vertrok na de verkiezingen van november 2023 uit de Tweede Kamer. Misschien moeten er, voordat Vingerhoets een onpartijdige rechter tegenover zich vindt, nog meer mensen uit Den Haag vertrekken.

Samen met ons impact maken? Dat kan! Of het nu gaat om een kleine eenmalige donatie of een maandelijkse donatie, wij zijn jullie dankbaar voor elke donatie! Doneren kan hier.