Waar ligt de grens tussen democratie en dictatuur?

Mark Rutte lijkt op weg naar zijn volgende grote uitdaging; secretaris-generaal van de NAVO of voorzitter van de Europese Commissie. Rutte is razend populair in de VS en in de EU. Daar heeft hij ook hard aan gewerkt. Maar ten koste van wat? Ten koste van Nederland! Zowel maatschappelijk als economisch. En dan gaan we het hier niet weer hebben over de toeslagenaffaire, het Groninger gasveld, de huizencrisis, de stikstofcrisis, of over hoe Nederland onder de lockdowns heeft geleden. Dit artikel gaat over hoe Rutte de toekomst van de Nederlandse economie en welvaart heeft afgebroken. Misschien wel ten behoeve van persoonlijk gewin.

 Populair in de VS

Nadat president Donald Trump in 2019 had gezegd dat de relatie tussen de VS en Nederland ‘nooit beter’ is geweest dan nu, greep Rutte zijn kans tijdens het toenmalige staatsbezoek. Amerikanen mogen blij zijn met het Nederlandse bedrijfsleven, was zijn boodschap. Zij zijn namelijk goed voor 800.000 banen in de VS. En passant voegde Rutte eraan toe dat de VS op hun beurt ‘slechts’ goed zijn voor 250.000 banen in Nederland. “We’ll work on that”, zei Trump.

Tijdens zijn bezoek aan de VS op 17 januari 2023  beloofde Rutte aan president Biden twee zaken die van groot belang zijn voor de VS, maar zeker niet in het belang van Nederland. Allereerst het leveren van moderne tanks aan Oekraïne, evenals een veel groter aantal leveringen van wapens aan dat land dan de gemiddelde EU-lidstaat.

Als toegift beloofde Rutte het aan banden leggen van de export naar China van de, voor de Chinese economie zo belangrijke chiptechnologie van ASML. Daardoor zou de omzet van ASML met 15 procent lager uit kunnen vallen, en dat in een tijd dat de VS steeds meer Europese bedrijven naar de VS lokt met de bijna 500 miljard dollar aan subsidies voor producenten van duurzame energie uit de Inflation Reduction Act van 2022.

Sinterklaas kan niet in de schaduw van Rutte staan.

 Populair in de EU

Bij de start van zijn premierschap was Rutte (in lijn met de koers van de toenmalige VVD) uiterst kritisch over de EU, zo is te lezen in een Volkskrant artikel van 10 juli 2023. Maar in 2016 maakte Rutte al een stevige draai in zijn visie op de EU aldus Elseviers Weekblad. Ondanks de onenigheid tussen de lidstaten over de te volgen koers, zei Mark Rutte in september 2016 opeens ‘enorme ambities’ met de Europese Unie te hebben. Hij gaf aan te kiezen voor de Duitse EU agenda van Angela Merkel door zich te richten op verbeterde economische samenwerking en een succesvol immigratiebeleid. “Daar hebben namelijk alle landen belang bij”, aldus Rutte in het genoemde artikel. Hoe het sindsdien met de immigratie in ons land is verlopen, is bekend.

Op 2 juli 2019 werd uiteindelijk Renew Europe opgericht. Daarin zitten vanuit ons land parlementariërs van de VVD en D66 samen. “Nu de democratie in delen van Europa wordt bedreigd, is het voor Renew Europe belangrijker dan ooit om onze vrijheid te verdedigen. Het is onze missie om Europa te vernieuwen”, aldus de website van VVD Europa. Die vernieuwingen staan beschreven op de website van Renew Europe. Hier staat ook wat de doelen van deze fractie binnen het Europarlement onder andere zijn:

• Het leiding geven aan de digitale transitie binnen de EU (digitaal paspoort, verder aanscherpen van de Digital Services Act, actief bestrijden van desinformatie)
• Het bestrijden van klimaatverandering

Niet erg VVD oude stijl.

Diepte analyse van het Rutte beleid door de Europese Commissie

In het jaar 2022 maakte de Nederlandse regering het vanuit EU-optiek zo bont, dat de Europese Commissie besloot tot een ‘ In-Depth Review 2023’. Een in-depth review wordt alleen uitgevoerd als een EU-lidstaat fors macro economisch afwijkt van de door de EU gewenste prestaties, dat daardoor economische onevenwichtigheden binnen de EU worden gecreëerd.

De Europese Commissie vindt dat de Nederlandse economie op de volgende punten moet worden bijgestuurd:

1. Nederland exporteert veel meer dan het importeert, daarnaast sparen de Nederlandse burgers veel te veel. Dat resulteert in een overschot op de Nederlandse betalingsbalans van gemiddeld 8,8 procent over de periode 2020-2022 (gegevens DNB) tegenover 2,8 procent gemiddeld in de EU. De Nederlandse regering moet dus stimuleren dat huishoudens meer spaargeld gaan uitgeven en er meer wordt geïmporteerd dan nu het geval is. Dat zal de economie van andere EU-landen ten goede komen.
2. De privé schulden in Nederland van zowel huishoudens als bedrijven zijn veel te hoog ten opzichte van het EU gemiddelde. Die schuld is maar liefst 215 procent van het bruto nationaal product (bnp) in Nederland ten opzichte van gemiddeld 85 procent in de EU. Dus terwijl de Nederlanders meer sparen dan andere Europeanen, hebben ze ook een veel hogere schuld. Dat laatste komt door de exorbitante hypotheekleningen voor huizen. Bijna nergens in de EU is het toegestaan om 100 procent schuld op de aankoop van een woning te hebben. In Hongarije mag bijvoorbeeld hoogstens 50 procent van de aankoopsom van een woning worden geleend, de rest moet je zelf financieren. Privé schulden van burgers en bedrijven moeten dus naar beneden, bijvoorbeeld door verlagen van de kredietverlening vanuit banken en afschaffen hypotheekrente aftrek.
3. Het Nederlands bedrijfsleven investeert veel minder in de aanschaf van nieuwe productiemiddelen dan het EU gemiddelde. Bruto-investeringen in vaste activa waren zo’n 17 procent in Nederlandse bedrijven tegenover gemiddeld 23 procent in andere EU-landen (2022). Die lagere investeringen gaan ten koste van de groei in Europa en van de Nederlandse economie en werkgelegenheid op termijn.
4. Het aantal bouwvergunningen is sinds 2021 dramatisch afgenomen in Nederland ten gevolge van de stikstofproblematiek (-/-22 procent). Dat gaat ten koste van de Nederlandse groei en woningenaanbod. Daarom moet door de regering meer tempo worden gezet achter stikstof verlagende maatregelen zoals uitkoop agrarische bedrijven en terugdringen aantal transportbewegingen door hogere belastingen op vervoer.
5. Veel meer Nederlandse bedrijven dan voor 2022 gedacht, zijn in buitenlandse handen. Ongeveer 31 procent van het Nederlandse bnp wordt gegeneerd bij bedrijven waarvan de aandelen in buitenlandse handen zijn, aldus het CBS.

De winsten van die bedrijven worden overgemaakt naar de buitenlandse hoofdkantoren en leiden dus niet tot Nederlandse belastingheffing, noch tot investeringen in Nederland. Dat gaat ten laste van toekomstige Nederlandse welvaart. Bovendien moeten Nederlandse burgers en mkb het gegroeide tekort aan belastingopbrengsten door bedrijven compenseren door hogere vennootschaps-, vermogens- en inkomstenbelastingen.

6. De huizenprijzen en de huizenschulden in Nederland zijn excessief hoog ten opzichte van de rest van de EU. Dat komt goeddeels door het Nederlandse belastingsysteem dat fiscale hypotheekrente aftrek in het leven heeft geroepen. Die aftrek moet zo spoedig mogelijk afgebouwd worden waardoor huizenprijzen zullen dalen, alsook de schuld op huizen.
7. Het Nederlandse stikstofbeleid is een mislukking tot dusver waardoor de plannen voor de bouw van 900.000 nieuwe woningen tot 2023 niet gehaald dreigen te worden. De regering moet harder doorpakken bij de stikstofreductie, met name in de landbouw en veeteelt.

Het is allemaal terug te lezen in dit document.

De puinhopen van Rutte zijn ongekend. Een deel daarvan is bekend en in de inleiding van dit artikel genoemd. De economische puinhopen die door Rutte cum suis werden gecreëerd, zijn nauwelijks belicht, maar gaan we de komende jaren merken. Van beleid of visie op dit gebied is namelijk geen sprake geweest.

Maar hopen dat een volgend kabinet hier wel rekening mee houdt.

Een ‘rechtse’ buurman staat ’s morgens op, drinkt een kopje koffie, en denkt na hoe hij er een fijne dag van kan maken. Een ‘linkse’ buurman staat ’s morgens op en vraagt zich af hoe hij zijn ‘rechtse’ buurman een fijne dag kan bezorgen. De ‘linkse’ buurman wordt kwaad als de ‘rechtse’ buurman niet naar hem luistert, en de ‘rechtse’ buurman wordt kwaad omdat de ‘linkse’ buurman zich met zijn leven bemoeit. De ontmaskering van ‘links’ viert de laatste dagen hoogtij.

In de kern is het echter niet het verschil tussen ‘links’ en ‘rechts’, maar tussen de manier waarop men in het leven staat. De ene kant wil de verantwoordelijkheid voor zijn eigen leven ook zelf vormgeven, terwijl de andere kant juist van mening is dat ‘het collectief’ verantwoordelijk is, gedreven door een bemoeizuchtige overheid.

Dat dit veronderstelde belang voor ‘het collectief’ slechts een dun laagje is wordt duidelijk zodra de persoonlijke levenssfeer van dergelijke individuen wordt aangetast. De zogenaamde NIMBY’s (Not In My Backyard) zetten zich in voor het door hen gewaande collectieve belang, totdat het hen zelf treft. Windmolens moeten overal staan, maar uitgerekend bij hún voor de deur natuurlijk niet, zoals de bewoners van IJburg. Biomassacentrales mogen overal staan, behalve uitgerekend bij hún voor de deur natuurlijk niet, zoals de bewoners van Diemen. Documentlozen moeten overal onderdak kunnen krijgen, maar natuurlijk niet in hún wijk. En o wee als je ze aanspreekt op hun hypocrisie… de felste klimaatvechters vliegen de halve wereld rond, en verdedigen zich dan dat ze daar ook wel voor willen betalen. Een soort aflaat voor het opzijzetten van hun vermeende idealen…

Toen de democratie en de Grondwet ondermijnd werden door de coronaregels was er geen linkse ambtenaar te vinden die zich daarover openlijk uitsprak. Plots staan er na een eclatante democratische overwinning van de PVV ambtenaren te protesteren ‘omdat de democratie’ ondermijnd wordt. De ‘democratie’ telt alleen maar als deze in hun voordeel is kennelijk. Zodra de PVV ongrondwettelijke zaken zou willen doorvoeren, is er toch echt nog wel een Grondwet die dat beschermt. Maar voor de bescherming van de Grondwet hoeven we niet te rekenen op de bijdrage van ‘links’, zij hebben inmiddels laten zien deze niet te beschermen als deze daadwerkelijk aangevallen wordt. De Grondwet en democratie is er júíst om minderheden te beschermen tegen het collectief, en juist die minderheid werd over het hoofd gezien tijdens de coronacrisis.

Velen hebben dit dunne laagje van ‘links’ inmiddels doorgeprikt. Een verklaring voor het leeglopen van ‘links’ is dan ook juist de hypocrisie van de huidige uitdragers van dit gedachtengoed. De werkelijke vechters voor de arbeidersklasse hebben de PvdA al lang verlaten. De huidige vertegenwoordiger is een corpulente salonsocialist die alleen nog kan putten uit anekdotes over zijn opa, zelf is hij die situatie allang ontvlucht. Onder de voormalige achterban van Frans Timmermans en Jesse Klaver zitten hele volksstammen die als gevolg van de ‘energietransitie’ hun rekeningen niet meer kunnen betalen. En bij wie moeten deze mensen dan terecht? Niet bij een club die het voor hen alleen nog maar erger maakt.

‘Links’ dient alleen nog een graaiende elitaire bovenklasse die financieel profiteert en waarvoor de linkse onderklasse de rekening mag betalen. Als puntje bij paaltje komt behartigen ze slechts hun eigen belangen. Hilarisch is het filmpje waarbij PvdA/GL-stemmers wetsvoorstellen van de PVV wordt voorgeschoteld. Gratis OV voor 65-plussers bijvoorbeeld, of subsidie voor elektrische auto’s. Alle ondervraagden zijn vóór, totdat blijkt dat het PVV-voorstellen zijn…

Een midden-rechtse overheid zal júíst de democratie en Grondwet beschermen, omdat zij als geen ander weet dat links die juist niet zal verdedigen als het erop aankomt. De club van NIMBY’s drinkt iedere morgen een kopje koffie om te kijken waar ze wetgeving erdoor kan drukken om hun elitaire achterban te behagen, en dat hebben vele voormalige linksstemmers nu doorzien. Hoe provocerend is dan ook de huidige verkenner Ronald Plasterk, een afgedreven PvdA’er met een sterk sociaal hart die middels zijn columns in de Telegraaf iedere keer weer de hypocrisie van de salonsocialisten bloot legt.

De overwinning van de PVV bij de verkiezingen werd dit weekend beklaagd en bejammerd bij betogingen in tal van steden. Dat begon vrijdag, toen op de Dam honderden aanhangers van PvdA en GroenLinks hun stem lieten horen. Maar toen woensdag elke stem echt telde, gaf de linkse achterban in de grote steden niet thuis.

Dat blijkt uit nieuwe, gedetailleerde verkiezingsuitslagen van Rotterdam en Den Haag, die Indepen heeft geanalyseerd. Daaruit komt een ander beeld naar voren dan zoals verwoord op 24 november door D66-vicepremier Kaag. Zij sprak vrijdag van een ‘klap voor de democratie’. Overal bij voorstellingen en op radio en televisie klinkt uit progressieve stembanden: ‘jij hoort erbij’.

Maar in de wijken waar die warme woorden voor bedoeld waren, blijken de linkse kiezers juist afgehaakt. De PVV wint ook in wijken als Laak en Transvaal in Den Haag met gemak van de linkse combinatie. Die moet het hebben van forse steun in de rijkere wijken.

Waar het minder prettig wonen is, was de opkomst vaak lager. Kiezers op de been krijgen lukte Wilders vaak beter dan Timmermans, zoals in Den Haag-Zuidwest en in Rotterdam-Zuid.

Maar ook in het linkse bolwerk Amsterdam verloor Timmermans de verkiezingen doordat de eigen achterban afhaakte. Zo was in Amsterdam de opkomst 69,9 procent, dat is 8 procentpunt beneden het landelijk gemiddelde. Twee jaar geleden kwam nog 75 procent stemmen in de hoofdstad.

In Den Haag kon Wilders de grootste worden omdat de linkse kiezers Timmermans in de steek lieten in de naoorlogse wijken waar overwegend arbeidsmigranten wonen. Uit een analyse van Indepen blijkt dat de linkse coalitie het moest hebben van de wijken met de rijken. Aan de buren van Kaag heeft het niet gelegen.

In delen van de Haagse Schildersbuurt bijvoorbeeld, is de PVV boven de PvdA geëindigd. In de omliggende wijken zit de PVV zelfs DENK op de hielen.